پروتئین ” پرلامین آ ” که موجب تسریع پیری می شود، می تواند سرطان را متوقف کند

گروهی از دانشمندان اسپانیایی کشف کرده اند نوعی پروتئین که موجب تسریع روند پیری در انسان می شود، می تواند تومورهای سرطانی را متوقف کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، پس از سالها تحقیق و کار علمی که بطور مشترک توسط موسسه داروهای سرطانی و مولکولی آستوریاس (ایموما) و دانشگاه اووییدو اسپانیا با همکاری پژوهشگران انگلیسی و آلمانی صورت گرفته، معلوم شده است پروتئین پرلامین آ که باعث افزایش سرعت پیری می شود، قادر است جلوی پیشرفت تومورهای سرطانی را بگیرد.

این کشف، یک پیشرفت برای فهم رابطه میان مکانیسمهایی است که موجب پیری می شوند و آنچه که به سرطان می انجامد.

یافته های جدید می تواند الهام بخش روش های درمانی جدیدی علیه سرطان باشد و به نوبه خود، امیدها را به برخی راهبردها که برای مبارزه با تسریع پیری پیگیری می شود، تقویت کند.

به نوشته ال موندو، این کار با بودجه چند مرکز دولتی و خصوصی و با هدایت مشترک کارلوس لوپزاوتین استاد دانشگاه اووییدو و خوان کادینیانوس، مدیر آزمایشگاه موسسه داروهای مولکولی ایموما صورت گرفته و محققانی نظیر خورخه د لا روسا د سا از بنیاد ماریا کریستینا ماساوئو پترسون نقش ارزنده ای در آن ایفا کرده اند.

به گفته محققان، پیری و سرطان فرایندهای مرتبط و نزدیک با یکدیگر هستند اما روابط بین آنها پیچیده است. به این ترتیب، با افزایش سن، خطر بروز تومورها بیشتر می شود ولی با این وجود، برخی از مکانیسم هایی که سرعت پیری را افزایش می دهد، می تواند از بوجود آمدن و رشد تومورها جلوگیری کند.

یک مثال روشن از این مکانیسم ها، فعال شدن یک نوع از بین برنده تومور موسوم به پروتئین پی ۵۳ است اما مطالعات انجام شده توسط محققان اسپانیایی فاش کرد که پروتئینی دیگر به نام پرلامین آ و مسئول تسریع پیری که در بیماران دارای بیماری پیری زودرس تجربه شده است، نیز قادر است جلوی تومورها را بگیرد.

برای این کار، پژوهشگران اسپانیایی از موش های آزمایشگاهی که در نیمی از سلول هایشان پرلامین آ دارند، استفاده کردند.

خورخه د لا روسا گفت: موش هایی با پرلامین آ در همه سلول هایشان پیری زودرس را توسعه می دهند و به همین دلیل، بیشتر از ۴-۵ ماه زندگی نمی کنند؛ چیزی که انجام مطالعات سرطان را دشوار می کند زیرا فرصت نمی دهد بیماری گسترش یابد.

نتایج این تحقیق در مجله علمی ارتباطات طبیعی (Nature Comunication) منتشر شده است .