آلبوترول ALBUTEROL
آلبوترول تجویز می شود تا لوله های برونش (مجاری هوایی ) را در ریه ها باز کند تا راحت تر نفس بکشید؛ به آن گشادکننده برونش می گویند. آلبوترول اسامی تجاری متفاوتی دارد. این دارو تحت عنوان سالبوتامول هم شناخته می شود.
چگونگی مصرف
آلبوترول را می توان به صورت استنشاقی ، یا خوراکی به شکل قرص ، محلول ، یا شربت مصرف کرد. هیچگاه بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر طبق یک برنامه منظم از این دارو مصرف می کنید و یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید آن نوبت را مصرف کنید. نوبت های باقیمانده در روز را با فواصل زمانی منظم مصرف کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
آئروسل استنشاقی آلبوترول برای درمان و جلوگیری از انقباض برونشی (تنگ شدن مجاری هوایی ریه ) استفاده می شود. دارو را ۱۵ دقیقه پیش از شروع ورزش مصرف کنید تا از انقباض برونشی ناشی از ورزش پیشگیری شود. پیش از استفاده ، ظرف حاوی دارو را به خوبی تکان دهید. یک پُف از دارو را استنشاق کنید، نفستان را ۵ شماره نگاه دارید و سپس نفستان را بیرون دهید. بیش از دو بار در یک زمان با ۲-۱ دقیقه فاصله استنشاق نکنید. از اسپری کردن به سمت چشم ها خودداری کنید. هر کپسول دارو حاوی ۲۰۰ بار اسپری است ، اگرچه یک نوع کانادایی ۸۰ بار اسپری دارد.
محلول استنشاقی آلبوترول سولفات از طریق دستگاه تنفس با فشار مثبت متناوب (IPPB) یا یک نبولایزر با استفاده از یک ماسک صورت یا قطعه دهانی مصرف می شود. اطمینان حاصل کنید که در مراقبت و نحوه استفاده از این وسایل به خوبی توجیه شده باشید. پزشکتان یک دستورالعمل برای دستگاه IPPB تجویز می کند و درمان در هر نوبت ۵ تا ۲۰ دقیقه به طول می انجامد. معمولاً نبولایزر از ۱۰-۶ لیتر هوا یا اکسیژن فشرده در دقیقه استفاده می کند، و درمان معمولاً در حدود ۱۰ دقیقه طول می کشد. دو محلول وجود دارد. یکی حاوی ۸۳/۰ میلی گرم دارو در هر میلی لیتر است و به همین صورت قابل استفاده می باشد. محلول دیگر حاوی ۵ میلی گرم در هر میلی لیتر است و لازم است که قبل از استفاده رقیق شود. مطمئن شوید که دستورات خاص را از پزشکتان گرفته باشید. محلول رقیق شده را می توان تا ۲۴ ساعت در دمای اتاق یا ۴۸ ساعت در یخچال نگهداری کرد.
آلبوترول سولفات برای استنشاق نیز برای درمان و جلوگیری از انقباض برونشی (تنگ شدن مجاری تنفسی ) استفاده می شود. برای پیشگیری از انقباض برونشی ناشی از ورزش ، ۱۵ دقیقه پیش از ورزش از دارو استفاده کنید. این دارو به شکل یک کپسول است و به وسیله خاصی نیاز دارد تا بتوان از آن استفاده کرد. این وسیله کپسول را به دو نیم می کند و دارو را آزاد می سازد. اطمینان حاصل کنید که روش استفاده از این وسیله را می دانید. هر پرسشی داشتید از پزشک یا داروسازتان بپرسید.
شکل های خوراکی آلبوترول [محلول ، شربت ، قرص ، و قرص های طولانی اثر] باید در زمان های تجویز شده مصرف شوند. قرص های طولانی اثر باید به همان شکل خورده شوند و نباید آنها را شکست ، خرد کرد یا جوید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از نشانه های زیر آلبوترول را قطع کرده و با پزشکتان تماس بگیرید: آبی شدن پوست ؛ گیجی شدید؛ احساس غش ؛ افزایش خس خس سینه یا تنگی نفس ؛ بثورات جلدی یا کهیر؛ تورم صورت ، لب ها، یا پلک ها. سایر علایم نادر که ممکن است رخ دهند و باید بلافاصله گزارش شوند عبارتند از: درد قفسه سینه ؛ ضربان قلب نامنظم ؛ گزگز یا احساس خواب رفتگی انگشتان دست یا پا؛ خونریزی یا کبود شدگی غیرعادی . اثرات معمول این دارو عبارتند از برآشفتگی و لرزش که معمولاً با مصرف دارو به تدریج بهبود می یابند. سرفه ، خواب آلودگی ، خشکی دهان ، نبض تند، سردرد، دردهای عضلانی ، تهوع ، یا بی خوابی گاهی ممکن است رخ دهند. شستن دهان با آب گرم پس از استفاده از اسپری ممکن است خشکی دهان را کاهش دهد. در صورت بروز سردرد در مصرف این دارو، از استامینوفن استفاده کنید. در صورتی که این علامت ها مشکل ساز شدند یا اگر پس از دریافت مقدار معمول آلبوترول هنوز مشکلات تنفسی داشتید با پزشکتان مشورت کنید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلبوترول پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی ، نگهدارنده ، رنگ های خوراکی یا دارو.
بارداری یا شیردهی .
مصرف دیگر داروها، به ویژه داروهای ضدافسردگی ، داروهای فشارخون ، محرک ها، کوکائین ، داروهای قلبی (دیگوکسین )، یا داروهای میگرن .
سابقه یا ابتلا به مشکلات قلبی ، بیماری قند، پرکاری تیرویید، یا فئوکروموسیتوما.
در هنگام مصرف آلبوترول توصیه می شود
مراجعات منظمی به پزشکتان داشته باشید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
برگه ای همراه داشته باشید که نشان دهد دچار مشکل تنفسی هستید و آلبوترول و داروهای دیگر مصرف می کنید.
آلبوترول را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت ، نور مستقیم ، و حرارت مرطوب نگاه دارید. (در این شرایط آلبوترول فاسد می شود). محلول آلبوترول از انجماد حفظ کنید.
آلبوترول تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید (به جز ظرف حاوی آئروسل را). هیچگاه ظرف آئروسل را حتی در صورت خالی بودن سوراخ نکنید، به آتش نیاندازید و نشکنید.
در هنگام مصرف آلبوترول ، نباید
هیچ دارویی (حتی فراورده های گیاهی و داروهایی که نیاز به نسخه ندارند) را بدون مشورت با پزشکتان مصرف کنید.
اطلاعات دیگر
شکل های ژنریک آلبوترول ارزان تر هستند و عموماً به همان اندازه انواع با اسامی تجاری مؤثر می باشند.
اگزاسیلین OXACILLIN
اگزاسیلین یک آنتی بیوتیک رایج است که برای درمان انواع زیادی از عفونت های ناشی از باکتری ها مثل سینوزیت یا عفونت های پوستی و تنفسی استفاده می شود.
چگونگی مصرف
اگزاسیلین باید با شکم خالی ، حداقل یک ساعت قبل یا ۲ ساعت پس از صرف غذا، خورده شود. اگزاسیلین باید در طی شبانه روز در نوبت هایی با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است روزی ۴ نوبت خورده شود، می شود هر ۶ ساعت (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب و ۶ صبح ). اگر این با برنامه کاری یا خواب شما تداخل دارد، برای تعیین یک برنامه مناسب تر از پزشکتان کمک بگیرید. مهم است که دارو را سر وقت و به طور کامل مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی می کنید. اگر پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید ممکن است علایمتان عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته ، اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است ، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید و مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر فوراً با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال شدید یا اسهال خفیف ولی مداوم ؛ زردی پوست یا چشم ها، سردرد، تهوع ، و استفراغ ، سوزش دهان یا زبان ، خارش یا ترشح واژن ، یا پلاک های سفید در دهان یا روی زبان . یک پاسخ حساسیتی نادر به آنتی بیوتیک ها آنافیلاکسی است ، که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. از آنجا که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می کند، در صورت بروز تورم لب ها یا دور چشم ؛ بثورات جلدی ؛ کهیر؛ یا تورم های پوستی ؛ تب ؛ غش ناگهانی ؛ ضربان قلب تند؛ یا خس خس سینه یا مشکل در تنفس ، مصرف دارو را قطع کرده ، فوراً با یک مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف اگزاسیلین ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی ، نگهدارنده ها، رنگ های خوراکی ، یا داروهای دیگر، به ویژه آنتی بیوتیک ها (پنی سیلین ها، سفالوسپورین ها)
بارداری یا شیردهی
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده های خون ، نظیر وارفارین )، داروهای نقرس (پروبنسید)، و آنتی بیوتیک های دیگر (آمنیوگلیکوزیدها، اریترومایسین ، تتراسایکلین ).
سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی دهنده (نظیر زخم های معده ، هموفیلی ، یا کمبود پلاکتی )، کولیت (التهاب روده بزرگ ) مرتبط با مصرف آنتی بیوتیک ، یا بیماری های کبدی
هنگام مصرف اگزاسیلین توصیه می شود
حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده ، از عود بیماری جلوگیری شود.
برای جلوگیری از اسهال ناشی از این دارو ماست بخورید.
اگزاسیلین را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نورمستقیم ، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط اگزاسیلین فاسد می شود). محلول خوراکی اگزاسیلین را پس از آماده کردن در یخچال نگهداری کنید و پیش از مصرف شیشه دارو را به خوبی تکان دهید.
از قطره چکان یا پیمانه همراه دارو برای اندازه گیری استفاده کنید.
اگر ظرف ۳ روز از درمان با اگزاسیلین احساس بهبودی ندارید، با پزشکتان مشورت کنید.
هنگام مصرف اگزاسیلین نباید
از این دارو به دیگران بدهید؛ ممکن است آنها به اگزاسیلین حساسیت داشته باشند.
دارو را پس از تاریخ مصرفش استفاده کنید.
پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید؛ مگر به دستور پزشکتان .
ایبوپروفن IBUPROFEN
قرص های ۲۰۰ میلی گرم ایبوپروفن یک داروی مسکن است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است . اما قرص های ۴۰۰ میلی گرم توسط پزشک تجویز می شود.
این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط ، نظیر سردرد، دردهای هنگام عادت ماهانه ، و حملات نقرس است .
به علت خواص التهابی این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید، و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیب های حین ورزش (پیچ خوردگی ها و رگ به رگ شدن ها)، بورسیت ها، تاندونیت ها (التهاب تاندون )، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است .
ایبوپروفن همچنین تب را نیز کاهش می دهد. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است .
چگونگی مصرف
سوسپانسیون ایبوپروفن را با غذا یا داروهای ضداسید معده باید مصرف کرد، پیش از مصرف دارو شیشه آن را به خوبی تکان دهید، قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد. پس از خوردن قرص های ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک وی ۳۰-۱۵ دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید. اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف می کنید. و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا ۲ ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده ، به برنامه منظم تان برگردید. اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف می کنید، به مجردیکه نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است ، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خواب آلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده ؛ تهوع یا استفراغ ؛ مدفوع سیاه و قیری ؛ علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب ، دردهای عضلانی ، به ویژه اگر درست هنگام یا پیش از بروز بثورات جلدی رخ دهند؛ افزایش وزن ؛ کبودی یا خونریزی غیرطبیعی ؛ بثورات جلدی ؛ زخم های دهانی ؛ یا تب یا گلو دردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد. بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند. یک پاسخ حساسیتی نادر به ایبوپروفن آنافیلاکسی است ، که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی سریع پیشرفت می کند. خس خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف ایبوپروفن را قطع کرده با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایبوپروفن ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی .
بارداری یا شیردهی .
مصرف داروهای دیگر؛ به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن )، آسپرین ، ضدانعقادها (رقیق کننده های خون ، نظیر وارفارین )، آنتی بیوتیک ها (سفالسپورین ها)، آسپرین ، ضدانعقادها (رقیق کننده های خون ، نظیر وارفارین )، آنتی بیوتیک ها (سفالوسپورین ها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر)، و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس .
مصرف سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی در روز.
ابتلا به سابقه پولیپ های بینی مرتبط با آسپرین ؛ زخم یا التهاب در دستگاه گوارش ؛ پرفشاری خون ، هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده ؛ نارسایی مغز استخوان ؛ زخم های دهانی ؛ یا بیماری های کبدی یا کلیوی .
هنگام مصرف ایبوپروفن توصیه می شود
برچسب روی دارو را مطالعه کرده از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن ) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد می کنند نباشد.
اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب می خورید و درد ظرف ۱۴ روز و تب ظرف ۳ روز بهتر نشده یا حتی بدتر شده است با پزشکتان مشورت کنید.
ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).
پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی ، دیگر پزشکان را از اینکه ایبوپروفن مصرف می کنید مطلع سازید.
ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد می شود)
ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف ایبوپروفن ، نباید
بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید. مگر طبق دستور پزشک . این دارو می تواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.
مشروبات الکلی بنوشید. زیرا احتمال آسیب به معده بیشتر خواهد شد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی یا در فعالیت های خطرناک شرکت کنید. این دارو در برخی از افراد موجب گیجی ، سرگیجه ، یا خواب آلودگی می شود.
ایمیپرامین IMIPRAMINE
ایمیپرامین برای رفع علایم افسردگی ، شب ادراری ، اختلالات وسواسی و ترس ، دردهای عصبی ، و مواردی دیگر تجویز می شود. این دارو از دسته داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای است .
چگونگی مصرف
ایمیپرامین با مقادیر متفاوتی برای مشکلات متفاوت و افراد متفاوت تجویز می شود. هیچ گاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید، از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. ایمیپرامین خوراکی را می توان با غذا مصرف کرد تا دل به هم خوردگی ناشی از آن کاهش یابد، ممکن است ۶-۱ هفته طول بکشد تا اثرات این دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتی در صورت احساس بهبودی نیز دارو را ادامه دهید. به دقت از دستورات پیروی کنید. اگر روزی یک نوبت پیش از رفتن به بستر ایمیپرامین مصرف می کنید. و حال یک نوبت را فراموش کرده اید، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نکنید، چرا که ممکن است موجب علایم آزاردهنده شود؛ در این مورد با پزشکتان تماس بگیرید. اگر روی چند نوبت ایمیپرامین مصرف می کنید، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به یادآوردن مصرف کنید. اگر تقریباً موقع مصرف نوبت بعد شده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده ، به برنامه دارویی منظم خود برگردید، مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از نشانه های نادر ولی جدی زیر مصرف ایمیپرامین خود را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: تاری دید؛ گیجی ؛ یبوست ؛ مشکل در صحبت کردن ؛ چشم درد؛ ضربان قلب تند، کند یا نامنظم ؛ لرزش دست ؛ غش ؛ اضطراب ؛ مشکل در صحبت کردن ؛ عدم تعادل ؛ سفتی عضلات دست و پا؛ صورت شبیه ماسک ؛ گلودرد؛ تب ؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی ؛ زردی پوست یا چشم ؛ بثورات جلدی ؛ تورم سرگیجه ؛ خواب آلودگی ؛ خشکی دهان ، سردرد، افزایش اشتها، تهوع ، سوزش سردل ، اسهال ، مشکل در خوابیدن ، یا افزایش وزن . علایم ترک دارو ـ نظیر سردرد، تهوع ، استفراغ ، اسهال ، تحریک پذیری ، یا خواب مختل همراه رویاهای واضح ـ ممکن است در صورت قطع ناگهانی ایمیپرامین مشاهده شود؛ با پزشکتان تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایمیپرامین ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به ایمیپرامین یا دیگر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای ؛ سایر داروهای ضد افسردگی (ماپروتیلین ، ترازودون )؛ کاربامازپین (دارویی ضد تشنج )؛ یا هر نوع ماده غذایی ، رنگ خوراکی یا نگهدارنده .
بارداری و شیردهی
مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل ، آرامبخش ها، دیگر داروهای ضد افسردگی ، داروهای ضد تشنج ، داروهای ضد تیرویید، سایمتیدین ، داروهای فشارخون (کلونیدین ، گوانادرال ، گوانتیدین )، مهارکننده های مونوآمین اکسیداز، یا سمپاتومیمتیک ها (داروهایی که در حساسیت ، آسم ، سرفه و سرماخوردگی مصرف می شود).
سابقه یا ابتلا به الکلیسم (اعتیاد به الکل )، آسم ، اختلال دوقطبی (افسرده ـ شیدایی )، ابتلا به اسکیزوفرنی ، صرع ، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم )، پرکاری تیرویید، بزرگی پروستات ، احتباس ادراری ، مشکلات قلبی یا خونی ، یا بیماری های دستگاه گوارش ، کبدی یا کلیوی
هنگام مصرف ایمیپرامین توصیه می شود
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودی تان را زیرنظر داشته باشد.
تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف ایمیپرامین دچار خواب آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می شوند.
در هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا ایستادن از حالت نشسته احتیاط کنید؛ چرا که ممکن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید.
برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آبنبات های بدون قند استفاده کنید. اگر خشکی دهان بیش از ۲ هفته طول کشید با پزشکتان مشورت کنید.
از مواجهه مستقیم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسایل برنزه کننده بپرهیزید، چرا که ممکن است دچار آفتاب سوختگی شدید شوید. سعی کنید تا حدامکان از آفتاب بین ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر اجتناب کنید. در زیر آفتاب از عینک آفتابی ، یک کلاه و پوشش محافظ ، و کرم های ضد آفتاب با قدرت محافظتی (SPF) حداقل ۱۵ استفاده کنید.
در مورد نیاز به مقادیر اضافی ویتامین (ریبوفلارین یا ویتامین ب ـ ۲) با پزشکتان مشورت کنید.
پیش از هرگونه عمل جراحی ، کارهای دندانی یا درمان های اضطراری ، پزشک را از این که ایمیپرامین مصرف می کنید، مطلع سازید.
ایمیپرامین را از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم ، حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایمیپرامین فاسد می شود).
ایمیپرامین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف ایمیپرامین نباید
الکل مصرف کنید.
بدون تأیید پزشکتان دارویی دیگر مصرف کنید