غده پرستات

غده پروستات، درست در زیر مثانه قرار دارد و تولید قسمتی از مایعی را می کند که اصطلاحاً به آن "منی" گفته می شود و این مایع در اوج لذت جنسی خارج می گردد. پروستات برای اینکه عمل خود را به خوبی انجام دهد، نیازمند هورمونهایی است که از بیضه ها ترشح می گردند و در صورتی که این هورمونهایی مردانه که از بیضه ها ترشح می شوند مقدارشان کاهش یابد، پروستات کوچک می گردد. مایعاتی که از غدد ترشح می شوند در اپی تلیوم غدد ساخته می شوند. اپی تلیوم عبارت است از لایه هایی از سلولهای ویژه که به آنها اصطلاحاً سلولهای اپی تلیال گفته می شود. در تمام غدد، اپی تلیوم توسط بافتی به نام استروما محاصره می شود. در پروستات، این استروما حاوی رشته های عضلانی می باشد که می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در بیماریهای پروستات شود. در هنگام بزرگ شدن پروستات، هم اپی تلیوم و هم استروما بزرگ می گردند. بعلاوه، گرچه پروستات شبیه یک عضو منفرد می باشد، اما در واقع از دو قسمت مختلف تشکیل شده است که هرکدام از این قسمتها، مستعد ابتلاء به بیماریهای مختلفی می باشند.

با وجود اینکه ممکن است کمی پیچیده به نظر آید، اما دانستن این موضوع که پروستات از دو قسمت داخلی و خارجی تشکیل شده و هر دوی این قسمتها از غددی (اپی تلیوم) که توسط بافت (استروما) حاوی عضلات احاطه شده تشکیل یافته اند ، می تواند به درک ما از بیماریهایی که پروستات را گرفتار می سازند و نحوه درمان آنها کمک بسیاری نماید.

در نزدیکی پروستات، دو عضله حلقوی تنگ کننده وجود دارد که به آنها اصطلاحاً "اسفنکتر" گفته می شود. این اسفنکترها باعث کنترل مثانه و توقف نشت کردن ادرار از مثانه می شوند. آنها همچنین به خروج مایع منی در هنگام اوج لذت جنسی کمک می کنند. عضله حلقوی که در زیر پروستات قرار دارد و به آنها اصطلاحاً "اسفنکتر خارجی مثانه" گفته می شود، به ویژه برای جلوگیری از نشت ادرار از مثانه به بیرون، اهمیت دارد.

استفاده از داروهای هورمونی و تاثیر آن بر پروستات

در سالهای اخیر ورزشکاران برای افزایش کارایی و توان ورزشی مبادرت به استفاده از داروهای هورمونی مینمایند . این عمل علاوه بر اینکه برابری و عدالت در ورزش را زیر سوال میبرد عوارض و مشکلاتی نیز برای مصرف کننده در پی دارد . یکی از این عوارض تاثیر غیر مستقیم این داروها بر رشد و بزرگ شدن پروستات میباشد . این مشکل برای ورزشکاران هنگامی بروز مینماید که ورزش را ترک کرده و کمی پا به سن میگذارند.

درمان

داروهایی که باعث کوچک شدن پروستات می شوند، اثر خود را در مقابله با هورمون مردانه تستوسترون که علت بزرگ شدن پروستات است، نشان می دهند. این داروها باعث تغییر وضعیت شده و پروستات را کوچک می کنند. هورمونهای مردانه در سایر اعضاء بدن به روش دیگری عمل می کنند ، بنابراین، این گونه از داروها فقط بر روی پروستات اثر کرده و تقریباً هیچگونه عوارض جانبی ندارند.

تعدادی از این داروها کشف شده اند ، اما در حال حاضر فقط داروی فیناسترید (با نام تجارتی پروسکا Proscar) در داروخانه ها موجود بوده و مصرف می شوند. گرچه مصرف این قرصها خیلی بی خطر بود و عوارض جانبی ناچیزی دارند، اما عده ای از آقایان با مصرف این قرصها از اشکال در فعالیت جنسی و عدم ایجاد نعوظ شاکی هستند که با قطع مصرف این دارو، معمولاً این مشکلات برطرف می گردند. اگر فعالیت جنسی برای شما خیلی اهمیت دارد، ممکن است احساس کنید که این درمان به درد شما نمی خورد، گرچه مشکلات جنسی بعد از عمل جراحی پروستات بسیار شایع تر می باشد و قابل درمان هم نیست. نکته مهم دیگری که باید در مورد قرصهای فیناسترید بدانید این است که به محض اینکه مصرف این قرصها متوقف می شود، پروستات دوباره خیلی سریع تر از قبل بزرگ خواهد شد. بنابراین وقتی شروع به خوردن این قرصها می کنید، مصرف آنها را قطع نکنید.

آلفابلوکرها
دسته دیگری از داروها که در درمان بزرگ شدن خوش خیم پروستات استفاده می شوند داروهای آلفابلوکر هستند. همانطور که قبلاً هم گفته شد، پروستات دارای عضلاتی می باشد. انقباض این عضلات باعث شل شدن عضلات، کاهش انسداد و در نتیجه بهبود علایم می شوند. متأسفانه این داروها بر روی عضلات سایر قسمتهای بدن هم اثر کرده (بخصوص در رگهای خونی) و باعث عوارضی مثل کاهش فشار خون ، ضعف ، غش و خواب آلودگی می شوند.

از این دسته از داروها در درمان فشارخون هم استفاده می گردد اما بعضی از انواع جدیدتر آنها، بیشتر بر پروستات اثر کرده و بر روی قسمتهای دیگر بدن اثر چندانی ندارند و بنابراین دارای عوارض جانبی کمتری هستند. مزیت بزرگ این داروها، این است که اثر آنها سریعاً ایجاد می شود. در حال حاضر داروهای پرازوسین، ترازوسین، آلفوزوسین، دوکسازوسین، ایندورامین و تامسولوزین از دسته داروهای آلفابلوکر هستند که در این موارد تجویز می شوند. عوارض جانبی این داروها متفاوت بوده و اگر با مصرف یکی از آنها دچار مشکلاتی شدید ، می توانید داروی دیگر را امتحان نمایید. داروهای آلفابلوکر می توانند باعث بروز انزال معکوس شوند که با قطع مصرف آن، مشکل برطرف می گردد. همانند درمان هورمونی، در این موارد نیز بهبود اندکی در سرعت جریان ادرار ایجاد می شود.