ابتدا کیوتن را معرفی کرده ببینیم کلا این ماده چیست سپس بیان می کنیم که به چه دلیل باید از این ماده استفاده کرد و مقدار مجازی که باید از آن استفاده شود به چه میزان است ؟ سپس در سطور بعدی منابعی که این ماده را بطور طبیعی دارند کدامند و در نهایت عارضه های ان را بیان می کنیم
کیوتن چیست؟ امروزه اسم کوآنزیم Q10 یا همان کیوتن را خیلی می‌شنویم. در اینجا شما را با این آنتی‌اکسیدان و نقش آن در بدن آشنا می‌کنیم.
کوآنزیم Q10 (CoQ10) ماده‌ای مغذی است که به طور طبیعی در بدن یافت میشود. این کوآنزیم در بسیاری از غذاهای مصرفی ما نیز وجود دارد. کوآنزیم Q10 به عنوان آنتی‌اکسیدان عمل کرده که از سلول‌ها در مقابل آسیب محافظت کرده و نقش مهمی در متابولیسم بدن دارد.
اگرچه کوآنزیم Q10 نقشی کلیدی در بدن دارد، اما اغلب افراد سالم کوآنزیم Q10 کافی را به طور طبیعی در بدن خود دارند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد افزودن کوآنزیم بیشتر –به شکل مکمل CoQ10- می‌تواند مفید باشد. بالا رفتن سن و برخی بیماری‌ها نیز با کاهش سطح CoQ10 مرتبط هستند. اما در این موارد، مشخص نیست که افزودن سطح CoQ10 موثر باشد.
کوآنزیم Q10 برای درمان بیماری‌های مختلفی بکار رفته است. شواهد نشان می‌دهد که مکمل‌های CoQ10 می‌توانند موجب کاهش خفیف فشار خون شوند. کوآنزیم Q10 برای درمان نارسایی قلبی و بیماری‌های دیگر، و در صورت ترکیب با داروهای معمول احتمالاً کمک به بهبود برخی علایم و کاهش خطرات قلبی آتی کاربرد دارد، اما شواهد قاطع نیست.
اگرچه هنوز اختلاف نظرهایی وجود دارد، اما شواهد اولیه حاکی از آن است که CoQ10 می‌تواند به پیشگیری یا درمان عوارض جانبی مصرف داروهای کلسترول نوع استاتین، مانند دردهای عضلانی و مشکلات کبدی کمک کنند.
مطالعات اولیه نشان داده که کوآنزیم Q10 می‌تواند پیشرفت بیماری آلزایمر را کند سازد اما این روند را متوقف نمی‌کند. برای اثبات این اثر به تحقیقات بیشتری نیاز است.
کوآنزیم Q10 به عنوان درمان پیشگیرانه سردردهای میگرنی نیز مورد بررسی قرار گرفته است اما تاثیر آن نیازمند صرف چندین ماه وقت است. همچنین این کوآنزیم برای درمان کمبود تعداد اسپرم، سرطان، ایدز، فساد عضلانی، بیماری پارکینسون، بیماری لثه، و بسیاری از بیماری‌های دیگر مورد آزمایش قرار گرفته است. به هرحال، هنوز مزایای قطعی این ماده اثبات نشده است. اگرچه کوآنزیم Q10 گاهی به عنوان مکمل انرژی‌زا به فروش می‌رسد، اما شواهدی از افزایش انرژی در تمام افراد وجود ندارد.
هیچ دوز مصرفی ایده‌آلی برای CoQ10 تعیین نشده است. در مطالعات مختلف از دوز 50 میلیگرم تا 1200 میلیگرم در روز برای بزرگسالان، که گاهی به چند دوز کوچکتر در طول روز تقسیم شده، استفاده شده است. به دستورات روی جعبه مکمل یا توصیه پزشک یا متخصص تغذیه مراجعه کنید. به یاد داشته باشید که انواع مکمل‌های مختلف ممکن است دارای ترکیبات و مقادیر متفاوتی باشند.
منابع غذایی خوب CoQ10 عبارتند از:
• ماهی سردآبی مانند تن، سالمون، ماکرل و ساردین.
• روغنهای نباتی
• گوشت‌ها
• عوارض جانبی. ظاهراً عوارض جانبی ناشی از CoQ10 نادر و خفیف هستند. این عوارض شامل اسهال، تهوع و سوزش معده هستند.
• خطرات. افراد مبتلا به اختلالات مزمنی مانند نارسایی قلبی، مشکلات کلیه یا کبد، یا دیابت باید با احتیاط از این مکمل استفاده کنند. CoQ10 می‌تواند سطح قند خون و فشار خون را کاهش دهد. دوزهای بیشتر از 300 میلیگرم می‌تواند بر سطح آنزیم کبدی تاثیر بگذارد.
• تداخلات. افرادی که داروهای رقیق‌کننده خون و تیروئید مصرف می‌کنند باید قبل از مصرف مکمل CoQ10 با پزشک خود مشورت کنند. با توجه به کمبود شواهد در مورد ایمنی این مکمل، استفاده از آن برای کودکان یا برای زنان باردار یا شیرده توصیه نمی‌شود.
منبع : www.ariasalamat.com
به احتمال خیلی زیاد از شربت توسیان استفاده کرده اید حالا اگر نحوه ی مصرف آن را نمی دانید ما در این مورد به شما عزیزان و کاربران محترم کمک خواهیم کرد.
شربت توسیان به عنوان ضد سرفه و خلط آور بکار می رود .
اجزاء فرآورده:
شربت توسیان حاوی عصاره آویشن Thymus vulgaris به میزان 750 میلی گرم در هر 5 میلی لیتر معادل 65-55 میلی گرم رد صد ترکیبات فنلی می باشد .
مواد موثره:
روغنهای فرار نظیر تیمول و کارواکرول
آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر:
اثرات ضد سرفه و خلط آور آویشن احتمالا مربوط به روغنهای فرار ( تیمول و کارو اکرول ) آن می باشد .
مقدارمصرف:
بزرگسالان و کودکان بالاتر از 6 سال: 2 قاشق غذا خوری 3 بار در روز
کودکان تا 6 سال: یک قاشق مربا خوری 3 بار در روز
عوارض جانبی:
تیمول موجود در این فرآورده ممکن است باعث تحریک غشا مخاطی گردد
موارد منع مصرف:
بدلیل وجود ساکاروز نباید در افراد دیابتیک مصرف شود
مصرف در حاملگی وشیردهی:
ایمنی مصرف این فرآورده در دوران بارداری وشیر دهی به اثبات نرسیده است با این وجود منافع آن در برابر مضار آن باید سنجیده شود
اگر با مشکل معده مواجه هستید دکتر دارویی به نام سایمتیدین به شما معرفی میکند این دارو برای افرادی که دارای اسید معده زیاد می باشد استفاده می گردد.
سایمتیدین در سال‌های ۱۹۷۰ عرضه گردید. ترشح اسید معده و پپسین را کاهش می‌دهد. پپسین یک آنزیم است که به هضم پروتئین کمک میکند.با کاهش مقدار اسید و پپسین، زخم‌های معده و دوازدهه امکان بهبودی پیدا می‌کنند. سایمیتیدین در ازوفاژیت نیز مصری میشود که در این ناراحتی، محتویات اسید معده به داخل مری برمی‌‌گردد.درمان معمولاً ۴ تا ۸ هفته طول می‌کشد و اگر نشانه‌ها عود کند کمی دیگر بر مدت درمان می‌افزایند. سایمیتیدین بر کار برخی آنزیم‌های کبد، که عمل تجزیه بسیاری از داروها را بر عهده دارد، تأثیر می‌گذارد.بنابراین اگر بیمار داروهای دیگری نیز مصرف میکند، به‌ویژه داروهای ضد انعقاد و ضد تشنج که مقدارشان باید دقیقاً کنترل شود، باید سایمیتدین را با احتیاط مصرف نمائید. سایمیتیدین موجب بهبودی پوشش معده میشود و ممکن است نشانه‌های سرطان معده را از نظر پنهان کند و تشخیص را به تأخیر بیاندازد. معمولاً فقط هنگامی تجویز میشود که احتمال سرطان معده رد شده باشد.
اشکال دارو
قرص، مایع، آمپول.
مقدار و زمان مصرف
۱ تا ۴ نوبت در روز بعد از غذا و هنگام خواب.مقدار مصرف برای بزرگسالان: ۸۰۰ تا ۲۴۰۰ میلیگرم در روز.شروع تأثیر دارو: ظرف ۹۰ دقیقه.ادامه اثر دارو: ۲ تا ۶ ساعت.
توصیه غذائی
نگهداری از دارو: در محیط بسته، خشک، خنک و به‌دور از دسترسی اطفال و نور باشد.فراموش کردن نوبت دارو: داروی فراموش شده را مصرف نکنید. منتظر نوبت بعدی طبق برنامه تجویز شده باشید.متوقف کردن دارو: بدون مشورت با پزشک این دارو را قطع نکنید. زیرا نشانه‌های بیماری ممکن است عود کند.مصرف مقدار اضافی: سعی نکنید از این دارو بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف کنید.
تداخل داروئی
بنزودیازپین ها: سایمیتیدین می‌تواند مقدار این داروها را در خون افزایش دهد و خطر عوارض جانبی را بالا ببرد.دارو های مسدد بتا: سایمیتیدین می‌تواند مقدار این داروها را در خون افزایش دهد.ضدانعقاد ها: سایمیتیدین می‌تواند اثر این داروها را بالا ببرد. لازم است مقدار ضدانعقادها نیز تنظیم شود.ضدتشنج ها: سایمیتیدین می‌تواند مقدار این دارو را در خون بالا ببرد و لذا مقدار این سری از داروها باید تنظیم شود.تئوفیلین / آمینوفیلین: سایمیتیدین ممکن است مقدار این داروها را در خون بالا ببرد لذا باید مقدار مصرٿ کم شود.
نکات قابل توصیه
۱- ناراحتی‌های طولانی مدت کلیه یا کبد، مصرف دیگر داروها.
۲- برای خانم‌های باردار: بی‌ضرر بودن این دارو برای دوران حاملگی هنوز قطعی نیست.
۳- برای خانم‌های شیرده: دارو در شیر مادر نفوذ میکند اما به مقدار طبیعی بی‌ضرر است.
۴- برای اطفال و کودکان: از مقدار دارو کم کنید.
۵- برای سنین بالای ۶۰: اگر کلیه سالم باشد مساله‌ای نیست. در صورت ضعف کلیه باید مقدار دارو را کاهش داد.
۶- مصرف این دارو در حین رانندگی و کارهای دشوار: اگر با مصرف این دارو احساس سرگیجه و آشفتگی ذهنی می‌کنید از انجام اینگونه فعالیتها بپرهیزید.
عوارض جانبی
عوارض جانبی سایمیتیدین زیاد نیست، عوارض جانبی بیشتر به مقدار مصرف این دارو مربوط میشود که با قطع آن همیشه از بین می‌رود.
۱- نشانه‌ها – اسهال، شیوع به‌ندرت، موارد مشورت با پزشک حاد.
۲- نشانه‌ها – گیجی/آشفتگی ذهنی، شیوع به‌ندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
۳- نشانه‌ها- درد عضلات، شیوع به‌ندرت، موارد.
۴- نشانه‌ها- بزرگ شدن پستان در مردان، شیوع به‌ندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
۵- نشانه‌ها- ناتوانی جنسی، شیوع به‌ندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
۶- نشانه‌ها- جوش، شیوع به‌ندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد، شرائط ترک دارو.
هشدار
از مصرٿ الکل بپرهیزید.دوره‌های بیشتر از ۸ هفته معمولاً برای مصرف دارو تجویز نمی‌شود.
منبع:پورتال آسمونی
داروی فیناستراید از جمله دارو هایی است که می تواند جلوی ریزش مو شما را بگیرد پس بهتر است نکاتی درباره ی این قرص بدانید و همچنین چگونه باید از آن استفاده کرد.
فیناستراید (به انگلیسی: Finasteride) با نام تجاری پروپشیا (به انگلیسی: Propecia) دارویی است که برای درمان ریزش مو بخصوص در آقایان و همچنین در بزرگی خوش خیم پروستات مردان استفاده میشود. به طور معمول این دارو برای خانم‌ها و همچنین برای مواردی که ریزش مو وارد مرحلهٔ پیشرفته شده‌است مثل نواحی «خط موی عقب رفته» به کار نمی‌رود. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) کاربرد این دارو را در درمان هیپرپلازی پروستات و آلوپسی آندروژنیک (طاسی به علت افزایش هورمون‌های جنسی مردانه) در مردان تایید نموده‌است ولی استفاده از این دارو در هیرسوتیسم (پرمویی صورت و بدن) زنان مورد تایید FDA نیست.
نحوهٔ عملکرد فیناستراید:
فیناستراید در سطح مولکولی باعث تحریک رشد موهای تازه میشود. این ماده بصورت آزا-استروئیدی ساختگی و با قدرت زیاد به صورت آنتاگونیست غیررقابتی و انتخابی به صورت برگشت ناپذیر فعالیت آنزیمی را که باعث تبدیل هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) به فرم فعال آن در فولیکول مو میشود مهار میکند.تستوسترون هرمونی است که بر روی پوست، فولیکول مو، غدهٔ پروستات، غدد سبابه و ایجاد کنندهٔ چربی پوست تاثیرگذار است. بافتهای فولیکول مو به فرم خاصی از تستوسترون به نام DHT حساس می‌باشند. تستوسترون توسط آنزیمی به نام ۵ آلفا ردوکتاز reductase) 5) تبدیل به DHT میشود. فیناستراید عمل این آنزیم را مهار کرده و بنابراین از تبدیل تستوسترون به DHT جلوگیری میکند. ۵ آلفا ردوکتاز بر دو نوع تیپ ۱ و ۲ می‌باشد. تیپ ۱ بیشتر در نمود چربی و تیپ ۲ بیشتر در فولیکول مو و بافت پروستات وجود دارد. مردانی که سطح آنزیم تیپ ۲ آنها طبیعی یا بالا است میزان DHT طبیعی بالا داشته و بیشتر به ریزش موی مردانه و بزرگی خوش خم پروستات دچار می‌شوند. فیناستراید سبب مهار تیپ ۲ این آنزیم میشود. سطح DHT را پایین آورده و احتمال ریزش موی مردانه و نیز بزرگی خوش خیم پروستات را کاهش می‌دهد. نیمه عمر پلاسمایی این دارو ۸ ساعت می‌باشد و اثرات بیولوژیکی آن برای زمانی طولانی تر به جا می‌ماند.
عوارض جانبی فیناستراید:
رایج‌ترین عارضهٔ جانبی مصرف فیناستراید عوارض جنسی است. کاهش میل جنسی در ۲درصد مردان، اشکال در نعوظ در ۱/۳ درصدو کاهش مقدار مایع منی از عوارض مشاهده شدهٔ این دارو در دوز ۱ میلی گرمی آن است. در اکثر موارد با قطع دارو این عوارض از بین میروند.