قرص ترامادول

یک بسته قرص 10 عددی ترامادول50، 400 تومان و ترامادول 100،500 تومان است.

بنابر گزارش پزشک داروخانه‌ای که تمایل نداشت نامش ذکر شود از هر 100 نفری که به

داروخانه مراجعه می‌کنند 70 نفر تقاضای دریافت ترامادول دارد که 40 نفر آن‌ها از قشر

نوجوانان مدرسه‌های راهنمایی و یا دبیرستان هستند.

در بروشور آمپول‌های ترامادول و داروهای ضد درد و مخدر است.همچنان آمده است در

صورت مصرف دارو ازانجام رانندگی و کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند بپرهیزید و

مصرف دارو در افراد پایین‌تر از 12 سال توصیه نمی‌شود و آخر اینکه این دارو برای

بیماران معتاد به مواد مخدر توصیه نمی‌گردد.

به گزارش رسیده از کانون‌های بازپروری تولددوباره تهران، در چند ماه اخیر در هر یک

از کانون‌ها، چندین بیمار پذیرش شده‌اند که مصرف آن‌ها فقط ترامادول بوده است.

دکتر فاطمه محسنی پزشک عمومی که تجربه 3 سال کار در رابطه با درمان بیماری اعتیاد

دارد در این باره می‌گوید: ترامادول کاملاً وابستگی ایجاد می کند گر چه ساختمان شیمیایی

آن جزء مواد مخدر قرار نمی‌گیرد.ترامادول نشئه کننده است و فرد مجبور است برای

بدست آوردن نشئگی بیشتر دوز مصرفی خود را به تدریج بالا ببرد.

آیا ترامادول می‌تواند استارتی برای مصرف دیگر مواد مخدر باشد؟

دکتر شیرازی مدیر عامل موسسة آئین مهر که چند سالی است در رابطه با کاهش آسیب‌ها

مخصوصاً اعتیاد فعالیت می‌کند در این باره می گوید:ترامادول ماده مخدر ضعیفی است و

می‌تواند مورد مصرف پزشکی داشته باشد و اگر آن را برای درمان و در چهار چوب

درمانی مورد استفاده قرار دهند ایرادی ندارد ولی معمولاً این دارو مورد سوء مصرف

قرار می‌گیرد. در واقع ترامادول مثل داروهایی شبیه کدئین‌ها، کونازپام‌ها جنبه درمانی

دارد.

در تحقیقی که بر روی دانشجویان یکی از دانشکده‌های شهر گرگان انجام گرفت تعداد

بسیاری از دانشجویان با یک سر درد ساده از قرص‌های ترامادول استفاده می‌کنند جواد

دانشجوی رشته کامپیوتر در این باره می‌گوید: من اطلاعاتی از اعتیاد به ترامادول نداشتم.

و بارها برای سردردهای ساده از آن استفاده می‌کردم و به جایی رسیدم که وقتی یک روز

از آن استفاده نکردم دچار تشنج شدم و پزشک بیمارستان به خانواده‌ام گفت فرزند شما

معتاد است و من با ناباوری می‌گفتم: من معتاد نیستم و فقط در روز چند ترامادول استفاده

می‌کنم.

دکتر محسنی در این‌باره می‌گوید: اکثر مصرف کننده‌های ترامادول کسانی هستند که تازه با

مواد مخدر آشنا شده‌اند و یا اینکه معتادانی هستند که برای مدتی قادر به نیمه مواد مخدر

مصرفی خود نیستند و در واقع ترامادول را جایگزین می‌کنند.

محمد علی که به تازگی از یکی از کانون‌های بازپروری ترخیص شده در این‌باره می‌گوید:

در تصادفی پایم شکست پزشک برای من ترامادول تجویز کرد مصرف ترامادول نه تنها درد

مرا از بین ‌برد بلکه حالت خوبی به من می‌داد تا اینکه متوجه شدم به ترامادول معتاد شده‌ام.

دکتر شیرازی درباره عوارض ترک فیزیکی ترامادول می‌گوید: عوارض فیزیکی آن مثل

عوارض ترک قرص است و معمولاً با وسوسه، بی‌قراری و تشنج همراه است.

دکتر ابراهیمی پزشک عمومی و فعال در رابطه با ترک اعتیاد می‌گوید: داروی ترامادول فقط

باید با نسخه پزشک و در مورد بیماری‌های خاص و دردهای شدید آن هم با نظر پزشک

(دردهای سرطانی- بعد از عمل‌های جراحی)استفاده شود دکتر شیوا خوشنویس انصاری

کارشناس واحد دارویی مرکز بهداشت جنوب تهران اطلاعاتی در خصوص افزایش بی‌رویه

و خود سرانه ترامادول در جامعه (اعتیاد پنهان) ارائه می‌دهد.

--------------------------------------------------------------------------------

بر اساس آمار بررسی شده از تیر ماه 1381 تا پایان مهر 1382تعداد 162 مورد

گزارش عارضه دارویی مربوطه به ترامادول از 49 شهرستان مختلف به مرکز ثبت

عوارض جانبی ایران (ADR) ارسال شده است. سوزش سینه، تنگی نفس شدید، افت

فشار خون و حتی مرگ در اثر تزریق در مجموعه گزارشات دیده می‌شود. (اگر چه ارتباط

موارد مرگ گزارش شده با مصرف ترامادول به اثبات نرسیده است) این عوارض در هر

دو نوع داروهای خارجی و تولید داخلی به یک میزان گزارش شده است. بر اساس گزارش

فوق ترامادول ترکیبی صناعی است که به عنوان ضد درد (شبیه به داروهای مخدریا

اپیوئیدی) کاربرد دارد. اشکال دارویی آن که در بازار دارویی ایران موجود است به

صورت قرص و کپسول 50 و10 میلی‌گرمی و آمپول 100 میلی‌گرم در هر میلی لیتر

می‌باشد. این دارو در درمان دردهای نسبتاً شدید حاد یا مزمن از قبیل دردهای بعد از عمل

جراحی و یا دردهای سرطانی توسط پزشکان تجویز می‌شود. با توجه به اینکه این دارو از

گروه ضد درد مخدر است اثرات وابستگی و عوارضی شبیه به داروهای مخدر از قبیل

سرگیجه، خواب آلودگی، یبوست، تعریق، خارش و در مواردی نادر کاهش فعالیت سیستم

تنفس در بدن ایجاد می‌کند و در نتیجه با قطع ناگهانی ترامادول بعد از مصرف طولانی مدت

آن، علایم ترک مورفین در بدن مانند بی‌خوابی، تحریک پذیری، تشنج، لرزش، تهوع،

استفراغ، درد عضلات و شکم و ... (علایم Withdrawal) ظاهر می‌گردد. در پایان این

گزارش با توجه به مصرف خود سرانه و به منظور کاهش مصرف بی‌رویه این فراورده

دارویی نکاتی ذکر شده است که با هم می‌خوانیم. از مصرف خودسرانه دارو به دلیل ایجاد

وابستگی بعد از مصرف و تمایل به مصرف مجدد دارو، جداً خودداری شود. این دارو باید

فقط با تجویز پزشک مصرف شود. از تجویز ترامادول برای دردهای خفیف تا متوسط

«مانند سر دردهای معمولی، دردهای عضلانی، سرماخوردگی و موارد مشابه آن»

خودداری شود و این دارو فقط در دردهای متوسط تا شدید با نظر پزشک قابل مصرف

است.ایمنی و اثر بخشی مصرف ترامادول در کودکان زیر 16 سال ثابت نشده است و

مصرف آن در این گروه سنی توصیه نمی‌گردد و در افراد مسن نیز باید با احتیاط مصرف

شود، واکنش‌های آنافیلاکتیک کشنده و سایر واکنش‌های ازدیاد حساسیت مانند خارش، کهیر

برونکواسپاسم و آنژیوادم ممکن است بروز نماید و در بیماران با سابقه حساسیت به کدئین

و سایر اپیدئیدهامصرف این دارو توصیه نمی‌شود، با توجه به بروز علایم شبیه به ترک

مخدرها، از قطع ناگهانی دارو بعد از مصرف طولانی مدت آن خودداری شود، در صورت

بروز خواب آلودگی شدید، سرگیجه و ضعف عضلانی شدید حتماً با پزشک معالج مشورت

نمایید.

اعتیاد به ترامادول

ترامادول یک داروی ضد درد است. که با نام های مختلفی از جمله بایومادول در داروخانه ها عرضه می شود.

از ترامادول برای تسکین درد های متوسط تا شدید استفاده می شود. با اینکه تاکنون مکانیسم اثر ترامادول دقیقا مشخص نشده است ولی این دارو مانند مورفین عمل می کند. ترامادول مانند مورفین در مغز به گیرنده های اپیوئیدی متصل شده، باعث ایجاد تسکین می گردد.

این دارو بصورت آمپول، قرص یا کپسول های 50 و 100 میلیگرمی در بازار دارویی کشور وجود دارد و در داروخانه ها عرضه می شود. بالاترین دوز روزانه آن 400 میلیگرم است. خوردنش با غذا یا بدون غذا تاثیری در میزان جذب آن ندارد.

تداخلات داروییداروهایی مانند کاربامازپین و کینیدین مانع از خنثی شدن ترامادول در بدن شده، غلظت آنرا در خون بالا می برند! استفاده همزمان ترامادول با داروهای مهار کننده مونوآمینواکسیداز و مهارکننده انتخابی گیرنده های سروتونین مانند فلوکستین منجر به عوارض جانبی شدیدی از جمله تشنج می شود. این دارو در صورتیکه با الکل، داروهای بیهوشی، مواد مخدر، داروهای آرام بخش یا خواب آور استفاده شود خطر ایست تنفسی را به شدت افزایش می دهد.

سالم بودن آن برای زنان حامله یا در مرحله شیردهی هنوز ثابت نشده است.

عوارض جانبی آن عبارتند از: تهوع، یبوست، سردرد، خواب آلودگی، خارش، اسهال، خشکی دهان، بثورات جلدی، اختلالات بینایی، سرگیجه واقعی، تشنج

و اما ارتباط ترامادول با اعتیاد و سوء مصرف مواد....

این دارو از بدو ورودش به بازار دارویی کشور مورد توجه بیماران معتاد به مواد مخدر قرار گرفت. و آوازه آن تا جایی پیش رفته است که متاسفانه گروه ها و خواننده های رپی وجود دارند که نام ترامادول را برای خود انتخاب کرده اند!

تجربه نویسنده در زمینه مدیریت سایت های مشاوره درمان اعتیاد ، نشان می دهد که نام ترامادول بعد از کراک دومین نامی است که کاربران اینترنت با جستجوی آن به چنین سایت هایی راه پیدا می کنند. و سئوالی که همیشه چنین کاربرانی مطرح می کنند اینست که:

آیا ترامادول باعث اعتیاد به مواد مخدر می شود؟

آیا ترامادول داروی مناسبی برای ترک اعتیاد است؟

آیا ترامادول باعث ایجاد تشنج می شود؟

در پاسخ به این سئوالات باید بگوییم که: با توجه به اینکه مکانیسم کنترل درد در ترامادول مشابه مورفین است. مصرف مداوم آن منجر به وابستگی فیزیکی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر می شود. و مصرف طولانی مدت ترامادول منجر به اعتیاد به آن شده و درمانی کاملا مشابه با درمان سوء مصرف مواد مخدری چون تریاک، کراک و هروئین دارد!

باز هم تجربه نویسنده نشان می دهد که: بیمارانی که در مراکز بستری جهت ترک ترامادول بستری می شوند علایم خماری یا ترک غیر قابل تحمل تری نسبت به سایر بیماران وابسته به مواد مخدر از خود نشان می دهند!

از جمله علایم ترک ترامادول عبارتند از: عصبانیت، تعریق، بی خوابی، تهوع، اسهال، لرزش اندام ها و توهم

معتادان به مواد مخدر در مواردی که امکان تهیه یا استفاده از مواد مخدر را ندارند از این دارو جهت جایگزین کردن مواد مخدر استفاده می کنند. عده ای نیز به غلط آنرا برای ترک اعتیاد مورد استفاده قرار می دهند!

در حقیقت تعداد کسانیکه بواسطه مصرف ترامادول وارد وادی اعتیاد شده اند کمتر از کسانی است که این دارو را جهت جایگزینی مواد مورد استفاده قرار می دهند. اینها معمولا کسانی هستند که به خاطر درد، ترامادول را طولانی مدت مصرف کرده اند و از عواقب اعتیاد به آن غافل مانده اند!

پس اگر شخصی به کلینیک مراجعه کند و بگوید که اعتیادش را با ترامادول شروع کرده و در ابتدا از آن برای نئشه بازی و سرخوشی استفاده کرده است کمی غیر معمول می نماید! همچنانکه گفته شد افراد وابسته به ترامادول بیشتر مصرف کنندگان مواد مخدری هستند که جهت جلوگیری از علایم ناخوشایند ترک یا خماری از این دارو به عنوان جایگزین استفاده می کنند.

بر اساس مقالات معتبر پزشکی ترامادول در دوز 200 تا 400 میلیگرم می تواند علایم ترک مواد مخدر را از بین ببرد و تجویز آن به مقدار کمتر از این دوز فرقی با تجویز دارونما در کنترل علایم ترک ندارد!

شخصی که از این دارو جهت ترک اعتیاد استفاده می کند وقتی دوز دارو را به کمتر از 200 میلیگرم برساند علایم ترک مواد مخدر را از خود نشان خواهد داد و دوباره به مصرف ترامادول یا مواد مخدر رو می آورد حال چنین شخصی چگونه می تواند دوز دارو را به فرضا 2.5 میلیگرم در روز کاهش دهد؟! در حالیکه این قضیه در مورد داروهای مناسب ترک اعتیاد مانند متادون صدق نمی کند.

پس می توان نتیجه گرفت ترامادول داروی مناسبی برای ترک اعتیاد نیست! بعلاوه اکثر قریب به اتفاق بیماران وابسته به مواد مخدر در کنار مصرف مواد مخدر از داروهای اعصاب، آرامبخش و خواب آور نیز استفاده می کنند و همچنانکه در قسمت تداخلات دارویی عنوان شد با مصرف همزمان ترامادول با این داروها خود را در خطر تشنج و ایست تنفسی قرار می دهند!

تشنج شایع ترین عارضه ای است که بیماران از ترس ایجاد آن جهت درمان وابستگی به ترامادول به مراکز درمان سوء مصرف مواد مراجعه می کنند! علاوه بر تداخل دارویی منجر به تشنج، ترامادول با کاهش آستانه تشنج باعث ایجاد تشنج در کسانی می شود که به علت تشنج در حال درمان هستند یا اینکه درمان شده اند!

پس بخاطر داشته باشیم که ترامادول باید بر اساس نسخه و توصیه پزشک مورد استفاده قرار بگیرد و مصرف خودسرانه آن عواقب غیر قابل جبرانی بدنبال خواهد داشت.

در مورد قرص های ضد بارداری

قرص ها حتما باید در دوره های ۲۱ روزه با ۷روز فاصله مصرف شوند و از مصرف نامرتب انها خود داری شود.

قرص ها برای خانم های بالای ۳۵ سال و در کسانی که سابقه سرطان پستان رحم و کبد در خود یا خانواده انها وجود دارد مناسب نیستند.

در بیماران مبتلا به هیپرتانسیون و بیماری های قلبی و عروقی سردردهای شدید و افسردگی مصرف ocpتوصیه نمیشودعوارض اولیه قرص ها: تهوع، حساسیت پستانها، ادم و افزایش وزن در حدود ۱۰ درصد و لکه بینی و افزایش ترشحات است که اگر قابل تحمل باشد از اهمیت بالینی خاصی برخوردار نیستند

داروهایی مانند ریفامپین – باربیتورات ها-فنی توئین و کاربامازپین و ابتلا به بیماریهایی چون بیماریهای تیروئیدی اثر بخشی قرص ها را کاهش میدهند لذا باید در این موارد از روش های جایگزین استفاده کرد.

اگر مصرف یک قرص فراموش شود روز بعد باید دو قرص مصرف شده و ار دوقرص فراموش شود در دو روز بعدی هر روز دو قرص مصرف شود و چنانچه سه قرص فراموش شود باید در ان سیکل مصرف قرص قطع شده ,و از یک روش جایگزین استفاده گردد و از روز ۵ مجددا مصرف قرص شروع شود.

جوش زدن زنان باردار

برای خانم های بارداری که استرس بالایی دارند و شاید این استرس سبب مشکلاتی مانند آکنه در آن ها شده چند توصیه برای کاهش فشارهای عصبی و روانی داریم

اگر باردارید، ممکن است با ظاهر شدن یک‌سری جوش‌های ریز روی بازو یا دیگر قسمت‌های بدنتان احساس ناراحتی کنید. شاید هم این جوش‌ها از بارداری‌ای که سال‌های قبل آن را تجربه کرده‌اید، هنوز بر جای مانده باشد

به هر حال، اگر چنین است باید بدانید این مشکل، عارضه حتمی بارداری نیست و فقط برخی از زنان طی بارداری با آن مواجه می‌شوند. در واقع این مشکل همان آکنه است؛ بیماری‌ای است که زمینه ژنتیکی دارد و ممکن است در افرادی که مستعد آن هستند، تحت تاثیر شرایطی مانند بارداری، تغییر آب و هوا، استرس و…. به وجود بیاید.

گاهی دیده می‌شود که این گروه قبلا مبتلا به جوش و آکنه بوده‌اند و در این دوران علایم آنها تشدید شده است. در خانم‌های باردار، آکنه یا جوش به دلیل تغییرات هورمونی که در این دوران به وجود می‌آید، نمایان یا تشدید می‌شود.

حتی دیده شده است برخی خانم‌ها که تا به حال مبتلا به جوش یا آکنه نبوده‌اند، در این دوران از این مساله شکایت دارند. در این موارد باید به این مساله توجه داشت که برخلاف تصور عامه که می‌گویند آکنه فقط مختص بلوغ است، آکنه مربوط به سنین بلوغ نبوده و ممکن است در هر سنی (سنین نوزادی یا حتی در سالمندی) خود را نشان دهد.

بنابراین اگر خانمی در این دوران با چنین علایمی مواجه شد نباید نگران شود. این علایم ممکن است بعد از دوره بارداری برطرف شده و دیگر اثری از آن نباشد یا اینکه بعد از این دوران همچنان این جوش‌ها باقی بماند. همچنین ممکن است مشکل شما با تحریکاتی چون کیسه کشیدن یا لیف زدن آن موضع تشدید شود یا با خارش همراه باشد.

لازم است جهت کنترل علامت‌هایی مانند خارش، از تحریک کردن موضعی که آکنه دارد، بپرهیزید و از پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید تا ناحیه مورد نظر تحریک نشود. اگر خارش آزاردهنده و بیش از حد بود می‌توانید با یک متخصص پوست و مو مشورت کنید.