هپارین سدیم
نام ژنریک: هپارین سدیم
نام تجاری: هپارودیک ®
شکل دارویی: • آمپول ۵۰۰۰ واحد در ۱ میلی لیتر • آمپول ۱۰،۰۰۰ واحد در ۱ میلی لیتر
طبقه بندی فارماکولوژیک: ضد انعقاد
طبقه بندی درمانی: ضد انعقاد
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده C
مکانیزم اثر:
هپارین، بصورت غیرمستقیم درجایگاههای متعدد در هر دو راه داخلی و خارجی انعقاد خون اثر کرده و عمل مهارکننده آنتی ترومبین III (کوفاکتور هپارین)را بر چندین فاکتور انعقادی فعال شده، از جمله ترومبین (فاکتور Ha) و فاکتورهایIXa، Xa، XlA، Xlla تشدید می‌کند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، مهار فاکتور فعال شده Xaبا تولید ترومبین تداخل کرده و در نتیجه اعمال مختلف ترومبین را در انعقاد خون مهار می‌کند. هپارین همچنین تشکیل کمپلکس آنتی‌ترومبین III ـ ترومبین را تسریع می‌نماید و با این عمل، ترومبین را غیر فعال‌کرده و مانع تبدیل فیبرینوژن به فیبرین‌می‌گردد. هپارین از طریق مهار فعال شدن فاکتورهای تثبیت کننده فیبرین توسط ترومبین، از تشکیل لخته فیبرینی پایدار جلوگیری می‌کند.
فارماکولوژی
اثر ضد انعقاد: هپارین ، تشکیل کمپلکس آنتی ترومبین III- ترومبین را تسریع می کند.این دارو ترومبین را غیر فعال می کند و موجب مهار تبدیل فیبرینوژن به فیبرین می شود.
فارماکوکینتیک:
پیوند هپارین به پروتئین بسیار زیاد است.
متابولیسم دارو کبدی است.
نیمه عمر هپارین بطور متوسط ۱/۵ساعت است.
در صورت تزریق مستقیم وریدی، شروع اثر دارو فوری است.
در تزریق زیر جلدی، شروع اثر معمولا بین ۲۰ تا ۶۰ دقیقه و تابع وضعیت بیمار است.
دارو معمولا بصورت متابولیت و از طریق کلیه دفع میشود.
جذب: با تزریق زیر جلدی متغیر می باشد.
پخش: بطور گسترده به لیپو پروتئین ها ،گلوبولین ها و فیبرینوژن پیوند می یابد.از جفت عبور نمی کند.
متابولیسم: اگرچه متابولیسم این دارو کاملا مشخص نشده است.ولی به نظر می رسد توسط سیستم رتیکولوآندوتلیال از خون برداشت می شودو مقداری از متابولیسم آن نیز در کبد انجام می گیرد.
دفع: اطلاعات کمی درباره دفع دارو در دست است.مقدار کمی از آن بصورت تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می شود.این دارو در شیر ترشح نمی شود.نیمه عمر پلاسمایی آن بین ۲-۱ ساعت است.
موارد مصرف:
• هپارین در پیشگیری و درمان ترومبوز وریدهای عمقی و ترومبوآمبولی ریوی، پیشگیری از ترومبوآمبولی، جلوگیری از انعقاد خون در گردش خون خارج بدن طی جراحی قلب و روشهای دیالیز، به عنوان داروی کمکی در درمان آمبولی شریانی محیطی و کاهش خطر بروز ترومبوز مغزی و مرگ در بیمارانی که دچار حمله پیشرونده شدید و ناگهانی می‌شوند، مصرف میشود.
• ترومبوز وریدهای عمقی،آمبولی ریوی
• پیشگیری از آمبولی، بعد از MI، ترومبوز مغزی بدنبال سکته مغزی، لخته در بطن چپ
• مصرف در جراحی باز قلب
• انعقاد منتشر داخل عروقی
• باز نگه داشتن کاتترهای داخل وریدی
• آنژین ناپایدار
• اثر ضد انعقادی در ترنسفیوژن خون و نمونه های خونی
مقدارمصرف:
بزرگسالان: برنامه درمانی بامقدار کامل: از راه زیر جلدی، ابتدا ۲۰/۰۰۰ ـ ۱۰/۰۰۰واحد بصورت عمیق (داخل چربی) و سپس‌هر ۸ ساعت ۱۰/۰۰۰ ـ ۸۰۰۰ واحد یا هر ۱۲ساعت ۲۰/۰۰۰ ـ ۱۵/۰۰۰ واحد یا با توجه به نتایج آزمونهای انعقادی تزریق میشود.
از راه وریدی، ابتدا ۱۰/۰۰۰ واحدو سپس هر ۶ ـ ۴ ساعت ۱۰/۰۰۰ ـ ۵۰۰۰واحد یا u/kg 100 هر ۴ ساعت یا با توجه به نتایج آزمونهای انعقادی تزریق میشود.
از راه انفوزیون وریدی، مقدار ۴۰/۰۰۰ ـ ۲۰/۰۰۰ واحد در ۱۰۰۰ میلی‌لیتر محلول کلرور سدیم ایزوتونیک تزریقی درمدت زمان بیش از ۲۴ ساعت مصرف میشود. سرعت انفوزیون، اغلب ۱۰۰۰واحد در هر ساعت است.
برنامه درمانی با مقادیر کم:
مقدار ۵۰۰۰ واحد ۲ ساعت قبل از جراحی‌و ۱۲ ـ ۸ ساعت پس از آن بمدت حداکثر ۷روز بصورت زیر جلدی عمیق (داخل‌چربی) تزریق میشود.
کودکان:
از راه وریدی، ابتدا u/kg 50 وسپس u/kg 100 ـ ۵۰ هر ۴ ساعت یا براساس نتایج آزمونهای انعقادی تزریق‌می‌شود. از راه انفوزیون وریدی، ابتدا۵۰u/kg بصورت مقدار حمله‌ای و سپس۱۰۰ u/kg هر ۴ ساعت یا براساس نتایج آزمونهای انعقادی تزریق میشود.
موارد منع مصرف:
خونریزی فعال همراه با دیسکرازی خونی یا تمایل به خونریزی مانند هموفیلی ، ترومبو سیتوپنی،یا بیماری کبدی همراه با کمی پروترومبین خون، موارد مشکوک به خونریزی داخل جمجمه ای ،ترومبوفلبیت چرکی،ضایعات اولسراتیو غیر قابل دسترس (بخصوص در دستگاه گوارش)،جراحات زخمی باز ، از بین رفتن وسیع پوست ،کمبود اسید آسکوربیک و سایر مواردی که موجب نفوذپذیری مویرگ ها می شود.آندو کاردیت تحت حاد باکتریایی ، شوک ، بیماری پیشرفته کلیوی،تهدید به سقط جنین یا زیادی شدید فشار خون
همچنین در مدت یا بعد از جراحی مغز،چشم یا طناب نخاعی در طول بی حسی نخاعی، در طول تخلیه مداوم از مجرای روده باریک یا معده در شرایطی منع مصرف دارد.اگرچه استفاده از هپارین در این شرایط کاملا خطرناک است ، خطرات و منافع استفاده از آن باید بررسی شود.
هشدار:
۱ ـ این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود:
بیحسی منطقه‌ای یا انسداد اعصاب ناحیه کمر، دیسکرازی خونی بخصوص کمی پلاکتهای خون، زایمان اخیر، آندوکاردیت تحت حاد باکتریایی، جراحیهای اخیر اعصاب یا چشم یا در مواردی که نیاز به‌عمل جراحی اعصاب یا چشم وجود دارد، پریکاردیت یا نشت مایع به پریکارد، عیب شدید کار کلیه، جراحی عمده یا زخمهایی‌که سبب بوجود آمدن سطوح باز و وسیع می‌شوند، صدمه شدید بویژه به دستگاه عصبی مرکزی، زخم یا سایر ضایعات فعال گوارشی، ادراری، تنفسی، واسکولیت‌شدید و عیب شدید کار کبد.
۲ ـ توصیه میشود در بیمارانی که هپارین مصرف می‌کنند، از تزریق عضلانی سایر داروها، به دلیل احتمال بروز هماتوم و خونریزی در اطراف محل تزریق‌خودداری شود.
۳ ـ خونریزی از لثه ممکن است نشانه مصرف بیش از حد هپارین باشد. درمان با هپارین خطر بروز خونریزی موضعی طی جراحیهای دهان و پس از آن را افزایش‌می‌دهد.
۴ ـ از آنجا که هپارین از بافتهای حیوانی تهیه میشود، توصیه میشود در بیمارانی که سابقه حساسیت یا آسم دارند، ابتدا مقدار آزمایشی ۱۰۰۰ واحد قبل از شروع درمان تزریق شود.
۵ ـ در صورت استفاده از برنامه درمانی با مقادیر کامل هپارین، مقدار مصرف دارو باید با توجه به نتایج آزمونهای انعقاد خون برای هر فرد تنظیم شود.
احتیاط:
در دوران قاعدگی و بلافصله بعد از زایمان،بیماری خفیف کبدی یا کلیوی ، زخم های گوارشی ،الکسیم یا همزمان با فعالیتهایی که خطر آسیب بدنی بهمراه دارند، سابقه آلرژی یا آسم.
عوارض جانبی:
خونریزی، نکروز پوست، کمی پلاکت خون، واکنشهای حساسیتی(از جمله کهیر، آنژیوادم و آنافیلاکسی)، پوکی استخوان پس از مصرف طولانی مدت و بندرت ریزش مو با مصرف این‌دارو گزارش شده است.
نکات قابل توصیه
:۱ ـ برای بدست آوردن حداکثر اثر بخشی دارو و کاهش امکا ن‌خونریزی، دستورات مربوط به مصرف دارو باید کاملا رعایت شود.
۲ ـ در طول درمان با هپارین، از مصرف‌اسید استیل سالیسیلیک یا داروهای حاوی آن، ایبوپروفن و سایر داروهائی که بر روی پلاکتها مؤثرند، خودداری شود.
۳ ـ پزشک و دندانپزشک باید از مصرف این دارو آگاه شوند
تداخلات دارویی:
مصرف همزمان هپارین با اسید والپروئیک به علت مهار عملکرد پلاکتها ممکن است موجب خونریزی شود. متی‌مازول و پروپیل‌تیواوراسیل باعث کاهش پروترومبین‌خون می‌شوند.
لذا مصرف همزمان این‌داروها با هپارین ممکن است باعث افزایش اثر ضد انعقادی شود. مصرف همزمان داروهای ترومبولیتیک، مانند استرپتوکیناز و اوروکیناز با داروهای ضدانعقاد، خطر خونریزی را افزایش می‌دهد.
آنتی هیستامین، گلیکوزیدهای قلبی، نیکوتین و تتراسایکلین ها ممکن است اثرات ضد انعقادی هپارین را از بین ببرند.تنظیم دوز دارو لازم می باشد. آسپرین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.در صورت استفاده توام ، پارامترهای انعقادی و بیماری باید بررسی گردد.
سفالوسپورینها،ضد انعقادهای خوراکی،پنی سیلین ها و مهار کننده های پلاکت ممکن است اثرات ضد انعقادی را افزایش دهند. PT ,INR و PTT بیمار باید مونیتور گردد.
داروهای ترمبولیتیک ممکن است خطرات خونریزی را افزایش دهند. دوزاژ برای هر نفر بصورت فردی مشخص و بیمار بررسی شود.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: درد خفیف
قلبی- عروقی: خونریزی (در صورت مصرف مقادیر بیش از حد)
خون: طولانی شدن بیش از حد زمان سیلان ،ترومبو سیتوپنی
سایر عوارض: واکنشهای ناشی از حساسیت مفرط مانند لرز، خارش ، رینیت، واکنشهای آنا فیلاکتیک،کهیر ، نکروز جلدی یا زیر جلدی، هماتوم،خارش ، حساسیت و زخم
نحوۀ نگهداری:
دور از نور و در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
بسته بندی:
• آمپول ۵۰۰۰ واحد در ۱ میلی لیتر: بسته بندی ۵ عددی
• آمپول ۱۰،۰۰۰ واحد در ۱ میلی لیتر: بسته بندی ۵ عددی
SR )
نام ژنریک : وراپامیل
نام تجارتی : ورتب SR
اشکال دارویی : قرص وراپامیل
دسته دارویی : بلوک کننده کانال کلسیم
موارد مصرف
این داروبرای کنترل آنژین کلاسیک (پایدارمزمن )،کنترل آنژین وازواسپاستیک یاآنژین ناپایداردربیمارانی که قادربه تحمل داروهای مسدودکننده گیرنده بتا-آدرنرژیک یانیتراتهانیستند،یاعلائم بیماری آنهابااین داروهاازبین نمی رود،مصرف می شود.
هشدارها
۱- درمواردزیراین داروبایدبااحتیاط فراوان مصرف شود:
برادی کاردی شدید،نارسایی قلب ،شوک کاردیوژنیک وحساسیت به داروهای مسدودکننده کانال کلسیمی
۲- اندازه گیری فشارخون ،انجام آزمون ECG واندازه گیری ضربان قلب درطول مصرف داروضروری است .
۳- مقدارمصرف وراپامیل دربیماران مبتلابه عیب کارکبدبایدکاهش داده شود.
فارماکوکینتیک
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، بیش از۹۰درصدداروازراه خوراکی جذب می شود.به دلیل متابولیسم عبوراول ازکبد،فراهمی زیستی آن ۳۵-۲۰درصداست .پیونداین داروباپروتئین حدود۹۰درصداست نیمه عمراین داروازراه خوراکی پس ازمصرف مقدارواحد۸/۲-۷/۴ساعت وبرای مقادیر تکراری ۱۲-۵/۴ساعت است .نیمه عمروراپامیل درتزریق وریدی دومرحله ای است که درمرحله کوتاهترحدود۴دقیقه ودرمرحله طولانی تر۵-۲ساعت است .
اثروراپامیل ازراه خوراکی پس از۲ساعت واثرضدآریتمی آن ازراه وریدی طی ۱۵-۱دقیقه شروع می شود.اثرهمودینامیک دارونیزازراه وریدی پس از۵-۳دقیقه شروع می شود.زمان لازم برای رسیدن به اوج اثرازراه خوراکی ۹۰-۳۰دقیقه وازراه تزریقی ۵-۳دقیقه پس ازخاتمه تزریق است .طول اثرداروازراه خوراکی ۱۰-۸ساعت وطول اثردارضدآریتمی وهمودینامیک به ترتیب حدود۲ساعت و۲۰-۱۰دقیقه پس ازتزریق وریدی است .وراپامیل ازراه کلیه به میزان ۷۰درصدبه صورت متابولیت طی ۵روزدفع می شود.
موارد منع مصرف
این دارودرکمی شدیدفشارخون ،انسداددرجه دووسه گره دهلیزی –بطنی ،سندرم W-P-W همراه بافلوتریافیبریلاسیون دهلیزی وپورفیری نبایدمصرف شود.
عوارض جانبی
یبوست ،تهوع استفراغ ،برافروختگی وسردرد،سرگیجه -کسالت خیزمچ پاوبندرت عیب برگشت پذیرکارکبد،واکنش های آلرژیک ،ژینکوماستی وهیپرپلازی لثه بامصرف این داروگزارش شده است .پس ازتزریق وریدی ،کاهش فشارخون ،برادی کاردی ،انسدادقلبی وآسیستول نیزمشاهده شده است .
تداخل های دارویی
خطربروزبرادی کاردی و انسداددهلیزی –بطنی وضعف عضله قلب ناشی ازمصرف آمیودارون بامصرف همزمان وراپامیل افزایش می یابد.افزایش خطربروزضعف عضله قلب وآسیستول درصورت مصرف همزمان این داروبادیسوپیرامیدوجوددارد.افزایش غلظت پلاسمایی کینیدین (وکاهش شدیدفشارخون )ودیگوکسین (انسداددهلیزی –بطنی وبرادی کاردی )درصورت مصرف همزمان وراپامیل ممکن است بروزکند.اثرکاربامازپین وتئوفیلین بامصرف همزمان باوراپامیل ،افزایش می یابد.اثروراپامیل درمصرف همزمان بافنوباربیتال وفنی توئین کاهش می یابد.آسیستول ،کاهش شدیدفشارخون ونارسایی قلبی درصورت مصرف توام باداروهای مسدودکننده گیرنده های بتا-آدرنرژیک بروزمی نماید.ریفامپین ممکن است فراهمی زیستی وراپامیل آمیدیاکینیدین همراه باداروهای مسدودکننده اثرات کلسیمی بایداحتیاط نمود،زیراهردوگروه ازداروهادارای اثرات اینوتروپیک مثبت هستند.درصورت مصرف همزمان داروهای کاهنده فشارخون ممکن است تشدیدشود.
نکات قابل توصیه
۱-مصرف این داروحتی درصورت احساس بهبودی بایدادامه یابد.
۲-این داروافزایش فشارخون رادرمان نمی کند،بلکه آن راکنترل می نماید.ازاین رومصرف این داروممکن است تاآخرعمرضروری باشد.
۳-کاهش دفعات بروزدردقفسه سینه ممکن است بیمارراتشویق به فعالیت بیش ازحدکند.بنابراین ،درموردمیزان تمرینات بدنی بایدباپزشک مشورت شود.
۴-ازمصرف سایرداروها،بخصوص داروهای مقلدسمپاتیک که نیازبه نسخه ندارند،بایدخودداری شود.
۵-نبض بیماربایدکنترل شودودرصورتی که کمتراز ۵۰باردردقیقه باشد،مراجعه به پزشک ضروری است .
۶-درصورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو،به محض بیادآوردن ،آن نوبت بایدمصرف شود،مگراینکه تقریبا”زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد،دراینصورت ،مقدارمصرف بعدی نبایددوبرابرگردد.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان :
ابتدا۱۲۰-۸۰میلی گرم ۳باردرروزمصرف می شودکه این مقداررامی توان برحسب نیازوتحمال بیمارهر۳روزیاهرهفته افزایش داد.
مقدارمصرف تام این دارودرروز۴۸۰-۲۴۰میلی گرم وبیشینه مقدارمصرف تا۴۸۰میلی گرم درمادیرمنقسم است (دردرمان کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک تاmg/day۷۲۰).دربیماران سالخورده ،ابتدا۴۰میلی گرم ۳باردرروزمصرف می شودوسپس مقدارمصرف براساس نیازوتحمل بیمار،تنظیم می شود.
مقدارمصرف اشکال دارویی پیوسته رهش دردرمان زیادی فشارخون دربزرگسالان ،mg/day۱۸۰ می باشدکه برحسب نیازوتحمل بیماربطورروزانه یاهفتگی افزایش می یابد.
عوارض جانبی :
برادیکاردی ، بلوک قلبی ، نارسایی قلبی ، آسیستول گذرا ، سردرد ، سر گیجه ، گرگرفتگی ،یبوست (شایع ترین عارضه خارج قلبی ) ، تهوع ، خستگی ، ادم محیطی ، هایپرپلازی لثه
تداخلات دارویی:
دیگوکسین ، بتابلوکرها ، داروهای ضد آریتمی ، داروهای ضد فشارخون ، دیورتیکها ، کاربامازپین ، لیتیم ، میدازولام ، سیکلوسپورین ، داروهای ضد افسردگی ، داروهای ضد سایکوز ، هوشبرها ، داروهای القاء و مهارکننده متابولیسم کبدی ، شل کننده های عضلانی
موارد مصرف :
کنترل آنژین صدری ، کنترل هایپرتانسیون ، آریتمی های فوق بطنی
موارد احتیاط در مصرف :
AV بلوک درجه اول ، فاز حاد انفارکتوس میوکارد ( منع مصرف در صورت برادیکاردی، هیپوتانسیون و نارسایی بطن چپ ) ، مصرف همزمان با بتابلوکرها ، نارسایی کبدی ، کودکان ، بارداری ، شیردهی
موارد منع مصرف :
هیپوتانسیون ، برادیکاردی شدید ، AV بلوک درجه ۲و۳ ،SA بلوک ، سابقه نارسایی قلبی یا نارسایی بطن چپ ، شوک کاردیوژنیک ، sick syndrome ( مگر با وجود pacemaker) ، فلوتر یا فیبریلاسیون همراه با سندرم Wolf-Parkinson-White ، پورفیری
نکات قابل توصیه :
- از مصرف همزمان دارو با عصاره گریپ فروت اجتناب شود.
- کاهش دوز دارو در اختلال عملکرد کبدی توصیه می شود.
- کودکان به عارضه آریتمی ناشی از دارو حساسترند.
- قطع مصرف دارو باید تدریجی باشد.
متوپرولول در درمان آنژین صدری مزمن، کنترل زیادی فشا رخون (به تنهایی یا همراه با سایر داروهای کاهنده فشارخون) و پیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد مصرف میشود.
هشدارها
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، مصرف این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان صورت گیرد: سابقه آلرژی، آسم نایژهای، آمفیزم یا برونشیت غیرآلرژیک، نارسایی احتقانی قلب، دیابت، پرکاری تیروئید، افسردگی روانی یا سابقه ابتلاء به آن.
۲- مقدار مصرف این دارو در سالمندان باید بر اساس پاسخ بیمار تعیین شود، زیرا از یک طرف به علت کاهش حساسیت این بیماران به اثر دارو ممکن است افزایش مقدار مصرف لازم باشد و از طرف دیگر به علت کاهش توانایی متابولیسم و دفع دارو، کاهش مقدار مصرف ممکن است ضرورت یابد.
۳- در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، مقادیر مصرف متوپرولول باید کاهش یابد
۴- در صورت بروز افسردگی ناشی از این دارو، مصرف آن باید قطع شود
۵- اگر بعد از یک دوره درمان طولانی با این دارو قطع مصرف آن ضرورت پیدا کند، باید بتدریج و حداقل طی سه روز تا دو هفته مصرف دارو قطع شود.
در طول این مدت، بیمار باید از فعالیتهای شدید بدنی پرهیز کند تا خطر بروز انفارکتوس میوکارد یا آریتمی به حداقل برسد. اگر پس از قطع مصرف دارو،
علایم قطع مصرف بروز کرد، باید مصرف دارو را به طور موقت مجدداً شروع نمود و به دنبال بهبود بیمار، مصرف دارو را با احتیاط قطع کرد.
۶- در طول مصرف این دارو، پیگیری عملکرد قلب، تعیین نبض، اندازهگیری فشار خون و ثبت نوار قلبی و اندازهگیری ضربان قلب ضروری است.
فارماکوکینتیک
حدود ۹۵ درصد دارو از مجرای گوارش جذب میشود. پیوند این دارو به پروتئین کم است. متابولیسم دارو کبدی و نیمهعمر آن ۷-۳ ساعت می‌باشد. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر از راه خوراکی ۴-۶ ساعت و از راه تزریق وریدی ۲۰ دقیقه است. دفع دارو از راه کلیه است (۱۰-۳ درصد دارو بصورت تغییرنیافته دفع میشود
موارد منع مصرف
این دارو در شوک قلبی، نارسایی آشکار قلب، بلوک قلبی درجه دو یا سه دهلیزی – بطنی ، برادیکاردی سینوسی و کاهش فشار خون سیستولیک به کمتر از ۱۰۰ میلیمتر جیوه (برای پیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد) نباید مصرف شود.
عوارض جانبی
برادیکاردی علامتی (سرگیجه)، اسپاسم برونش (اشکال در تنفس یا خسخس سینه)، نارسایی احتقانی قلب (تورم مچ پا و اندامهای تحتانی، تنگی نفس)، افسردگی روانی و کاهش گردش خون محیطی (سردی دستها و پاها) با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخل های دارویی
مقدار مصرف انسولین و داروهای خوراکی پایینآورنده قند خون، هنگام مصرف همزمان با این دارو باید تنظیم گردد تا از کاهش بیش ازحد قند خون جلوگیری شود. در صورت مصرف همزمان داروهای مسدودکننده گیرنده بتا – آدرنرژیک با داروهای مسدودکننده کانالهای کلسیمی یا کلونیدین،
اثرات کاهش فشارخون ممکن است تشدید شود. مصرف همزمان داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز با این دارو (مانند فورازولیدون و پروکاربازین)به علت امکان افزایش شدید فشار خون، توصیه نمیشود.
در صورت مصرف همزمان این دارو با آمینهای مقلد سمپاتیک که دارای فعالیت بتا -آدرنرژیک هستند، ممکن است اثرات هر دو دسته دارو کاهش یابند. گزانتینها در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است موجب مهار اثرات درمانی هر دو دسته دارو شوند. همچنین، کلیرانس تئوفیلین افزایش مییابد.
نکات قابل توصیه:
۱-هیچیک از نوبتهای مصرف این دارو نباید فراموش شود، بخصوص اگر روزی یک بار مصرف میشود.
۲- این دارو، زیادی فشار خون را درمان نمیکند، بلکه آن را کنترل می‌نماید. مصرف آن ممکن است تا پایان عمر ضروری باشد.
۳- مصرف دارو حتی در صورت احساس بهبودی، باید ادامه یابد.
۴- در صورتی که یک نوبت مصرف دارو فراموش شود، به محض بهیادآوردن آن نوبت باید مصرف شود. ولی اگر تا زمان مصرف نوبت بعدی
۴ ساعت باقیمانده باشد، از مصرف آن نوبت باید خودداری شده و مقدار مصرف بعدی نیز دوبرابر نگردد
۵- در بیماران مبتلا به دیابت، با مصرف این دارو علائم کمی قند خون ممکن است پوشانده شود یا غلظت قند خون افزایش پیدا کند یا کاهش قند خون طولانی شود.
۶- از مصرف این دارو با سایر داروها، بویژه داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخه پزشک ندارند، باید خودداری شود.
۷- قبل از قطع مصرف دارو، باید با پزشک مشورت شود.
۸- به علت احتمال بروز سرگیجه، خوابآلودگی و منگی ، هنگام رانندگی یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.
مقدار مصرف
خوراکی بزرگسالان:
در درمان آنژین صدری و به عنوان کاهنده فشار خون، ابتدا ۱۰۰ میلی‌گرم یکبار در روز در یکنوبت (زیادی فشار خون) یا چند نوبت (آنژین یا زیادی فشارخون) مصرف میشود که این مقدار در فواصل یک هفتهای بر اساس نیاز و تحمل بیمار تا مقدار تام ۴۵۰mg/day ممکن است افزایش یابد.
در بعضی از بیماران جهت کنترل رضایتبخش فشار خون، ممکن است به مصرف مقدار تام دارو در سه مقدار منقسم نیاز باشد.
در انفارکتوس میوکارد، به عنوان درمان سریع، ابتدا ۵۰ میلی‌گرم (برای بیمارانی که مقدار تام وریدی را تحمل می‌کنند) یا ۵۰-۲۵ میلی‌گرم (برای بیمارانی که مقدار تام رویدی را تحمل نمیکنند) هر ۶ ساعت ، ۱۵ دقیقه پس از شروع آخرین مقدار منقسم وریدی یا به محض اینکه وضعیت بالینی بیمار مناسب شود، مصرف میشود. این مقدار تا ۴۸ ساعت ادامه مییابد.
در درمان تاخیری ۱۰۰ میلی‌گرم دو بار در روز برای حداقل ۳ ماه و احتمالاً ۳-۱ سال مصرف میشود.
تامسولوسین ( Tamsulosin ) که بنام امنیک (Omnic)هم شناخته میشود بعنوان بلوک کننده اختصاصی گیرنده‌های آدرنرژیک آلفا یک در درمان هیپرتروفی خوش خیم پروستات (BPH) کاربرد دارد. البته این دارو با نام تجاری Flomax نیز شناخته می شود .
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، در هیپرپلازی(افزایش غیرطبیعی تعداد سلول) پروستات، میزراه(اورترا) توسط بافت پروستات مسدود شده و باعث ایجاد مشکل در موقع دفع ادرار میگردد. این دارو با بلوک کردن گیرنده های آلفا یک در عضلات صاف، سبب شل شدن این عضلات صاف (در پروستات) شده و مجرای میزراه را در حالت بزرگ شده نگه داشته و ادرار میتواند خارج شود.
تامسولوسین ۴/۰میلی‌گرم
ماده مؤثر:
تامسولوسین هیدروکلراید
۱٫ کپسول تامسولوسین چیست و چه کاربردی دارد؟
۲٫ ملاحظات پیش از مصرف دارو
۳٫ دستورالعمل مصرف دارو
۴٫ عوارض جانبی احتمالی
۵٫ روش نگهداری دارو
۶٫ اطلاعات بیشتر
۱٫ کپسول تامسولوسین چیست و چه کاربردی دارد؟
کپسول کندکنندة تامسولوسین یک عامل شیمیایی پروستات می‌باشد که مسدودکننده گیرنده‌های ۱α نامیده میشود.
ماده دارویی مؤثر موجود در این کپسول، تامسولوسین نام دارد که باعث شل شدن عضلات صاف گردن مثانه و پروستات می گردد. این مکانیسم موجب تقویت جریان ادرار شده و بنابراین عبور آب را تسهیل می‌کند.
کاربرد:
کپسول تامسولوسین درمان ناراحتی‌های قسمت پایینی مجاری ادراری است که همراه با بزرگ شدن خوش‌خیم غده پروستات می‌باشد (هیپریلازی خوش‌خیم پروستات یا به اختصار BPH).
2. ملاحظات پیش از مصرف دارو
در موارد ذیل از مصرف دارو خودداری کنید:
- در صورتیکه شما به تامسولوسین و یا هر یک از ترکیبات این کپسول حساسیت دارید. نشانه‌های این حساسیت میتواند به صورت تورم در بافتهای نرم بدن (نظیر پوست و غشاء مخاطی)، تنگی نفس، خارش و کهیر نمود پیدا کند.
- در صورتیکه دچار گیجی یا غش و ضعف ناشی از افت فشار خون هستید (مثلاً در زمانیکه به طور ناگهانی می‌نشینید یا برمی‌خیزید).
- در صورتیکه از نارسایی شدید کبدی رنج می‌برید.
مراقبت‌های ویژه:
- در طول مصرف دارو، ممکن است افت فشار خون ایجاد شود که در موارد نادری منجر به بیهوشی میشود. به محض اینکه دچار سرگیجه یا ضعف شدید، شما بایستی بنشینید و یا دراز بکشید تا اینکه علائم بیماری فروکش کند.
- در صورتیکه از نارسایی شدید کلیه رنج می‌برید، در مصرف این دارو باید احتیاط کنید، هرچند موردی در این خصوص تاکنون گزارش نشده است.
- در موارد نادر، ممکن است حین مصرف دارو، تورم در پوست و غشاء مخاطی، تنگی نفس، خارش و کهیر ایجاد شود. در این‌صورت لطفاً بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.
- اگر تحت عمل جراحی چشم برای درمان آب‌مروارید قرار خواهید گرفت، شما بایستی مصرف این دارو را به جراح چشم اطلاع دهید (حتی اگر قبلاً آنرا مصرف کرده‌اید). اطلاع دادن به چشم‌پزشک بسیار ضروری است، از آنجایی‌که برخی بیماران که در حال مصرف این دارو بوده‌اند و یا اینکه قبلاً آنرا مصرف کرده بوده‌اند، دچار مشکلاتی حین عمل جراحی آب‌مروارید شده‌اند (به عنوان مثال باز نشدن کافی مردمک چشم، شل بودن عنبیه در حین عمل).
با اطلاع دادن به چشم‌پزشک، او میتواند اقدامات احتیاطی در مورد تجویز داروها و تکنیک‌های جراحی را قبل از عمل پیش‌بینی کند. لطفاً از پزشکتان بپرسید که شما بایستی مصرف دارو را به خاطر عمل جراحی آب‌مروارید، به بعد موکول کنید یا اینکه موقتاً قطع کنید.
لطفاً پزشکتان را مطلع کنید که هر یک از صدمات مذکور در ارتباط با شما وجود دارد یا اینکه قبلاً وجود داشته است.
تداخلات دارویی:
لطفاً در صورتیکه در حال مصرف هرنوع دارویی هستید یا به تازگی مصرف کرده‌اید (حتی داروهایی که بدون نسخه پزشک مصرف می‌کنید)، حتماً آنرا با پزشک یا دکتر داروساز در میان بگذارید.
مصرف همزمان این دارو با سایر داروهایی که اثر مشابه دارند(سایر مسدودکننده‌های گیرنده‌های آلفا ۱)، میتواند باعث افت فشار خون شود.
دیکلوفناک(ضد التهاب و ضد درد) و وارفارین(ضد انعقاد خون) می‌توانند دفع این دارو را تسریع کنند.
حاملگی و شیردهی:
این دارو فقط مختص مردان می‌باشد.
رانندگی و کار با ماشین‌آلات:
هیچ مطالعه‌ای دربارة اثر این دارو بر روی توانایی رانندگی و کار با ماشین‌آلات انجام نشده است. با این حال توجه داشته باشید که در اثر مصرف این دارو ممکن است دچار سرگیجه و منگی شوید. اگر شما حین مصرف این دارو دچار گیجی و منگی می‌شوید، بایستی از فعالیتهایی که نیازمند هشیاری هستند، اجتناب کنید.
۳٫ دستورالعمل مصرف دارو
این دارو دقیقاً همانطوری‌که پزشکتان مشخص کرده است مصرف کنید. در صورتیکه مطمئن نیستید از پزشکتان و یا دکتر داروساز بپرسید.
مگر اینکه به طرقی دیگر توسط دکتر تجویز شده باشد؛ دز مصرفی معمول برای دارو به این شرح است:
روزانه یک کپسول پس از صبحانه یا پس از اولین وعده غذایی در روز. این دارو بایستی در حالت نشسته و یا ایستاده (و نه خوابیده) و به همراه یک لیوان آب خورده شود.
قرص بایستی به یکباره بلعیده شود. دارو نبایستی جویده یا خرد شود زیرا باعث از بین رفتن اثر دارو خواهد شد.
این دارو قاعدتاً در طول یک دوره درمانی طولانی تجویز میشود و پزشک معالج در مورد دوز مصرفی و طول دوره درمان تصمیم خواهد گرفت. لطفاً دوز مصرفی را بنابر نظر شخصی تغییر ندهید.
در صورتیکه احساس می‌کنیدتأثیر دارو شدید و یا ضعیف است، لطفاً این مسئله را با پزشکتان و یا دکتر داروساز مطرح کنید.
اگر دارو را بیش از میزان لازم مصرف کردید:
اگر به طور ناآگاهانه دارو را بیش از دوز مصرفی، استفاده کردید، بی‌درنگ با یک پزشک تماس بگیرید.
اگر خوردن دارو را فراموش کردید:
اگر خوردن دارو در زمان تعیین شده را فراموش کردید، می‌توانید در همان روز پس از یک وعده غذایی، دارو را مصرف کنید. اگر کلاً خوردن دارو را در یک روز فراموش کردید، از روز بعد خوردن دارو را مطابق نسخه ادامه دهید. در هروز فقط یک کپسول مصرف کنید.
متوقف کردن مصرف دارو:
درصورتیکه مصرف دارو را زودتر از موعد متوقف کنید، ناراحتی شما میتواند دوباره عود کند. به همین خاطر حتی اگر ناراحتی شما فروکش کرده است، مصرف دارو را به مدتی که تجویز شده است، ادامه دهید. اگر می‌خواهید که مصرف دارو را قطع کنید حتماً بایستی با پزشکتان مشورت کنید.
درصورتیکه سؤالات بیشتری دربارة مصرف دارو دارید، از پزشکتان یا دکتر داروساز بپرسید.
۴٫ عوارض جانبی احتمالی
مثل هر داروی دیگری، کپسول تامسولوسین هم میتواند عوارض جانبی داشته باشد، اگرچه همه افراد دچار این عوارض نمی‌شوند.
در ارزیابی عوارض جانبی از عباراتی استفاده میشود که معنی آنها بدین شرح است:
بسیار معمول: بیش از یک نفر در هر ۱۰ نفر دچار میشود.
معمول: کمتراز یک‌نفر در هر ۱۰ نفر ولی بیشتر از یک‌نفر در هر۱۰۰ نفر
غیرمعمول: کمتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰ نفر ولی بیشتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰۰ نفر
نادر: کمتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰۰ نفر ولی بیشتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰۰۰ نفر
بسیار نادر: کمتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰۰۰ نفر یا ناشناخته
معمول:
سرگیجه و منگی
غیرمعمول:
سردرد، تپش قلب، سرگیجه هنگام نشستن یا برخاستن، گرفتگی یا آبریزش بینی(ورم مخاط بینی)، یبوست، اسهال، تهوع، استفراغ، بثورات پوستی، کهیر و خارش، انزال غیرطبیعی، ضعف عمومی
نادر: بیهوشی، ورم بافتهای نرم بدن
بسیار نادر:
نعوظ دردناک، ماندگار و غیر ارادی
در صورتیکه باید تحت عمل جراحی آب‌مروارید قرار بگیرید و این دارو را مصرف می‌کنید یا اینکه در گذشته مصرف کرده‌اید، ممکن است مشکلاتی حین عمل پیش بیاید (قسمت “مراقبت‌های ویژه” را در این بروشور مطالعه کنید).
در صورتیکه هر کدام از عوارض جانبی شدت گرفت یا اینکه دچار عوارض جانبی شدید که در این بروشور ذکر نشده است، با پزشکتان یا دکتر داروساز تماس بگیرید.
۵٫ روش نگهداری دارو
در معرض دید کودکان نباشد!
دارو را پس از تاریخ انقضای درج شده روی کارتن و روی بسته کپسول به هیچوجه مصرف نکنید. این تاریخ پس از عبارت “Exp.” درج شده است و منظور از آن آخرین روز ماه قید شده در تاریخ می‌باشد
شرایط نگهداری:
در درجه حرارت زیر ۲۵ درجه سانتیگراد و در بسته‌بندی اصلی نگهداری شود.
۶٫ اطلاعات بیشتر
اجزای تشکیل‌دهندة این دارو:
ماده مؤثر این دارو تامسولوسین هیدروکلراید است. یک کپسول از این دارو محتوی ۴/۰میلی‌گرم تامسولوسین هیدروکلراید است.
سایر اجزای این دارو عبارتند از: …. [اسامی علمی بیوشیمی و دارویی]
این بروشور آخرین بار در اسفند ۱۳۸۵ بازبینی شده است.
لطفاً داروها را در معرض دید کودکان قرار ندهید.
پزشک شما، داروخانه شما و داروسازی هگزال بهبودی هرچه سریعتر شما را آرزومندند