دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

استاتین ها و گرفتگی در عضلات

برخی داروها می توانند سبب کاهش کلسترول بد در خون شما شوند توصیه می کنیم به عوارض اینگونه داروها توجه کنید چون پیامدها و اثرات نامطلوبی مانند گرفتگی عضلات با خود بهمراه دارند

همه ما اجتمالا در مورد کلسترول بد یا آل دی آل و کلسترول خوب یا اچ دی آل اطلاعات نسبی داریم. اما خبر خوب این است که کلسترول بالا از طریق برخی داروها از قبیل استاتین ها قابل کاهش است.

استاتین ها منجر به فعال شدن کبد برای خارج کردن کلسترول از خون می‌شوند و سطح کلسترول تام را نیز کاهش می‌دهند. این داروها با کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی و یا حمله قلبی نیز همراه هستند.

با این حال برخی عوارض جانبی در مورد این داروها از قبیل درد عضلات مطرح هستند. خستگی عضلانی و ضعف عضلانی نیز از دیگر عوارض جانبی این داروها است. ابتلا به رابدومیولیز یا تجزیه بافت عضلانی البته نادر ولی امکان پذیر است. دوزهای بسیار بالای استاتین ها فرد را در معرض ابتلا به این عارضه قرار می‌دهد. آسیب‌های کبدی، از دست دادن حافظه یا اختلال شناختی و دیابت از عوارض احتمالی دیگر هستند.

healthline

عوارض مصرف داروهای کاهنده کلسترول در خون

برخی داروها برای کاهش کلسترول موجود در بدن افراد تجویز می شوند که اثرات و پیامدهای ناخوشایندی مانند کاهش مقاومت بدن در برابر ویروس آنفلوانزا با خود به همراه دارد بهتر است در زمینه مصرف این داروها بیشتر دقت کنید

تحقیقات جدید نشان می‌دهد داروهای کاهنده کلسترول خون آنتی بادی‌های آنفلوآنزا را در سالمندان بعد از تزریق واکسن کاهش می‌دهند.

 اگرچه در مورد این نقش استاتین ها ادعاهای جدیدی مطرح شده ولی به گفته کارشناسان باید تحقیقات بیشتری برای درک بهتر این موضوع انجام شود.

در حالی که استاتین ها می‌توانند خطر ابتلا به مشکلات قلبی ناشی از انسداد سرخرگها را کاهش دهند، برخی تحقیقات نشان داده است که این دسته داروها می‌تواند منجر به دردهای عضلانی، آسیب‌های کبدی و از دست دادن حافظه هم بشود.

در مطالعات جدید سطح آنتی بادی بدن 7 هزار زن و مرد بالای 65 سال که تحت درمان با استاتین ها بودند، بعد از تزریق واکسن آنفلوآنزا اندازه گیری شد و محققان متوجه شدند این میزان در این افراد 38 درصد کمتر از کسانی بود که از استاتین ها استفاده نمی‌کردند.

everydayhealth

داروی پنی سیلین و این تصورات رایج

برخی افراد تصور می کنند با تزریق آمپول پنی سیلین بدنشان واکنش آلرزیک نشان خواهد داد و در این زمینه با حساسیت های مختلفی روبه رو خواهند شد در صورتی که این موارد به صورت نادر و در افراد خاصی بروز خواهند داد

 یک مطالعه کوچک نشان می‌دهد بسیاری از افرادی که گفته شده واکنش‌های آلرژیک به پنی سیلین نشان می‌دهند، ممکن است به راحتی قادر به تحمل این دارو باشند.

بسیاری از این افراد با این باور که به پنی سیلین حساسیت دارند، بدون این که تحت تست آن قرار بگیرند هرگز اقدام به تزریق آن نمی‌کنند.

محققان سوابق پزشکی 15 نفر از کسانی که تحت درمانهای وریدی چندین باره با پنی سیلین قرار گرفته بودند، را مورد بررسی قرار دادند؛ افرادی که معتقد بودند به پنی سیلین حساسیت دارند.

این مطالعه و نتایج آن در نشست سالانه کالج آمریکایی آسم، آلرژی و ایمونولوژی ارائه شده است. نتیجه مطالعه این بود که هیچ گونه واکنش‌های دارویی ناخواسته و یا شواهدی از عود حساسیت به پنی سیلین از قبیل کهیر, تورم لب , بثورات جلدی, در افراد وجود نداشت.

webmd

آیا واکسن آنفولانزا سبب بوجود آمدن اختلال نارکولپسی می شود ؟

اختلال نارکولپسی یک اختلال عصبی است که  خواب و بیداری فرد را تحت تاثیر قرار میدهد . افراد بیشتر اوقات روز خود را در خواب می گذرانند  و ممکن است در زندگانه روزانه دچار مشکلاتی شوند اکنون ببینیم این اختلال با با وامسن آنفولانزا چه ارتباطی می تواند داشته باشد  این آخرین دستاورد بدست امده پژوهشگران است که  خلاصه ای از آن را می خوانیم

خطر بروز حمله‌ی خواب در بچه‌هایی که در شمال اروپا زندگی می‌کنند و در سال ۲۰۰۹ به خاطر آنفولانزای شایع خوکی واکسن زدند، بیشتر دیده شد. تماس با خود آنفولانزای خوکی هم می‌تواند منجر به بروز این اختلال شود؛ بعد از این بیماری شایع، کشور چین متوجه شد که میزان رشد حمله‌ی خواب در بچه‌هایی که واکسن آنفولانزا نزده بودند ۴ برابر بیشتر بوده است.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد بین این دو مسئله ارتباطی وجود دارد: بخشی از پروتئین سطحی در این ویروس فراگیر بسیار شبیه قسمتی از پروتئین مغزی است که به بیدار ماندن فرد کمک می‌کند. وقتی سیستم ایمنی فرد یاد می‌گیرد تا ویروس را شناسایی کرده و با آن بجنگد، در این حالت پروتئین مغز را با یک پروتئین مهاجم اشتباه می‌گیرد. این کشف باعث می‌شود که واکسن آنفولانزا ایمن‌تر بوده و از طرفی حمله‌ی خواب را به نخستین بیماری خودایمنی تبدیل کند.
از بین رفتن نرون‌ها
حمله‌ی خواب زمانی تشدید می‌شود که سیستم ایمنی بدن حدود ۷۰ هزار نرون را در بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس از بین می‌برد. همانطور که می‌دانید این بخش هیپوکریتین تولید می‌کند. هیپوکریتین نوعی انتقال‌‌دهنده‌ی عصبی است که سیگنال‌های «بیداری» را به سایر بخش‌های مغز می‌فرستد. اینکه پاندرمیکس (واکسن آنفولانزا) چطور در این روند دخالت می‌کند هنوز مشخص نیست. برای مشخص شدن دقیق ارتباط بین این واکسن و حمله‌ی خواب، دکتر امانوئل میگنوت از دانشگاه استنفورد کوشید تا فعالیت سلول‌های CD4 –بخشی از سیستم ایمنی- را در بچه‌هایی که در سال ۲۰۰۹ به خاطر شیوع آنفولانزا، واکسن زده بودند مورد بررسی قرار دهد. او ۳۰ بچه‌ای که دچار حمل‌هی خواب می‌شدند و خواهر یا برادرانشان که آنها هم واکسن زده بودند اما دچار حمله‌ی‌ خواب نمی‌شدند مورد آزمایش قرار دادند.
او به این نتیجه رسید بچه‌هایی که دچار حمله‌ی خواب می‌شوند سلول‌های CD4 آنها به گونه‌ای بود که هم نسبت به هیپوکریتین واکنش نشان می‌داد، و هم نسبت به پروتئین سطحی HA که مختص ویروس آنفولانزا بود. این نتایج نشان داد CD4 های بچه‌هایی که دچار حمله‌ی خواب نشدند، نسبت به این دو پروتئین واکنشی نشان نمی‌دهد.

منبع : http://www.alodoctor.ir