دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

مخدرها( تریاک- هروئین)

لازم به ذکر است از سه روش ذکر شده روش تزریق خطرناک ترین روش است و ترک آن نیز از دو روش دیگر سختر می باشد بعلاوه اینکه خطر ابتلا به بیماریهای عفونی خصوصا ایدز و هپاتیت بیشتر است. بعد از تزریق ترک افرادی که استنشاق می کنند سختر می باشد.

مشخصات ظاهری:

- غالبا پوست انگشت شصت و سبابه افرادی که هروئین مصرف می کنند سفت و دارای سوختگی است.

- در دستها و پاها در جاهایی که رگ مشهود است غالبا آثار تزریق و زخم مشاهده می شود

- وجود عفونت و جراحتهایی که به علت استفاده از سوزنهای غیر استریل برای تزریق استفاده می کنند در دست و پا قابل مشاهده است.

- دندانهای خراب و تیره دارند.

آثار مصرف:

- بی تفاوتی - سرخوشی

- پرحرفی - مور مور شدن بدن

- سرحالی - احساس بهتری

علائم ترک( خماری)

- درد بدن - کوفتگی

- دل پیچه - تهوع و استفراق

- بی حوصلگی - عصبی شدن

- پرخاشگری - کم غذایی

- بیحالی - احساس شکست

- آبریزش از بینی - اسهال

- احساس تنفر از خود - بیقراری

ملاحظات:

- افرادی که هروئین مصرف می کنند کمتر به حمام می روند زیرا حمام رفتن زمان خماری را جلو می اندازد. پس ما معمولا می بینیم افرادی که هروئین مصرف می کنند ظاهری کثیف و نامرتب دارند.

- دلیل اصلی لاغری افرادی که هروئین مصرف می کنند این است که چون ترشی جات و مرکبات زمان نشئه بودن آنها را کوتاه می کند اصلا از این مواد مصرف نمی کنند و همین مصرف نکردن میوجات و مرکبات به همراه مصرف نکردن سایر مواد پروئینی باعث لاغری و سوء تغذیه این افراد می شود.

- افرادی که اعتیاد خود را با حشیش شروع کرده اند بیشتر تمایل به تزریق وریدی هروئین دارند.

- بیض ها آخرین نقطه تزریق افرادی است که هروئین را تزریق می نمایند.

یک معتاد به تریاک زمانی به سمت هروئین گرایش پیدا می کند که :

1- زمان کافی برای کشیدن تریاک را نداشته باشد.

2- بیماری دستگاه گوارشی خصوصا زخم معده ناشی از خوردن تریاک گرفته باشد

3- پول برای تهیه تریاک به اندازه ای که او را به حالت نشئه برساند نداشته باشد.

4- تریاک در دسترس نداشته باشد.

5- به غلط دربین مردم باب شده است که نشئه گی مصرف هروئین مثل تجربه جنسی است و فرد بدلیل اینکه چندین سال است این احساس را تجربه نکرده برای اینکه یکبار دیگر به این احساس برسد بسمت مصرف هروئین می رود.

6- فرد بدلیل اینکه ازاعتیاد خود خسته شده است و از دوستان خود می فهمد که تزریق او را زودتر به کام مرگ می فرستد برای اینکه زودتر به مرگ برسد هروئین را مصرف می کند.

کراک:

کراک موجود در ایران همان هروئین فشرده شده است با درصد خلوص 90 %

روش مصرف:

- کشیدن: مقدار کمی از کراک را توسط یک جسم نوک تیز مثل سنجاق نگه داشته به منبع حرارت که معمولا فندکهای مخصوصی می باشد نزدیک کرده دراثر حرارت کراک تبخیر شده و دود حاصل را از طریق دهان به بدن منتقل می نمایند. تاثیر کراک بر جسم فوق العاده سریع می باشد و اثر تخدیری آن در مدت کمتر از یک دقیقه بر بدن اثر می گذارد.

- مقداری از کراک را در قسمت گود پایپ ریخته زیر آن را حرارت داده و بخار حاصل را مصرف می کنند.

- تزریق: در این روش که به تست کردن نیز معروف است کراک را توسط آب مقطر یا آب جوشیده شده حل کرده و به بدن تزریق می نمایند.( لازم به ذکر است که این روش بسیار خطرناک می باشد زیرا علاوه بر خطر انتقال بیماریهایی که از طریق سرنگ آلوده به بدن سرایت می نماید، می تواند یک فرد کاملا سالم را ظرف مدت سه سال به کام مرگ روانه کند.

چون کراک همان هروئین فشرده شده در ایران می باشد کلیه آثار مصرف- عوارض مصرف- علائم خماری و... همانند هروئین می باشد که در بالا توضیح داده شده البته بسیار شدید تر و با تاثیر بیشتر. البته گزارشات و علائم بالینی کراک مانند سایر مخدر ها مثل تریاک نیز باشد.

چرا کراک:

- اکثر افرادی که به سمت کراک گرایش پیدا می کنند معتقدند چون کراک بو ندارد، وقت نمی گیرد، روش مصرف آسان است، جای بخصوصی نمی خواهد، زود اثر می گذارد، بهتر تهیه می شود و ابزار بخصوصی برای مصرف احتیاج ندارد بر سایر مخدر ها ارجعیت دارد.( درضمن در مصاحبه هایی که با افراد ی که کراک مصرف می کردند انجام شد عده ای از آنها معتقد بودند کراک اعتیاد ندارد!)

کراک بدلیل خلوص بالای هروئینی که دارد باعث از بین رفتن و مرگ سلول های بدن می شود، بطوریکه اگر فرد کراکی پیدا شود و مدت 6 سال کراک مصرف کند و نمرده باشد اگرغضروف های بدن وی را بیش از حد بکشیم آن عضو کنده خواهد شد.

تریاک: تریاک یا اپیوم یکی از قدیمی ترین مواد مخدر اعتیاد آور می باشد با سابقه ای حدود 7000هزار سال نحو استعمال تریاک: -کشیدن -خوردن مشتقات تریاک: -سوخته تریاک( بعد از کشیدن حاصل می شود که پس از حل شدن در آب خورده می شود) -شیره -تفاله -جوهر نگاری( از سوزاندن شیره پخته شده تهیه می شود) مشخصات ظاهری افرادی که تریاک مصرف می کنند: -لبهای سیاه دارند. -دندانهای آنها زرد، جرم گرفته و خراب است. -سفیدی چشم ازسفیدی به زردی گرایش پیدا می کند. -زیر چشم و گونه ها حالت پف کردگی دیده می شود. علائم و آثار مصرف: - ضد درد- آرام بخش - احساس خشکی در دهان(خشن شدن صدا)- کاهش ضربان قلب - خارش در سطح پوست( بیشتر در ناحیه بینی)- سرگیجه - تنگی مردمک چشم( مردمک ته سنجاقی)- کاهش وزن و سوء تغذیه - کاهش فشار خون( پریدگی رنگ)- بهم خوردن قاعدگی درخانم ها - احساس جسارت و پرحرفی- توانایی ممتد در کار - درصورت مصرف بیش از حد لحن صحبت سنگین می شود و عدم هوشیاری نسبت به زمان و مکان ایجاد می شود. - فراموشی غم و غصه، غرور کاذب و احساس جرات( بدلیل تخریب حافظه کوتاه مدت) - احساس نشاطو شادی بدلیلتحریک نقاط شادی در مغز - ظاهراافزایش توانایی جنسی(در مورد رابطه مصرف مواد مخدر خصوصا تریاک و افزیش توانایی جنسی ذکر این نکته قابل توجه است که مواد مخدر از همان ابتدا فرد را دچار ناتوانی جنسی می کند ولی چون فرد در اوایل مصرف است این ناتوانی جنسی را با افزایش توانایی جنسی اشتباه می گیرد و به مصرف ادامه می دهد تا جایی که بطور کلی توانایی جنسی خود را از دست می دهد). عوارض جسمی مصرف تریاک: -وابستگی جسمی -تغییر ساعات خواب و بیداری -تیره شدن رنگ پوست بدلیل تحریک ملانوسیت های پوست -یبوست مزمن( تریاک باعث کند شدن حرکت غذا در لوله گوارش می شود که این کندی حرکت باعث یبوست فرد می باشد) -لرزش دست -آسیب جدی به کبد -آسیب به کلیه و مجاری ادراری -سوء تغذیه -آسیب شدید به مجاری تنفسی وقتی که بصورت کشیدن مصرف می شود -اسیب جدی به دستگاه گوارش وقتی که بصورت خوراکی مصرف می شود عوارض روانی مصرف تریاک: -بیکاری بدلیل غیبتهای مکرر و عدم حضور بموقع در سرکار -مشکلات مالی بدلیل بیکاری و افزایش هزینه های مصرف -احساس بی انگیزگی و نفرت از زندگی -بهم خوردن روابط عاطفی بین زن و شوهر بدلیل نداشتن رابطه جنسی -بروز اختلافات خانوادگی، خشونت و پرخاشگری -افسردگی بدلیل کاهش عملکرد شغلی، پایین آمدن مناسبات اجتماعی، کاهش میل جنسی، اختلافات خانوادگی و طرد اجتماعی) -اختلال حواس، ضعف در حافظه، زوال عقل -تخریب حافظه کوتاه مدت -اختلال در تمرکز علائم مسومیت با تریاک: -انقباض شدید مردمک چشم -افت شدید فشار خون -اختلال در حافظه و توجه -ضعف شدید تنفس -دلیریوم( فراموشی) -کاهش درجه حرارت بدن - اغما علائم ترک( خماری): -درد استخوان و مفاصل( نکته قابل توجه ذکر این مطلب است که چون بدن خود بصورت ذاتی مواد مخدر وضد درد« انکفالین ها» ترشح می کند،زمانی که فرد بصورت غیرمستقیم ( مصرف مواد مخدر) این مواد را به بدن ارسال می نماید، این مواد دیگر در بدن ترشح نمی شود و زمانی که این مواد به بدن نمی رسد فرد درد استخوان و مفاصل را تجربه می کند) -دل پیچه و اسهال- آبریزش از چشم و بینی -احساس شکست- سکسکه و خمیازه -بیقراری- احساس خارش در گلو -عصبانیت و پرخاشگری- استفراق -احساس تنفر از خود

هرویین یک داروی خطرناک و غیرقانونی است که پتانسیل بالای اعتیاد د

هرویین یک داروی خطرناک و غیرقانونی است که پتانسیل بالای اعتیاد دارد  

 

هرویین به خانواده داروهای شبه افیونی (اوپیوییدها) تعلق دارد. این خانواده دارویی شامل داروهای مانند مرفین و کدیین است، که مشتقات طبیعی تریاک محسوب می شوند؛ و نیز شبه افیونی های "صناعی" از جمله شامل دمرول و متادون که به طور شیمیایی ساخته می شوند. هرویین یک شبه افیونی "نیمه صناعی" است؛ هرویین با پردازش شیمیایی از مرفین ساخته می شود و دارای اثر قدرتمندتر و فوری تری از آن است. هرویین در مغز به مرفین تبدیل می شود.

هنگامی که هرویین برای اولین بار در انتهای قرن نوزدهم عرضه شد، به عنوان یک مسکن و مهارکننده سرفه تبلیغ می شد. در اوایل قرن بیستم خطرات هرویین شناسایی شد. قوانینی در اروپا و آمریکا برای محدود کردن تولید، توزیع و استفاده از آن تدوین شد.

برای مثال در انگلیس دکترها می توانند در مواردی هرویین را برای درد شدید تجویز کنند. این درمان تنها برای بیمارانی که دچار بیماری لاعلاج هستند، قابل تجویز است.

در انگلیس، هلند و سوییس شمار اندکی از معتادان به هرویین که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند، در برنامه های نگهدارنده به دقت تحت نظارت هرویین را با نسخه دریافت می کنند.

● هرویین از کجا می آید؟

اغلب هرویین جهان در آسیا و آمریکای لاتین تولید می شود که خشخاش در آنها کشت می شود. مرفین در آزمایشگاه های نزدیک این مزارع از صمغ تریاک استخراج می شود، و بعد در آزمایشگاه های درون یا مجاور کشور تولیدکننده به هرویین بدل می شود.

● هرویین به چه شکلی است؟

هرویین در شکل خالص به صورتی پودر بلوری سفید و تلخ مزه ای است که در آب حل می شود. هنگامی که هرویین در خیابان فروخته می شود، بسته به فرآیند تولید و اینکه چه موادی به آن اضافه شده باشد، رنگ و قوام متفاوتی پیدا می کند.

هرویین خیابانی ممکن است به شکل پودری سفید، یک ماده قهوه ای دانه دانه یا یک صمغ تیره چسبنده قهوه ای تیره باشد. خلوص هرویین خیابانی از بسته ای به بسته ای دیگر متفاوت است، و ممکن است از دو تا 98 درصد متفاوت باشد.

برخی افزودنی ها مانند شکر، نشاسته یا شیر خشک برای افزایش وزن جنس هنگام خرده فروشی به کار می روند و سایر داروها ممکن است برای افزایش اثرات هرویین به آن افزوده شوند. کینین ممکن است برای تقلید مزه تلخ هرویین به آن اضافه شود تا تعیین خلوص آن را با چشیدن مشکل کند.

● هرویین چگونه استفاده می شود؟

رایج ترین راه های مصرف هرویین اینها هستند:

ـ تزریق به داخل ورید، یا به داخل عضله یا زیر پوست.

ـ بالا کشیدن از راه بینی. در این روش گرد هرویین از راه مجاری بینی استنشاق می شود.

ـ استنشاق یا دودکردن -در این روش هرویین را روری یک زرورق آلومینیومی حرارت می دهند و بعد دود و بخار حاصل را با یک لوله استنشاق می کنند.

معتادان به هرویین ممکن است روش تزریق را انتخاب کنند، زیرا این روش بیشترین و فوری ترین اثر را با کمترین مقدار دارو ایجاد می کند. افرادی که به هرویین وابسته هستند، ممکن است دو تا چهار بار در روز آن را تزریق کنند. هنگامی که هرویین با خلوص بالا در دست است یا در مورد مصرف کنندگان گاهگاهی که ترجیح می دهند، تزریق انجام ندهند، با احتمال بیشتر هرویین با بالاکشیدن از راه بینی یا دود کردن مصرف می شود.

● مصرف هرویین چه احساسی ایچاد می کند؟

تاثیری که هرویین یا هر داروی روانگردان غیرمجاز دیگر در فرد ایجاد می کند. بسته به عوامل مختلفی دارد، از جمله:

ـ سن فرد.

ـ مقدار ماده مصرفی و تناوب مصرف آن.

ـ روشی که فرد دارو را مصرف می کنند.

ـ محیطی که در آن هستید.

این که آیا فرد دچار بیماری جسمی یا روانی قبلی هست یا نه.

اینکه فرد الکل یا سایر داروهای غیرمجاز یا مجاز را مصرف کرده باشد.

هنگامی که هرویین به داخل ورید تزریق می شود، باعث اوج گیری حالتی از سرشوخی (rush) می شود. این اثر پس از هفت تا هشت ثانیه احساس می شود، و از 45 ثانیه تا چند دقیقه به طول می انجامد. این اثر در صورتی که هرویین از بینی بالا کشیده شود یا دود شود، اینقدر شدید نیست.

به دنبال این سرخوشی شدید اولیه، دوره ای از تسکین و آرامش به دنبال می آید (being on the node) که ممکن است تا یکساعت به طول انجامد. هنگامی که هرویین زیرپوست یا داخل عضله تزریق می شود، این اثر با آهستگی بیشتر در طول پنج تا هشت دقیقه رخ می دهد.

کسانی که به تازگی مصرف هرویین را آغاز کرده اند، ممکن است دچار تهوع و استفراغ شوند. اثرات مطلوبی که مصرف کننده به دنبال آنهاست شامل جدایی از درد جسمی و عاطفی و احساس خوشی است. سایر اثرات شامل کندشدن تنفس، تنگ شدن مردمک ها، خارش و عرق کردن. مصرف مرتب هرویین به یبوست، از دست دادن میل جنسی، و متوقف شدن یا نامنظم شدن چرخه قاعدگی.

مصرف هرویین باعث تغییراتی در خلق و رفتار می شود. افرادی که به هرویین وابسته هستند، ممکن است بعد از مصرف هرویین سربه راه و مطیع شوند، و در حین دوره دوری از هرویین تحریک پذیر و پرخاشگر می شوند.

● تاثیر هرویین چقدر طول می کشد؟

اثرات هرویین بدون توجه به نحوه استفاده آن، بسته به میزان مصرفی، به طور معمول سه تا پنج ساعت طول می کشد.

افرادی که وابسته به هرویین هستند، باید هر شش تا 12 ساعت هرویین مصرف کنند، تا از بروز نشانه های ترک جلوگیری کند. علایم اولیه شدید هستند، و شامل آبریزش بینی، عطسه کردن، اسهال، استفراغ، بیقراری و اشتیاق مداوم برای هرویین است.

همچنین در هنگام ترک هرویین راست شدن مو های پوست (دانه دانه شدن پوست) و حرکات غیرارادی پا رخ می دهد. علایم ترک هرویین در طول چند روز به اوج خود می رسد و معمولا در پنج تا 10 روز برطرف می شود. سایر علایم ترک شامل بیخوابی، اضطراب و تمنای شدید دارو ممکن است برای مدت بیشتری طول بکشد. ترک هرویین مرگبار نیست، اما ممکن است بسیار ناراحت کننده باشد.

● آیا هرویین خطرناک است؟

بله، استفاده مداوم از هرویین چه به صورت تزریقی، استنشاقی یا دود کردن، می تواند در طول دو تا سه هفته به وابستگی جسمی و روانی منتهی شود.

البته همه افرادی که هرویین را تجربه می کنند، وابسته نمی شوند. برخی افراد تنها به طور گاهگاهی مثلا در آخرهفته ها مصرف می کنند، بدون اینکه دوز مصرفی شان افزایش یابد. ما با مصرف مداوم هرویین، تحمل نسبت به اثرات دارو به وجود می آید، و هرویین بیشتر و بیشتری برای رسیدن به اثر مطلوب لازم است. مصرف مداوم مقادیر فزاینده هرویین نهایتا به وابستگی ختم می شود.

هنگامی که وابستگی به هرویین تثبیت شد، متوقف کردن مصرف آن ممکن است بسیار مشکل باشد. افرادی که برای مدت طولانی از هرویین استفاده کرده اند، ممکن است اظهار کنند که دیگر از از این دارو لذتی نمی برند. آنها تنها برای اجتنناب از علایم ترک و کنترل تمنای شدید برای دارو به مصرف هرویین ادامه می دهند.

تمنا برای هرویین ممکن است تا مدت ها پس از قطع مصرف آن باقی بماند، عود کند، یا به مصرف دوباره هرویین منجر شود، و اجتناب از دارو را مشکل کند.

● اثرات درازمدت هرویین چیست؟

وابستگی به هرویین، و عوارض پزشکی، اجتماعی و قانونی که از مصرف هرویین ناشی می شود، ممکن است برای زندگی افراد مصرف کننده آن، مصیبت بار باشد.

پژوهش ها با استفاده از اسکن های مغزی نشان داده است که مصرف درازمدت و مدواوم هرویین به تغییراتی در نحوه عمل مغز می انجامد. در حالیکه اثر این تغییرات به درستی درک نشده است، این پژوهش نشان داده است که ممکن است ماه ها یا سال ها پس از قطع مصرف هرویین به طول بینجامد تا مغز به کارکرد طبیعی اش بازگردد.

درمان نگهدارنده متادون، که از بروز علایم ترک هرویین جلوگیری می کند و تمنا برای آن را کاهش می دهد یا برطرف می کند، موثرترین درمان در دسترس در حال حاضر برای درمان وابستگی به هرویین است.

مصرف مداوم کوکایین با سرکوب آنزیم G9a‌ ، مدار لذت مغز را دچار تغ

مصرف مداوم کوکایین با سرکوب آنزیم G9a‌ ، مدار لذت مغز را دچار تغییر می کند 

 

ژن اعتیاد به کوکائین کشف شد .
دانشمندان سازوکار مهمی را درمغز شناسایی کرده اند که دلیل اعتیادآور بودن کوکائین را توضیح داده و می تواند به ارائه درمانهای جدیدی برای این بیماری منجر شود.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از خبرگزاری فرانسه ، محققان دریافتند که ماده مخدر کوکایین در فرایندی از مغز تغییری ایجاد می کند که این دگرگونی بیان ژنهای مغز را بدون تغییر در توالی آنها، تحت تاثیر قرار می دهد.

این تغییرات در مدار لذت مغز روی می دهد. این مدار نخستین جایی است تحت تاثیر مصرف مداوم کوکایین قرار گرفته و ظاهرا تمایل به مصرف کوکائین را افزایش می دهد.

“نورا ولکو” مدیر موسسه ملی اعتیاد به مواد مخدر معتقد است، این کشف اساسی شناخت دانشمندان را از چگونگی عملکرد اعتیاد آوری کوکایین افزایش می دهد.

اگرچه تحقیقات بیشتری برای اثبات این موضوع لازم است، اما این یافته ها از وجود بازیگر جدید مهمی در سطح مولکولی پرده بر می دارد که در هنگام مصرف کوکائین، هدف قرار می گیرد و از این رو یک هدف جدید بالقوه برای ارائه داروهای ترک اعتیاد محسوب می شود.

این تحقیق بر روی موش ها انجام شده است.

این تحقیق تایید می کند که کوکائین مانع از فعالیت آنزیمی می شود که نقش مهم و حیاتی در کنترل “پس زایشی” بیان ژن دارد.
این پژوهشگران نشان دادند با معکوس کردن روند سرکوب این آنزیم که G9a‌ خوانده می شود می توانند از اعتیاد به کوکایین جلوگیری کنند.

کوکایین، آلکالوئید اصلی برگ کوکا است که از برگهای بوته ای به نام (Ergthroxglom Coca) بدست می آید، که مرکز اصلی رویش آن آمریکای جنوبی است. کوکایین به عنوان ماده موثر در سالهای ۶۰- ۱۸۵۹ م. از برگ کوکا (تصویر ۱) مجزا و استحصال شد. کراک را نیز از کوکایین تهیه و در اواخر تابستان و اوایل پاییز سال ۱۹۸۵ م. به بازار شهر نیویورک عرضه کردند. کراک خطرناکترین ماده اعتیاد آوری است که تا کنون به بازار آمده و به حدی وابستگی آور است که یک بار مصرف آن، فرد را معتاد می کند. از نظر طبقه بندی فارماکولوژی، محرک سیستم اعصاب مرکزی است.

اثرات کوتاه مدت آن مشابه آمفتامین است ولی با مدت زمان کوتاهتر، احساس افزایش انرژی، چابکی و سرخوشی زیاد می کند، از جمله اثرات آن پس از مصرف عبارت است از: افزایش ضربان قلب، نبض، تنفس، درجه حرارت بدن، فشار خون، گشادگی مردمک چشم، پریدگی رنگ، کاهش اشتها، تعرق شدید، تحریک و هیجان، بی قراری، لرزش به خصوص در دستها، توهمات شدید حسی، عدم هماهنگی حرکات، اغتشاش دماغی، گیجی، درد پا، فشار قفسه سینه، تهوع، تیرگی بینایی، تب، اسپاسم عضله، تشنج و مرگ.

در حالت قطع ماده نیز افسردگی شدید حادث می شود. ناخالصی کوکایین خیابان اغلب موجب حساسیت و آلرژی شدید می شود که معمولا با آب ریزش بینی و بی خوابی شدید همراه است. در مسمومیت حاد با کوکایین، فرد مصرف کننده دچار بی قراری و تشویش، هیجان، شوریدگی فکر و اختلال تنفسی می گردد. ضربان، تنفس و فشار خون فرد افزایش می یابد.

از جمله اثرات بلند مدت آن از دست دادن وزن بدن، یبوست، بی خواب، ضعف جنسی، دپرسیون تنفسی، اشکال در ادرار کردن، تهوع، کم خونی، رنگ پریدگی، تعرق شدید، دردهای شکمی و اسهال، اختلالات در هضم و دستگاه گوارشی، سردرد، لرزش دست ها، لرزش و تشنج، پریدن عضلات و سفتی آنها، هپاتیت، آب ریزش دائمی بینی، ایجاد زخم، آماس و جوشهای پوستی به خصوص اطراف مخاط گوش و بینی، زخم مخاط بینی (در مصرف به صورت انفیه)، اضطراب، بی قراری، تشنج پذیری شدید، سوء ظن، گیجی، اختلالات درک زمان و مکان، رفتار تهاجمی، تحریک پذیری شدید، افسردگی، پرخاشگری، تمایل به خود کشی، توهمات و اختلال در حواس (به خصوص بینایی، شنوایی، و لامسه)، افکار هذیانی، و گاهی اشتهای کاذب و سرانجام ناراحتی جدی دماغی و روانی به نام سایکوز و کوکایین.

تحمل و ایجاد وابستگی کوکایین مشابه آمفتامین است وابستگی شدید روانی ایجاد می کند که این وابستگی در عصاره کوکایین یعنی کراک شدیدتر می باشد.

در آزمایشاتی که برای تحقیق پیرامون اثر کوکایین بر روی موش و میمون انجام شده، پس از قطع مصرف آن، نشانه های ترک از جمله ضعف شدید، بد خوابی، افسردگی، تحریک پذیری، گرسنگی زیاد دیده شده است.

نتایج این تحقیقات در نشریه ساینس منتشر شده است.

کوکائین چیست ؟

کوکائین چیست ؟
کوکائین یکی از اعتیادآورترین و خطرناکترین مواد مورد سوءمصرف است . این ماده از برگ گیاه کوکا که عمدتاً در آمریکای مرکزی و جنوبی میروید به دست می آید.

وابستگی روانی به کوکائین ممکن است حتی پس از یک بار مصرف به وجود آید. کوکائین وابستگی جسمی هم ایجاد می کند. درصد خلوص کوکائین از ۹۰ –۲۰ % فرق میکند. کراک (crack) نوعی از کوکائین است که ناخالصیهای آن جدا گشته و به شکل بلور سفید رنگ و به شدت اعتیادآور است. امکان بروز رفتارهای خشن به دنبال مصرف آن بسیار بالاست.

نامهای رایج :
کوکائین : coke /snow برف / کراک/ راک

راههای مصرف:
شایعترین روش مصرف کوکائین استنشاقی است. امکان تزریق زیرجلدی و داخل وریدی هم وجود دارد. به دلیل کمترشدن اثر آن به دنبال مصرف خوراکی، معمولاً از این روش استفاده نمی شود. کراک نیز به روش تدخینی مورد مصرف واقع می شود.

آثار مصرف :
آثار مصرف کوکائین بلافاصله ظاهر و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد رفع میشود. به همین علت افراد وابسته به کوکائین ممکن است هر نیم تا یک ساعت یک بار برای مصرف مجدد از جمع یا محل کار خارج شوند.
عوارض جسمانی: افزایش فشارخون و ضربان قلب، گشاد شدن مردمک، کاهش اشتها، اختلال درخواب. به دنبال مصرف طولانی کاهش وزن، اختلالات گوارشی، خستگی، نارسایی قلبی و کاهش نیروی جنسی بروز خواهد کرد. چنانچه بیمار به طریق استنشاقی مصرف کند در دراز مدت امکان خونریزی مکرر از بینی و سوراخ شدن تیغه های بینی وجود دارد .
عوارض روانی: سرخوشی، افزایش انرژی، احساس خوب بودن عمومی، توهمات لامسه به صورت احساس خزیدن حشرات زیر پوست، کاهش تمرکز و افزایش نیروی جنسی.
به دلیل آثار سریع تدخین و رسیدن سریع کوکائین به مغز به دنبال مصرف کراک علائم بلافاصله ظاهرشده، اما درعرض ۱۲ دقیقه تحلیل میرود.

چگونه کمک کنیم ؟
علائم ترک کوکائین معمولا یک روز تا یک هفته طول میکشد.

مصرف کنندگان کوکائین وابستگی روانی شدید پیدا میکنند که همراه با حس ولع شدید برای مصرف مجدد است. به دنبال ترک افسردگی، خواب آلودگی، تحریک پذیری و گرسنگی بروز خواهد کرد. قطع کردن تدریجی هیچ فایده ای ندارد و قطع کردن سریع به مراتب بهتر است.

چنانچه مصرف کوکائین جدی نباشد میشود بدون نیاز به دارو و جایگزینهای مربوطه ترک را انجام داد. باید به مقدار زیادی مایعات (به غیر از الکل) و سه وعده غذای روزانه در رژیم غدایی گنجانده شود. ورزشهای آرام بخش کمک کننده اند.

باید مصرف کننده را مطمئن کرد که علائم افسردگی، کسالت و خستگی از عوارض طبیعی قطع کوکائین است و پس از یک هفته قطع خواهد شد.

به هرحال برای بیمارانی که علائم افسردگی شدید به دنبال قطع کوکائین پیدا میکنند شروع داروهای ضد افسردگی مفید خواهد بود.

چنانچه جنون ناشی از مصرف کوکائین بروز کندبیمار باید به سرویس روانپزشکی ارجاع شود.

سایر اطلاعات :
کوکائین ۸ تا ۶ ساعت پس از مصرف در ادرار قابل تشخیص است.