تاثیرات بیهوشی بر مغز انسان

دانستنی هایی در مورد اثراتی که بیهوشی بر مغز انسان می گذارد را در دانشنامه سلامت بخوانید .

محققان از مرکز پزشکی بیمارستان کودکان سینسیناتی در گزارش سالیانه‌ی مغز و اعصاب ذکر کرده‌اند که آزمایش‌ها بر روی موش‌های آزمایشگاهی نشان می‌‌دهد اثرات نوروتوکسیک (مخدر اعصاب) به سن نورون‌های مغز بستگی دارد نه سن حیوانی که تحت بیهوشی قرار گرفته است.

اگر چه برای تایید ارتباط یافته‌ها با انسان تحقیقات بیشتری لازم است، اما دکتر آندریاس لوئپ، پزشک و محقق بخش بیهوشی، در این مطالعه اهمیت این امر را برای سلامتی میلیون‌ها نفر از کودکان و بزرگسالان که سالانه تحت بیهوشی جراحی قرار می‌گیرند نشان می‌دهد.

دکتر لوئپ گفت: «بر خلاف باورهای قبلی، نشان می‌دهیم که مرگ سلولی ناشی از بیهوشی در نورون‌ها به مغز افراد نابالغ محدود نمی‌شود. در عوض به نظر می‌رسد این آسیب ناشی از بیهوشی، نورون‌هایی را مورد هدف قرار می‌دهد که در سن خاص مرحله‌ی بلوغ قرار دارند. این یافته‌ها ما را یک گام به درک مکانیسم اساسی این پدیده نزدیک‌تر می‌کند.»

نورون‌های جدید که به وفور در بسیاری از مناطق مغز افراد جوان تولید می‌شود بیانگر این مطلب است که چرا پژوهش‌های قبلی بر مراحل رشد و سن فرد متمرکز شده بودند. در یک مغز بالغ روند شکل‌گیری نورون‌های جدید به طور قابل ملاحظه‌ای کند می‌شود، اما تولید آن تا مراحل بعدی زندگی در گایروس و پیاز بویایی ادامه می‌یابد.

لئوپ و همکارانش در این پژوهش به طور خاص بر گایروس دندانه‌ای که به کنترل یادگیری و حافظه کمک می‌کند متمرکز شدند. این پژوهش با همکاری محققان از کالج پزشکی دانشگاه سینسیناتی و بیمارستان کودکان دانشگاه فودان شانگهای چین انجام شدند.

محققان موش‌های نوزاد، نوجوان و جوان را با بی‌حس‌کننده‌ی ایزوفلوران که استفاده‌ی کلینیکی گسترده‌ای دارد، با دزی نزدیک به آنچه در عمل جراحی بکار می‌رود بیهوش کردند. در تایید پژوهش‌های قبل، نوزادان موش مرگ گسترده‌ی نورون‌ها را در ساختار‌های مغزشان نشان دادند که اثر مهمی بر گایروس‌های دندانه‌ای نداشت. با این حال این اثر در موش‌های جوان برعکس بود، یعنی حداقل اثر نورونی در ساختارهای مغز و در مقابل مرگ قابل توجه سلول‌ها در گایروس‌های دندانه‌ای را نشان دادند.

این تیم تحقیقاتی سپس مطالعات گسترده‌ای برای یافتن سن و مرحله بلوغ نورون‌های متاثر را که مشخصه‌ای از آسیب‌پذیری و مرگ سلولی ناشی از بیهوشی بودند انجام دادند و نتایج مشابهی در موش‌های بالغ نیز مشاهده کردند.

در تحقیقاتی که بیش از 10 سال گذشته انجام شده است روشن شده که استفاده از بی‌حس‌کننده‌ها، مرگ سلولی را در مغز حیوانات در حال رشد افزایش می‌دهد که این امر موجب افزایش نگرانی سازمان غذا و داروی آمریکا، پزشکان، متخصصین علوم اعصاب و عموم مردم گشته است. همچنین پیگیری این مطالعات در کودکان و بزرگسالان که تحت بیهوشی‌های جراحی قرار گرفته‌اند، وجود ارتباطی با اختلالات یادگیری و اختلالات حافظه را نیز نشان می‌دهد.

ضمن هشدار فوری درباره‌ی یافته‌های فعلی بر روی کودکان و بزرگسالان تحت بیهوشی، دکتر لئوپ گفت که تیم تحقیقاتی وی در حال تلاش برای آگاهی کافی از تاثیرات بیهوشی بر واکنش‌های شیمیایی مغز و توسعه‌ی استراتژی‌های درمانی محافظ مورد نیاز می‌باشند. برای این منظور، گام بعدی آن‌ها شناسایی فرایندهای مولکولی خاصی می‌باشد که با بیهوشی منجر به مرگ سلول‌های مغز می‌شود.

دکتر لئوپ گفت: «جراحی اغلب برای نجات جان انسان‌ها حیاتی است و معمولا بدون بیهوشی قابل انجام نیست. پزشکان باید به طور دقیق با بیماران، والدین و همراهان وی درباره‌ی خطرات و مزایای بیهوشی صحبت کنند تا با آگاهی از خطرات آن تا خد ممکن از درمان به این صورت اجتناب کنند.»

دکتر لئوپ در این پژوهش با همکاری محققان از کنسرسیوم تحقیقات تصویربرداری عصبی در مرگز پزشکی بیمارستان کودکان سینسیناتی، به بررسی تاثیر بیهوشی در مغز کودکان با استفاده از تصویر برداری تشدید مغناطیسی یا MRI که یک تکنولوژی غیرتهاجمی‌ست پرداخته است.

نکته : دوستان قبل از انجام هر نوع عمل و بیهوشی بیماری های زمینه ای خود را با پزشک بیهوشی در میان بگذارید .

عوارض دارو بیهوشی هالوتان بر کبد

بخوانید در دانشنامه سلامت در مورد داروی بیهوشی هالوتان و اثرات آن بر کبد و عوارضی که این دارو بر بیماران دارد .

استفاده از داروی بیهوشی هالوتان علاوه بر عوارضی که برای بیمار دارد، سلامت پرسنل اتاق عمل را نیز تهدید می کند و همین مسئله منجر به این امر شده که دست اندرکاران و متخصصین بیهوشی، نسبت به حذف این دارو از لیست داروهای مصرفی اقدام کنند.
“هالوتان” که یک نوع داروی تبخیری بیهوشی است، به خاطر عوارض جانبی که دارد از لیست داروهای مصرفی کشورهای مختلف دنیا حذف شده اما استفاده از این ماده بیهوشی همچنان در برخی از مراکز درمانی کشورمان متداول است و همین مسئله تا حدود زیادی موجبات نگرانی دست اندرکاران امر سلامت را فراهم آورده است.

به گفته دکتر محمد مهدی قیامت، رئیس انجمن بیهوشی و مراقبت های ویژه ایران، استفاده از این دارو در جراحی های قلب، خطراتی به همراه دارد که می تواند منجر به مرگ بیمار شود.

وی در عین حال از انجام عمل جراحی به واسطه استفاده از این ماده بیهوشی در برخی مراکز درمانی خبر می دهد و می گوید: واقعیت امر این است که نمی توان عمل جراحی تنها به این دلیل انجام نداد، چون داروی بیهوشی دیگری برای استفاده آنها وجود ندارد.

قیامت در خصوص اینکه چرا به رغم اطلاع همگان از عوارض این دارو، اما استفاده از آن همچنان در برخی مراکز درمانی متدوال است، به عدم همکاری وزارت رفاه در این قضیه اشاره می کند و می افزاید: وجود دور تسلسل در وزارت رفاه باعث شده که وقت رسیدگی به مشکلات در این وزارتخانه وجود نداشته باشد.

رئیس انجمن بیهوشی و مراقبت های ویژه ایران، در عین حال از همکاری مسئولان وزارت بهداشت در حذف این ماده بیهوشی از لیست داروهای مصرفی در کشور، قداردانی می کند و می گوید: خوشبختانه روند مطلوبی در خصوص حذف داروی بیهوشی هالوتان از اتاق های عمل، دنبال می شود که رضایت خاطر متخصصین بیهوشی را فراهم آورده است.

قیامت تاکید می کند: در صورتی که وزارت رفاه داروهای جایگزین هالوتان را در فهرست بیمه بیاورد، حذف این دارو از اتاق های عمل در بیمارستانهای بخش دولتی سریع تر صورت می گیرد.

رئیس انجمن بیهوشی و مراقبت های ویژه ایران، اوائل تیر ماه گذشته در خصوص میزان مصرف داروی هالوتان، گفته بود که 95 درصد مصرف اتاق های عمل در کشور، از این ماده بیهوشی است.

به گفته وی در حال حاضر این میزان به حدود 5 درصد کاهش یافته که می تواند یک موفقیت در حوزه نظام سلامت به حساب بیاید.

قیامت با تاکید بر اینکه 20 درصد بیمارانی که با داروی هالوتان در اتاق عمل بیهوش می ‌شوند، دچار عوارض کبدی می شوند، افزود: استفاده از این دارو علاوه بر اینکه برای بیمار مضر است، سلامت پرسنل اتاق عمل را تهدید می کند و عارضه به همراه دارد.

با توجه به عووارضی که این دارو دارد بهتر است آن را از داروهای بیهوشی حذف کنید .

آلزایمر قابل درمان شد

خبرها حاکی از این است که برای آلزایمر درمان آمده بخوانید جزئیات بیشتر را دردانشنامه سلامت …

بیماری آلزایمر به نظر می‌رسد که به مانند گونه‌ای عفونت از سلولی به سلول دیگر در مغز گسترش می‌یابد اما به جای ویروس یا باکتری، آنچه که سرایت می‌کند پروتئین مختل شده‌ای به نام تائو است.

بیماری آلزایمر به نظر می‌رسد که به مانند گونه‌ای عفونت از سلولی به سلول دیگر در مغز گسترش می‌یابد اما به جای ویروس یا باکتری، آنچه که سرایت می‌کند پروتئین مختل شده‌ای به نام تائو است. این مطلب را دو مطالعه تازه روی موش‌ها نتیجه می‌گیرد.

به گفته پژوهشگران، این یافته غیر منتظره به پرسشی قدیمی پاسخ داده و می‌تواند پیامدهای فوری در یافتن درمانی د بربرای این بیماری داشته باشد. آن‌ها همچنین گمان می‌برند که بیماری‌های عصب-تخریبی دیگری مانند پارکینسونز نیز احتمالا به روش مشابهی گسترش می‌یابد.

پژوهشگران آلزایمر از مدت‌ها پیش می‌دانسته‌اند که سلول‌های در حال مرگ و انباشته از تائو ابتدا در ناحیه‌ای از مغز که حافظه در آنجا ساخته شده و ذخیره می‌شود پدیدار می‌گردد. این بیماری آنگاه به تدریج به سوی مناطق بزرگتری از مغز که درگیر یادآوری و استدلال است حرکت می‌نماید.

پژوهش تازه‌ای بر روی موش‌ها چنین القا می‌کند که بیماری آلزایمر پروتیینی را فعال می‌سازد که به از کار افتادگی توان حافظه در مغز منجر می‌شود.

اگر این یافته‌ها در مورد انسان‌ها نیز تایید شود می‌تواند به حل بخشی از معمایی کمک نماید که در آن مواد شبه-چسبناک و کثیفی در مغز به شکلی به بروز بیماری آلزایمر و در ‌‌نهایت از دست دادن حافظه می‌انجامد. در این صورت، بنا بر تحقیقات پژوهشگران بر روی موش ها، می‌توان ساخت دارویی را تصور نمود که قادر باشد این فرایند و مشکل‌های حافظه را وارونه نماید.

به گفته «جوآن گراف»، یک پژوهشگر ام. آی. تی، «این پژوهش در حال حاضر در مراحل ابتدایی خود بوده و بین پنج تا ۱۰ سال طول خواهد کشید تا آزمایش‌های دارویی بر روی انسان انجام گیرد. حتی اگر دارویی با استفاده از این دانش ساخته شود، آن دارو تنها قادر به درمان عارضه‌های آلزایمر و نه علت‌های ریشه‌ای آن خواهد بود.»

«گراف» افزود: «چنین دارویی می‌تواند پیشرفت چشمگیری در حل مشکل‌های حافظه‌ای باشد که آلزایمر ایجاد می‌نماید و ما می‌توانیم نشان دهیم که این روند تخریب حافظه به صورت بالقوه قابل بازگشت است.»

بر پایه اعلام موسسه ملی اختلال‌های عصبی و سکته مغزی ایالات متحده آمریکا بیش از پنج میلیون آمریکایی مبتلا به آلزایمر تشخیص داده شده‌اند.

پژوهشگران بر این باور هستند که بیماری آلزایمر هنگامی آغاز می‌شود که مغز با انباشت ماده‌ای به نام جرم بتا-آمیلوید و گرفتگی تائو روبرو می‌شود.

«گراف» گفت: «پژوهش‌های تازه در موش‌ها چنین القا می‌کند که هنگامی که پروتیینی با عنوان هیستون دیاستیلاس ۲ (HDAC۲) در بدن وجود داشته باشد، ژن‌هایی که برای حافظه نقش کلیدی دارد را از بین می‌برد. پژوهشگران با پیشگیری از انباشت HDAC۲ در مغز موش‌ها توانستند آن‌ها را در برابر از دست دادن حافظه محافظت نمایند.

دانشمندان اضافه کردند: بافت‌های مغزی از بیماران آلزایمری که درگذشتند، میزان‌ بالایی از HDAC۲ را در ناحیه‌هایی از مغز نشان داد که حافظه و یادگیری در آن‌ها قرار دارد. دانشمندان بر این پایه این نظریه را طرح نمودند که انباشت بتا آمیلوید در مغز ممکن است عاملی باشد که HDAC۲ را به بیش فعالی وا می‌دارد.

شاید عده ای فکر کنید آلزایمر یک بیماری ساده است اما همین بیماری ساده خیلی بیماران را اذیت می کند .

درباره گرفتگی صدا در صبح بیشتر بدانید

دانستنی هایی در مورد گرفتگی صدا آن هم بیشتر در هنگام صبح ، علت گرفتگی صدا برگشتن اسید معده به مجرای مری و گلو است در هنگامی که ما خواب بوده این. یکی از نشانه های برگشت اسید معده بوی بد دهان هنگام بیدار شدن از خواب است.یخوانید دیگر علت های گرفتگی صدا و درمان آن را ..

آلرژی ها هم می توانند عامل غیر مستقیم گرفتگی صدا باشند، چون باعث سرفه کردن ، تنفس از دهان، و آبریزش پشت بینی به داخل حلق میشوند که التهاب تارهای صوتی را به دنبال دارد. چیزهائی مثل سیگار کشیدن و بخار مواد شیمیائی هم تارهای صوتی را تحریک کرده و گرفتگی صدا ایجاد کنند.
سیگاری ها از طریق دیگری هم دچار گرفتگی صدا می شوند: با به وجود آمدن تومور سرطانی یا رشد غیر عادی تارهای صوتی. این مورد در سیگاری ها بسیار بیشتر از سایرین دیده می شود. و در تمام موارد، خشکی هوا گرفتگی صدا را تشدید می کند.
● درمان گرفتگی صدا
▪ به صدایتان استراحت بدهید. سکوت کامل بهترین راه بهبود گرفتگی صداست. لااقل از پچ پچ کردن و فریاد زدن بپرهیزید. پچ پچ کردن فشار زیادی بر تارها وارد می کند. اگر لازم است، با صدای آرام حرف بزنید.
▪ گلو را مرطوب کنید. استنشاق بخار آب داغ از درمان های بسیار مؤثر است. از دوش آب گرم یا دستگاه بخور کمک بگیرید. گذاشتن دستگاه بخور در اتاق خواب از خشک شدن هوای آن جلوگیری می کند.
▪ در درون بدن هم نیاز به آب کافی دارید. خوردن آب را به قدری زیاد کنید تا ادرارتان بی رنگ شود. اگر ویتامین هائی مثلA یا B۱۲ یا داروهای تغییر رنگ دهنده ی ادرار مصرف می کنید و ادرار بیرنگ نمی شود، خوردن روزانه ی۱۰ تا ۱۲ لیوان آب کافی است.
▪ سوپ مرغ بخورید. اگر دچار گرفتگی صدا در اثر سرماخوردگی شده اید، سوپ مرغ را با سیر بخورید. گرمای آن گلو را مرطوب می کند و سیر کمک کننده ی ترشح مخاطی است.
▪ ترشحات مخاطی را کم کنید. داروهای کاهش دهنده ی ترشحات مخاطی بخورید. اما از مصرف داروهای ضدحساسیت خودداری کنید، چون گلو را خشک می کنند. داروهای ضدّاحتقان هم در کاهش مخاط مؤثرند، ولی اگر ناراحتی قلبی دارید، قبل از مصرف آنها با پزشک مشورت کنید. بعضی داروهای ضدّاحتقان ممکن است فشار خون را بالا ببرند.
▪ آسپیرین نخورید. در التهاب ناشی از سرماخوردگی تارهای صوتی، آسپیرین باعث آزرده شدن بیشتر آنها می شود و گرفتگی صدا را تشدید می کند. از مُسکن های دیگر استفاده کنید.
▪ سرفه نکنید. برای جلوگیری از سرفه و آسیب بیشتر تارهای صوتی، از داروهای ضدّسرفه و خلط آور استفاده کنید.
▪ غرغره نکنید. بر خلاف عقیده ی شایع، غرغره کردن با دهانشویه عملاً گرفتگی صدا را بدتر می کنند. محلول های غرغره اصلاً نزدیک به تارهای صوتی نمی شوند و خود عمل غرغره کردن مضر است، چون تارهای صوتی را به هم زده و تورم آنها را بیشتر می کند.
▪ کافئین نخورید. کافئین موجود در قهوه، کولا و شکلات یک عامل خشک کننده? گلو است و کمکی به تارهای صوتی نمی کند.
▪ درمان های طبی. اگر گِرِهَک های روی تارهای صوتی یا بزرگ شدن آنها مشاهده شود، پزشک می تواند به درمان آنها کمک کند.
▪ آوا درمانی کنید. اگر گرهک های تارهای صوتی با استراحت و روش های رفع گرفتگی صدا از بین نروند، پزشک شما را به متخصصی برای آموزش دوباره ی تارهای صوتی معرفی می کند. در موارد شدید، ممکن است، عمل جراحی لازم شود.
▪ تومور را درمان کنید. اگر پزشک وجود توموری را تشخیص دهد، زیاد نگران نشوید. بیشتر تومورهای تارهای صوتی کوچکند و اگر در مراحل اولیه دیده شوند، به آسانی قابل درمانند.
● پیشگیری
اگر یک بار دچار گرفتگی صدا شدید، می توانید از تکرار آن جلوگیری کنید.
▪ خود را گرم کنید. کسی که زیاد از صدایش استفاده می کند یک ورزشکار صوتی است و مانند هر ورزشکاری باید پیش از شروع مسابقه خود را گرم کند. شما هم قبل از سخنرانی یا آواز خواندن کمی گلویتان را تمرین بدهید.
▪ ماهیچه های گردن را با دست هایتان به آرامی بمالید و به راحتی تنفس کنید و آرواره را آزاد بگذارید. شانه هایتان را در جهات مختلف بگردانید و آنها را به آرامی تکان دهید.
▪ چند جرعه آب بخورید. زبان را کمی در دهان حرکت دهید و بیرون بیاورید.
▪ چند خمیازه بکشید و با لب های بسته صداهای آرامی ادا کنید تا لرزش آنها را حس کنید. بعد از سخنرانی یا کنسرت هم همین کارها را تکرار کنید تا دچار گرفتگی صدا نشوید.
▪ گلو را تحریک نکنید. دود سیگار، بخارهای شیمیائی و خاک ارّه باعث گرفتگی صدا می شوند. سیگار نکشید و با سیگاری ها همنشین نشوید. در جاهائی که مواد محرّک و خاک ارّه وجود دارد ماسک بزنید.
▪ صدا را صاف نکنید. صاف کردن صدا عادت بدی است که ترک آن سخت است. به جای آن آب دهان را قورت بدهید. یک عمل بلع را به آهستگی انجام دهید، انگار واقعاً لقمه ی غذا را قورت می دهید. این کار احساس وجود چیزی در گلو را از بین می برد.
▪ پیش از پرواز دوش بگیرید. اگر زیاد با هواپیما مسافرت می کنید، صدایتان دو دشمن پیدا می کند: هوای خیلی خشک و لزوم صحبت کردن در میان صدای موتور هواپیما. دوش گرفتن با آب گرم پیش از پرواز و خوردن مقادیر زیادی آب در حین پرواز مفید است.
▪ نزدیک به هم حرف بزنید. اگر در محیط پر سروصدائی مجبور به صحبت با کسی هستید، در میدان شنوائی او حرف بزنید. بهترین روش صحبت رو در رو است که در آن، شنونده حرکات لب ها را نیز می خواند.

شاید با این راهکارها مشکلات شما حل شود .