دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

آجیل های رژیمی

85343_857

آشنا شوید با آجیل های رژیمی مناسب برای قلب و مغز ، تمام آجیل‌ها از نظر کالری در هر اونس با هم برابر هستند و ترکیب اصلی آنها از “اسیدهای چرب امگا 3″، پروتئین و فیبر است و به شما کمک خواهد کرد که احساس سیری کامل داشته باشید و اشتهایتان سرکوب باشد. با دیگر فواید رژیم آجیل آشنا شوید .


1. کاشو (5 گرم پروتئین، 13 گرم چربی) و پسته کمترین میزان کالری در 160 گرم در اونس بادام (6 گرم پروتئین، 14 گرم چربی در 23 عدد از آن) به ترتیب بهترین و پرفایده ترین نوع آجبل را به خود اختصاص داده اند. توجه داشته باشید بهترین و سالم ترین نوع آجیل آن است که بسته بندی نشده باشد و در روغن بو داده نشود، (آجیل بو داده ممکن است در چربی های ناسالم هیدروژنه یا امگا 6 و یا به درجه حرارت که می تواند مواد مغذی آن را از بین ببرد تهیه شده باشد.)

بدترین و ناسالم ترین آجیل برای رژیم لاغری
هر 12 عدد این گردو 21 گرم چربی دارد که می تواند رژیم لاغری را بی نتیجه کند.

بهترین آجیل برای قلب
در حالی که همه آجیل ها حاوی امگا3 و چربی هستند تحقیقات نشان داده است که در گردوALA ممکن است “آریتمی های قلبی” را از بین ببرد و در کاهش التهاب و اکسیداسیون در عروق پس از خوردن یک وعده غذایی چرب به عنوان “روغن زیتون” موثر بوده است. نویسندگان این مطالعه، در بخشی از کمیسیون کالیفرنیا به تمامی افراد خوردن گردو را توصیه می کنند.

بهترین آجیل برای مغز
بادام زمینی در غنی بودن از فولات و مواد معدنی در رشد مغزی و مواد معدنی برای جلوگیری از زوال عقلی از دیگر آجیل ها برتری دارد. بادام زمینی یک انتخاب عالی برای گیاهخواران و “زنان باردار” است و هر اونس بادام زمینی (28 آجیل) حاوی حدود 170 کالری و 7 گرم پروتئین و 14 گرم چربی است.

بهترین آجیل برای مردان
آجیل برزیلی و یا گردوی آمریکایی بهترین و سالم ترین آجیل برای سلامت مردان است .آجیل برزیل خامه‌ای با سلنیوم، ماده معدنی که دارد که از سرطان پروستات پیشگیری می کند و تحقیقات اخیر نشان داده‌اند مصرف آن برای آقایان ضروری است و می تواند سلامت کلی آن ها را تضمین کند.

شما با تغذیه مناسب می توانید به اندام دلخواه و سلامت جسم دست پیدا کنید .

اثرات سیگار بر ام اس

100825369687

قابل توجه افرادی که از جوانی شروع به کشیدن سیگار کرده اند لازم است بدانید که سیگار در این سن با بیماری ام اس در ارتباط است بخوانید دلایل را در ادامه مطلب دانشنامه سلامت .

- سیگاری های مبتلا به MS، دچار مشکلاتی مانند مشکلات تنفسی، اختلال در نعوظ و پوکی استخوان می شوند.

- سیگاری های مبتلا به MS ناتوانی مغزی بیشتری نسبت به غیرسیگاری های مبتلا به MS دارند.

- اصولا سیگاری ها و سیگاری های مبتلا به MS دچار بیماری های خودایمنی، آرتریت روماتوئید، لوپوس و بیماری خودایمنی تیروئید می شوند.

- هر چند علت دقیق این بیماری هنوز ناشناخته است، اما سیگار شدت این بیماری را زیاد می کند.

- سیگار کشیدن باعث تحریک و سرکوب سیستم ایمنی افراد می شود، مخصوصا افرادی که دارای استعداد ژنتیکی ابتلا به بیماری MS می باشند.

- سیگار باعث می شود افراد بیشتر در معرض عفونت های خاص ریوی قرار گیرند.

افراد سیگاری قبل از سن 33 سالگی، پنج بار بیشتر احتمال ابتلا به بیماری MS را در مقایسه با افراد غیرسیگاری دارند

- افراد سیگاری قبل از سن 17 سالگی، دو و نیم بار بیشتر احتمال ابتلا به بیماری MS را در مقایسه با افراد غیرسیگاری دارند.

- از بین 1000 فرد غیرسیگاری، یک نفر مبتلا به MS می شود.

- از بین 662 فرد سیگاری، یک نفر مبتلا به MS می شود.

- در افرادی که روزانه دو پاکت سیگار می کشند، احتمال ابتلا به بیماری MS، پنج برابر غیرسیگاری ها می باشد.

- در افرادی که روزانه 1 تا 2 پاکت سیگار می کشند، احتمال ابتلا به بیماری MS، دو برابر غیرسیگاری ها می باشد.

- در افرادی که سالانه بیشتر از 25 پاکت سیگار می کشند، احتمال ابتلا به بیماری MS، 7/1 برابر غیرسیگاری ها می باشد.

رابطه سیگار و بیماری MS

نظریه های مختلفی راجع به اینکه چگونه سیگار کشیدن باعث آسیب رساندن به بیمار ام اسی می شود، وجود دارد که عبارتند از:

1- اکسید نیتریک

در افراد سیگاری، میزان اکسید نیتریک خون زیاد است.

اکسید نیتریک یک ماده شیمیایی مهم در بدن می باشد و به گشاد شدن عروق خونی کمک می کند و اکسیژن را به بافت ها می رساند و پیام های عصبی را منتقل می کند و علاوه بر همه این ها یک رادیکال آزاد نیز می باشد.

رادیکال های آزاد باید توسط آنتی اکسیدان ها از بدن دور شوند.

میزان زیاد اکسید نیتریک یک ماده سمی برای اعصاب است و در افراد مبتلا به MS، آکسون عصب را تخریب می کند.

آکسون قسمتی از سلول عصبی می باشد که پیام ها را از یک سلول به سلول دیگر منتقل می کند.

افزایش مایع مغزی نخاعی نیز نشاندهنده پیشرفت بیماری MS می باشد.

آکسون هایی که دارای کمبود میلین (پوشش محافظ آکسون) می باشند و یا ملتهب می باشند، در اثر افزایش اکسید نیتریک بوجود می آیند.

2- آکرولئین

ماده شیمیایی مضر در سیگار، آکرولئین می باشد که به طور مستقیم باعث تخریب اعصاب می گردد.

این ماده باعث آسیب ریه و ریزش اشک از چشم می شود.

همچنین آکرولئین می تواند عملکرد سیستم ایمنی را تغییر دهد و به عنوان سرکوب گر ایمنی شناخته می شود.

هنوز مشخص نیست که چه نوع میکروبی باعث بیماری MS می شود، اما بسیاری از محققان فکر می کنند که یکی از بزرگترین علت ها در افراد مبتلا به MS، عفونت های ویروسی می باشند

3- سد خونی مغزی

نیکوتین موجود در سیگار ممکن است باعث افزایش نفوذپذیری سد مغزی خونی گردد.

سد خونی مغزی یک لایه نیمه تراوای سلولی می باشد که در داخل مویرگ های سیستم عصبی مرکزی قرار دارد.

به طور معمول، این سد از ورود ویروس ها و عوامل خارجی و سلول های ایمنی جلوگیری می کند.

این سد باعث می شود اکسیژن و مواد مغذی وارد سیستم عصبی مرکزی شوند.

در بیماری MS، سلول های ایمنی وارد سیستم عصبی مرکزی می شوند و این سد را تخریب می کنند و یا در معرض خطر قرار می دهند.

این سلول های ایمنی، به میلین مغز و نخاع حمله می کنند و باعث ضایعاتی می شوند که منجر به بروز علائم MS می گردد.

4- آسیب پذیری بیشتر نسبت به عفونت

کشیدن سیگار باعث می شود که عفونت های ویروسی و باکتریایی ریوی بیشتر شوند.

این عفونت ها باعث تخریب غشای مخاطی محافظت کننده می شوند و سیستم ایمنی را سرکوب می کنند.

هنوز مشخص نیست که چه نوع میکروبی باعث بیماری MS می شود، اما بسیاری از محققان فکر می کنند که یکی از بزرگترین علت ها در افراد مبتلا به MS، عفونت های ویروسی می باشند.

5- عادات بد زندگی

افراد سیگاری معمولا زیاد الکل می نوشند، رژیم غذایی فقیر دارند، کم تحرک می باشند، در معرض کم ویتامین D و در معرض زیاد ویروس ها قرار دارند.

شما می توانید با داشتن یک زندگی سالم و دور از هر گونه مواد مخدر و الکل زندگی شاد و بدون بیماری را سپری کنید .

این عوامل باعث بدتر شدن بیماری ام اس می شود

80872344-5055473

دانستنی هایی در مورد بدتر شدن بیماری ام اس ، بخوانید در دانشنامه سلامت 4 عامل که در بیماری باعث بدتر شدنش می شود .

1- گرما

گرمای محیط به خصوص اگر همراه با رطوبت باشد، می تواند بسیار آزار دهنده باشد. گرمای زیاد می تواند ضعف عضلانی شدید ایجاد کند، گرچه برخی بیماران ام اس بوسیله گرما اذیت نمی شوند و ممکن است از حمام گرم لذت ببرند.

باید بدانیم که حتی افزایش مختصر درجه حرارت مرکزی بدن می تواند توسط فرد تحمل نشود و او را دچار مشکل نماید. قبل از تماس با گرمای زیاد، تا وقتی نمی دانید که چگونه واکنش نشان خواهید داد، بسیار مراقب خود باشید. وارد وان داغ یا سونا نشوید، مگر کسی نزدیک شما باشد که در صورت نیاز شما را بیرون بکشد. اگر متوجه بدتر شدن علائم و نشانه ها در اثر گرما شدید، تنها چند ساعت خنک شدن شما را به حالت طبیعی برمی گرداند.

شایع ترین علایم ایجاد شده در اثر گرما در بیماران مبتلا به ام اس، ضعف وتاری دید است. هر عاملی که دمای مرکزی بدن را افزایش دهد، موجب تشدید علایم بیماران و یا ظاهر شدن علایم جدید می شود. علت این امر، این است که انتقال امواج عصبی، شدیدا نسبت به افزایش درجه حرارت حساس است.

جلوگری از تاثیر گرما

- در گرما از لباس های نخی و رنگ روشن استفاده کنید.

- از حجم زیاد مایعات استفاده کنید تا مایعات از دست رفته بدن شما جبران شود.

- در فصل گرما، تا حد امکان بیرون نروید و در محیط خنک استراحت کنید.

- در صورت نیاز به بیرون رفتن در فصل گرما، از لباس خنک استفاده کنید و در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید .

- از محیط های گرم به خصوص گرم و مرطوب مانند حمام گرم، سونا، تابش شدید آفتاب و ورزش های سنگین پرهیز نمایند.

- مطالعات نشان داده است بیمارانی که نسبت به افزایش درجه حرارت بسیار حساسند، به کاهش درجه حرارت خیلی خوب جواب می دهند. به طوریکه با نوشیدن یک نوشیدنی خنک یا مکیدن یخ می توانند از تشدید علایم خود جلوگیری کنند.

- در صورت بروز تب هرچه سریع تر برای تشخیص علت و درمان آن اقدام کنید.

تا جایی که ممکن است باید از استرس های عاطفی و جسمی و قرار گرفتن در گرما پرهیز کرد، زیرا افزایش درجه حرارت بدن، خستگی و استرس سبب تشدید گذرای علائم بیماری می‌شوند

2- استرس

استرس های روحی و جسمی، چه صورت مزمن و چه به صورت حاد و ناگهانی می توانند سبب تشدید بیماری شوند. چنانچه مطالعات نشان می دهند، در زمان تحمل استرس وقوع حملات بیماری دو برابر بیشتر از شرایط معمول می باشد.

به نظر می رسد استرس ها سبب آزاد شدن موادی در بدن می شوند که این مواد از طریق تاثیر روی سیستم ایمنی می توانند بیماری را متاثر سازند.

3- خستگی

عبارتست از افت توانایی های جسمی یا ذهنی به طور برگشت پذیر که می تواند خود به خود یا بعد از فعالیت بدنی یا ذهنی روی می دهد.

خستگی، هم علامتی از بیماری ام اس است و هم عامل تشدید کننده آن و با خستگی معمولی تفاوت هایی دارد؛ مثلا این که شدت این خستگی بیشتر از یک خستگی معمولی است. معمولا در اوایل روز (صبح) احساس می شود و به تدریج در طول روز شدت می یابد و اغلب با یک استراحت کوتاه مدت ساده برطرف نمی شود.

این خستگی به دلیل اثرات مخرب بیماری روی سلول های عصبی حرکتی و حسی ایجاد می شود و لذا منطقی است که در نتیجه آن کلیه علائم بیماری تشدید یابند و یا علامتی جدید ایجاد شود.

شایع ترین عوامل ایجاد کننده خستگی عبارتند از : گرما و رطوبت، غذای سنگین، آلرژی غذایی، فعالیت زیاد، سیگار، گرسنگی و افت قند خون، استرس ها.

جلوگیری از خستگی

- ورزش در حدی که خسته و گرم نشویم.

- یوگا و شنا

- پرهیز از گرما

- پرهیز از کار زیاد (در خانه یا محل کار)

- استراحت در فواصل کار

- دراز کشیدن و قرار دادن پاها بالاتر از سطح بدن

- ایجاد نظم در خواب

- پرهیز از گرسنگی، غذای سنگین و غذای شیرین

- صبحانه فراموش نشود

4- ضربه ها

مطابق آمار موجود 10 تا 15 درصد افراد مبتلا به ام اس، شروع بیماری شان را پس از ضربه به مغز یا نخاع ذکر می کنند و 50 درصد آنان عود حملات را به ضربه نسبت می دهند. به نظر می رسد که ضربه سبب ایجاد تغییراتی در نسج مغز یا نخاع می شود که با توجه به آسیب های قبلی ناشی از خود بیماری در این محل ها، علائم جدید ایجاد می گردند.

چرا باید عوامل تشدید کننده ام اس را بشناسیم؟

باید بدانیم در صورت عدم تشخیص به موقع و رفع این عوامل نه تنها خود، علائم بیماری را تشدید می کنند، بلکه قادرند سایر عوامل تشدید کننده را ایجاد و یا تشدید کنند؛ مثلا اضطراب و افسردگی علاوه بر اینکه می توانند علائم بیماری را تشدید کنند، باعث می شوند فرد درد موجود را شدیدتر احساس کند یا دچار اختلال خواب شود و همانگونه که ذکر شد هر دوی این ها عوامل تشدید کننده بیماری هستند.

لذا تا جایی که ممکن است باید از استرس های عاطفی و جسمی و قرار گرفتن در گرما پرهیز کرد، زیرا افزایش درجه حرارت بدن، خستگی و استرس سبب تشدید گذرای علائم بیماری می‌شوند.

رژیم غذایی صحیح و متعادل نقش مثبتی در جلوگیری از پیشرفت M.S دارد. بیمار مبتلا به M.S بهتر است از رژیم با چربی حیوانی کم و دارای چربی های غیراشباع و روغن های گیاهی و رژیم حاوی اسید لینولئیک استفاده کنند.

آنچه در مورد بارداری زنان ام اس نمی دانید

278x328_MS_Pregnancy_After_Your_baby_Is_Born_7

بخوانید در دانشنامه سلامت در مورد بارداری خانم هایی که بیماری ام اس دارند .با ما همراه باشد در ادامه مطلب .

تا کنون هیچگونه شواهدی دال بر این که ام‌اس باعث اختلال در باروری شود وجود ندارد. همچنین میزان بروز سقط های خودبخودی و تولد جنین مرده، مثل افراد سالم می باشد.

خوشبختانه با انجام مطالعات وسیع ثابت شده است که باور غلط گذشته مبنی بر اینکه حاملگی باعث بدتر شدن بیماری ام اس می شود، اصلاً صحت ندارد. حتی اخیرا مطرح شده است که حاملگی با سیر بهتر بیماری در آینده مرتبط است. حتی در مواردی هم دیده شده، ورود نوزاد به زندگی مادر موجب فروکش یافتن ام اس شده است.

شاید شما هم دیده باشید، بعضی مادران که بچه کوچک دارند کمتر بیمار می شوند. البته همیشه اینطور نیست. پس این تصمیمی است که شما و شوهرتان توأما باید بگیرید و اگر صلاح می دانید با دیگران هم مشورت کنید، ولی باید تصمیم نهایی را خودتان بگیرید.

باید بدانید به طور کلی بارداری تاثیری در افزایش حملات بیماری ام اس ندارد

بیماری ام اس زنانی که در محیطی کاملا امن، آرام و به دور از هر گونه هیجان و استرس، باردار شده‌اند به میزان قابل ملاحظه‌ای کند شده است. دلیل اصلی افزایش این حملات استرس‌ها و افسردگی‌های پس از زایمان است.

تاثیر داروی ام اس در سقط جنین

تحقیقات نشان می دهد زنان بارداری که تحت درمان با اینترفرون بتا (دارویی که برای مبارزه با ام اس به کار می رود) قرار دارند، با افزایش احتمال سقط یا تولد فرزندی با وزن کم، مواجه هستند.

به گفته سرپرست این تحقیق، زنانی که حین دریافت اینترفرون بتا، باردار می شوند، نباید جنین را سقط کنند، بلکه ترجیحا باید دارو را تا زمان وضع حمل قطع کنند.

توصیه هایی به زنان ام اسی که قصد باردار شدن دارند

- خانم هایی که قصد باردار شدن دارند، نباید از داروهای تعدیل کننده سیر بیماری مثل آوونکس، ربیف، بتافرون و کوپاکسون استفاده کنند. همچنین مردان و زنانی که قصد بچه دار شدن دارند نباید از داروهای سرکوب کننده ایمنی مثل نوانترون استفاده کنند. اکثر پزشکان توصیه می کنند که این داروها باید یک ماه یا یک سیکل قبل از بارور شدن قطع شود، زیرا عوارض سوء بر روی جنین خواهند داشت.

- داروهای شیمی درمانی مثل ایموران (آزاتیوپیرین) یا متوتروکسات باید حداقل به مدت یک ماه قبل از بارور شدن در خانم و همسر او قطع شود. افرادی که تحت درمان با این داروها می باشند، حتما باید از روش مناسب جلوگیری استفاده کنند.

- اگر بیماری ام اس فعال است و بیمار قصد باردارشدن دارد، باید ابتدا بیماری او کنترل شود و سپس داروها را جهت باردار شدن قطع کند.

- در صورت باردار شدن، حتما پزشک متخصص زنان خود را در جریان بیماری خود قرار دهید.

- به نظر می رسد که حاملگی اثر محافظت کننده بر بیماری ام اس دارد، زیرا حاملگی باعث تغییراتی در سیستم ایمنی می شود.

- تعداد موارد عود یا حملات بیماری به خصوص در سه ماهه دوم و سوم حاملگی کاهش می یابد.

- در صورت بروز حمله ام اس در حین بارداری، استفاده از استروئیدها (کورتون) به خصوص بعد از سه ماه اول بلامانع است. البته این مساله باید طبق نظر متخصص زنان، نورولوژیست و متخصص اطفال صورت گیرد.

- ممکن است برخی علایم بیماری ام اس مثل خستگی، اختلالات مثانه و روده، به خصوص در سه ماهه سوم بارداری تشدید شود. بیماران باید توجه کنند که علیرغم مشکلات ادراری از مایعات فراوان استفاده کنند.

- در ماه های آخر بارداری به علت افزایش وزن، ممکن است مشکلات تعادل و راه رفتن بیمار بارزتر شود. برخی بیماران ترجیح می دهند در این زمان، از عصا یا ویلچر استفاده کنند.

احتمال عفونت ادراری در خانم های باردار مبتلا به ام اس بیشتر است. برخی پزشکان، ماهانه بیماران خود را از این نظر بررسی می کنند

- با توجه به این که اکثر خانم هایی که باردار می شوند، در مراحل اولیه بیماری ام اس هستند، بعید است که اختلالات آنها به حدی باشد که شروع زایمان و انقباضات رحمی خود را حس نکنند.

- زنانی که مبتلا به فلج پاها یا هر چهار اندام هستند، در معرض خطر زایمان زودرس هستند.

- به زنان مبتلابه ام اس، باید آگاهی لازم در مورد افزایش میزان عفونت های ادراری، یبوست، تشدید خستگی و مشکلات حرکتی در طی حاملگی داده شود.

- زایمان در خانم های مبتلا به ام اس با افراد دیگر تفاوت چندانی ندارد.

شیردهی در زنان مبتلا به ام اس

مادران مبتلا به «ام اس»، شیردهی به کودک خود را قطع نکنند.

در حالی که مادران مبتلا به ام اس، از شیر دادن به نوزادشان خودداری می‌کنند، پزشکان اعلام کردند که شیر دادن، احتمال برگشت بیماری ام اس را در این افراد کاهش می‌دهد.

زنان مبتلا به ام اس که بدون استفاده از هیچ نوع دارو، حداقل تا دو ماه بعد از تولد نوزادان شیردهی می‌کنند، نسبت به بیمارانی که از شیردهی خودداری می‌کنند، حداقل تا یک سال بعد، احتمال برگشت بیماری کاهش می‌یابد.

استفاده از هر گونه دارویی در حین دوران شیردهی، باید با نظر متخصص اطفال و نورولوژیست باشد.

لازم ذکر است که هیچ گونه شواهدی وجود ندارد که بارداری باعث بدتر شدن بیماری ام اس می شود .