ویتامین C و محافظت از پوست

تولید لوسیونهایی برای پیشگیری و درمان ناراحتی‌های پوستی 

محققان دانشگاه لیسستر در یک پژوهش تازه به نقش جدید ویتامین C در محافظت از پوست پی برده‌اند.

این محققان با همکاری انستیتو بیولوژی مولکولی و سلولی در پرتغال بر روی ویژگی‌های محافظتی جدید ویتامین C در سلولهای حاصل از پوست انسان مطالعه کرده‌اند که این مطالعات می‌تواند به تولید مجدد پوست با کیفیت و کارایی بهتر منجر شود.

سه محقق اصلی این پژوهش دریافته‌اند که شکلی از ویتامین C وجود دارد که به بهبود و پیشرفت ترمیم زخم‌ها و جراحات کمک می‌کند و همچنین از سلولهای پوستی در برابر آسیب‌های دی ان آ محافظت می‌نماید.

نتایج این پژوهش در مجله «بیولوژی و طب رادیکال آزاد» منتشر شده است. محققان در این تحقیق جدید به برخی از شواهد علمی مکانیسمی درباره تاثیر این نوع از ویتامین C در سلولهای کشت شده در آزمایشگاه پی برده‌اند.

به گفته محققان؛ مولکولهای مضری موسوم به رادیکال‌های آزاد باعث پیر شدن دائمی پوست می‌شوند اما آنتی اکسیدان‌هایی مانند ویتامین C می‌توانند با این ترکیبات مضر به میزان قابل ملاحظه‌ای مبارزه کنند و در نتیجه پروسه پیری را به تعویق بیندازند.

محققان می‌گویند: یافته جدید به تولید لوسیونهایی قابلیت پیشگیری و درمان مشکلات پوستی کمک خواهد کرد.

سالمندان و سرطان پوست

پوست سالمندان و خطر ابتلا به سرطان و عفونت
پژوهشگران می گویند، سالمندان بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست و عفونت پوستی هستند.
 

  پژوهشگران انگلیسی افزودند: زیرا پوست سالمند، قادر به بسیج کردن سیستم ایمنی، برای دفاع از خود نیست.
ناتوانی پوست در جذب سلول های مربوطه ، عامل این عارضه است.
دانشمندان می گویند: کاهش ایمنی در سالمندان موضوع شناخته شده، اما علت و چگونگی آن تاکنون به درستی مشخص نشده است.

همچنین به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز طبق تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه فلوریدا، بعضی از انواع آنتی اکسیدانها در پوست میوه ها وجود دارد. شاید به همین دلیل است که مصرف میوه ها با پوست می توانند مفیدتر باشد از جمله این میوه ها سیب است که مواد فیتوشیمیایی موجود در سیب که اثرات ضد سرطان دارد، در پوست سیب درختی ۸۷% بیشتر از مغز میوه است. خیار میوه ای است که دارای سیلیکا بوده و مصرف یک خیار با پوست میزان ۵ میلی گرم سیلیکا به بدن اضافه می کند. این ترکیب خاصیت کلاژن دارد.

البته لازم به ذکر است که نتایج تحقیقات جدید، آنتی اکسیدانها نقشی در کند کردن روند پیری ندارند. براساس تحقیقات دانشگاه کالج لندن در تحقیقاتی که با دستکاری نماتد که از نظر ژنتیکی شباهتهایی با انسان دارد متوجه شدند رادیکالهای آزاد تأثیر چندانی در فرسایش سلولی و تسریع روند پیری ندارند.

در واقع عامل اصلی پیری پوست تخریب ایجاد شده بوسیله رادیکالهای آزاد نیست.

تغذیه سالم می تواند در کاهش خطر بسیاری از بیماریهای ناشی از افزایش سن مانند سرطان، دیابت و پوکی استخوان موثر باشد ولی هیچ مدرکی که بیانگر نقش آنتی اکسیدان موجود در کرمها در پیشگیری از پیری باشد، موجود ندارد.

همچنین مشکلات پوستی سالمندی به دلیل تماس طولانی با نور خورشید شامل موارد زیر است :
۱-  کراتوز آفتابی:

این مشکل به صورت لکه های پوسته دار قرمز- قهوه ای در مناطق در معرض نور مثل سر و صورت و گوش است که در صورت غفلت در درمان می تواند منجر به بروز سرطان پوستی شود. بنابراین درمان این ضایعات توسط متخصص پوست الزامی است.
۲-  سرطان سلولی پوشش (SCC):

که غالبا در لبه های گوش، صورت، لب و پشت دست ایجاد می شود. این سرطان ها می تواند بزرگتر شده و به اندام داخلی بدن نیز منتشر شود.
۳-  سرطان سلولی قاعده ای (BCC):

شایعترین نوع سرطان پوست است که معمولا به صورت یک برآمدگی کوچک و براق روی سر و گردن پدیدار می گردد. اگر درمان نشود ممکن است خونریزی کرده و روی آن دلمه سطحی به وجود بیاید. رشد این سرطان آهسته بوده و بندرت به سایر قسمتها منتشر
می شود.
۴-  اتصال مویرگها یا تلانژ کتازی:

این ضایعات معمولا در ناحیه صورت و ناشی از آثار مخرب نور خورشید است. این ضایعات نیز توسط لیزر قابل درمان است.
۵-  زونا:

ناشی از التهاب یک رشته عصب به دلیل ویروس آبله مرغان است. علائم بصورت درد در محل درگیری عصب، سردرد یا خستگی و بی حالی است. در افراد مسن شایعتر و نیز دردناک تر است.
۶-  اگزمای شوره ای (درماتیت سبورئیک):

علائم شامل قرمزی و وجود پوسته های چرب در ناحیه سر، ابروها و کناره های بینی و پشت گوش ها می باشد.
۷-  ملانوم بدخیم:

یک سرطان پوستی بسیار مهم اما نادر است. مردان بالای ۵۰ سال در معرض خطر بیشتری هستند. این سرطان پوستی معمولا به صورت یک برآمدگی خال مانند قهوه ای تیره یا سیاه با لبه نامنظم و رنگ غیر یکنواخت خود را نشان می دهد. ملانوم می تواند به سایر بافتهای بدن دست اندازی کرده و موجب مرگ شود.
۸-  لکه های سنی یا آفتابی:

این لکه ها هیچ ارتباطی به بیماری کبدی نداشته و ناشی از افزایش سن و نور خورشید است و معمولا روی صورت و پشت دست و پا ایجاد می گردد. معمولا تنها از نظر زیبایی اهمیت دارد.
۹-  توده های عروقی گیلاسی:

این ضایعات توده های کوچک و بر جسته و به رنگ قرمز روشن و در اثر گشاد شدن عروق سطحی به وجود آمده و هیچ ضرری ندارند.
۱۰-  کبودی یا خون مردگی:

به دلیل کاهش چربی زیر جلدی و نیز کاهش حمایت بافت همبندی از عروق خون، پوست افراد مسن مستعد آسیب و کبودی ناشی از ضربه های معمولی است. گاهی دلیل آن مصرف داروهای رقیق کننده خون یا بیماریهای داخلی است.

سلامت پوست صورت

برای شستشوی صورت ، نوع صابون را بسته به نوع پوست خود و با مشورت پزشک انتخاب کنید. هرگز یک صابون را تصادفی و ندانسته به صورت خود نزنید. پس از شستشو، صورتتان را با حوله خشک کنید. برای خشک کردن نباید حوله را به صورت خود بکشید، بلکه فقط کافیست حوله را با پوست صورت خود تماس دهید و به آرامی روی نقاط مختلف صورت فشار دهید.  

یکی از دلایل پیری زودرس و پیدایش چین و چروک و خشونت پوست، خشک کردن آن با حوله به روش خشن است. پس از خشک کردن صورت ، یک کرم مرطوب کننده بر روی آن بمالید تا رطوبت پوست حفظ شود.
مصرف بیش از اندازه ی هیچ ماده آرایشی برای پوست مفید نیست. حتی داروهای پوستی هم فاقد عوارض جانبی نیستند. بنابراین باید مصرف ماده آرایشی و دارویی کم ، و در حد لزوم باشد. یکی از عوارض این مواد پیری زودرس و ایجاد چین و چروک است.
برای تمیز کردن مواد آرایشی از پوست می توانید از پنبه آغشته به گلاب یا شیر پاک کن و یا آب و صابون استفاده کنید
* تغذیه مناسب برای برخی مشکلات پوستی

همان‌طور که می‌دانید تغذیه بر روی تمام قسمت‌های بدن تأثیر‌گذار است از جمله پوست. در حقیقت هر آن‌چه که می‌خورید می‌تواند بر روی کیفیت چهره‌ی شما تأثیر‌گذار باشد.
در زیر به چند نمونه از مشکلات پوستی اشاره می‌کنیم و مواد غذایی مناسب برای درمان هر کدام را برای شما می گوییم :

* کبودی ناشی از ضربت دیدن یا کوفتگی
سبزی‌جات برگدار سبز تیره مانند اسفناج بخورید. گیاه پاپایا (PAPAYA) یا انبه ی هندی حاوی ویتامین K است که برای لخته شدن طبیعی خون مفید می‌باشد. هم‌چنین ویتامین C نیز کلیدی است برای ترمیم زخم‌ها.

* چین‌ و چروک پوست
روغن زیتون، برنج قهوه‌ای و بادام بخورید.
این مواد غذایی سرشار از ویتامین E هستند که برای حفاظت غشای سلول‌های پوست مفیدند. در استرالیا طی یک مطالعه بر روی ۴۵۳ دانشجوی سال آخر معلوم شد افرادی که مواد غذایی‌ای مانند سبزی‌جات، لوبیاها، حبوبات و روغن زیتون مصرف می‌کنند، کمترین میزان چین و چروک پوستی را دارند.
پوست نازک
حبوبات، غلات، غذاهای دریایی و سیر بخورید.
سلنیوم موجود در این مواد غذایی خاصیت کششی و جهندگی سلولی را حفظ می‌کند، پیر شدن پوست را کاهش داده و در مقابل نور خورشید از آن محافظت می‌کند.
در یک بررسی مشخص شده که مکمل سلنیم، مس و ویتامین‌ها سوختگی ناشی از آفتاب را کاهش می دهند.
خرابی پوست در اثر اشعه‌ی خورشید
سبزی‌جات و میوه‌های زرد و نارنجی بخورید، مانند هویج، کدو حلوایی، طالبی.

* پوست خود را چگونه مرطوب نگه داریم؟

طراوت و شادابی پوست عمدتاً به علت «رطوبت» آن است. اگر رطوبت پوست در اثر خشکی و گرمای محیط کم شود و یا اگر جریان خون پوست در اثر سرما یا کهولت سن کاهش یابد، پوست دچار چروکیدگی می شود و طراوت خود را از دست می دهد. یکی از مواقعی که باید مراقب خشک شدن پوست شد، هنگام خروج از حمام است.

مواقع دیگر عبارت اند از ماه های بسیار گرم یا بسیار سرد ، پس از شستن صورت ، و سنین پیری. کسانی که پوست خشک دارند بیش از سایرین باید مراقب باشند
مصرف پودر مناسب در نواحی عرق سوز شده می تواند مفید باشد ، چون پودر عرق را جذب می کند و مانع تأثیر سوء آن بر روی پوست می شود .

باید بدانید که برای حفظ رطوبت پوست لازم نیست مرتب صورت خود را بشویید، چون این کار باعث پاک شدن لایه چربی محافظ پوست و خشونت آن می شود . برای مرطوب نگهداشتن پوست باید از مرطوب کننده ها استفاده کنید.

کرم های مرطوب کننده موجود در داروخانه ها برای این منظور بسیار مناسب هستند. طرز استفاده از مرطوب کننده ها به این صورت است که پس از خروج از حمام ، یا شستشوی صورت و خشک کردن آ ن، کرم را به صورت نقطه نقطه بر روی نواحی مختلف پوست پیشانی، گونه، بینی و چانه بمالید و سپس آن را با ضربات آهسته نوک انگشت بر روی تمام پوست صورت و گردن خود پهن کنید.

بهتر است هر روز صبح کرم مرطوب کننده را بمالید. یک بار مرطوب کردن پوست در ابتدای روز کافی است ولی اگر حمام رفتید، پس از خروج از حمام نیز این کار را انجام دهید.

اگر در آب و هوای گرم و خشک هستید و یا پوست شما خشک است، بهتر است روزی دو بار پوست خود را مرطوب کنید

خال های بدن

خال یا melanocytic nevus  لکه ها یا زایده های رنگی در اندازه و شکل های مختلف هستند و معمولاً به رنگ قهوه ای ، قهوه ای تیره و یا مشکی دیده می شوند . رنگ خال به دلیل وجود سلولهای مخصوصی است که با تولید رنگ دانه ، رنگ ویژه ی خال را به وجود می آورند . خال ها در هر جایی از بدن و به شکل ها و اندازه های مختلف ،‌ گروهی یا منفرد می توانند دیده شوند . یکی از انواع خال  که شایعتر می باشد ، خال های ملانوسیتی است  در واقع یک تومور خوش خیم حاصل از تکثیر سلولهای رنگ دانه ساز ملانوسیتی است که در واقع یک تومور خوش خیم حاصل از تکثیر سلولهای رنگ دانه ساز ( ملانوسیت ) محسوب می شود . زمان بروز خال :
خال ها اغلب در طول ۲۰ سال اول زندگی  به وجود می آیند ؛ ولی ممکن است تا ۴۰ سالگی ویا بیشتر هم ظاهرشدنشان ادامه یابد . به این نوع خال ها ، خال های اکتسابی می گویند و بیشتر اشخاص تعدای از این خال ها را روی بدن خود دارند ( گاهی اوقات ۴۰ عدد یا بیشتر ) . در موارد نادری نیز خال ها از زمان تولد وجود دارند که به آن ها ،  خال های مادرزادی گفته می شود و در حدود یک درصد نوزادان هنگام تولد به این خال ها مبتلا هستند .

تغییرات خال ها :
خال ها مسطح ، پهن و نرم و همان گونه که گفته شد به رنگ قهوه ای و یا سیاه هستند ( شبیه کک و مک ) ؛ اما به مرور زمان بزرگ تر شده و روی بعضی از آنها ممکن است مو ظاهر شود .

تغییر شکل خال کاملاً تدریجی و کند است و خال هایی که زمانی مسطح و تیره رنگ بوده اند ، به تدریج گوشتی ، گنبدی شکل و کم رنگ می شوند ؛‌ ولی ، بعضی از آن ها به هیچ وجه تغییر نمی کنند ( مثل خال های کف دست و پا که مسطح و تیره باقی می مانند و در نهایت بسیاری از انها به تدریج از بین می روند ) و یا برخی برجسته و گوشتی شده و به وسیله ی پایه ای باریک ، مانند زایده ای گوشتی آویزان می مانند ، سیر تغییرات گفته شده در مورد خال بسیار کند است و شاید حدود ۵۰ سال طول بکشد .
چه نوع خالی احتمال بدخیمی دارد ؟
شانس سرطانی شدن خال های معمولی بسیار اندک است ؛ اما این خطر در مورد بعضی از خال ها بیشتر است . خال های مادرزادی : این خال ها شانس بیشتری برای تبدیل شدن به سرطان بدخیم نوع ملانوما را دارند . بیشترین خطر سرطانی مربوط به خال های مادرزای بزرگ با قطر بیشتر از ۲۰ سانتیمتر است .
خال های دیس پلاستیک :

این  خال ها معمولاً بزرگ تر از خال های معمولی هستند و از نظر ظاهری نامنظم و رنگ غیریکنواخت دارند . ( مثلاً قسمتی از خال قهوه ای تیره و اطراف آن روشن است ) که معمولاً زمینه ی خانوادگی و ارثی دارند . کسانی که از این نوع خال دارند ۱۰ برابر بیشتر دچار سرطان نوع ملانومای بدخیم می شوند . اگر فکر می کنید خال شما از نوع دیس پلاستیک و غیرعادی است با متخصص مشورت کنید .

خال های آبی : به شکل یک برجستگی آبی رنگ با سطح صاف و کمی برجسته هستند ، که معمولاً قطری کم تر از یک سانتیمتر دارند . شایع ترین مناطق درگیری ، اندام ها ، باسن و صورت است . اگر چه رشد پیش رونده و سرطانی این خال نادر است ، ولی احتمال آن کمی بیشتر از خال های معمولی است .
علائم هشدار دهنده در مورد خال ها :
اگر در خال های صورت و یا بدن به یکی از علائم زیر برخورد کردید به متخصص مراجعه کنید .
۱ – عدم تقارن :‌خال های غیرسرطانی معمولاً شکل مدور ، گرد و یا بیضی شکل دارند ، اما ، نامتقارن بودن در خال های سرطانی شایع تر است .
۲ – نامنظم بودن لبه ی خال : مضرس و دندانه دار بودن لبه ی خال نیز یکی دیگر از علائم مطرح کننده ی سرطان است .

۳- غیریکنواخت بودن رنگ خال : وجود سایه روشن های رنگ در یک خال به شکلی که مثلاً قسمتی از خال قهوه ای تیره ، سیاه و قسمت های دیگر قهوه ای روشن ، قرمز ، یا رنگ های دیگر باشد نیر ، نیازمند توجه است .

۴ – اندازه خال :  خال های سرطانی معمولاً بزرگ تر از خال های معمولی هستند . ابعاد بالاتر از ۶ میلی متر یکی دیگر از علائم مطرح کننده ی سرطانی بودن خال است .

۵ – پیدایش تغییرات : تغییرات کاملاً مشخص و سریع در اندازه ، شکل و رنگ خال ها و پیدایش علایمی مانند خارش ، سوزش ، برجسته شدن ( سریع ) سفت شدن یا نرم شدن خال ، رنگ آبی مایل به سیاه ،‌ تورم ، دلمه ، ترشح ، خون ریزی و زخم مطرح کننده ی سرطان پوست از نوع ملانوم است . که باید هر چه سریع تر درمان شود .

هر شخصی باید نسبت به خال های بدن خود آشنایی کامل داشته باشد تا در صورت پیدایش تغییرات ذکر شده به سرعت متوجه شود و اقدام به درمان کند . این نکته به خصوص در افرادی که مبتلا به خال های دیس پلاستیک ( غیرعادی ) هستند و آنهایی که خالهای مادرزادی با قطر بزرگ تر از ۲۰ سانتی متر دارند ، و هم چنین آن هایی که خود یا عضوی از اعضای خانواده شان مبتلا به سرطان پوست بوده اند ، اهمیت بیشتری دارد .
نکته :
وجود خال در مناطقی که مرتب تحریک می شوند ، منجر به سرطانی شدن خال نمی شود . مثلاً تراشیدن مکرر صورت و تحریک خال در مردانی که در ناحیه ی صورت خال دارند ، باعث سرطانی شدن خال نمی شود .

ظاهر شدن مو روی خال به هیچ وجه نشانه ای از سرطانی شدن خال نیست .
پیدایش خال های جدید ، تعدد آنها و محل بروز خال ها، تحت کنترل ژن های فرد بوده و قابل پیشگیری نیست . زاد و ولد و تکثیر در مورد خال ها معنی ندارد ، بنابراین خال های بزرگتر و قدیمی تر نمی توانند خال های جدید ایجاد کنند و اصطلاح خال دختر و خال مادر بی معنی است .
جراحی کردن خال های معمولی هیچ وقت باعث سرطانی شدن خال نمی شود .
درمان خال ها از نظر زیبایی یا پیشگیری از سرطانی شدن آنها چه موقع ضرورت می یابد ؟
در اصل درمان خال ها جراحی است و چون جراحی خال معمولاً با به جا ماندن جای زخم همراه است ؛ لذا باید در مورد برداشتن خال زمانی تصمیم گرفت که جای زخم جراحی آن از خود خال کم تر جلب توجه کند . روش های دیگری هم برای برداشتن خال نظیر سوزاندن ، تراشیدن ، لیزر و مالیدن اسیدهای سوزاننده بر روی خال مرسوم است که از نظر علمی خالی از اشکال نیستند