آزیترومایسین جزء آنتی بیوتیک ها و از دسته ماکرولید ها می باشد که در درمان برخی عفونت های باکتریایی مانند عفونت های دستگاه تنفسی، دستگاه تناسلی، گوش میانی، پوست، گلو و عفونت های بیمارستانی استفاده می شود. این دارو در بیماران مبتلا به ایدز برای پیشگیری از بروز پنومونی(عفونت ریه) تجویز می گردد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، آزیترومایسین یک آنتی بیوتیک است که برای گلودرد استرپتوکوکی ، برونشیت ، برخی انواع سینه پهلو (پنومونی )، و عفونت های کلامیدیایی تجویز می شود.
● چگونگی مصرف
آزیترومایسین باید با شکم خالی خورده شود، حداقل ۱ ساعت قبل یا ۲ساعت بعد از غذا. این دارو برای بعضی از عفونت ها به صورت تک نوبتی تجویز می شود یا در سایر موارد به شکل روزی یک نوبت برای ۵ روز. مهم است که دارو سر وقت و به طور کامل مصرف شود، حتی در صورت احساس بهبودی . چنانچه پیش از مصرف تمام دارو آن را قطع کنید علایمتان ممکن است برگشت کنند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است ، این نوبت فراموش شده را رها کرده ، به برنامه منظم دارویی تان بازگردید.
● هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آزیترومایسین را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال ، دردهای شکمی ، تهوع و استفراغ ، زخم های دهانی یا زبان ، خارش یا ترشح واژن ، پلاک های سفید در دهان یا روی زبان ، تب ، درد مفصلی یا بثورات جلدی . یک پاسخ حساسیتی نادر به آنتی بیوتیک ها آنافیلاکس است که نیازمند توجه و مراقبت فوری پزشکی می باشد. از آنجایی که آنافیلاکس به سرعت پیشرفت می کند، در صورت بروز تورم لب ها و دور چشم ، کهیر یا تورم های پوستی ، غش ناگهانی ، ضربان قلب تند یا خس خس سینه یا مشکل در تنفس ، مصرف دارو را قطع کرده بلافاصله با یک مرکز خدمات اضطراری پزشکی تماس بگیرید.
● موارد احتیاط
▪ در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آزیترومایسین ، پزشکتان را مطلع سازید:
ـ حساسیت به آزیترومایسین ، اریترومایسین ، یا آنتی بیوتیک های دیگر.
ـ بارداری یا شیردهی .
ـ مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین ، سیکلوسپورین ، ضدانعقادها (رقیق کننده های خون مثل وارفارین )، تئوفیلین ، و آنتی اسیدهای حاوی آلومینیم / منیزیم .
ـ سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی .
● هنگام مصرف آزیترومایسین توصیه می شود
ـ حتی در صورت احساس بهبود دوره کامل دارویتان را مصرف کنید تا عفونت در بدنتان درمان شده ، از عود بیماری جلوگیری شود.
ـ اگر ظرف ۳ روز از آغاز درمان با آزیترومایسین احساس بهبودی نکردید با پزشکتان مشورت کنید.
ـ آزیترومایسین را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آزیترومایسین فاسد می شود).
● هنگام مصرف آزیترومایسین نباید
ـ از داروهای تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید.
ـ پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید، مگر به دستور پزشکتان .
نکات مهم در مورد آزیترومایسین
۱- آزیترومایسین باید با شکم خالی، حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا خورده شود.
۲ مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل حتی در صورت احساس بهبودی مصرف شود.
۳ چنانچه پیش از مصرف تمام دارو آن را قطع کنید علایمتان ممکن است برگشت کنند.
۴ اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده است، این نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید.
۵ در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آزیترومایسین را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال، دردهای شکمی، تهوع و استفراغ، زخم‌های دهانی یا زبان، پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان، تب، درد مفصلی یا بثورات جلدی.
۶ در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، کهیر یا تورم‌های پوستی، غش ناگهانی، ضربان قلب تند یا خس‌‌خس سینه یا مشکل در تنفس، مصرف دارو را قطع کرده بلافاصله با یک مرکز خدمات اضطراری پزشکی تماس بگیرید.
۷ در صورت وجود هریک از این موارد پیش از مصرف آزیترومایسین، پزشکتان را مطلع سازید:
• حساسیت به آزیترومایسین
• بارداری یا شیردهی
• مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین، ضدانعقادها (رقیق کننده‌های خون مثل وارفارین )، تئوفیلین و آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم/ منیزیم
• سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی
۸ حتی در صورت احساس بهبود، دوره کامل دارویتان را مصرف کنید تا از عود بیماری جلوگیری شود. اگر ظرف سه روز از آغاز درمان با آزیترومایسین احساس بهبودی نکردید با پزشکتان مشورت کنید.
۹ آزیترومایسین را دور از دسترس کودکان، دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهدارید. (در این شرایط آزیترومایسین فاسد نمی‌شود)
۱۰ نباید از داروهای تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید. نباید پیش از اتمام دارویتان، مگر به دستور پزشکتان آن را قطع کنید.
ایندومتاسین یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است. عوارض ناخواسته ناشی از این دارو در ۶۰-۳۰ درصد مصرف کنندگان آن مشاهده می شود. اغلب عوارض ناخواسته ناشی از این دارو وابسته به دوز می باشد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، فراوانی عوارض ناخواسته ناشی از فرم آهسته رهش و کپسول های موجود این دارو یکسان است. شایع ترین عوارض ناشی از ایندومتاسین عوارض عصبی و گوارشی می باشد.
یکی از عوارض ناشی از ایندومتاسین سردرد است که در ۱۰ درصد افراد مصرف کننده بروز می کند. زمان بروز سردرد، معمولاً صبحها بوده و در این زمان از شدت بالاتری برخوردار است. این سردرد همراه با تهوع، تورم رگ شقیقه، آتاکسی، لرزش، گیجی، بی خوابی و سرگیجه می باشد.
علاوه براین عوارض ایندومتاسین ممکن است باعث ایجاد پرفشار خونی، پرفشار خونی ریوی، کاهش فعالیت عوامل کاهنده فشار و باعث افزایش اثر پر فشار خونی سمپاتومیمتیک ها گردد. همچنین به ندرت افت فشار خون با مصرف این دارو نیز به وقوع پیوسته است.
نکات ذیل در مصرف ایندومتاسین باید مورد توجه قرار گیرد:
۱-احتمال بروز خطرات شدید گوارشی در مصرف کنندگان ایندومتاسین، به خصوص در دوره طولانی مدت را باید در نظر گرفت. این دارو در بیماران با ضایعات فعال دستگاه گوارش و تاریخچه عود آن نباید مصرف شود.
۲-ایندومتاسین در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، پرفشار خونی و مشکلات احتباس آب، باید با احتیاط مصرف شود. زیرا احتمال تشدید احتباس آب وجود دارد.
۳-مصرف ایندومتاسین در سالمندان به علت احتمال بالای بروز حوادث سایکوتیک و اثرات سوء گوارشی باید با احتیاط صورت گیرد.
۴-این دارو در بیماران با سابقه ابتلا به افسردگی، اختلالات روانی، صرع و سندرم پارکینسون باید با احتیاط شدید مصرف شود، زیرا ممکن است باعث تشدید موارد فوق گردد.
۵-NSAIDs از جمله ایندومتاسین ممکن است باعث پنهان ماندن علائم عفونت گردند. بنابراین در فرد مبتلا به عفونت، باید با احتیاط کامل مورد مصرف قرار گیرند.
۶-به علت اثرات هپاتوتوکسیسیته شدید و کشنده ناشی از مصرف ایندومتاسین، در صورت مشاهده هرگونه علائم واکنشهای شدید کبدی دارو درمانی باید قطع شود.
۷-مصرف کورتیکوستروئیدها به همراه ایندومتاسین به دلیل افزایش احتمال بروز عوارض گوارشی با احتیاط باید صورت گیرد.
اسم دارو : آلپرازولام ( Alprazolam )
گروه دارویی بنزودیازپین
گروه درمانی ضد اضطراب
گروه مصرف در حاملگی D
موارد، روش و مقادیر مصرف :
اضطراب بالغین : ۰٫۲۵-۰٫۵mg PO tid ، حداکثر ۴mg/d
اختلال پانیک بالغین : ۰٫۵mg PO tid ، حداکثر ۱۰mg/d
موارد منع مصرف :
حساسیت مفرط به دارو یا بنزود یازپین های دیگر گلوکوم زاویه بسته
● عوارض جانبی :
شایع : خواب آلودگی ، احساس سبکی در سر ، افسردگی ، خشکی دهان ، اسهال ، یبوستخطرناک : ندارد.
آلپرازولام ( Alprazolam )از جمله داروهای خانواده بزرگ بنزودیازپامین ها می باشد. این دارو مواد شیمیای موجود در مغز را که ممکن است دچار عدم توازن و تعادل شده باشد و در نتیجه ایجاد اضطراب کرده ، تحت تاثیر و تنظیم قرار دهد. بنابراین این دارو عمدتا برای درمان اختلالات اضطراب، دستپاچگی و اضطراب ناشی از افسردگی تجویز می شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، این دارو به شکل قرص و در اندازه‌های ۲۵/۰ میلی گرم و ۵/۰ میلی گرمی در داروخانه‌ها و با تجویز پزشک به فروش می‌رسد.
آلپرازولام برای تسکین اضطراب ، اختلالات خواب ، و اختلالات هراس تجویز می شود و دارای نام های تجاری مختلفی است .آلپرازولام در مقادیر متفاوت برای مشکلات متفاوت تجویز می شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید. شکل مایع آلپرازولام را می توان با مایعات یا غذاهای نیمه جامد مثل مارمالاد پودینگ مخلوط کرد. اجازه ندهید آلپرازولام مایع یخ بزند.
اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف کنید. اگر نزدیک نوبت بعدی بود، نوبت بعدی را حذف کنید و سپس به برنامه دارویی منظم تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
مکانیسم اثر: این دارو با محل اتصال‌بنزودیازپین‌ها بر روی گیرنده گابا تداخل‌نموده و موجب تقویت اثر مهاری گابا درسیستم اعصاب مرکزی می‌شود.
فارماکوکینتیک: از راه خوراکی به سرعت‌جذب می‌شود. این دارو از طریق ادرار دفع‌می‌شود. نیمه عمر آن بین ۱۲-۱۵ ساعت‌می‌باشد.
موارد منع مصرف: این دارو در مواردضعف تنفسی، نارسایی حاد ریوی، اختلال‌شدید کبدی، وجود ترس، وسواس وسایکوز مزمن نباید مصرف شود. ضمننباید به تنهایی در افسردگی یا اضطراب‌همراه با افسردگی تجویز گردد.
● هشدارها:
۱ ـ این دارو در درمان کوتاه‌مدت (فقط به مدت ۲-۴ هفته) اضطراب‌شدید و ناتوان کننده که با بی‌خوابی یااختلالات سایکوتیک همراه است، مصرف‌می‌شود.
۲ ـ با مصرف این دارو در بیمارانی که‌سابقه وابستگی به دارو داشته و یا دارای‌اختلال شدید شخصیتی هستند، احتمال‌وابستگی وجود دارد.
۳ ـ این دارو در بیماری تنفسی و ضعف‌عضلانی و سابقه وابستگی دارویی، بااحتیاط مصرف شود.
۴ ـ این دارو با ایجاد خواب‌آلودگی،براعمالی که نیاز به مهارت دارند، مثل‌رانندگی تأثیر می‌گذارد.
عوارض جانبی: خواب آلودگی و سبکی سردر روز بعد، توهم و عدم تعادل، فراموشی،وابستگی، تحریک‌پذیری از عوارض جانبی‌شایع دارو می‌باشند.
تداخل‌های دارویی: مصرف توأم این داروبا داروهای مضعف CNS مثل داروهای‌ضد جنون و داروهای ضد زیادی فشارخون مسدد گیرنده آلفا آدرنرژیک وداروهای ضد هیستامین موجب افزایش‌تضعیف CNSمی‌گردد. متابولیسم این‌دارو توسط سایمتیدین مهار و توسطریفامپین افزایش می‌یابد.
این دارو با اثر لوودوپا ضدیت می‌کند.
● نکات قابل توصیه:
۱ ـ در سالمندان، افرادناتوان، وجود اختلال کبد و کلیه، مقدارمصرف دارو کاهش یابد.
۲ ـ از مصرف طولانی مدت این دارو وسپس قطع ناگهانی آن اجتناب شود.
۳ ـ در کودکان، این دارو فقط برای کاهش‌اضطراب شدید ناشی از ترس (مثلا قبل ازجراحی) که موجب بی‌خوابی شده است‌استفاده گردد.
مقدار مصرف: ۰/۲۵ تا ۰/۵ میلی‌گرم ۳ باردر روز (در سالمندان ۰/۲۵ میلی‌گرم ۲ تا ۳بار در روز) که در صورت نیاز تا حداکثر ۳میلی‌گرم در روز افزایش می‌یابد. مصرف‌این دارو در کودکان توصیه نمی‌شود
• این دارو تحت نام های تجاری دیگری مثل زاناکس(xanax) و نیراوام(niravam)نیز موجود می باشد. سایر فرمول های ژنریک این دارو نیز موجود می باشد.
• مواردی که قبل از مصرف این دارو باید از آن مطلع باشید.
• در صورت داشتن حساسیت و آلرژی نسبت به این دارو و یا سایر بنزودیازپام ها مثل کلرودیازپوکساید، کلروزپات، دیازپام، لورازپام و یا اگزازپام ا زخوردن این دارو اجتناب کنید.
• این دارو می تواند باعث بروز عیوب مادرزادی در نوزاد شود. بنابر این زنان باردار باید از مصرف این دارو خودداری کنند.
• این دارو ممکن است از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود و به او آسیب بزند. بنابر این مادران شیرده نیز نباید این دارو را مصرف کنند.تاثیر تسلی بخش این دارو در افراد مسن طولانی تر است . در این وضعیت امکان افتادن و یا سایر آسیب های تصادفی افزایش می یابد. بنابراین بعد از مصرف دارو توسط این افراد، باید کاملا مراقب باشند.
• به طور کلی در صورت مصرف دارو ، عکس العمل افراد ضعیف می شود . بنابراین بعد از مصرف دارو از رانندگی و یا انجام سایر فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارد اجتناب کنید.
• در صورت مصرف این دارو از نوشیدن الکل و یا سایر نوشیدنی های الکلی اجتناب کنید. زیرا باعث افزایش خواب آلودگی می شود.
• از خوردن سایر داروهای خواب آور در دوره مصرف این دارو اجتناب کنید، زیرا باعث افزایش خواب آلودگی می شود.
• این دارو اعتیاد آور است و بنابراین تنها باید در صورت تجویز پزشک مصرف شود. این دارو نباید به افراد دیگر داده شود، به خصوص افرادی که سابقه سو مصرف دارویی و اعتیاد دارند. بنابراین بهتر است در محل امنی دور از دسترس دیگران نگهداری شود.
• از خرید این دارو به صورت اینترنتی و یا از سایر فروشندگان دوره گرد خودداری کنید. زیرا ممکن است دارو دارای ترکیبات خطرناک باشد و یا توسط کارخانه های داروسازی مجوز دار تولید نشده باشد.
• مصرف این دارو برای افراد زیر ۱۸ سال ممنوع است.
• اگر مبتلا به امراض زیر هستید یا شرایط خاصی نظیر موارد زیر دارید بهتر است از مصرف این دارو اجتناب کنید.
۱- گلوکوما
۲- در صورت مصرف داروهایی مثل ایتراکونازول(اسپورانوکس) یا کتوکونازول(نیزورال)
۳- در صورت داشتن حساسیت نسبت به این دارو و یا سایر داروهای خانواده بنزودیازپامین ها
۴- در صورت داشتن آسم، برونشیت، آمفیزم، اختلالات تنفسی مزمن و یا سایر بیماری های تنفسی
۵- بیماری های کبد و کلیه
۶- سابقه افسردگی و یا تفکر خودکشی
۷- سابقه اعتیاد به الکل و دارو
● شیوه مصرف داروی آلپرازولام:
• این دارو باید دقیقا طبق دستورالعمل و تجویز پزشک استفاده شود. از مصرف دارو به صورت طولانی مدت و بیشتر از زمان پیشنهادی اجتناب کنید.
• از جویدن ، شکستن و خرد کردن دارو درهنگام مصرف اجتناب کنید. دارو را یکباره ببلعید. این کار باعث می شود که دارو به آرامی درون بدن تجزیه شود و تاثیر خود را بگذارد.
• فرم مایع دارو را با قاشق های اندازه گیری ویژه استفاده کنید، نه قاشق های معمولی
• در صورت مصرف قرص آلپراوزلام با خاصیت رهایش دهانی(قرص نیراوام) موارد زیر را رعایت کنید:
• با دستان خشک دارو را ازجعبه خارج کرده و داخل دهان بگذارید. اجازه دهید که قرص درون دهان به آرامی حل شود بدون این که بجوید یا یکباره ببلعید.
• اگر مایلید بعد از حل شدن کامل دارو، مقداری آب یا سایر مایعات بنوشید.
• دارو را در محل خشک، بدون رطوبت ، گرما و روشنایی نگهدارید.
• در صورت فراموش کردن یک دوز مصرف، بلافاصله آن را مصرف کنید. اگر تقریبا نزدیک به زمان مصرف دوز بعدی ، دوز فراموش شده را به خاطرآوردید، بهتر است دوز فراموش شده را حذف کنید. از مصرف بیش از اندازه دارو به یکباره حذر کنید.
• در صورت مصرف بیش از اندازه دارو ، سریعا به اورژانس خبر دهید زیرا کشنده است.
• علائم ناشی از مصرف زیاد دارو عبارتند از : گیجی، خواب آلودگی، ضعف ماهیچه ای، از دست دادن تعادل، احساس سبک سری، غش و کما.
• از مصرف میوه یا آب میوه گریپ فروت( دارابی) همزمان با مصرف این دارو اجتناب کنید. زیرا عوارض خطرناکی دارد.
• مصرف دارو را یکباره و بدون مشورت با پزشک قطع نکنید. شاید لازم باشد که ترک دارو به آرامی و با کاهش گام به گام میزان مصرف صورت بگیرد.
• علائم بیماری بعد از توقف مصرف دارو ممکن است بازگشت کند. همچنین علائم خاص ترک دارو ممکن است مشاهده شود. مثل تاری دید، مشکل تمرکز، از دست دادن اشتها، اسهال، درد، کرختی و سوزن سوزن شدن ماهیچه ها، افزایش هیجان و شور.
• اگر دارو تاثیر لازم و کافی را در رفع اضطراب نداشت به پزش اطلاع دهید.
• علائم آلرژیک در صورت مصرف این دارو عبارتند از : کهیر، مشکل تنفسی، تورم صورت، لب و گلو.
•
● عوارض جانبی خطرناک ناشی از مصرف این دارو عبارتند از:
رفتارهای پر خطر و غیر معمول، کاهش ترس از خطر
خلق افسرده، تفکر خودکشی و یا خودآزاری، بیش فعالی، آشفتگی، پرخاشگری و توهم
غش، احساس سبک سری، سرع
کاهش دفع ادرار و حتی توقف آن
درد ماهیچه ای
یرقان
• سایر عوارض جانبی نادر و کم خطر ناشی از مصرف دارو عبارتند از:
سرگیجه، احساس عصبانیت و خواب آلودگی
فراموشی و عدم تمرکز
مشکلات خواب
ضعف ماهیچه ای ، از دست دادن تعادل، چرت و پرت گفتن
تاری دید
تهوع ، استفراغ، یبوست و تغییر اشتها و وزن
دهان خشک و یا آبکی ، افزایش تعریق
از دست دادن میل جنسی
• داروهایی که ممکن است با آلپرازولام تداخل داشته باشد و قبل از مصرف این دارو باید به پزشک اطلاع داد عبارتند از:
قرص های ضد بارداری
داروهای سرع
آنتی بیوتیک هایی مثل : فلوکونازول، ایتراکونازول، کتاکونازول
داروهای ضد افسردگی مثل فلووکسامین، دسپیرامین، امی پیرامین
سایمیتیدن
دیلتیازم
ایزونیازید
پروپوکسی فن
• بهتر است قبل از مصرف این دارو ، لیست کلیه داروهایی که مصرف می کنید را به پزشک اطلاع دهید. اعم از داروهای تجویزی و غیر تجویزی مثل ویتامین ها، مواد معدنی، داروهای گیاهی
● در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلپرازولام پزشکتان را مطلع کنید:
۱) حساسیت به آلپرازولام یا دیگر بنزودیازپین ها و یا به هر نوع ماده غذایی ، رنگ های خوراکی ، یا نگه دارنده ها.
۲) بارداری یا شیردهی .
۳) مصرف سایرداروها به ویژه الکل ، آرامبخش ها، ضدافسردگی ها، و داروهای ضدصرع و تشنج .
۴) سابقه یا ابتلا به گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم )، سوءمصرف الکل یا مواد مخدر، میاستنی گراو، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفی زم .
۵) اگر هنگام مصرف آلپرازولام دچار گیجی ، کند شدن قوای ذهنی ، خواب آلودگی شدید، تکلم کند، کاهش ضربان قلب ، تنگی نفس ، عدم تعادل ، جوش های پوست ، گلودرد، تب ، لرز، کبود شدگی یا خونریزی غیرعادی ، زخم های دهانی ، زردی پوست یا چشم ، کاهش حافظه ، بی خوابی ، آشفتگی یا تحریک پذیری شدید حتما با پزشکتان تماس بگیرید.
۶) به یاد داشته باشید، آلپرازولام می تواند اعتیادآور باشد و اگر دارو به طور ناگشهانی قطع شود ممکن است باعث بروز علایمی مانندگیجی ، کند شدن قوای ذهنی ، معده درد، افزایش تعریق ، تهوع ، استفراغ ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس گزگز یا سوزن سوزن شدن در فرد شود بنابراین قبل از قطع این دارو حتما با پزشکتان مشورت کنید.
۷) هنگامی که از آلپرازولام استفاده می کنید، از مصرف نوشیدنی های الکلی و یا سایر داروهای خواب آور خودداری کنید، این مواد خواب آلودگی را افزایش داده و هوشیاری را کاهش می دهد.
۸) نباید آلپرازولام را به عنوان یک قرص خواب آور استفاده کنید، مگر آنکه برنامه درمانی شما اجازه دهد تا ۸ ۷ ساعت خواب داشته باشید، در غیر این صورت تا زمان خروج دارو از بدنتان ممکن است خواب آلوده بوده ، اختلال حافظه داشته باشید.
● نکات آخر :
مصرف این دارو نواحی زیر قشری مغز شامل دستگاه لیمبیک و تشکیلات مشبک را مهار می‌کند.
از آلپرازولام در اضطراب، اختلالات هراسی و اضطراب همراه با علایم افسردگی استفاده می‌شود.
میزان مصرف این دارو در بزرگسالان ۲۵/۰ تا ۵/۰ میلی‌گرم خوراکی سه بار در روز و حداکثر ۴ میلی‌گرم در روز و در مقادیر تقسیم شده است. همچنین می‌توان در سالمندان این قرص را ۲۵/۰ میلی گرم دو یا سه بار در روز تجویز کرد.
این دارو نیز همانند همه داروها دارای عوارض جانبی است به طوری که روی دستگاه عصبی مرکزی، گوارشی، پوستی، قلبی عروقی و چشم و گوش و حلق و بینی آشکار می‌شود.
سرگیجه، خواب‌آلودگی، حواس‌پرتی، سردرد، اضطراب، لرزش، تحریک، خستگی، افسردگی، بی‌خوابی، توهم، یبوست، خشکی دهان، تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، اسهال، خارش، افت فشارخون، تاری دید و وزوزگوش از جمله علایمی است که هنگام مصرف آلپرازولام ممکن است روی دهد.
در صورت حساسیت مفرط به بنزودیازپین‌ها، گلوکوم، سایکوز و حاملگی حتما به پزشکتان اطلاع دهید. زیرا در این صورت نباید این دارو را تجویز کرد. همچنین مصرف این دارو در افراد مسن، بیماران کبدی و کلیوی باید با احتیاط صورت گیرد.
برای کاهش علایم گوارشی، قرص آلپرازولام را با غذا یا شیر مصرف کنید. همچنین در صورتی که بیمار قادر به بلع کامل دارو نیست، آن را خرد کنید و برای جلوگیری از خشکی دهان از آدامس‌های فاقد قند، شیرینی‌های سفت و نوشیدن جرعه‌های مکرر آب استفاده کنید.
از آلپرازولام برای استرس‌های روزانه یا برای مدت بیش از سه ماه استفاده نکنید مگر با تجویز پزشک زیرا مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند اعتیاد ایجاد کند.
به دلیل امکان بروز خواب‌آلودگی، از رانندگی کردن و سایر کارهایی که مستلزم هوشیاری است، خودداری کنید.
دقت کنید که در اوایل مصرف آلپرازولام خواب‌آلودگی بیشتر است اما به تدریج این دارو با بدن شما سازگاری می‌یابد
گلی بن کلامیداز دسته دارویی سولفونیل اوره است . گاهی اوقات به نام های دیگر مثل: Glibotex یا Apogliburide و یا Daonil نیز عرضه می شود. می توان گفت داروی خط دوم درمان در افراد مبتلا به دیابت تیپ ۲ می باشد.
● شکل دارویی
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، در ایران گلی بن کلامید به شکل قرص های سفید رنگ، گرد یا مستطیلی شکل ۵ میلی گرمی در داروخانه ها توزیع می گردد.
داروهای گروه سولفونیل اوره، با تحریک لوزالمعده باعث می شوند که انسولین بیشتری ترشح شود و به این طریق، قند خون کاهش پیدا کند. شما باید بخاطر داشته باشید که این داروها دارای اثرات مشابه انسولین هستند زیرا آنها باعث می گردند که انسولین خونتان افزایش یابد و امکان دارد که انسولین خیلی زیاد ترشح شود.
در صورتی که این اتفاق بیفتد و انسولین زیادی ترشح گردد، قند خون شما شدیداً کاهش پیدا می کند و ممکن است علایم کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) را پیدا نمایید. برای اینکه از چنین اتفاقی جلوگیری نماید باید به طور منظم غذا بخورید و قرصهایتان را همراه با غذا یا درست قبل از غذا مصرف کنید.
همانند انسولین، داروهای سولفونیل اوره نیز می توانند دارای اثر کوتاه، متوسط یا طولانی باشند. داروی کلرپروپامید از انواع طولانی اثر می باشد در حالی که داروی گلی بن کلامید از انواع با اثر متوسط است.
● مکانیسم اثر
داروهای سولفونیل اوره نظیر گلی بن کلامید (گلیبوراید) از چندین دهه قبل در درمان دیابت کاربرد داشته اند اما هنوز ساز و کار دقیق عملشان مورد بحث است.
سولفونیل اوره‌ها در دیابت‌ملیتوس غیروابسته به‌انسولین باتحریک‌مستقیم ترشح انسولین بتای پانکراس،گلوکز خون را کاهش می‌دهند.
مصرف‌طولانی مدت این داروها حساسیت‌به‌انسولین را در بافتهای محیطی مانند کبد، عضله، چربی و سلولهایی مانندمونوسیت‌ها و اریتروسیت‌ها افزایش‌می‌دهد که نتیجه آن کاهش گلیکوژنولیز وگلوکونئوژنز در کبد است.
سلولهای بتای پانکراس را وادار به تولید بیشتر انسولین می نماید. (مانند شلاق بر پیکر پانکراس فرود آمده و آنرا وادار به تولید بیشتر انسولین می نماید!)
این دارو پایین آورنده قند خون است، پس همواره می تواند باعث افت قند خون (هیپوگلیسمی) بشود.
● شروع اثر
تقریبا با اولین دوزی که مصرف می شود اثرات دارو شروع می گردد.
● نکته مهم :
از آنجایی که در گروه اول ( مانند گلی بن کلامید ) پس از مصرف دارو ترشح انسولین به طور ناگهانی افزایش می یابد لازم است که شما ایت داروها را اندکی قبل از غذا مصرف کنید تا احتمال بروز حمله کاهش قندخون بعد از غذا کمتر شود.
● نکته مهم:
اگر شما از داروی گلی بن کلامیداستفاده می کنید احتمال بروز کاهش قندخون در شما مخصوصا هنگام تاخیر در غذا خوردن و یا افزایش فعالیت فیزیکی بیشتر خواهد شد بنابراین لازم است شما همانند افراد دیابتی نوع یک همیشه مقداری غذای شیرین مثل قند همراه خود داشته باشید تا بتوانید به سرعت حملات کاهش قندخون احتمالی را درمان کنید و جلوی پیشرفت آن را به سمت بیهوشی کامل بگیرید.
● نکته مهم:
یکی از عوارض مصرف داروی گلی بن کلامید افزایش وزن می باشد بنابراین اگر شما چاق هستید بهتر است از داروهای گروه دوم مثل مت فورمین استفاده کنید.
● نکته مهم:
در مواقعی که قند خون خیلی بالاست ( بیشتر از ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلی گرم بر دسی لیتر) داروهای پایین آوردنده قند خون مخصوصا گروه اول ( گلی بن کلامید ) نمی توانند به خوبی قند را کنترل کنند. در این مواقع بهتر است درمان با تزریق انسولین شروع گردد.
● نکته مهم:
هیچگاه مقدار مصرف قرص های خود را سر خود افزایش ندهید چون خطر پایین افتادن شدید قند خون وجود دارد.
● حداکثر دوز موثر
تقریبا ۹۵% تاثیر این دارو با مصرف ۱۰ میلی گرم از آن در روز (۲قرص) حاصل می شود، در حالیکه افزایش آن به ۴قرص در روز تنها موجب ۳% افزایش قدرت اثر دارو می گردد. باید بدانید که افزایش دارو به بیش از ۴ قرص در روز نه تنها نمی تواند تفاوت چندانی در افزایش قدرت اثر دارو داشته باشد، بلکه فشار بیشتری هم بر سلولهای بتای پانکراس وارد خواهد ساخت.
● عوارض جانبی شایع
اصلی ترین عارضه ی این دارو افت قند خون است که بلافاصله باید درمان شود.
افزایش وزن عارضه ی دیگری است که معمولا بیماران از آن ناراحت می شوند.
● چگونگی مصرف
روزانه ۱ تا ۲ بار، حدود ۳۰ دقیقه قیل از غذا مصرف می شود. برای پیشگیری از افت قند لازم است بدانید که خوردن غذا بعداز گلیبن کلامید نباید فراموش شود. در شروع درمان معمولا با دوز کم شروع و پس از شروع اثرات دارو، دوز آنرا بتدریج افزایش داده تا مقدار آن به اندازه ای که مورد نظر پزشکمان است برسد.
بطور معمول بیش از ۲ بار در روز مصرف نمی شود.
● منع مصرف
در نارسایی کلیوی مصرف نمی شود. در کسانیکه دچار سکته قلبی شده اند و یا تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته اند(CABG) یا استنت گذاری کرده اند بهتر است استفاده نشود، زیرا مطالعات نشان داده اند که اینکار ریسک بروز حمله قلبی بعدی را افزایش می دهد.
● یادآوری چند نکته مهم
اگر در حال درمان با ترکیبی از چند دارو هستید و دچار عارضه ی حاد افت قند خون شدید (قند کمتر از ۷۰ میلی گرم) با مشورت پزشک خود از مقدار گلیبن کلامیدتان کم کنید.
داروهایی که باعث تولید بیشتر انسولین در بدن می شوند مانند تازیانه بر پیکر پانکراس فرود می آیند!
در صورت بروز افت قند خون
اگر فاصله ی زیادی با وعده غذایی اصلی دارید، ۴ حبه قند میل کرده و در صورت نیاز یک لقمه ی کوچک غذا نیز میل کنید (یک واحد کربوهیدرات)
اگر فاصله کمی تا وعده ی غذای اصلی دارید، ۲ حبه قند میل کرده و بعداز آن، غذای خود را میل کنید.
اگر در اثر مصرف همزمان گلیبن کلامید و آکاربکس دچار افت قند خون شدید، حتما می بایست با مصرف گلوکز (قند یا شربت) با آن مقابله کنید.
اگر با مصرف ۱۰ میلی گرم گلیبن کلامید (۲ قرص) و دوز مناسبی از متفورمین به هدف درمانی خود نرسیده اید (HbA1c< (7% جهت شروع انسولین درمانی با پزشک خود مشورت کنید.