معتاد کسی است که بر اثر مصرف مکرر و مداوم مواد مخدر یا دارو به آن متکی شده باشد. به عبارت دیگر، قربانی هر نوع وابستگی دارویی یا روانی به مواد مخدر، معتاد شناخته میشود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، از نظر جامعه شناسی، معتاد کسی است که به مواد ایجادکننده تغییرات غیر قابل قبول اجتماعی و فردی وابستگی دارد و در صورتی که دارو به بدن وی نرسد، اختلالات روانی و فیزیکی موسوم به سندرم محرومیت در او ایجاد میشود.
معتاد، فردی است که بدون مصرف ماده مخدر یا داروی خاصی دچار علایم محرومیت شود
علایم و نشانههای فیزیکی و جسمی که در صورت مشاهده آنها باید به سوء مصرف مواد شک کنید:
- سرخ شدن چشمها
- نگاههای مات به مدت طولانی
- نامفهوم و جویده شدن طرز صحبت
- عدم تعادل در حرکات
- کم شدن توجه به نظافت
- محلهای متعدد تزریق سرنگ در بدن
- غیبتهای مکرر از کلاس درس و کاهش علاقه به تحصیل
- بی قراری شدید
- تغییرات ناگهانی خُلق
- به مشام رسیدن بوهای غیر عادی از دهان یا لباس
- وجود سوزنها و سنجاقهای سیاه شده، قاشق خمیده و دود گرفته و ورِق آلومینیومی
- لولههای خالی خودکار، کبریت نیم سوخته در محلهای غیر معمول
- طولانی شدن زمان ماندن در دستشویی و حمام
- ناپدید شدن بعضی اشیاء در خانه
- خواب آلودگی
- تغییر دوستان
- تأخیر در حرکات و کند شدن رفتارها
علایم ترک مواد افیونی :
وقتی فردی به مواد افیونی معتاد شد، قطع ناگهانی مصرف آنها باعث بروز علایم ناخوشایندی میشود که ۶ تا ۸ ساعت پس از آخرین بار مصرف ظاهر شده و تا ۱۰ روز باقی میماند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، اوج شدت این علایم روزهای دوم و سوم پس از قطع است. این علایم عبارتند از:
درد استخوانی و عضلانی
- دل پیچه و اسهال
- آبریزش از چشم و بینی
- عطسه، سکسکه و خمیازه
- سیخ شدن موهای بدن و احساس سرما و لرز
- بی قراری
- بی خوابی
- عصبانیت و پرخاشگری
این علایم پس از چند روز رفع میشوند، اما اشتیاق به مصرف مواد تا چند ماه باقی میماند و همین اشتیاق ممکن است سبب مصرف مجدد شود.
● علایم ترک الکل :
- چنانچه فردی پس از مصرف طولانی و زیاد الکل، ناگهان آن را قطع کند و یا مقدار مصرف آن را کاهش دهد دچار علایم ترک میگردد. این علایم عبارتند از:
- تعریق
- افزایش ضربان قلب
- لرزش شدید دستها
- بیخوابی
- تهوع و استفراغ
- توهمات شنوایی و بینایی (شنیدن صداها یا دیدن چیزهایی که وجود ندارد)
- هیجانات شدید
- اضطراب
- تشنج
۷۲ ساعت تا یک هفته پس از قطع مصرف ناگهانی امکان بروز تشنج و حالتهای هذیانی شدیدی که ممکن است منجر به مرگ شود، وجود دارد که نظارت تخصصی را در این دوران الزام می کند .
بیمارانی که دچار علایم ترک الکل میشوند باید سریعاً تحت نظر پزشک قرار گرفته و مداوا شوند در غیر این صورت خطر مرگ بیمار را تهدید میکند.
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند بر اساس نتایج به دست آمده از یک مطالعه جدید، زنانی که امروزه سیگار میکشند، احتمال مرگ آنها بر اثر این عادتشان، به مراتب بیشتر از دهه ۱۹۶۰ است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ، تغییر عادت مصرف سیگار از جمله شروع به کشیدن سیگار در سن پایینتر و کشیدن سیگار بیشتر، عواملی هستند که در گسترش ابتلا به سرطان ریه مقصر شناخته شدهاند.
نتایج این تحقیق نشان میدهد که نرخ مرگ و میر ناشی از سیگار در زنان همپای مردان شده است.
پژوهش اخیر بر اساس بررسی پزشکی بیش از ۲ میلیون زن در آمریکا صورت گرفته است.
اولین نسل زنان سیگاری در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی شروع به مصرف سیگار کردند. در آن سالها احتمال مرگ بر اثر سرطان ریه در زنان سیگاری، نزدیک به سه برابر بیشتر از آنانی بود که هرگز لب به سیگار نزده بودند.
این در حالی است که در بررسی پروندههای پزشکی زنان در فاصله سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰، معلوم شد که احتمال مرگ بعلت سرطان ریه در زنان سیگاری، ۲۵ برابر زنان غیر سیگاری است.
این سیر صعودی، از همان الگویی که در مردان وجود دارد پیروی میکند. مردان در دهه ۱۹۸۰ به همین میزان از خطر مرگ بر اثر مصرف سیگار رسیدند.
دکتر مایکل تان، محقق ارشد این تحقیق گفت: “افزایش شدید ریسک در زنان سیگاری، چندین دهه پس از آنکه خطرناک بودن سیگار برای سلامتی محرز شد، ادامه داشته است. این افزایش، علیرغم آنکه زنان غالبا سراغ سیگارهای لایت با نیکوتین و تار کمتر میرفتند، پدید آمده است.”
“با این اوصاف، مصرف سیگارهای لایت نه تنها تاثیری در کاهش خطر مرگ برای زنان نداشته، بلکه باعث تشدید خطر مرگ ناشی از انسداد مزمن ریوی در مردان سیگاری شده است. زیرا افراد پکهای عمیق تری به سیگار میزنند، تا میزانی نیکوتینی که نیاز دارند از ریه هایشان جذب شود.”
بر اساس تحقیقی که سال گذشته منتشر شد، زنان سیگاری ده سال زودتر از زنانی که هرگز سیگار نکشیدهاند، میمیرند.
البته کسانی که در آن تحقیق، تا سن ۳۰ سالگی سیگار را ترک کردند، تقریبا به طور کامل از خطر مرگ زودرس بواسطه عوارض توتون در امان ماندند. در مقایسه، کسانی که تا ۴۰ سالگی ترک کردند، یک سال زودتر از بقیه مردند.
پروفسور سر ریچارد پیتو، هنگام سخنرانی درباره این تحقیق در دانشگاه آکسفورد گفت: “اگر زنان مانند مردان سیگار بکشند، مانند آنان خواهند مرد.”
نتایج این تحقیق در سایت nejm.org منتشر شده است
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج تحقیقی جدید نشان داده که خطر مرگ زودرس، افرادی که الکلی هستند را تهدید میکند و در این میان بین مردها و زنها تفاوتهایی وجود دارد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از دویچه وله، پژوهشی طولانی که توسط دانشمندان آلمانی صورت گرفته، نشان میدهد که افراد الکلی به طور متوسط ۲۰ سال کمتر از افراد غیرالکلی عمر میکنند. افزون بر این، این پژوهش نشان داده است که بین مردها و زنها نیز تفاوتهایی در این زمینه وجود دارد. بر اساس این تحقیق، مردهای الکلی به طور متوسط در سن ۶۰ سالگی و زنهای الکلی به طور متوسط در سن ۵۸ سالگی جان خود را از دست میدهند.
مدیر این تحقیق میگوید: «هیچ کدام از مردها به سن متوسطشان یعنی ۷۷ سال و هیچ کدام از زنها به سن متوسط ۸۲ سال نرسیدند.» پژوهشگران برای انجام این تحقیق دادههای بیش از چهار هزار نفر را مورد بررسی قرار دادند. از این چهار هزار نفر ۱۴۹ نفر مصرف بالای الکل داشتند. این افراد حدود ۱۴ سال تحت نظر قرار داشتند.
تاثیرات الکل بیشتر از عواقب مصرف سیگار
در طی این پژوهش، دانشمندان تاثیرات مصرف الکل را با عواقب مصرف سیگار مقایسه کردند و به این نتیجه رسیدند که مصرف الکل بیشتر از سیگار طول عمر را کاهش میدهد. عواقب شدید مصرف سیگار ابتلا شدن به بیماری سرطان است که اکثرا پس از ۶۰ سالگی می تواند به مرگ منجر شود.
دلایل مرگ افراد الکلی اما میتواند در کنار بیماریهای مختلفی چون نارساییهای کبدی، تصادف و خودکشی نیز باشد. دانشمندان اما دلایل مرگ افراد الکلی را تحقیق نکردند.
تفاوت بین زن و مرد در مصرف مصرف الکل
دانشمندان از تفاوت تاثیر الکل بر روی مردان و زنان شگفتزده شدهاند. به نظر میرسد الکل تاثیر بیشتری بر خانمها دارد تا آقایان. برمبنای این تحقیق میزان الکل مجازی که از لحاظ بینالمللی تعیین شده برای خانمها روزانه تنها ۱۲ گرم است که برابر یک هشتم لیتر شراب میشود. اما ظرفیت مردها بیشتر است. آنها میتوانند دو برابر این میزان را مصرف کنند.
چه کسی معتاد به الکل است؟
بر اساس استانداردهای بینالمللی، اگر کسی سه معیار از علائم زیر را دستکم طی یک ماه به طور مداوم داشته باشد، الکلی شناخته میشود:
- کشش شدید به نوشیدنیهای الکلی
- کاهش کنترل فردی در رابطه با زمان و میزان مصرف
- نشانه های ناشی از ترک الکل چون لرزش بدن
- عادت به نوشیدن و افزایش در الکل
- تداوم در نوشیدن نوشابه های الکلی به رغم بیماری
اما باید تاکید کرد که در این نوع پژوهشها نمیتوان به یقین گفت که ۲۰ سال عمر کوتاه تر الکلیها تنها به علت مصرف نوشابه های الکلی است. این امر نیز امکانپذیر است که این افراد پیش از مصرف زیاد الکل نیز دارای مشکلات روحی و جسمی بوده باشند.
نتایج این پژوهش در نشریهی آمریکایی „Alcoholism: Clinical & Experimental Research“ منتشر شده است.