اگزما چیست؟

اگزما (درماتیت)ECZEMA      

 
اگزماازیک کلمه یونانی به معنای جوش بالاآمده است. اگزماودرماتیت بیماریهایی هستندکه علائم آنها درواقع واکنش پوست به عوامل بیگانه خارجی وداخلی است . اگزما عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ پوستی‌ آلرژیک‌ مزمن‌. این‌ بیماری‌ خصوصاً در پوست‌ دست‌، سر، صورت‌، پشت‌ گردن‌، یا آرنج‌ و زانو رخ‌ می‌دهد، بیماری‌ ممکن‌ است‌ بین‌ یک‌ ماهگی‌ تا یک‌ سالگی‌ آغاز شود. این‌ بیماری‌ معمولاً تا سه‌ سالگی‌ مقدار تخفیف‌ می‌یابد، اما ممکن‌ است‌ در هر سنی‌ مجدداً شعله‌ور شود. انواع‌ آن‌ عبارتند از: اگزمای‌ آتوپیک‌، که‌ در افرادی‌ که‌ مستعد آلرژی‌ هستند رخ‌ می‌دهد و خصوصاً در شیرخواران‌ شایع‌ است‌؛ اگزمای‌ سکه‌ مانند، که‌ در بزرگسالان‌ رخ‌ می‌دهد و علت‌ آن‌ ناشناخته‌ است‌؛ اگزمای‌ دست‌، که‌ معمولاً در اثر تحریک‌ با یک‌ ماده‌ تحریک‌کننده‌ ایجاد می‌شود.

طبقه بندی اگزما : 
اگزمای حاد:درواکنشهای حاد پوست بحالت متورم گرم قرمز دردناک وهمراه با خارش است.شکل ضایعات بسیار متغییر می باشد.بصورت پلاکهایی با اطراف قرمز رنگ دیده می شود علائم زودرس آن شامل وزیکول با ترشحات مایعات شفاف که کراسته ودلمه دار می شود.   
اگزمای تحت حاد:شامل علائم حادومزمن است.اریتم وقرمزی وجود دارد ولی فرم وزیکول کمتر است.علائم بصورت تورم وخارش وترک خوردن پوست است.هیستولوژی اگزمای تحت حاد هردواگزمای حادو اگزمای مزمن رانشان می دهد.
اگزمای مزمن:دراگزمای مزمن اریتم وقرمزی پوست متفاوت ومتغیراست لیکنیفیکاسیون وپوسته ودلمه شدن پوست بعضی اوقات با افزایش پیگمانتاسیون پوست وجود دارد. ترکهای پوستی زودتر از وزیکولها وزخمهای بزرگ ایجاد می شود.اگزمای مزمن مرحله نهایی وبدون ارائه اگزمای حاد وتحت حاداست.
اگزمای آتوپیک:
شیوع:اگزمای اتوپیک یا اگزمای اطفال یکی از متداول ترین ورقت انگیزترین بیماریهای پوست است.
حدود ۲۰%از افرادمبتلابچه های ۷ساله هستند.علائم بصورت خارش وتورم پوست وبیشتر در ناحیه صورت است.پوست این بچه ها به حالت خشک در می آید ودر حدود ۶۰-۷۰%ازاین کودکان طی گذران زندگی خوب می شوند.
شیوع این بیماری بعد ازکودکان درافراد بالای ۳۰سال زیاد است که علت آن کاملا مشخص نیست. اما عوامل محیطی تاثیر گذار ومهم است.اگزمای اتوپیک  درخانواده های ثروتمند زیاد است .هیچگونه شکی نیست که این بیماری هم در زندگی خود بیمار وهم در زندگی خانوادگی او موثر است.
تشخیص:اگزمای بیمار از طریق تاریخچه بیماری وتاریخچه خانوادگی وعلائم ضایعات پوستی تشخیص داده می شود.  
اولین خط درمان:
برای مراقبت از اگزمای آتوپیک پیگیری درمان  لازم است.اثرات ناتوان کننده جسمی  وروانی  این بیماری مهم واساسی است.
۱-دوری از فاکتورهای آزار دهنده
۲-حمام کردن واستفاده از کرم های نرم کننده
۳-استفاده از آنتی بیوتیک های سیستمیک برای عفونت های باکتریال ثانویه
۴-کورتیکواستروئیدهای موضعی
۵-آنتی هیستامین ها 
۶-حمایت روانی بیمار
۷-استفاده از تار ومواد ضد عفونی کننده موضعی پوست(بعلت اثرات ضد خارش در اگزما)
۸-استفاده از پانسمان:بانداژ یکی از درمانهای کمکی در اگزما می باشد .استفاده از بانداژهابا مواد خمیری وخیس بیشتر در کودکان دارای اگزمای آتپیک استفاده می شود.
اندیکاسیون های پانسمان:
-برای اگزماهای حاد مفیداست  
-جلوگیری ازخارش پوست
-برای عضوهایی که اگزمای ملتهب وکنده شده دارند.
-برای نرمی پوست های ضخیم شده
-حمایت ازپوست
-مکانیسم کمک کننده این روش به قرار زیر می باشد:
-تبخیر :در هنگام تبجیر لایه آب از روی پوست /پوست خنک شده وخارش آن کاهش می یابد .
-مرطوب نگه داشتن پوست :وقتی پوست مرطوب باشد میزان بیشتری از کرم های نرم کننده روی پوست باقی می ماند.
-حفاظت :سبب حفاظت پوست از خارش میشودواجازه می دهد که پوست التیام یابد.
-افزایش نفوذ استروئید
دومین خط درمان:
۱-از بین بردن کرم های خانگی
-استفاده از بالشها ولحافهای پنبه بجای پر
-پوشش دادن تشکها با پوشش های پلاستیکی
 -ازملحفه هاوپرده های کتانی استفاده گرددو  آنها در درجه حرارت ۵۰درجه مرتبا شستشو داده شود.
-پوشاندن کف ودیوار اتاق با مواد ی که به راحتی بایک پارچه مرطوب بنوان تمیز کرد .
-شتشوی مرتب اسباب بازیهای مورد علاقه کودک بادرجه حرارت بالا
-تهویه مطلوب اتاق
۲-محدودیت های غذایی :رژیم غذایی بطور کلی فقط هنگامی به کار می رود که تاریخچه بیمار بطور قوی آلرژی به یک غذای خاص را نشان دهد.در مجموع محدودیت غذایی در بزرگسالان ونوجوانان با اگزمای  غیر معمول کم اهمیت یا بدون اهمیت است.
یک رژیم غذایی باید انرژی کافی برای رشدبچه را فراهم کند.
غذاهای معمولی که می تواند در فرد ایجاد واکنش نمائید:
عبارتند از :آجیل ها/ ماهی/ صدف وتخم مرغ /میزان عکس العمل از یک کهیر تا آنافیلاکسی متفاوت است.
درمان معمولا به آنتی هیستامین یا تزریق آدرنالین برای واکنش شدید /فتوتراپی وفتو کموتراپی نیاز خواهد داشت.
سایر داروها:ازاتیوپرین/سیکلوسپورین واینترفرون
اگزمای سبوره:
فعلا تصور می شود که علت اگزمای سبوره ای همراه با جمع شدن پوست به وسیله قارچ های pityros porumدر بزرگسالان است.
بیماران معمولا با ارتیماو افزایش چربی  پوست در قسمت مرکزی صورت /ابرو پوست سر /اطراف گوش /قسمت سینه وپشت مشخص می شود.
در بالغین این اگزما خیلی شدید است بادر گیری پوست سر وصورت /در پوست سر علائم رابه میزان زیاد (شوره سر)نشان می دهند وهمراه است یا خارش وتحریک پوست واریتما د صورت گوشها /سینه /اطراف بینی وجلوی سر شایع است.
در نوزادان اولین مشخصه در پوست سر به صورت فلسهای چربی زرد /ضخیم وبصورت پیوسته که حرکت دادن پوست سر ومو مشکل است.این التهاب ممکن به اطراف ابروها وگوش ها ادامه پیدا کند.
اصول درمان در اگزمای سبورهای پوست سر:
-موارد خفیف:شامپو (معمولا حاوی فعال کننده آنتی پپتید وسپوریوم /کتوکونازول/سلینوم سولفاید)
-موارد متوسط: استروئید یا ترکیبی از استروئید وکراتولتیک
-موارد شدید :اگر پوسته ها مشهود می باشد.کرم یا روغن حاوی سالسیلیک اسید استفاده می شود.

*  تفاوت بین اگزما و درماتیت آتوپیک چیست؟
یکی از اشکال معمول درماتیت، فرم آتوپیک آن است که حدود ۲۰-۱۰% افراد جامعه با خارش مزمن، عود کننده و دانه های خیلی خارش دار در کودکی مشخص می شود. خوشبختانه بیشتر موارد این بیماری با افزایش سن بر طرف می شود.
بطور کلی، درماتیت آتوپیک رفت و برگشتی است و غالبا بر اساس یک فاکتور محیطی ایجاد می شود. اگر چه علت آن نا مشخص است ولی مشکل اصلی پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن می باشد.
در افراد دچار اگزما، پاسخ التهابی به عامل ایجاد تحریک بیش از اندازه عمل کرده و باعث خارش و خراشیدن پوست می شود. اگزما مسری نیست. بیشتر بیماران باید جهت جلوگیری از تشدید ضایعات درمان شوند اگر چه اگزما ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، ولی غالبا با بروز لکه های خارش دار، قرمز و خشک مشخص می شود. اگزما ممکن است در یک بخش بدن دیده شود ولیکن در نوزادان بیشتر در پیشانی، گونه ها، بازو، ران، پوست سر و گردن دیده می شود.

در کودکان و بالغین، بیشتر در صورت، گردن و اطراف آرنج، زانو و مچ پا دیده می شود و در بعضی افراد با انتشار پراکنده در کل بدن دیده می شود.
در مواردیکه خارش شدید، خشکی و قرمزی باعث خراش مزمن پوست شود، پوست قوامی شبیه چرم پیدا می کند و این بدلیل ضخیم شدن پوست در اثر خارش است که به Lichenification معروف است.

*  چه عواملی باعث بروز خارش در افراد اگزمایی می شود؟
مواردیکه در افراد دچار اگزما باعث تشدید خارش می شود، در افراد دیگر ممکن است بی اثر باشد. در بعضی موارد تشخیص علت تشدید ضایعات مشکل است ولی بنظر می رسد مواد خشن و زبر در تماس با پوست باعث خارش پوست شود. در بعضی موارد گرما یا تعریق بیش از حد عامل تشدید ضایعات است.
در بعضی موارد صابون ها، پاک کننده ها، مواد ضد عفونی کننده، عصاره میوه ها و یا گوشت، زبان و و بزاق حیوانات و یا زوائد بدن آنها ممکن است باعث خارش پوست شود.
عفونت سیستم تنفسی در اثر ویروس نیز ممکن است علت تشدید خارش شود. استرس در بعضی موارد باعث تشدید ضایعات می گردد.

*  چه کسی اگزما می گیرد؟
اگزما هم در کودکان و هم در بالغین رخ می دهد ولی غالبا در نوزادان دیده می شود. اگر چه هنوز علت مشخصی برای آن ذکر نشده ولی سابقه فامیلی آلرژی نقش موثری در بروز آن دارد.
افرادیکه بصورت ژنتیکی مستعد اگزما باشند و با عوامل محیطی آن تماس پیدا کنند، ممکن است دچار آن شوند. در افرادیکه اگزما دیده می شود ممکن است فرد به رینیت آلرژیک و یا آسم نیز مستعد گردد.

*  میزان شیوع اگزما چقدر است؟
حدود ۱۵میلیون نفر در آمریکا از اگزما رنج می برند. حدود ۲۰-۱۰% نوزادان اگزما دارند. اگر چه در حدود نیمی از این کودکان، بیماری با افزایش سن و حدود سن ۱۵ سالگی فروکش می کند.

*  چگونه می توان از بروز اگزما پیشگیری کرد؟
تشدید ضایعات اگزما با انجام چند فاکتور ساده قابل پیشگیری است. دستوراتی که می تواند از تشدید ضایعات بکاهد یا تعداد دفعات آن را کاهش دهد شامل:
۱- بطور مکرر پوست را مرطوب کنید.
۲- از تغییرات ناگهانی حرارت و رطوبت در محیط بپرهیزید.
۳- از تعریق یا گرمای بیش از حد پیشگیری کنید.
۴- استرس را کاهش دهید.
۵- از تماس با مواد ایجاد کننده خارش مثل پشم یا سایر محرکها دور بمانید.
۶- از صابون های قوی، پاک کننده ها یا ملاسما اجنتاب کنید.
۷- از فاکتورهای آلرژن محیطی مثل زوائد حیوانات، زباله و… اجنتاب کنید.
۸- غذاهایی که باعث تشدید ضایعات می شوند، میل نکنید.

-درماتیت تماسی تحریکی
عامل به وجود آورنده درماتیت که اغلب با یک فاکتور تماسی درمواجهه قرار گرفتن محرک  همراه است .درماتیت تماسی معمولا بیماری  شغلی گروهها (ماشین /چرم/ فلز/ غذا/ ماشین ماده شیمیایی وصنعت پلاستیک )بوده وآنها غالبا در معرض محرکها قرار می گیرند.
تماس با محرک می تواند نتیجه تماس  مزمن ماده محرک  بر پوست و تماس با اسید و قلیا و ….باشد.درماتیت زمانی رخ می دهد که محرکها به مدت وغلظت کافی به کار روند.
تدابیر درمانی:
مراقبت پوست :در مراقبت پی گیر وعادی پوست امولسیونها وکورتیکو استروئیدها ی  موضعی برای پیشگیری از وخیم شدن پوست استفاده می شود.
دوری از قرارگرفتن در معرض محرکها:هوای سرد/صابونها /مواد شوینده /پولیش/ حلالها وهر داروی تمیز کننده دیگر.
شستشوی دست واستفاده از مرطوب کننده::همیشه دستها را با آب ولرم بشوئیداز صابون استفاده نکنید در واقع از یک مرطوب کننده به عنوان یک صابون مناسب استفاده کنید.
دستها رابا یک حوله نرم خشک کنید.
برای مراقبت از دستها ازیک دستکش کتانی استفاده کنید از پوشیدن دستکش پشمی بعلت تحریک پوست اجتناب کنید چنانچه ممکن است برای کارهای بارطوبت وزمانی که در تماس با هر ماده تحریک کننده هستند دستکش پلاستیکی بپوشید.اززیر دستکشهای پلاستیکی جهت جلوگیری از تعریق زیاد دستکش کتانی پوشیده شود.
درماتیت آلرژیک تماسی:
اولین  تماس با ماده آلرژی زا مشکل فوری ایجاد نمی نماید.بعد از مدتی که ماده آلرژن در پوست ساکن شد باعث یک پاسخ ایمنی می شود که در طولانی مدت بدنبال قرار گرفتن در معرض این ماده یک واکنش التهابی اگزمایی رخ می دهد.
کنترل درماتیت تماسی همیشه آسان نیست زیا فاکتور های زیادی در روند بیماری موثرند مواد بصورت جداگانه برای محرک آزار دهنده یا آلرژن بوسیله پچ تست تعیین می شوند.
پچ تست یک پروسجر مخصوص برای تعیین ماده شیمیایی حساسیت زا ی عامل در ماتیت است .
 

hand eczema

 اگزمای دست بیماری است که تمام سنین را درگیر میکند بخصوص بالغین جوان
علل ایجاد : ۱- فاکتورهای سرشتی یعنی یک پوست حساس ارثی . ۲- تحریک ناشی از تماس زیاد با کارهای رطوبت دار، مواد دترژن ، روغن و چربی ، حلال ها و غیره در خانه و محل کار . ۳- آلرژی تماس به مواد اختصاصی شامل سیمان ، نیکل ، لانولین ( روغن پشم ) و غیره . ۴- اگزمای دست بعید است ناشی از رژیم غذائی باشد .
این بیماری عفونی نبوده و به دیگران قابل سرایت نمی باشد .
توصیه های پزشک به شما : ـ پانسمان مرطوب ، کرمهای دارویی یا پمادها و قرص هایی برای سرکوب اگزما تجویز می کند ـ چگونگی اجتناب از مواد محرک را در خانه و محیط کار توصیه مینماید ـ به شما کمک می کند تا آلرژی حساسیتی ایجاد کننده یا تشدید کننده اگزما را کشف کنید با تست  حساسیت پوستی patch تست ، در یک قسمت شما باید به پزشک خود راجع به موادی که با آن در خانه یا محل کار تماس دارید صحبت نمائید . این مواد شامل مواد آرایشی و محصولات مراقبتی پوست همچنین مواد داروئی مورد استفاده در پوست می باشد وقتی کار منزل انجام میدهید با پوشیدن دستکش های پلاستیکی یا چرمی از رطوبت اجتناب نمائید . داخل دستکش را خیس ننمائید و دستکش را بمدت طولانی نپوشید از جابجا نمودن میوه ها سبزیجات و گوشت خام بدون دستکش خود داری نمائید با دست بدون دستکش از شستن کهنه بچه خودداری کنید و جهت انجام کارهای خشک دستکش نخی بپوشید و در محل کار در تماس زیاد با آب ، روغن و مواد چربی و حلال قرار نگیرید و دستکش پلاستیکی یا چرمی بپوشید در موقع انجام کارهایی که با رطوبت سرکار دارد اگر دستکش نخی بپوشید ماده محرک از آن نشت کرده و مشکل شما را بدتر می کند و بعد از کار دست خود را با یک مرطوب کننده چرب کنید .

بیماری پمفیگوس چیست؟

پمفیگوس

بیماری پمفیگوس یک بیماری اتوایمون تاولی پوست است . علت آن ناشناخته است . شایع ترین سن شروع علائم دهة چهارم و پنجم عمر می باشد . علت اصلی این بیماری هنوز شناخته نشده ولی همراهی آن با بعضی بیماریها نظیر میاستنی گراو و یا مصرف بعضی داروها نظیر پنی سیلامین به اثبات رسیده است .

وجه مشخصه این بیماری از نظر بالینی تاول های اینترا اپیدرمال است که بعلت آکانتولیز ایجاد می شود آکانتولیز عبارتست از جدا شدن سلول های اپیدرم از هم بدلیل آسیب دیدگی یا غیر طبیعی بودن مادة بین سلولی .تاول بعلت از بین رفتن پیوستگی داخل اپیدرمی یا چسبندگی بین درم و اپیدرم ایجاد می شود که میتواند همراه با تجمع مایع باشد .
* عوامل از بین رفتن چسبندگی بین درم و اپیدرم عبارتند از :
اختلالات ساختمانی سلول های اپیدرم به صورت ارثی یا اکتسابی .
تغییرات نئوپلاستیک
عوامل شیمیایی
واکنش های ایمونولوژیک یا لیز سلولی
در بیماری پمفیگوس جدا شدن سلول ها از یکدیگر توسط اتو آنتی بادیهایی صورت می گیرد که بوسیله سیستم ایمنی ساخته می شوند و مستقیما علیه آنتی ژنهای پمفیگوس وارد عمل می شوند .
طبقه بندی :
پمفیگوس را می توان به دو دسته پمفیگوس و لگاریس ( عمقی ) و پمفیگوس فولیاسه ( سطحی ) تقسیم کرد .
در پمفیگوس و لگاریس تاول ها در قسمت عمق اپیدرم درست بالای لایه بازال پیدا می شوند .
در پمفیگوس فولیاسه تاول ها در ناحیه گرانولر می باشد وضایعات به سطح پوست محدود می شود .
گرفتاری موکوس دهان به ندرت وجود دارد و این نشانة افتراق از پمفیگوس و لگاریس است .

* ایمونولوژی :
وجه مشخصه پمفیگوس یافتن اتوآنتی بادی از نوع IgG بر علیه سطح سلولی کراسیتولیتها می باشد. در خون بیش از ۷۵% بیماران مبتلا به پمفیگوسIgG ضد سطح سلولهای اپیتلیال دیده می شود . یافته های ایمونوفلورسانس مستقیم و غیر مستقیم در P.V و P.F کاملا مشابه یکدیگر است . در پمفیگوس اریتماتوز که شکل لوکالیز ، P.F است در IIF در غشاء پایه منطقه ای از پوست که دچار اریتم است علاوه بر IgG ،    یافت می شود .

*روش های تشخیص :
تزانک تست Tzanck Test دیدن آکانتولیز درسلولهای لایه اپیدرم .
بیوپسی از پوست .
DIو IIF دیدن IgG در خون و اپیدرم ـ رسوب ایمونوگلو بولینها دیده می شود.

* علائم بالینی :
ضایعات پمفیگوس و لگاریس بندرت خارش دارد ولی اغلب دردناک است . ضایعة اولیه یک تاول شل است که در هر نقطه از سطح پوست ممکن است ظاهر شود . این تاول ها شکننده بوده ، و به همین دلیل ممکن است گسترش یابند . علامت نیکو لسکی مثبت است یعنی بافشار تاول دیده میشود که ضایعه از طرف محیط به پوست ظاهرا سالم اطراف گسترش می یابد .
اکثر بیماران در ابتدا دچار ضایعاتی در دهان می شوند که به شکل سائیدگیهای نامنظم و دردناک بوده و به سادگی خونریزی کرده و به کندی بهبود می یابد . تاول های پوستی بزرگ پاره شده و مناطق سائیده ، و دردناکی را به جا می گذارند که همراه با تراوش و ترشحات خشک شده می باشد ـ از ترشح سرم و تاول ها بوی زننده مشخصی متصاعد می شود .

* مراقبت و درمان :
تحت کنترل در آوردن هر چه سریعتر بیماری
پیشگیری از دفع سرم و بروز عفونت ثانویه
پیشبرد اپیتلیال سازی مجدد پوست ( اپی تلیزاسیون )
کورتیکوستروئیدهای خوراکی اولین خط درمان هستند . در بعضی از انواع بیماری ، بیماری با دوز متوسط کورتیکوستروئید قابل درمان و کنترل می باشد . کورتیکوستروئیدها در دوزهای بالا به منظور کنترل بیماری و خالی کردن پوست از تاول است . کورتیکوستروئیدها با غذا یا بلافاصله بعد از آن و همراه آنتی اسید باید داده شود .
بررسی روزانه وزن ـ اندازه گیری BP ـ چک قندخون و کنترل V/S لازم است .
داروهای ایمنوسا پرسیو مثل آزاتیوپرین یا ایموران ـ سیکلوفسفاید ( سیتوکسان Cytoxan) برای کمک به کنترل بیماری و کاهش مقدار استروئیدهای مصرفی داده می شود .
پلاسمافورز(Plasmaphoresis) ـ برای کاهش سطح آنتی بادیها .
سایر روش های درمان ـ داپسون ـ داروهای ضد مالاریا ـ سیکلوسپورین ها ـ فتوکموتراپی .

* تشخیص های پرستاری :
درد در حفره دهان مربوط به تاول و نکروز
صدمه به تمامیت پوست بدلیل تاول زایی و سائیدگی
عفونت بدلیل فقدان سد حفاظتی پوست و مخاط
کاهش حجم مایعات و به هم خوردن تعادل الکترولیتها به علت اتلاف مایع بافتی .
اضطراب و عدم تطبیق مؤثر به علت ظاهر پوست .

 
* اقدامات پرستاری :
برطرف کردن درد و ناراحتی دهان :
رعایت دقیق بهداشت دهان برای کمک به تولید مجدد سلول های اپی تلیوم ـ استفاده از محلول های دهانشویه برای تسکین مناطق زخمی ـ چرب کردن لبها ـ بخار آب سرد برای مرطوب کردن
برای حفظ هیدراسیون مصرف مایعات سرد و غیر محرک مثل آب سیب و انگورتوصیه می شود برای حفظ وضعیت تغذیه ای دادن وعده های کوچک غذا و مکرر حاوی پروتئین و کالری مفید است.
اگر بیمار توانایی غذا خوردن نداشته باشد از روش  Total parenteral Nutrition ( TPN) استفاده شود .

مراقبت از پوست
پانسمانها با حمام های سرد و مرطوب اثر تسکین دهنده و حفاظتی دارند . در بیمارانی که ضایعات وسیع و دردناک دارند قبل از شروع مراقبتهای پوستی باید مسکن داده شود . مناطق بزرگ تاول دار بوی خاصی دارد که با کنترل عفونت ثانویه این بو کاهش می یابد . پس از حمام باید پوست را خشک کرد و با استعمال یک پودر غیر محرک توانایی حرکت راحت بیمار در بستر را ایجاد نمود . نوار چسب هرگز نباید روی پوست استفاده کرد زیرا امکان افزایش تاول ها وجود دارد .

* کنترل عفونت
بعلت اختلال در عمل حفاظتی پوست فرد بیمار مستعد عفونت می شود . خود تاول نیز استعداد عفونی شدن دارد و ایجاد سپتی سمی نیز بدنبال آن ممکن است . برای پیشگیری از عفونت پوست باید تمیز باشد . بافتهای مردة آن پاک شود . عفونت علت اصلی مرگ است . بدلیل تغییر یا پوشانده شدن علایم عفونت بوسیله کورتیکو ستروئید ها باید ناچیز ترین شکایات مورد بررسی قرار گیرد .آنچه که باعث مرگ ومیر در بیماران میشود عفونت است.
V/S و T باید ثبت شود و بیمار از نظر لرز بررسی شود . آزمایشات کشت میکروبی صورت گیرد . کارکنان امور درمانی باید روش های صحیح شستشوی دست را بکار ببرند . کارگران خدمات برای گردگیری از کهنة نم دار وزمین شوی مرطوب استفاده کنند .
تعادل الکترولیتها
کاهش Nacl مسئول بسیاری از نشانه های سیستمیک ناشی از این بیماری بوده که با تزریق سرم فیزیولوژی درمان می شود . مقادیر زیادی پروتئین و خون از مناطق برهنه پوستی دفع می شود برای حفظ حجم خون و غلظتهای پلاسمایی پروتئین و Hb ممکن است از درمان با اجزاء خون استفاده شود.
کاهش اضطراب
بیمار نگرانیهای طبیعی دارد که ممکن است با توجه مناسب تیم درمانی کاهش یابد . به بیمار فرصت اظهار نگرانیها ـ ناراحتیها و احساسات نا امیدانه اش داده  شود  . توجه به نیازهای روانی بیمار و دادن آموزش به بیمار و خانواده اش ـ ترتیب دادن ملاقاتهای بیشتر و طولانی با نزدیکان اثر تقویت کنندة روحی دارد .
جهت کاهش اضطراب مشاورة روانپزشکی انجام شود .

* آموزش به بیمار مبتلا به پمفیگوس

پمفیگوس یک بیماری غیر عفونی و غیر مسری است و درمان آن طولانی می باشد و لیکن با رعایت نکات توصیه شده قابل کنترل است : درمان شما بر سه اصل استوار است : ۱) مصرف صحیح دارو
 ۲) رعایت کامل بهداشت ۳) رعایت رژیم غذائی مناسب
چند نکته:
پرهیز از تنشهای روحی روانی و عاطفی اصل اساسی درمان شماست
دقت در مصرف دقیق و منظم داروها ( کورتون ، ایموران و … )
پرهیز جدی از قطع ، کاهش و یا افزایش خود سرانه میزان دارو
پرهیز از مصرف داروها بخصوص کورتن با معده خالی
بعلت مصرف کورتون احساس گرسنگی بیشتری دارید با مصرف مواد پرحجم
 (میوه ، سبزیجات و لبنیات بدفعات زیاد ) گرسنگی را کنترل نمائید .
در صورت استفاده از شربت معده ، یک ساعت بعد از مصرف کورتون شربت معده استفاده شود .
داروهایی مثل آلندرونات و استئومد، آمپول ویتامین D و … برای جلوگیری از پوکی استخوان تجویز میشود . آنها را زیر نظر پزشک بطور مرتب مصرف نمائید .
 نحوه مصرف آلندورانات (استومد) :داروناشتا همراه با دوونیم لیوان آب میل شودهمچنین تا نیم ساعت دراز نکشید و پیاده روی نمایید. از عوارض شایع آلندرونات تحریک ازوفاژ می باشد.

بیماری شما غیر عفونی و غیر مسری است و هیچ خطری متوجه خانواده و نزدیکان شما نمی باشد .
از تماس با افرادی که مبتلا به بیماری مسری و عفونی هستند ( حتی سرماخوردگی ) خودداری نمایید ( مقاومت شما به علت مصرف کورتون و داروهایی چون ایموران … کمتر میباشد) .
پرهیز از دستکاری ضایعات و ایجاد زخم و جراحت در پوست و مخاط .
پیشگیری از عفونت دهان و دندان و شستشوی کامل دهان بعد از هر بار تغذیه
( غرغره با بیکربنات ) .
شستشو و حمام روزانه با آب ولرم و با صابون و شامپوی ملایم ( با نظر پزشک )
پوست را با حوله نرم و با ملایمت کامل خشک نمائید .
کنترل روزانه و ثابت نگهداشتن وزن بدن ( پرهیز از چاقی )
انجام مرتب ورزشهای سبک و پرهیز از خستگی مفرط و کارسنگین
رژیم غذایی شما باید حاوی پروتئین فراوان ( تخم مرغ ، گوشت ، ماهی ، حبوبات و مرغ … )  لبنیات فراوان ( شیر، ماست ) مایعات کافی میوه و سبزیجات متنوع باشد .
رژیم غذایی شما باید کم کربوهیدرات ، کم نمک و کم چربی باشد ( محدودیت کامل مواد قندی و نشاسته ای ) .
غذا به مقدار کم و دفعات میل شود .
دقت کامل در شستشوی و ضد عفونی مواد خوراکی (میوه و سبزیجات … )
در صورت بروز علائمی چون ناراحتی گوارشی ، خونریزی معده ، خون در مدفوع ، تب ، دردهای استخوانی ، درد قفسه سینه به پزشک معالج خود اطلاع دهید .
کنترل فشار خون و انجام آزمایشات دوره ای توصیه شده توسط پزشک
پرهیز از حاملگی در طول درمان
جوشگاه تاولها به مرور زمان از بین می رود

همه چیز در مورد پوست

ضمائم و وظایف پوست
ساختمان و عملکرد و پاتولوژی پوست
پوست بزرگترین ارگان در بدن است و سطحی حدود ۲ متر را می پوشاند. وزن آن حدود ۵/۲ کیلو گرم و شامل میلیون ها پایانۀ عصبی است . توانایی برای دوباره سازی خود را دارا است . بدین ترتیب اسیب های وارد به خود را ترمیم می کند. ساختمان و عملکرد آن برای نگهداری هموستاز بدن ضروری است . قبل از شناسایی بیماری های پوستی ما باید در ابتدا ساختمان و عملکرد پوست سالم را بشناسیم .

آناتومی پوست
۱- اپیدرم ۲- درم ۳- ضمائم پوست
پوست از دو لایۀ مشخص تشکیل شده است. لایۀ خارجی اپیدرم و لایۀ داخلی درم است .
اپیدرم شامل سلول هایی است که از لایۀ بازال به سطح مهاجرت می کنند. در طول این فرآیند هستۀ سلول ها از بین رفته و شکل سلول ها تغییر می کند. ضخامت این لایه بستگی به محل دارد. در کف دست  و پا این لایه خیلی ضخیم است . در اپیدرم هیچ عروق خونی  وجود ندارد و بوسیلۀ عروق خونی درم تغذیه می شود.

لایۀ دوم
ضخیم تر از اپیدرم است و شامل بافت همبند فیبروز – عضلات صاف ( چسبیده به فولیکول های مو) عروق خونی – مجاری لنفاوی و اعصاب است . بافت همبند از اپیتلیوم محافظت کرده و باعث حرکت پوست بر روی ارگان می شود
زیر درم بافت زیر جلدی می باشد که پوست را به ارگان زیرین آن می چسباند. این لایه  ترکیبی از بافت همبند و بافت چربی است و مهمترین عمل آن نگهداری گرمای بدن می باشد.

اپیدرم از ۵ لایه تشکیل شده است
استراتوم کورنه(Stratum corneum) یا لایۀ شاخی
۱- لایۀ استراتوم لوسیدوم  (Stratum lucidum) این لایه در همه جا وجو ندارد و فقط در قسمت های ضخیم مثل کف دست وپا دیده می شود
۲- استرانوم گرانولوزوم (Stratum granulosum)
3- استراتوم اسپینوزوم(Stratum spinosum) 
۴- استراتوم بازال(Stratom basal)  ملانوسیت ها یا رنگدانه های پوست در این قسمت وجود دارند.

درم
شبیه اپیدرم است با این تفاوت که ضخامت آن متفاوت است. در کف دست وپا خیلی ضخیم اما در پشت چشم و اسکروتوم و پنیس  نازک است. درم به پوست خاصیت ارتجاعی میدهد که به خاطر فیبرهای الاستیک است اما در عین حال بسیار محکم است زیرا از بافت همبند فیبروز سخت تشکیل شده است. این بافت همبند در دو لایۀ مشخص یافت می شود که عبارت اند از لایۀ پاپیلری و رتیکولر
لایۀ پاپیلری ضخیم است و نزدیک اپیدرم قرار گرفته و دارای عروق خونی فراوان است،همچنین آب آن نیز زیاد است . فیبرهای کلاژن در لایۀ پاپیلری نزدیک هم هستند و فضای خالی ندارند.
لایه رتیکولر عمیق است و ۸۰% درم را تشکیل می دهد. فیبرهای کلاژن در این لایه ضخیم است و باعث قدرت و انعطاف پذیری این لایه می شود. غدد عرق ، بافت چربی ، فولیکول های مو ، اعصاب و عروق خونی در این لایه قرار دارند.

ضمایم پوست
ضمایم پوست شامل ناخن ها ، غدد عرق ، غدد سباسه  و مو هستند

عملکرد پوست
پوست عملکرد های مهم زیادی دارد که می تواند به صورت های زیر تقسیم بندی شود
۱- محافظت ۲ – تنظیم حرارت بدن ۳- احساس ۴- تولید ویتامین D 5- نقش روانی و جنسی

محافظت : محافظت می تواند به سه گروه تقسیم شود:
۱- محافظت در برابر صدمات فیزیکی ، تروما ها  و عفونت
۲- عملکرد ایمنی
۳- التهاب و ترمیم
عملکرد ایمنی پوست:

سیستم ایمنی بدن به صورت پیشرفته ای می باشد این سیستم توانایی آن را دارد که عوامل خطرناکی را که وارد بدن می شوند شناسایی کند و آنان را نابود کند. علیرغم این موضوع سیستم ایمنی ما همیشه به سود بدن عمل نمی کند و گاهی اوقات باعث آسیب هایی به بدن می شود که به صورت حساسیت بروز می کند که انواع مختلفی دارد

نوع ۱ : حساسیت آنافیلاکسی سریع:
این نوع حساسیت پایۀ تمام واکنش های آلرژیک می باشد که به آتوپی معروف است .آتوپی می تواند در ده درصد مردم ایجاد شود و شامل : اگزما ، بیماری Hay Faver
، آسم  و آلرزی های غذایی می باشد.
در همۀ اینها سیستم ایمنی در معرض یک آنتی ژن خارجی که حساسیت زا می باشد قرار می گیرد که این عامل خارجی می تواند گرده گیاهان و یا مواد غذایی دریایی باشد . این آنتی ژن باعث تحریک ساخت IgE  (آنتی بادی) که معمولا” در سطح سلول ها وجود دارند می شود این سلول ها    cells  Mast نام دارند و در نقاط بخصوصی مانند بینی و
 ملتحمۀ چشم قرار دارند. در این حالت یک واکنش آنافیلاکتیک بوجود می آید . در مواقعی که بدن دوباره در معرض مادۀ حساسیت زا قرار می گیرد آنتی ژن ها خودشان را به IgE می چسبانند . واسطه های شیمیایی قوی که از سلول آزاد می شوند اغلب بصورت موضعی عمل می کنند واین باعث می شود که چشم هاو بینی دچار آبریزش شوند که این در بیماری Hay Faver یا حساسیت فصلی و خس خس سینه و سرفه ( در اثر منقبض شدن عضلات صاف نای) در آسم و اسهال در آلرژی های غذایی ایجاد می شود.

نوع ۲ Cytotoxic Hypersensivity

در این نوع واکنش  سلول ها مورد حملۀ آنتی بادیهایی قرار می گیرند که وارد سیستم شده اند و در اثر فاگوسیتوز، یا نابود و یا دچار آسیب شده اند. یک نمونه از این حساسیت ها ناسازگاری های RH است. درطول حاملگی آسیب جفت ممکن است باعث شود که آنتی بادی های منفی جنین از سد جفتی عبور کند و به آنتی بادی های RH مثبت مادر برسد . آنتی بادی های منفی در بدن مادر تولید می شوند و در خون جریان میابد . در طول حاملگی های بعدی این آنتی بادی ها می توانند از جفت عبور کرده و باعث تخریب و همولیز اریتروسیت های جنین شود و در نتیجه جنین از بین  برود.

نوع ۳ واکنش های آلرژی کمپلکس واسطه دار

این آلرژی وقتی اتفاق می افتد که آنتی بادی های داخل جریان با آنتی ژن ها بصورت کمپلکس آلرژیک ترکیب می شوند این نوع واکنش حساسیتی عامل اصلی بوجود آوردن
بیماری گلومرو نفریت است که  یک بیماری التهابی حاصل از واکنش فعال شدن این کمپلیان هستند که معمولا” در اثر آن اسیب شدید سلولی به وجود می آید این کمپلکس های  ایمنی به دو صورت دیده می شود:
 
۱- حل شدنی: وقتی که یک تجمع آنتی ژنی وجود دارد کمپلکس های ایمنی قابل حل شکل می گیرند که میتوانند در خون منتشر شوند و ایجاد بیماری های سرم نمایند.

۲- حل نشدنی: با یک تجمع از آنتی بادی ها بین آنتی بادی ها و آنتی ژن ها یک سری رسوبات می توانند شکل گیرند که به آنها Arthus Reaction می گویند و بطور معمول در مکان های بخصوصی خصوصا” در اندام ها باعث ته نشین شدن رسوبات می شود و ایجاد واسکولیت می کنند
در پی استنشاق یک آنتی ژن خارجی مانند گرد چوب واکنش آرتوس می تواند در داخل ریه اتفاق بیافتد واین آسیب می تواند در مجاری تنفسی ایجاد بیماری کند مانند بیماری ریة نجارها 

نوع ۴ آلرژی تأخیری:
این نوع از آلرژی فرم مجزایی از سه نوع اول می باشد که در آنها لنفوسیت های T دخالت دارند و هیچ آنتی بادی در آن شرکت نمی کند واکنش تست مانتو ( تست سل) شامل این گروه از آلرژی ها می باشد.وقتی بدن در مقابل آنتی ژن که همان باسیل سل می باشد قرار می گیرد لنفوسیت های T در مقابل این آنتی ژن ها حساس می باشد این سلول های حساس شده می توانند به صورت خفته سال های زیادی در بدن باقی بمانند وقتی بدن دوباره در معرض همان آنتی ژن قرار بگیرد مانند تزریق پروتئین توبرکولین داخل پوست این سلول های T حساس شده در مقابل آنتی ژن واکنش نشان داده و باعث تظاهرات سطحی پوست می شود. ماکروفاژها و عوامل التهابی در این محل تحت تأثیر واسطه هایی به نام لنفوکین ها قرار می گیرند این لنفوکین ها هر کدام متعلقات بی نظیری برای زیاد کردن این پروسه دارند . درجة آسیب نسج ارتباط مستقیم با حساسیت واکنش دارد در واکنش های شدید ممکن اسن نکروز بافتی بوجود آید و در موارد خفیف تر باعث واکنش پوستی شود
التهاب وترمیم:
التهاب در پاسخ نسج زنده به آسیب سلولی ایجاد می شود و ترمیم در اثر جایگزینی سلول های جدید به جای سلول های آسیب دیده و نابود شده ایجاد می شود.

تنظیم درجه حرارت:
درجه حرارت بدن بستگی به از دست دادن گرما و یا بدست آوردن آن دارد گرما به چهار طریق می تواند از دست برود و یا بدست آید :
۱ – تابش  ۲- انتقال یا هدایت ۳- جابجایی ۴ – تبخیر( از طریق عرق کردن و رطوبت پوست)

احساس :
پوست یک اندام حسی گسترده است که شامل تعداد زیادی گیرنده(بصورت فیبرهای عصبی) می باشد. تعدادی از این فیبر های عصبی دارای عملکرد بازدارنده می باشند و نقش محافظتی دارند مانند: حس درد ، خارش و سوزش و فشار .

ساخت ویتامین D:
ویتامینD یک نیاز اصلی برای حفظ اسکلت بدن است و پوست نقش مهمی در تنظیم این ویتامین در بدن دارد. وقتی پوست در معرض تابش نور آفتاب و خصوصا” اشعة UVB قرار می گیرد یک ماده ای به نام دهیدروکلسترول۷ که در سلو ل های پوست یافت می شوند را تبدیل به کله کلسیفرول می کند و این ماده پیش زمینه ای برای ویتامینD می باشد.کله کلسیفرول بعد از ساخته شدن به کبد و کلیه رفته و تبدیل به ویتامینD می شود.این ویتامین نقش مهمی در تنظیم کلسیم وفسفر خون دارد.

نقش روان شناسی پوست:
عملکرد روانی:
آخرین نقشی که پوست برای بدن بازی می کند نقشی است که برای ارتباط با دیگران بوجود می آورد. اگر بلافاصله بعد از زایمان مادر به این امر تشویق شود که کودک خود را در آغوش بگیرد این ارتباط پوست به پوست باعث پیشرفت در ارتباط مادر و فرزند می شود. اما اگر این ارتباط انجام نشود مثل موقعی که نوزاد در داخل انکیباتور گذاشته
 می شود ، این پدیده ناکام می ماند . لمس کردن نوزاد باعث ایجاد احساس امنیت برایش می شود.
پوست می تواند به ما کمک کند که بخوبی جنس ، نوع و سن یکدیگر را تعیین کنیم و می تواند اشاره به درجۀ سلامتی و تندرستی باشد.
همان طور که پوست در رساندن علائم در حیوانات به یکدیگر دارای اهمیت است بین جنس های مخالف نیز پوست نقش مهمی را بازی می کند .

ساختمان ناخن

شاید بسیاری از افراد ناخن را قسمتی کم ارزش در بدن یک انسان تصور کنند اما در واقع نقش بسیار زیادی در زیبایی دست دارد . پزشکان با بررسی ناخن می توانند به تعدادی از بیماریهای سیستمیک در افراد پی ببرند  . همچنین ناخن در کار کرد انگشتان و حفاظت از بافت نرم دست نقش مهمی دارد و از همه مهمتر در صورتی که ناخن دچار بیماری و یا عفونت گردد درد بسیار شدیدی بوجود خواهد آورد که آسایش را از بین می برد.

 

  ناخن نیز مانند هر عضو دیگری از بدن در معرض بسیاری از عوامل بیماری زا قرار دارد: باکتری ها، قارچ ها، ویروسها، عوامل شیمیائی و فیزیکی، …..،   همچنین گاهی یک عامل بیماریزا تنها ناخن را مورد تهاجم قرار میدهد و در آن ایجاد بیماری میکند و گاهی یک بیماری که قسمتهای دیگر بدن را مبتلا کرده، به ناخن نیز گسترش پیدا میکند. با این وجود میتوان گفت به طور کلی بیماری های ناخن خیلی شایع نیستند.

* ساختمان ناخن
ناخن ها از لایه های پروتئینی تشکیل شده اند که کراتین نام دارد. ناخن ها کمک می کنند تا اشیاء را دستکاری کنیم و از بافت حساس نوک انگشتان محافظت می کنند. هر ناخن از چندین بخش تشکیل می شود که عبارتند از:

۱ -صفحه اصلی یا پلاک ناخن، این قسمت همان سطح رویی ناخن را تشکیل می دهد که بیشتر در معرض دید قرار دارد.
۲- چین ناخن، پوستی که از سه طرف ناخن، را احاطه کرده است.
۳- بستر ناخن، پوستی که در زیر صفحه اصلی ناخن قرار دارد.
۴- رکوتیکولCuticle ، بافتی که صفحه ناخن را در قاعده ناخن می پوشاند.
۵- بافت زایشیmatrix ، ناحیه ای است که زیر کوتیکول قرار دارد و رشد ناخن از آن قسمت صورت می گیرد.
۶- لانولاLunula ، قسمت هلال شکل سفیدرنگی که در قاعده ناخن قرار دارد.
ناخن ها به طور متوسط روزانه یک دهم میلی متر رشد می کنند و حدود ۶-۴ ماه طول می کشد که یک ناخن از محل بافت زایشی تا نوک انگشت برسد.در ناخن های انگشتان پا، رشد کندتر صورت گرفته و این زمان به ۱۲-۸ ماه می رسد. رشد ناخن ها در دست مسلط (دستی که بیشتر با آن کار می کنیم)، سریعتر است.

همچنین رشد ناخن به سن، فصل و تغذیه بستگی دارد. آنها در تابستان سریعتر از زمستان رشد می کنند. ناخن ها نفوذپذیرند، یعنی مایعاتی که با ناخن در تماس هستند جذب آن می شوند.
ناهنجاری های ناخن
برخی از علایمی که در ناخن ها دیده می شود نیازمند توجه خاصی نیستند مانند خطوط عمودی که با افزایش سن، گرایش به بدتر شدن دارند یا لکه ها و خطوط سفیدی که معمولا به مرور زمان به سمت بیرون رشد کرده و محو می شوند. نمونه هایی از این دسته تغییرات عبارتند از:
- لکه های سفید:

شایع ترین عارضه در ناخن هاست که معمولا در اثر ضربه های ضعیف مانند کوبیدن ناخن ها روی میز و یا جاهای دیگر ایجاد می شوند. بیشتر در کسانی دیده می شود که کار یدی انجام می دهند. نیاز به درمان ندارد. این لکه ها به مرور زمان به سمت بیرون رشد می کنند.
- شیارهای عمودی:

افزایش سن و قرار دادن ناخن ها در آب، آنها را مستعد نازک تر شدن و نرم تر شدن می کند. نازک شدن ناخن ها موجب ایجاد شیارهای عمودی در روی آنها می شود، استفاده از منابع غذایی حاوی آهن و روی می تواند موجب سفت تر شدن ناخن ها شده و از بروز چنین علایمی جلوگیری کند. ماساژ دادن ناخن ها با روغن بادام نیز موجب سفت تر شدن ناخن و حفاظت از آنها می شود. 
  
  

  

- سیاه شدن ناخن ها یا کبودی زیرناخن:

خون مردگی هایی که در زیر ناخن مشاهده می شود معمولا در اثر کوبیده شدن یا فشرده شدن ناخن در لای در یا اشیای دیگر ایجاد می شود. این کبودی ها به مرور زمان از بین می روند و گاهی نیز ممکن است در اثر شدت ضربه و آسیب، ناخن ضربه دیده بیفتد اما جای نگرانی نیست چون ناخن جدید جایگزین می شود.
برخی دیگر از ناهنجاری های ناخن نیازمند توجه و پیگیری درمان هستند که به طور عمده به سه دسته موضعی، مادرزادی یا ژنتیک و ناهنجاری های همراه با بیماری های پوستی یا بیماری های سیستمیک، تقسیم می شوند. مانند:
*  Paranychia

- یک عفونت باکتریایی، قارچی یا ویروسی است که بافت اطراف ناخن را درگیر کرده و موجب احساس درد، تورم، زق زق و قرمزی در این نواحی می شود. در چنین وضعیتی عامل ایجادکننده عفونت شناسایی شده و درمان مناسب با داروهای ضدقارچ، باکتری یا ویروس انتخاب می شود.

*  Onychomycosis

- یک عفونت قارچی ناخن است که ریشه کن کردن آن آسان نیست، عفونت رایجی که اغلب (حدود ۴۰درصد موارد) با یک بیماری قارچی در قسمت دیگری از بدن همراه است. در این نوع عفونت، معمولا داروهای ضدقارچ خوراکی به مدت حداقل ۶ هفته برای ناخن های انگشتان دست و ۱۲هفته برای ناخن های انگشتان پا تجویز می شود.

شکل دیگری از درمان نیز توصیه می شود و آن تجویز دارو با مقدار بیشتر برای هفت روز در هر ماه به مدت ۳-۲ ماه است. درمان های موضعی نیز به عنوان شیوه های جدیدتر درمان در دسترس  هستند.
- جدا شدن ناخن از بستر ناخن :

(Onycholysis) در این حالت صفحه ناخن از بستر خود جدا می شود. شایع ترین علت بیماری، پسوریازیس و یا تماس بیش از حد با شوینده ها است، این مشکل با عوامل دیگری نیز مانند ضربه یا گیر کردن ناخن به جایی، واکنش های دارویی، بیماری های قارچی و واکنش به سفت های ناخن یا ناخن های مصنوعی ارتباط دارد. تایپ کردن و کار با صفحه کلید به مدت طولانی هم ممکن است موجب بروز چنین مشکلی شود.
بد نیست که بدانیم حدود ۵۰درصد از بزرگسالانی که مبتلا به بیماری پوستی پسوریازیس هستند از ناهنجاری های ناخن رنج می برند.

- سندروم ناخن زرد:

 تورم در دست ها و یا وضعیت تنفسی شخص از قبیل برونشیت مزمن ممکن است باعث شود تا در یک یا چند ناخن رنگ های زرد و یا سبز مشاهده شود. این علامت معمولا با رشد آهسته تر ناخن ها همراه است به طوری که کوتاه کردن ناخن ها به هر از چندماه یکبار به تعویق می افتد.
- سوراخ سوراخ شدن :

(Pitting) در این حالت ناخن کمی شبیه به انگشتانه خیاطی می شود. این حالت ممکن است در اثر ضربه ایجاد شود یا ممکن است از عوارض بیماری هایی نظیر پسوریازیس، اگزما یا آرتریت باشد.
- ضخیم شدن ناخن ها:

اصلی ترین دلیل این ناهنجاری، عفونت های قارچی و پسوریازیس است. ضربه و کهولت سن نیز ممکن است دلیل دیگری باشد. معمولا با درمان مشکل اصلی وضعیت ناخن به حالت عادی برمی گردد.
- تیرگی ناخن:

در این حالت ناخن ها مات و کدر بوده و در نوک آنها نوار تیره رنگی دیده می شود. این علامت ممکن است نشانی از یک بیماری جدی مانند سرطان، نارسایی های احتقانی قلب و یا دیابت باشد. این علامت ممکن است ناشی از کهولت سن نیز باشد.
- چماقی شدن ناخن ها:

در این حالت ناخن ها به دور انگشتان خمیده می شود. این حالت ممکن است مادرزادی بوده و یا ناشی از کمبود اکسیژن باشد که در بیماری های ریوی دیده می شود. 
 
 
  

- شیارهای عرضی :

(Beauشs lines) شیارهایی که در عرض ناخن مشاهده می شود. این مشکل می تواند از مانیکور کردن غلط ناشی شود. در مواقعی که رشد ناخن به دلیل بیماری هایی مانند حمله قلبی، سرخک، سینه پهلو یا تب، از بافت زایشی متوقف می شود نیز این شیارها مشاهده می شوند.

- خطوط هلالی شکل :

(meeشs lines) خط های هلالی شکلی هستند که در امتداد لانولا دیده می شوند. این خطوط، سفیدرنگ بوده و در مسمومیت با آرسنیک بروز می کنند.

- ناخن های قاشقی شکل:

در این حالت ناخن ها، نرم، فرورفته و قاشقی شکل هستند. فرورفتگی روی ناخن ها معمولا به حدی است که می تواند یک قطره از مایع را در خود نگه دارد. این ناهنجاری در کم خونی های ناشی از فقر آهن دیده می شود.

با این مشخصات و علایمی که مطرح شد اگر حدس می زنید و یا مشکوک هستید که مشکلی دارید یا نه، سعی کنید با یک پزشک عمومی یا یک متخصص پوست مشورت کنید تا با انجام مشاهدات و آزمایشات لازم، تشخیص مناسب را ارایه کند. فراموش نکنید وقتی به دیدن پزشک خود می روید لاک های روی ناخن خود را پاک کنید تا بشود ناخن را دید.
به یاد داشته باشید که مهمترین مسأله در بحث مراقبت از ناخن ها این است که از استفاده نادرست از ناخن ها پرهیز کنید. از آنها به عنوان یک وسیله استفاده نکنید. آنها را نجوید و یا پوست اطراف آن را نکنید. معمولا موقع مرتب کردن ناخن ها، پوست انتهای ناخن(cuticle) را از ناخن جدا کرده یا آنرا می چینند که این کار نیز درست نیست.

بهتر است از محلول ها و موادی که برای نرم کردن پوست استفاده می کنید به ناخن ها نیز بمالید. بریدگی های کوچک در کناره های ناخن می تواند راهی برای ورود باکتری ها یا قارچ ها باشد و ایجاد عفونت کند (عفونت نسوج نرم مجاور ناخن.(paronychia ناخن ها به کندی رشد می کنند و علایم آسیب دیدگی تا ماه ها روی ناخن ها باقی می ماند.
اگر ناخن های شما خشک و شکننده است یا اینکه ورق ورق شده و می شکند، موقع استفاده از آب، صابون و دیگر شوینده ها، از دستکش های پلاستیکی یا دستکش های ظرفشویی با آستر کتانی استفاده کنید و به طور مرتب دست ها و ناخن های خود را با مرطوب کننده ها مرطوب نگه دارید. روش هایی برای سفت تر شدن ناخن ها و

حفاظت از آنها:
- ناخن های خود را کوتاه نگه دارید و نوک آن را کمی گرد کنید.
- از سفت  کننده های ناخن استفاده کنید اما از محصولاتی که در آنها از فرمالدئید و تولوئن سولفا نامید، استفاده شده باشد بپرهیزید. زیرا این مواد شیمیایی ممکن است موجب خارش، قرمزی و تحریک پوست شود.
- هر وقت دستهایتان را شست و شو می دهید، پس از شست وشو از یک مرطوب کننده برای مرطوب نگه داشتن دستها استفاده کنید.
- موقع خواب ناخن ها و پوست اطراف آن را با مرطوب کننده ها، مرطوب کرده و یک دستکش پنبه ای بپوشید.
- از پاک کننده های لاک ناخن، بیش از دوبار در ماه استفاده نکنید. اگر نیاز به پاک کردن لاک از روی ناخن ها دارید از پاک کننده هایی که حاوی استون هستند استفاده نکنید زیرا ممکن است ناخن ها را خشک کند.
- ناخن های حساس و شکننده را بعد از حمام کردن یا پس از خیساندن در آب ولرم به مدت ۲۰-۱۵ دقیقه مرتب کنید و پس از مرتب کردن از مرطوب کننده ها استفاده کنید.
- بریدگی ها و شکاف های ناخن را با چسب ناخن یا با یک لاک بی رنگ ترمیم کنید.

 پارونیشی Paronychia

عفونت چین پوستی اطراف یک ناخن است که منجر به یک تورم دردناک میشود.

نحوه زندگی: فرو بردن مکرر دستها در آب یک عامل خطر است.

سن، جنس، ژنتیک: عوامل خطرمهمی نیستند.

عفونت چین پوستی احاطه کننده ناخنهای دست یا پا (چین ناخنی) پارونیشی نام دارد. عفونت باعث درد و تورم میشود، که ممکن است بسته به علت زمینه ای به صورت ناگهانی (پارونیشی حاد) یا تدریجی طی ماهها (پارونیشی مزمن) به وجود آید. یک یا تعداد بیشتری ناخن ممکن است مبتلا شوند.
علل بیماری:
پارونیشی حاد معمولاً به علت یک عفونت باکتریایی است که از طریق یک بریدگی یا شکاف در پوست، وارد چین ناخنی شده است. پارونیشی مزمن در بین افرادی همچون آشپزها که مکرراً دستهایشان را در آب فرو می کنند، شایع است. پوست اطراف ناخن از آن جدا و نرم شده و معمولاً توسط یک ارگانیسم مخمری، عفونی می گردد. ممکن است یک عفونت باکتریایی ثانویه سوار شود و یک پارونیشی حاد به وجود آید. بعضی از افراد با مقاومت کاهش یافته در برابر عفونت، مثل مبتلایان به مرض قند، در معرض خطر افزایش یافته پارونیشی میباشند.
علایم بیماری:
معمولاً علایم پارونیشی حاد در عرض ۲۴ ساعت پس از عفونت ظاهر میشوند و عبارتند از:
- درد وتورم در یک طرف چین ناخنی
- تشکیل چرک در اطراف ناخن
در صورتیکه پارونیشی حاد درمان نشود، ممکن است ناخن از بستر خود جدا شده، و نهایتاً بیفتد. علایم پارونیشی مزمن طی چندین ماه به وجود می آیند. این وضعیت ممکن است باعث مقداری ناراحتی و تورم شود، اما معمولاً تکشیل چرک، وجود ندارد. نهایتاً ناخن مبتلا مختصری ضخیم شده، ستیغهای افقی تشکیل گردیده و تغییر رنگ قهوه ای ایجاد میشود.
درمان بیماری: پزشک ممکن استف برای پارونیشی حاد، آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند، در موارد شدید، احتمال دارد، چرک تحت بی حسی موضعی تخلیه شود. پارونیشی مزمن، ممکن است توسط یک کرم حاوی داروی ضدقارچ درمان گردد. اما اگر یک عفونت ثانویه وجود داشته باشد، پزشک ممکن است داروهای ضدقارچی قویتر و آنتی بیوتیک خوراکی تجویز نماید. پارونیشی حاد، در عرض چند روز پس از درمان بهبود می یابد. در مورد پارونیشی مزمن ممکن است چندین هفته وقت صرف شود.

جهت پیشگیری از پارونیشی مزمن، باید دستهایتان را پس از شستن، کاملاً خشک کنید و هنگامی که دستهایتان در آب است، دستکش پلاستیکی با آستر پنبه ای بپوشید.

درمان ناخن فرورفته پا
 
 

ناخن فرورفته پا (ingrown toenail) ، هنگامی رخ می‌دهد که ناخن پا به درون پوست رشد می‌کند.
 این عارضه ممکن است کاملا دردناک باشد و عفونی شود، بنابراین مهم است که به محض تشخیص ناخن فرورفته مراقبت فوری از آن به عمل آید.
 
این اقدامات را برای درمان ناخن فرورفته انجام دهید:

سه تا چهار بار در روز پا را در آب گرم بخیسانید.
 هنگامی پا را نخیسانده‌اید،‌ پنجه پا را پاک و خشک نگهدارید.
در هنگامی که این عارضه در حال بهبود یافتن است، صندل‌های جلو باز بپوشید. اگر حتما باید کفش بپوشید،‌کفش راحتی را انتخاب کنید که به پنجه پایتان فشار نیاورد.
به دقت یک برش از یک تکه کوچک از پنبه پاک یا نخ دندان موم‌دار را بین پوست و ناخن پا قرار دهید. هر روز این پانسمان را عوض کنید.
از یک مسکن معمول مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای تخفیف درد استفاده کنید.
 معمولا در طول دو یا سه روز باید علائم بهبودی را مشاهده کنید. در غیر اینصورت با دکترتان تماس بگیرید.

* ناخنک( Ingrown Nail ) :

رشد   و   نفوذ ناخن به گوشت و بافت نرم زیرین این حالت را ایجاد میکند، که در شسث پا   بیشتر دیده میشود. کفش تنگ و اصلاح نا مناسب ناخن از علل آن هستند. این  بیماری دردناک است و احتمال عفونت در آن بالا است.

* خونریزی رگه ای Splinter Hemorrhages  : 

در اثر پارگی مویرگهای بستر ناخن ایجاد میشوند. شایعترین   علت ایجاد آن ضربه هایی است که در طول روز و در اثر رفتار نامناسب با ناخنها و طی  کارهای روزانه به ناخن وارد میشوند. اهمیت بالینی چندانی ندارند، بلکه صرفا موجب   نمای نازیبا میشوند.
* عفونتهای قارچی Onychomycosis :

قارچها نزدیک  به نیمی از بیماریهای ناخن را ایجاد میکنند و درمانشان آسان نیست. در این موارد ذراتی debris به رنگهای مختلف در زیر ناخن پدید می آیند که ضمن جدا کردن ناخن از بستر آن (onycholysis)، بسته به نوع قارچ موجب تغییر رنگ ناخن عمدتا به رنگهای سفید، زرد، قهوهای یا مشکی میشوند. با رشد بیشتر قارچ، بافت و نمای ظاهری ناخن تغییر میکند. در صورت عدم درمان و با تجمع بیشتر debris صفحه ناخن به تریج خرد شده، کاملا از بستر ناخن جدا میشود.
رعایت نکردن بهداشت فردی و پدیکور یا مانیکور نامناسب ازعلل مستعد کننده ابتلا میباشند.Onychomycosis در انگشتان پا تا چهار برابر بیشتر دیده میشود.

 پیشگیری بسیار آسانتر از درمان است. برای پیشگیری لازم است ناخنها همیشه خشک و تمیز نگاه داشته شوند. جورابها را باید مرتب تعویض نمود. همچنین باید از آسیب به پوست و بافت اطراف ناخن جدا پرهیز شود. در هنگام پدیکوریا مانیکور نباید کوتیکول را برداشت.

* زگیل (wart)  : 

در حقیقت یک تومور خوشخیم  پوستی است که بدلیل عفونت ویروسی ایجاد میشود و میتواند پوست زیرین و یا   اطراف ناخن را درگیر کرده، نتیجتا موجب تغییر شکل ویا انهدام صفحه ناخن  میشود. این بیماری در بسیاری از موارد دردناک است.
* عفونت میکروبی ناخن   Paronychia:

این بیماری در اثر ورود باکتری به بافت نرم اطراف ناخن   پدید می آید. پوستی که قسمت قاعده و طرفین ناخن را میپوش اند نقش محافظتی در   برابر   نفوذ باکتری ها ، قارچها، … دارد. هر عاملی که به این پوست آسیب بزند  از   قبیل ضربه ها،جویدن ناخن ویا برداشتن  کوتیکول میتواند منجر به نفوذ باکتری   ها   و ایجاد عفونت در بافت آن محل شود.  در   صورت بروز   عفونت   قرمزی،   درد،   تورم و گرما در بافت دور   ناخنی دیده میشود.

* عفونت  سودومونا   Pseudomonas : 

 سودومونا نوعی باکتری است که میتواند به ناخن تهاجم کند. این باکتری ممکن است   در ناخن طبیعی و یا مابین ناخن طبیعی و مصنوعی ( کاشته شده) رشد کند. وجود   رطوبت به نفوذ و رشد باکتری کمک میکند. مشخصه بارز این عفونت تغییر رنگ ناخن  به رنگ سبز است. با افزایش شدت بیماری رنگ سبز نیز پررنگ تر میشود و ممکن   است صفحه ناخن از بستر خود جدا شود.

* پسوریازیس   Psoriasis: 

 یک بیماری مزمن و گسترده پوستی   است که ممکن است به   ناخن نیز گسترش یابد. در این صورت سطح ناخن ناهموار، موج دار و دارای  فرورفتگی های ریز فراوان میشود. تغییر رنگ ناخن به زرد تا قرمز قهوه ای و یا   جداشدن ناخن از بستر نیز ممکن است دیده شود.
۸ جویدن  ناخن:  

ترک این عادت بسیار مشکل است. در کودکان شیوع بیشتری دارد که اکثرا با   افزایش سن بر طرف میشود. اما وجود این عادت دربالغین با بیماریهای اضطرابی  مرتبط است. جویدن ناخنها نه تنها نمای ظاهری ناخن را تغییرمیدهد، بلکه موجب   انتقال باکتری ها از دست به دهان و بر عکس میشود. همچنین با آسیب پوست اطراف   ناخن، امکان نفوذ و گسترش باکتری ها به داخل آن فراهم می آید.

* ناخن ضخیم و پیچ دار Onychogryposis :

 به ناخن ضخیم شده گفته میشود که به درون   و   زیر خود   پیچ خورده باشد. به خودی خود یک بیماری نیست بلکه عمدتا در اثر سن بالا، ضربه  به ناخن، عفونت قارچی و برخی بیماری ها از قبیل دیابت ایجاد میشود.
* Onychatrophia:

در حقیقت همان   تحلیل رفتن   ناخن است. در این   حالت رشد ناخن بسیار کند است به طوری که  لبه آزاد ناخن نیز وجود ندارد.   همچنین ناخن جلای خود را از دست داده،کدر میشود. در برخی موارد ناخن خرد شده  و کاملا می افتد. علت این حالت آسیب دیدن  ماتریکس میباشد که معمولا در طی   برخی بیماری های شدید رخ میدهد.
* Onychauxis:

 به   ضخیم شدن بیش از حد ناخن اطلاق می شود که معمولا در اثر سن بالا، ضربه به ناخن، عفونت قارچی و برخی بیماری ها از قبیل دیابت ایجاد میشود.
* خطوط بیو Beau’s Lines:

 همانطور که میدانید ناخن در ماتریکس   ساخته میشود. برخی عوامل از قبیل تروما، سوء تغذیه، شیمی درمانی و اصولا هر   رخداد و بیماری شدید جسمی یا روحی  میتوانند  موجب اختلال در ساخت ناخن توسط ماتریکس  میشوند.   نتیجتا ناخنی که در طول بیماری ساخته میشود از نظر ظاهر، بافت   و ترکیبات متفاوت است. به همین دلیل به شکل یک خط عرضی، کمی تیره تر و نیز  فرورفته دیده میشود، که به آن خط بیو گفته میشود. از آنجایی که این ناخن ناقص   قبلا تولید شده و شکل گرفته، نمیتوان آنرا به حالت اصلی و سالم در آورد، بلکه   با رشد ناخن به بیرون رانده میشود. اما آنچه مهم است علت بوجود آورنده آن است   که لازم است با مراجعه به پزشک مورد برسی قرار گیرد. 
* ناخن قا شقی شکل Koilonychia: 

 ناخنهایی   نازک، با لبه های برجسته میباشند که به حالت مقعر میباشند. کمبود آهن از عللی   است که موجب این تغییر شکل میشود.
۸ خطوط تیره ناخنی   Melanonychia   :

 خطوطی عمودی هستند که به رنگهای خاکستری، قهوه   ای یا سیاه دیده میشوند. در اثر افزایش فعالیت و یا تعداد سلولهای رنگدانه ای  ماتریکس ایجاد میشوند. در صورت مشاهده باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.
* خونمردگی Hematoma: 

وارد شدن ضربه به ناخن موجب پارگی   مویرگهای بستر ناخن میشود. خون حاصل ما بین صفحه ناخن و بستر آن به دام افتاده، خونمردگی (هماتوم ) تشکیل میشود. هماتوم میتواند موجب جداشدن و افتادن   ناخن شود. همچنین ممکن است موجب عفونت شود، زیرا بافت هماتوم برای رشد باکتری   ها و قارچها مناسب است. جذب شدن خودبخود هماتوم ممکن است مدتی   طول بکشد   و گاهی موجب تغییر شکل ناخن میشود