دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

روشهای مقابله با جوش های بدن

برای آنکه از دست این مزاحم‌های روی صورت که جوش صورت نام دارند خلاص شوید و یا حداقل با آنها بهتر کنار بیایید و بتوانید به مرور آنها را برای همیشه از بین ببرید 13 راه را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

1) هرگز به جوشها دست نزنید و آنها را فشار ندهید که باعث بدتر شدن اوضاع صورتتان خواهد شد. زیرا در این صورت ممکن است باکتری موجود در جوش را در بقیه نقاط صورتتان هم پخش کنید.

2) استفاده از الکل‌های ضعیف و یا سولفورها هم ممکن است به شما کمک کند. استفاده از الکل‌های مخصوص پوست صورت که در داروخانه‌ها موجود هستند به پاک شدن پوست و از بین رفتن سلول‌های مرده و حتی چربی‌ها و باکتری‌ها کمک کرده و آنها را کم‌کم از پا در می‌آورند.

3) برای درمان جوش‌ها با استفاده از محلول‌ها، تنها به روی جوش‌ها اکتفا نکنید و آن را اوقات به تمام پوستتان به طوری که به چشم‌ها و لب‌هایتان برخورد نکند بمالید.

4) با پوستتان خشن نباشید و به یاد داشته باشید که شستن بیشتر پوست سبب از بین رفتن لایه چربی سطح پوست می‌شود اما آن را ریشه‌کن نمی‌کند. شستن بیش از حد پوست صورتتان ممکن است حساسیت‌های مختلف را برایتان به‌وجود بیاورد.

5) برای شستن صورتتان هر روز 2 بار اقدام کنید و از صابون‌های کاملاً ملایم استفاده کرده و پس از شستشو با آب ولرم به آرامی با حوله خشک کنید.

6) از هیچ نوع محصولی که برای حاوی چربی‌است برای پوست خود استفاده نکنید.

7) از حوله های بسیار خشک و یا هر گونه دستمالی که صورتتان را خراش دهد، اجتناب کنید.

8) در صورت استفاده از هر نوع وسیله آرایشی و کرم‌ها از نوعی استفاده کنید که در آن آب وجود داشته باشد.

9) برای ترمیم پوستتان از جراحی‌های متداول استفاده نکنید و پوست خود را به تجویز چند متخصص مختلف نسپارید که ممکن است نتایج بدتری بگیربد به پزشک خود اعتماد کنید.

10) با دستانتان مدام در حال لمس کردن برآمدگی‌های صورتتان نباشید.

11) ضد آفتاب‌های مناسب برای پوستتان را پس از مشورت با پزشک هر روز مصرف کنید.

21) تا زمانی که از ارتباط تغذیه‌تان با جوش‌های بوجود آمده مطمئن نشدید، خود را در رژیم سخت قرار ندهید گاهی اوقات جوش‌ها هیچ ارتباطی با تغذیه شما ندارند.

مراقب"یُد" مصرفی‌تان یاشید برخی پزشکان معتقدند که جوش‌ها با وجود ید زیادی تحریک می‌شوند.

www.tebyan.net

راش، جوش، قرمزی و خارش بدن

بسیاری از بیماری های دوران کودکی علل باکتریایی یا ویروسی دارند و شامل ( راش ) هستند راش از هر نوع که باشد باید جدی گرفته شود برای ارزیابی یک ویزیت پزشک نیاز است. هر کودک با تب و پتشی باید توسط یک دکتر بلافاصله معاینه شود پتشی نقطه های قرمز بر روی پوست است که با فشار روی آن محو نمی شود. پتشی به طور کامل بدون هیچ درمانی ممکن است خوب شود با این حال، یک پزشک باید کودک شما را برای تعیین عدم وجود یک بیماری جدی، ارزیابی کند.

ممکن است نیاز به آزمایش خون و اشعه ایکس برای پیدا کردن علت پتشی و تب در فرزند شما باشد گاهی اوقات، نیز نیاز به سوراخ کردن کمر ( نخاع ) و گرفتن مایع نخاع برای اطمینان از عدم مننژیت در کودکان می باشد.راش ها علل زیادی دارند که عبارتند از درماتیت تماسی با آنچه که در پوست لمس می شود مانند ( مواد شیمیایی در الاستیک، لاتکس و محصولات لاستیکی، آرایشی و بهداشتی، صابون و مواد شوینده، رنگ و مواد شیمیایی دیگر در لباس، پیچک سمی، بلوط و یا سماق ) ایجاد می شود. درماتیت سبورئیک راش پوستی با تکه های از قرمزی و پوسته پوسته شدن اطراف ابرو، پلک ها، دهان، بینی، تنه و پشت گوش می باشد. سن، استرس، خستگی، آب و هوا، پوست چرب، شامپو ها و لوسیون های حاوی الکل باعث تشدید این بیماری بی خطر اما پر دردسر می شود.
اگزما یا درماتیت آتوپیک با بثورات ( قرمز، خارش دار و پوسته پوسته )، پسوریازیس ( رنگ قرمز، پوسته پوسته، تکه های خارش دار بر روی مفاصل و در امتداد پوست سر )، زرد زخم شایع در کودکان توسط باکتری هایی در لایه های فوقانی پوست دارای ( زخم های قرمز تاول دار، تراوش و سپس پوسته دار )، زونا با پوست دردناک ناشی از همان ویروس آبله مرغان، بیماری های دوران کودکی مانند ( آبله مرغان، سرخک، سرخجه، بیماری دست و پا، دهان، بیماری پنجم و مخملک )، داروها و نیش حشرات، بسیاری از وضعیت های پزشکی مانند ( لوپوس اریتماتوی، آرتریت روماتوئید به خصوص نوع نوجوانان، بیماری کاوازاکی ) می توانند سبب بثوراتی بر روی پوست شوند. در این مقاله تعدادی از بیماری ها که با تب، راش، قرمزی و خارش همراه است بررسی می شود. 

 

منبع:http://www.foodregime.com

جوش شیرین، دشمنِ جوش و لک

در گذشته مادربزرگ‌ها جوش‌شیرین را به خاطر خواص گوارشی‌اش می‌شناختند اما امروزه جوش‌شیرین به یکی از ترکیبات اصلی محصولات آرایشی بهداشتی خانگی تبدیل شده است. این پودر سفید ارزان، چندکاره و کاملا در دسترس بوده و به طور کاملا طبیعی از پوست سر تا پایمان مراقبت می‌کند. چند قاشق چایخوری جوش‌شیرین پوست‌های خشک را نرم، دندان‌ها را سفید و شوره سر را محو می‌کند. آیا شما نیز این ادعاها را شنیده‌اید؟ برای شفاف‌سازی و آگاهی بیشتر خوانندگان، پنج ادعا درباره تاثیر جوش‌شیرین روی زیبایی پوست را بررسی کرده ایم تا درستی و نادرستی آنها را مشخص کنیم.

پاها در طول سال در معرض آسیب‌های متعدد قرار می‌گیرند. جوش‌شیرین در حفظ شادابی و مراقبت از سلامت پوست پاها معجزه می‌کند. همچنین با پینه‌های آزادهنده مقابله و پوست پاها را تمیز می‌کند، خارش را از بین می‌برد و باعث نرمی و لطافت پوست پاها می‌شود. بنابراین یک چهارم فنجان جوش‌شیرین را در یک لیتر آب ولرم حل کرده و پاهایتان را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در آن قرار دهید.
جوش‌شیرین در حفظ سلامت دهان و دندان نیز موثر عمل می‌کند زیرا دهان را تمیز می‌کند، مانع از ایجاد جرم و پوسیدگی روی دندان‌ها می‌شوند و نفس را خوشبو می‌کند.
برای از بین بردن بوی بد دهان یک قاشق چایخوری جوش‌شیرین را در یک لیوان آب حل کرده و با آن قرقره کنید؛ سپس دهانتان را با آب به‌خوبی شست‌و‌شو دهید. همچنین اگر می‌خواهید دندان‌هایی سفید داشته باشید کافیست گاهی به‌اندازه یک نوک انگشت جوش‌شیرین را روی خمیردندانتان بریزید و با آن مسواک بزنید تا لکه‌ها محو و دندان‌هایتان سفیدتر ‌شوند. نظر کارشناس در مورد اثر جوش‌شیرین روی پوست پاها و پینه‌ها باید واقع‌بینانه سخن گفت؛ معجزه‌ای در کار نیست. پینه‌های آزاردهنده تنها با رفع عامل ایجادکننده‌‌شان (مثلا کفش نامناسب) و نیز با کمک داروهای مناسب رفع می‌شوند. البته جوش شیرین با توجه به خاصیت لایه‌برداری ملایم تنها می‌تواند تا حدی به رفع زبری و ناهمواری پوست و احیانا پینه‌ها کمک کند و هرگز جوش‌شیرین را به عنوان یک درمان مناسب و موثر‌تر و قطعی برای پینه و میخچه نمی‌شناسیم. جوش‌شیرین روی خارش پا- با توجه به اینکه علل مختلفی دارد و هر علتی نیز درمان خاص خود را دارد- تاثیر خاصی ندارد. البته شاید جوش‌شیرین را بتوان به عنوان درمان خارش‌های ناشی از زبری و خشکی و ناهمواری پوست کف پا به کار برد.

اگر منظور از خستگی همانی است که پس از فعالیت و کار کشیدن از عضلات و‌ اندام‌ها رخ می‌دهد باید گفت که جوش شیرین چنین اثر ضدخستگی ندارد ولی نرم شدن پوست کف پا شاید احساس آرامشی در پاها ایجاد کند که فردا از آن به عنوان رفع خستگی پا یاد کنید.

براساس خاصیت سایندگی ملایم و نیز جاذب بودن جوش‌شیرین می‌توان آن را به صورت خشک و یا محلول در کمی‌آب به دندان‌ها مالید. این عمل به از بین رفتن لک‌های زرد و قهوه‌ای روی دندان که بیشتر در اثر مصرف قهوه و چای به وجود می‌آیند کمک و دندان‌ها را سفیدتر می‌کند. جوش شیرین اثر ضد میکروبی نیز دارد و محیط رشد میکروب‌های مضر را در دهان به هم می‌زند و به حفظ سلامت دهان و دندان کمک می‌کند. بیکربنات سدیم (نام شیمیایی جوش شیرین) اغلب یکی از اجزای تشکیل‌دهنده فراورده‌های خمیردندان است ولی می‌توان مقداری نیز به آن افزود. البته این کار را توصیه نمی‌کنیم زیرا به هم زدن اسیدیته فرمولاسیون خمیردندان ممکن است روی کارکردهای اجزای دیگر تشکیل‌دهنده خمیردندان تاثیر بگذارد.

خارش و قرمزی پوست می‌تواند به دلیل آب به اصطلاح سنگین، به ویژه آب آهک‌دار رخ دهد. یک راه‌حل طبیعی برای مراقبت از پوست این است که نصف فنجان جوش‌شیرین را در آب وان حل کنید؛ سپس درون آن دراز بکشید. در این صورت وقتی از حمام بیرون می‌آیید پوستی نرم و صاف خواهید داشت و از این گذشته احساس راحتی و آرامش خاصی می‌کنید زیرا جوش‌شیرین دارای ویژگی آرامش‌بخش است.
این مطالب که استحمام و شست‌و‌شو با آب سنگین با درصد املاح بالا موجب خشکی پوست می‌شود یک واقعیت است. در بسیاری از نواحی دنیا و همچنین ایران، آبی که برای استحمام و انجام امور بهداشتی و پاکیزگی به کار می‌رود و حتی آب شرب لوله‌کشی دارای درصد بالایی از املاح است. این مطالب گاهی به صورت جرم بستن جداره قوری و حتی رسوب املاح غیرمحلول در آب در ته لیوان یا پارچ ‌آب مشخص می‌شود. افزودن جوش شیرین به آب با قلیایی کردن آن باعث می‌شود مقداری از سختی آب گرفته شود. پوست ما به طور کلی با آب کم املاح سازگاری بیشتری دارد. نکته قابل یادآوری این است که هرچه محیط سطح پوست قلیایی باشد، تحریک‌پذیرتر می‌شود؛ بنابراین به میزانی جوش‌شیرین به آب اضافه کنید که در پوست احساس خشکی، سوزش و آزار ایجاد نکند.

جوش شیرین دارای خاصیت سایندگی و لایه‌برداری ملایمی‌ است؛ بنابراین می‌توان از آن به عنوان لایه‌بردار به صورت موضعی و البته کوتاه‌مدت-به صورت مالش ملایم خمیر جوش‌شیرین در آب به مدت چند دقیقه- روی پوست استفاده کرد ولی مصرف طولانی و مکرر جوش شیرین می‌‌تواند تحریک‌کننده باشد.

جوش‌شیرین مرطوب‌کننده و همچنین یک لایه‌بردار طبیعی است. برای استفاده از خواص لایه‌برداری جوش‌شیرین کافی است یک خمیر ساده درست کنید؛ سه پیمانه جوش‌شیرین را با یک پیمانه آب مخلوط کنید. این خمیر را با نوک انگشتانتان، دایره‌وار روی پوست تمیز صورتتان بمالید؛ سپس با آب ولرم به خوبی شست‌و‌شو دهید. البته می‌توانید از این خمیر به صورت ماسک نیز استفاده کنید و یا اینکه مقداری از آن را با نوک انگشت روی جوش‌هایتان قرار دهید. در این صورت اجازه دهید خمیر جوش‌شیرین به مدت سه الی پنج دقیقه روی پوستتان بماند؛ سپس صورتتان را با آب ولرم به خوبی شست‌و‌شو دهید.

  

 

منبع: وبسایت همشهری تندرستی

بی حسی در دست و پا

علاوه بر خواب رفتن دست و پا،  انواع اختلالات حسی از جمله کرختی، بی‌حسی، سوزن سوزن شدن و گزگز کردن دست و پا نیز مشاهده می‌شودکه این اختلال اکثرا در افراد دیابتی مشاهده می شود.

خواب رفتن، گزگز و مورمور شدن دست و پا را همه‌مان تجربه کرده‌ایم، اما همین حس خواب رفتن و مورمور شدن اگر طولانی و مکرر شود، می‌تواند نشانه وجود برخی مشکلات در بدن ما باشد.
فکر می‌کنید این علامت در چه مواقعی نیاز به ارزیابی و بررسی توسط پزشک دارد؟

در گفتگو با دکتربهتاش، ارتوپد و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران کوشیده‌ایم پاسخی برای این سوالات بیابیم.

آقای دکتر! تقریبا همه ما، مورمور شدن و خواب رفتن دست را تجربه کرده ایم، اما گاهی اوقات در بعضی افراد، این مشکل شدید می شود. چرا؟

افرادی که همیشه از خواب‌رفتگی یا مورمور شدن دست می‌نالند، نیاز به بررسی بیشتری دارند. شاید به نوعی دچار آسیب شبکه عصبی بازویی شده باشند؛ مثلا این افراد دچار ضعف، خواب‌رفتگی و مورمور شدن در یک دست و بازو می‌شوند. این درد، در اثر آسیب کتف یا ناحیه زیر بغل به وجود می آید که بر شبکه عصبی، موسوم به کلاف بازویی تاثیر منفی می‌گذارد.

گاهی اوقات بیماران از خواب‌رفتگی و مورمور شدن شبانه می‌نالند و می‌گویند تا بالای بازوی‌شان تیر می‌کشد.

بله، چنین موردی که اشاره کردید اگر شست، انگشت سبابه و انگشت وسطی را درگیر ‌کند، یا اینکه فرد دچار ضعف عضلانی شود، مطرح‌کننده اختلالی موسوم به “نشانگان تونل مچ” است.

اختلال تونل مچ چطور بروز می‌کند؟

همان‌طور که می‌دانید داخل مچ انسان یک مسیر عبوری برای وترها و عصب مدیان وجود دارد. التهاب یا تورم بافت‌های داخل تونل می‌تواند عصب مدیان را تحت فشار قرار دهد.عصب مدیان مسوول حس لامسه در انگشت شست، انگشت اشاره، انگشت میانی و قسمتی از انگشت حلقه‌ای است. تحت فشار قرار گرفتن این عصب موجب تولید بی‌حسی و درد خاصی می‌شود که تحت عنوان “نشانگان تونل کارپال” شناخته می‌شود.بسیاری اوقات، این نشانگان در هر دو مچ دست پدید می‌آید.

چه عواملی ما را مستعد این اختلال می‌کند؟

اگر چه نشانگان تونل کارپال اغلب بدون علت خاصی اتفاق می افتد، اما تعدادی از عوامل می‌توانند شما را مستعد ابتلا به این بیماری کنند. این عوامل شامل التهاب مفصل، چاقی، سیگار کشیدن، بارداری و داشتن مشاغلی خاص است که دارای حرکات مکرر و قوی دست هستند؛ مثلا نشانگان تونل کارپال در افراد قالیباف، تایپیست، قصاب، پیانیست و مکانیک بیشتر است و به ندرت افرادی را که به طور تفریحی گلف، دوچرخه‌سواری یا قایق‌سواری انجام می‌دهند، نیز گرفتار ‌می سازد.

عامل اصلی بروز این مشکل، انجام فعالیت‌های تکراری و با نیروی زاید، در حالی که مچ دست خم است، می‌باشد. البته نشانگان تونل کارپال می‌تواند در بعضی اختلالات غدد درون‌ریز نظیر دیابت، اکرومگالی و ندرتا کم‌کاری تیرویید و آرتریت روماتویید نیز دیده شود.به طور کلی زنانی که به میانسالی نزدیک می‌شوند، بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال قرار دارند.

خواهیم به موارد دیگری از همین قبیل اشاره کنیم، از چه مشکلاتی باید نام ببریم؟

آسیب اعصاب محیطی از دیگر اختلالاتی است که می‌تواند باعث احساس مورمور شدن در دست‌ها و پاها شود.همچنین این احساس می‌تواند با کرختی در همین نواحی و ضعف و درد عضلانی دست و پا نیز همراه باشد. همان‌طور که می‌دانید اعصاب محیطی امکان برقراری ارتباط میان مغز، اعضای بدن، عروق خونی، عضلات و پوست را فراهم می‌سازند. فرامین مغزی از طریق اعصاب حرکتی منتقل می‌شوند و اطلاعات دریافتی توسط بدن از راه اعصاب حسی به مغز مخابره می‌شوند.آسیب یک عصب محیطی می‌تواند ارتباط بین مغز و ناحیه تحت پوشش آن عصب را قطع کند.

این اتفاق توانایی شما در حرکت عضلات یا درک طبیعی حواس یا هر دو را در منطقه آسیب‌دیده، دچار اختلال خواهد کرد.آسیب عصبی می‌تواند به بروز نوعی احساس مورمور شدن، سوزش و سایر احساسات دردناک در منطقه ی درگیر منجر شود.

آیا این موضوع همان نوروپاتی محیطی نیست؟

چرا، دقیقا همان است.

علت این نوروپاتی‌ها چیست؟

نوروپاتی‌های محیطی علل بی‌شماری دارند. از جمله ی این علل می‌توان به سوانح، اعمال فشار بر عصب و آسیب عصبی ناشی از یک بیماری خودایمنی مثل لوپوس و روماتیسم مفصلی اشاره کرد. البته برخی از بیماری‌های کبدی، کلیوی و تیروئید هم می‌توانند به اعصاب محیطی آسیب برسانند.

بسیاری از بیماران دیابتی نیز از گزگز شدن دست و پا می‌نالند. دلیل آن چیست؟

شایع‌ترین علل، نوروپاتی محیطی ناشی از دیابت است. علایم و نشانه‌های نوروپاتی محیطی ممکن است سال‌ها پس از ابتلا به بیماری ظاهر شوند. اگر دیابت شما به خوبی کنترل نشده باشد، احتمال بروز زودرس علایم و نشانه‌های عصبی وجود دارد.

نکته دیگری باقی مانده است که بخواهید درباره آ‌ن توضیح بدهید؟

بله؛ در میان افراد معتاد به الکل، رژیم ناکافی به ویژه کمبود ویتامین تیامین (B1) می‌تواند با بروز نوروپاتی در ارتباط باشد. کم‌خونی هم ممکن است روی دهد و شانس ابتلا به نوروپاتی محیطی را افزایش دهد. اغلب کم‌خونی‌ها در اثر کمبود ویتامین B12 رخ می‌دهند.

علایم و نشانه‌های نوروپاتی محیطی معمولا طی چند ماه پیشرفت می‌کنند، ولی در برخی از موارد مثل مسمومیت با آرسنیک ممکن است فورا بروز کنند. احساس مورمور شدن معمولا در انگشتان پا یا نرمه پاها شروع و به سمت بالای بدن گسترش می‌یابد. گاهی این احساس در دست‌ها آغاز و به سمت بازوها کشیده می‌شود. نوعی احساس کرختی نیز به همین شیوه ممکن است ایجاد شود. پوست شما ممکن است حساس شود و حتی لمس آرام آن هم دردناک گردد. در برخی از نوروپاتی‌های محیطی ممکن است ضعف عضلانی زودتر یا به شکلی محسوس‌تر از علایم و نشانه‌های حسی بروز کند.

خیلی اوقات برخی افراد که سکته مغزی را تجربه کرده‌اند، دچار مشکلاتی از این دست می‌‌شوند. چرا؟

ضعف عضلانی یا مورمور شدن یک بازو یا دست از مشخصه‌های سکته مغزی است و معمولا با نشانه‌های دیگری همچون خواب‌رفتگی و ضعف عضلات صورت یا یک پا همراه است. در صورت بروز چنین علامتی، بلافاصله به نزدیک‌ترین درمانگاه یا بیمارستان مراجعه کنید.

مشکلات ناحیه گردن هم باعث بی‌حسی و مورمور شدن دست می‌شود؟

بله. فشردگی یا آسیب یکی از اعصاب در گردن می‌تواند به خواب‌رفتن و مورمور شدن منجر گردد که ممکن است به کتف، بازو، دست و انگشتان تیر بکشد.اگر مورد دیگری هم وجود دارد که باعث خواب رفتن یا مورمور شدن دست و بازو می شود، بگویید.

گاهی اوقات اختلال عملکرد عصب اولنار (عصب اولنار شامل الیاف حرکتی و حسی است که مسیر خود را در تنه تحتانی و طناب داخلی شبکه بازویی طی می کند) نیز می‌تواند چنین مشکلاتی به وجود آورد.

آسیب عصب اولنار در ناحیه آرنج باعث مورمور شدن و خواب‌رفتن ناحیه آرنج تا انگشت کوچک و قسمتی از انگشت حلقه می‌شود. ضربه زدن به این ناحیه، نوعی درد و احساس سوزن شدن ایجاد می‌کند. ممکن است بیمار دچار ضعف عضلات دست هم شود. 

 

منبع:http://www.hidoctor.ir