سیپروفلوکساسین (نام تجاری: Ciproxin)
گروه دارویی: فلوروکینولون گروه درمانی: آنتی بیوتیک شکل دارویی: قرص و تزریقی مصرف در دوران حاملگی: گروه C
سیپروفلوکساسین دردرمان عفونتهای ناشی از باکتریهای گرم‌منفی(شامل سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر،نیسریا و پسودوموناس) مصرف می‌شود.این دارو دارای اثرات متوسط بر علیه‌باکتریهای گرم مثبت (شامل‌استرپتوکوکوس پنومونی واسترپتوکوکوس فکالیس) میباشد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، کاربرداصلی دارو، در درمان عفونتهای تنفسی(به‌جز عفونت ناشی از استرپتوکوکوس‌پنومونیه)، عفونت مجاری ادراری،عفونتهای دستگاه گوارش (از جمله تب‌تیفوئید)، سوزاک و سپتی سمی ناشی ازمیکروارگانیسم‌های حساس میباشد.
موارد مصرف:
عفونت های ادراری , عفونت ریوی , پوستی والتهابی مجاری ادراری و استخوانی
مکانیسم اثر:
سیپروفلوکساسین ازمشتقات فلوروکینولون‌ها، یک ترکیب‌باکتریسید است که از طریق مهار آنزیمDNA ژیراز، دوباره‌سازی، ترجمه و ترمیمDNA باکتری را مهار میکند.
میزان مصرف:
مقدار مصرف:
خوراکی:
در بزرگسالان و کودکان با سن بیش از ۱۲ سال، در درمان عفونتهای مجاری‌تنفسی ۷۵۰ ـ ۲۵۰ میلی گرم دو بار در روز، در درمان عفونتهای مجاری ادرار۵۰۰ ـ ۲۵۰ میلی گرم دو بار در روز (۱۰۰ میلی گرم دوبار در روز به مدت ۳ روز در سیستیت حاد در زنان)، در درمان سوزاک ۲۵۰ میلی گرم به صورت‌مقدار واحد در صورت وجود عفونت‌مقاوم، ۵۰۰ میلی گرم) در درمان عفونت پسودومونایی مجاری تنفسی‌تحتانی در فیبروز سیستیک، ۷۵۰ میلی‌گرم دو بار در روز و در سایر عفونتها ۷۵۰ ـ ۵۰۰ میلی‌گرم دوبار در روز مصرف‌می‌شود.
تزریقی:
مقدار ۴۰۰ ـ ۲۰۰ میلی گرم دوبار، در طول۶۰ ـ ۳۰ دقیقه (در عفونت پسودومونایی‌مجاری تنفسی تحتانی ۴۰۰ میلی گرم دوبار در روز) انفوزیون وریدی می‌شود. این‌مقدار در درمان عفونتهای مجاری ادرار۱۰۰ میلی گرم دو بار در روز و در درمان‌سوزاک ۱۰۰ میلی گرم یکبار در روزمی‌باشد.
در زمان عفونت سطحی (خفیف تا متوسط ) ۵۰۰ میلی گرم روزانه در دو مرحله قسمت شده و در موارد شدید ۱۰۰۰ میلی گرم خوراکی در دو مرحله روزانه تقسیم شده طی ۷ تا ۱۴ روز , شکل تزریقی برای نوع خفیف ۴۰۰ میلی گرم برای نوع شدید ۸۰۰ میلی گرم وریدی
فارماکوکینتیکسیپروفلوکساسین :
این دارو از راه خوراکی‌بخوبی جذب می‌شود، اما جذب آن درحضور غذا به تاخیر می‌افتد. پس از جذب‌به‌طور گسترده در اغلب بافتها و مایعات‌بدن منتشر می‌شود. دفع این دارو عمدتاکلیوی است.
موارد مانع:
حساسیت به کینولونها و نالیدیکسیک اسید
عوارض جانبی:
عوارض گوارشی مثل سوء هاضمه , تهوع , تشنج , خواب آلودگی , ضایعات پوستی مثل راش , آسیب کلیوی , کندی بالا رفتن فشار خون , کم خونی
توجهات: در صورت بروز اسهال باید بیمار را از نظر آب و الکترولیت اداره کرد. مصرف مایعات کافی به همراه دارو توصیه می شود.در نارسایی کلیه میزان دارو باید کاهش یابد.
آموزش:
بین مصرف سیپرو و آنتی اسید باید ۴ ساعت فاصله باشد.افرادی که سابقه تشنج (صرع ) دارند قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت کنند.
شرایط نگهداری: در دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه نگهداری شود.
هشدارها: ۱ ـ مصرف این دارو در مواردزیر باید با احتیاط فراوان صورت گیرد:
بیماران مبتلا به کمبود G6PD، صرع یادارای سابقه صرع، عیب کار کبد یا کلیه. ۲ ـ مشتقات کینولونها ممکن است موجب‌بروز تشنج در بیماران دارای سابقه تشنج‌یا سایر بیماران شوند.
عوارض جانبی سیپروفلوکساسین : عوارض جانبی شایع‌کینولون‌ها عبارتند از تهوع، استفراغ، دردشکم، اسهال، سردرد، سرگیجه، اختلال درخواب، بثورات جلدی، خارش، تب،آنافیلاکسی، حساسیت به نور، افزایش‌اوره و کرآتینین خون، اختلالات گذرا درآنزیم‌های کبد وبیلی‌روبین، درد عضلات ومفاصل، اختلالات خونی و تغییر درغلظت‌پروترومبین.
تداخل‌های دارویی سیپروفلوکساسین : در صورت مصرف‌همزمان کینولونها با داروهای ضد التهاب‌غیراستروئیدی خطر بروز تشنج ممکن‌است افزایش یابد. داروهای آنتی‌اسید ومواد جاذب، جذب این دارو را کاهش‌می‌دهند.
اثر وارفاین در صورت مصرف‌همزمان با سیپروفلوکساین افزایش‌می‌یابد. کینولونها اثر ضد دیابت داروهای‌سولفونیل اوره یا سمیت کلیوی‌سیکلوسپورین را افزایش می‌دهند.
جذب سیپروفلوکساسین در صورت مصرف همزمان با املاح آهن کاهش می‌یابد.سیپروفلوکساسین غلظت پلاسمایی‌تئوفیلین را افزایش می‌دهد.
نکات قابل توصیه:
۱ ـ این دارو باید با مقدارکافی آب مصرف شود و در طول درمان‌نیز بیمار باید به اندازه کافی مایعات‌بنوشد.
همچنین از قلیایی کردن بیش از حدادرار باید پرهیز کرد، چرا که خطر بروزپیدایش کریستال در ادرار با این دارووجود دارد.
۲ ـ در طول مدت مصرف این دارو در انجام‌کارهایی که به مهارت نیاز دارند (به‌ویژه‌رانندگی)، باید احتیاط کرد.
۳ ـ این دارو را باید با معده خالی مصرف‌کرد.
۴ ـ در صورت بروز هرگونه واکنش‌روانی، نورولوژیک یا حساسیت مفرط بامصرف اولین مقدار مصرف دارو، مصرف‌آن را باید قطع کرد.
اشکال‌دارویی:
For Injection (as Mesylate): 500mg
مواردمصرف:
دفروکسامین‌یک‌عامل‌شلاته‌کننده‌فعال‌است‌که‌به‌عنوان‌داروی‌کمکی‌دردرمان‌مسمومیت‌باآهن‌به‌کاربرده‌می‌شود.این‌داروهمچنین برای‌تسریع دفع‌آهن مصرف می‌شود. دفروکسامین از راه تزریق وریدی ،عضلانی ویاداخل صفاقی برای کنترل‌تجمع آلومینیوم‌دراستخوان ،درمبتلایان‌به‌نارسایی کلیه‌ودردرمان مسمومیت‌های عصبی و یا ناهنجاری‌های استخوانی دربیماران‌تحت‌دیالیزبه کاربرده می‌شود.
مکانیسم اثر:
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، دفروکسامین با آهن سه ظرفیتی اتصال پیدا کرده و از شرکت آن درواکنش‌های شیمیایی جلوگیری میکند. این دارومی‌تواندبا آهن‌آزاد سرم،آهن فریتین وهموسیدرین اتصال پیداکند ولی ازهموگلوبین ومیوگلوبین نمی‌تواندآهن برداشت کند. دفروکسامین همچنین می‌تواند ازبافت‌های مختلف‌آلومینیوم‌ر ابرداشت کرده و یک کمپلکس پایدارمحلول درآب ایجاد کند.
فارماکوکینتیک:
کمتراز ۱۵% داروازطریق دستگاه گوارش جذب‌می‌شود.دفروکسامین‌بوسیله‌آنزیم‌های‌پلاسمایی‌متابولیزه‌وازطریق‌ادراردفع‌می‌شود.
مقداری‌ازدارونیزازطریق‌صفراومدفوع‌دفع‌می‌گرددونیمه‌عمرآن ۶/۱ ساعت‌می‌باشد. آهن‌شلات‌شده‌که‌ازطریق‌کلیه‌هادفع‌می‌گردد،رنگ‌ادراررابه‌قرمزمتمایل‌می‌کند.
مواردمنع‌مصرف:
این دارودربیماری‌های شدید کلیوی یابی ادراری و درهموکروماتوز اولیه نباید مصرف شود.
هشدارها :
۱ ـ احتمال بروزآب مروارید در بیمارانی که تحت درمان طولانی با دفروکسامین هستند وجود دارد.
۲ ـمصرف این دارو در کودکان زیر سه سال منوط به دفع ۱mg/dayآهن میباشد.
۳ ـ درافراد سالخورده همراه ویتامینC استفاده گردد.
۴ راه تجویز وریدی فقط در بیماران مبتلا به کلاپس قلبی‌ـعروقی مورد استفاده قرارگیردودراولین فرصت تجویزدارو به صورت داخل عضلانی ادامه یابد.
عوارض جانبی :
درمحل تزریق گاهی خارش ، دردوسفتی ایجاد میگردد.
دردرمان دراز مدت ممکن است واکنش‌های آلرژیک شامل تورم روی پوست، خارش عمومی بدن، بثورات جلدی و واکنش‌های آنافیلاکتیک رخ دهد.
تداخل‌های دارویی :
تجویزهمزمان با ویتامین C باعث افزایش توانایی این دارو در دفع بیشتر آهن میگردد اگرچه احتمال سمیت آهن نیز افزایش می‌یابد.
مقدارمصرف :
بزرگسالان :
درمسمومیت با آهن در ابتدا مقدار یک گرم و سپس هرچهار ساعت۵۰۰ میلی‌گرم (تادوبار) به صورت عضلانی تزریق می‌شود. در صورت لزوم تجویز دارو به میزان ۵۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ـ ۴ ساعت تا حداکثر ۶g/day قابل تکراراست.
مقداراولیه تجویز داخل وریدی دار و یک گرم است که با سرعت کمتر از ۱۵mg/kg/h انفوزیون میگردد و سپس مقدار ۵۰۰ میلی گرم هرچهارساعت (تادوبار) تا حداکثر ۶g/24h تجویزمی‌شود.
برای‌تجویززیرجلدی‌مقدار ۲gـ ۱ طی‌مدت ۲۴ ـ ۸ ساعت‌توسطیک‌پمپ‌سیارتزریق‌می‌گردد.
مقدار مصرف دار و از۲۰mg/kg شروع و به ۱۱۰mg/kg یا مقدار تام ۳ گرم در ۱۰ میلی‌لیترآب مقطر استریل افزایش می‌یابد که طی ۱۰ ساعت دربافت زیر جلدانفوزیون می‌شود.
درمسمومیت مزمن ۵۰mg/kg/dayـ ۲۰ ازدارو طی مدت ۸ ساعت به صورت زیرجلدی انفوزیون میگردد. معهذا،تزریق‌عضلانی‌راه‌تجویزترجیحی‌دارواست‌که‌بایددرتمام‌بیمارانی‌که‌درحالت‌شوک‌نمی‌باشند،مورداستفاده‌قرارگیرد. دوزمعمول‌داخل‌عضلانی‌بالغین‌واطفال
۱g/dayـ ۰/۵ میباشد. بعلاوه، در صورت انتقال خون به بیمار، لازم است یک دوز ۲ گرمی دارو همراه‌با هرواحد خون تزریقی به صورت انفوزیون آهسته داخل وریدی با حداکثرسرعت ۱۵mg/kg/h تجویزگردد.
کودکان :
دوز توصیه شده اطفال درمسمومیت حاد با آهن مقدار۵۰mg/kg/doseاست که هر ۶ ساعت و تازمانی که‌رنگ ادرارتغییر نیافته است به صورت داخل عضلانی تجویز میگردد . سلامت و کارآیی دار و در اطفال کوچکتراز۳ سال ثابت‌نشده است.
کرم واژینال کلیندامایسین ( Clindamycin vaginal cream ) نوعی آنتی بیوتیک است که در درمان واژینوز میکروبی که سابقا” به نام هموفیلوس واژینیت ، گاردنرلا واژینیت ، واژینیت غیر اختصاصی کورینه باکتریوم واژینیت و واژینوز بی هوازی خوانده می‌شد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، واژینوز باکتریال شایع‌ترین علت واژینیت حاد است که بسته به جمعیت‌های مورد مطالعه مسؤول ۱۵ تا ۵۰ درصد موارد بیماری در زنان علامت‌دار میباشد.
واژینوز باکتریال نشان‌دهنده یک شیفت در فلور واژن از فلور لاکتوباسیلی غالب به فلور مختلط شامل مایکوپلاسماهای ژنیتال، گاردنرلا واژینالیس و بی‌هوازی‌هایی مانند پپتواسترپتوکوک‌ها و گونه‌های موبیلونکوس است.
مکانیسم اثر:
کلیندامایسین فسفات واژینال در بدن هیدرولیز شده و به کلیندامایسین تبدیل میگردد ، که از سنتز پروتئین باکتری بوسیله پیوند به ساب یونیت S 50 ریبوزوم باکتری جلوگیری میکند .
موارد مصرف:
کرم واژینال ۲% کلیندامایسین در درمان عفونتهای باکتریال واژن تجویز میگردد . این کرم در عفونتهای واژینال ناشی از هموفیلوس واژینیتس ، گاردنلا واژینیتس ، کورینه باکتریوم واژینیتس ، عفونتهای واژینال ناشی از باکتریهای بی هوازی مصرف میگردد . کلیندامایسین واژینال در درمان ولوواژینال ناشی از تریکومونا ، کلامیدیا ، نیسریا گونوره آ ، کاندیداآلبیکنس و یا هرپس سیمپلکس ویروس موثر نمی باشد . در صورت باردار بودن ، فقط در سه ماهه دوم حاملگی میتوان از این کرم استفاده نمود .
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به کلیندامایسین ، لینکومایسین یا سایر محتویات کرم . همچنین مصرف کرم واژینال کلیندامایسین در خانمهای دارای سابقه بیماریهای التهاب روده ، کولیت اولسراتیو ، یا کولیت ناشی از آنتی بیوتیکها ممانعت دارد .
عوارض جانبی: خارش و قرمزی دهانه رحم ، درد در هنگام مقاربت ، ترشحات سفیدرنگ ، و با احتمال کمتر سردرد ، سرگیجه و منگی ، تهوع و استفراغ و درد شکمی ، حساسیت ، التهاب واژن و سرویسیت ناشی از رشد کاندیدا آلبیکانس از عوارض این دارو میباشند .
مقدار مصرف: مقدار یک اپلیکاتور از کرم ( ۵ گرم از کرم که حاوی ۱۰۰ میلی گرم کلیندامایسین فسفات میباشد ) را روزی یکبار و ترجیحا” به هنگام خواب استعمال نمایید . طول مدت درمان در خانمهای غیرباردار ۷-۳ روز و در خانمهای باردار ۷ روز میباشد .
راهنمای مصرف : قبل از مصرف دستها را شسته و اپلیکاتور را در حالت دراز کشیده وارد واژن نموده و به آهستگی محتویات آنرا به داخل واژن فشار دهید . حتی در طول عادت ماهانه درمان را قطع نکنید . در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف ، به محض به یادآوردن آن را مصرف نموده مگر آنکه نزدیک نوبت بعدی باشد . مقدار مصرف را دوبرابر نکنید .
نکات قابل توصیه:
از تماس این دارو با چشم خودداری شود . دوره درمان را حتی در صورت کاهش و یا از بین رفتن علائم بیماری کامل نمایید . در غیر اینصورت امکان عود بیماری وجود دارد . درصورت تماس ، چشمها را کاملا” با آب شستشو دهید . در طول درمان با این دارو از انجام مقاربت خودداری شود .
هشدار :
همانند سایر آنتی بیوتیکها ، مصرف این دارو ممکن است موجب عارضه کولیت پزودوممبرانس گردد . در صورت بروز اسهال یا اسهال خونی و کولیت سریعا” با پزشک تماس بگیرید . در انواع خفیف درمان با این دارو قطع و در موارد شدیدتر اقدام به درمانهای کمکی دیگر همچون تنظیم مایعات و الکترولیتها ، مصرف پروتئین کمکی و درمان با یک آنتی بیوتیک موثر بر این عارضه توصیه میگردد .مصرف این کرم ممکن است محیط واژن را برای رشد میکروارگانیسمهای غیر مستعد واژن ، بویژه قارچها همچون کاندیدا آلبیکانس ، مناسب نماید .
آسیکلوویر یک داروی ضد ویروس می باشد که در درمان عفونت های ناشی از هرپس سیمپلکس (عامل ایجاد تب خال) از جمله تب خال تناسلی شدید، مننژیت و زونا استفاده می شود. این دارو در موارد دیگری نیز بکار می رود. آسیکلوویر سدیم در قالب تزریق در دسترس است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، از این دارو برای جلوگیری و درمان عفونت های ویروسی نظیر هرپس سیمپلکس و هرپس ژینتالیس ، و درمان آبله مرغان استفاده می شود.
اگر برای جلوگیری از تبخال راجعه استفاده شود، آسیکلوویر باید به مجردی که احساس گزگز یا سوزش (که اولین علامت عود مجدد است ) آغاز شد مورد استفاده قرار گیرد. در مورد آبله مرغان اگر درمان ظرف ۲۴ ساعت اول از شروع پیدایش بثورات جلدی آغاز شود بیشترین تأثیر را خواهد داشت . زویراکس نام تجاری آسیکلوویر است .
● مکانیسم اثر :
آسیکلوویر به صورت داخل سلولی توسط آنزیم تیمیدین کیناز ویروسی به شکل منوفسفات تبدیل شده و بدنبال آن بوسیله آنزیمهای سلولی به اشکال دی فسفات و تری فسفات فعال تبدیل می گردد .
آسیکلوویر تری فسفات فعال با ورود به زنجیره DNA و نیز مهار آنزیم DNA پلی مراز هرپس ویروس ، موجب مهار سنتز و همانندسازی DNA ویروس می گردد .
● موارد مصرف :
آسیکلوویر موضعی در شروع بیماری هرپس تناسلی و در مواردمحدودی در هرپس موکوسی عفونتهای هرپس سیمپلکس در افراد با سیستم ایمنی سرکوب شده استفاده می گردد .
آسیکلوویر موضعی در درمان هرپس تناسلی راجعه موثر نمی باشد اگرچه ممکن است باعث کاهش انتشار ویروس گردد .همچنین شواهدی مبنی بر موثر بودن این دارو در پیشگیری از انتقال عفونت هرپسی وجود ندارد .
● میزان مصرف :
درمان می بایست به محض مشاهده اولین علامت هرپس شروع گردد.
به صورت موضعی میزان کافی از کرم هر سه ساعت ( ۶ بار در روز ) به محل مورد نظر مالیده می شود . در صورتیکه هنگام استفاده از دارو انگشت شما زخم و یا بریدگی دارد حتما از دستکش استفاده نمایید .
بارداری و شیردهی :
در حاملگی Category B . در شیردهی اگر زخم هرپس نزدیک نوک سینه باشد نباید استفاده گردد .
● موارد منع مصرف :
کرم آسیکلوویر در بیماران با حساسیت زیاد به ترکیبات دارو منع مصرف دارد .
● طریقه مصرف آسیکلوویر سدیم
آسیکلوویر داروی بدون نسخه نیست. آسیکلوویر را دقیقا مطابق با دستور پزشک خود مصرف و از تغییر خود سرانه دوز آن جدا پرهیز نمایید. ضمنا دستورات داخل بسته دارو را نیز به دقت مطالعه کنید. هرگز بدون مشورت با پزشک، حتی در صورت احساس بهبودی، مصرف دارو را قطع نکنید. در این صورت ممکن است عفونت شما حتی به شکل شدیدتری عود کند. آسیکلوویر تزریقی اغلب سه بار در شبانه روز و معمولا در بیمارستان یا درمانگاه تجویز می شود. این دارو باید در داخل یک مایع وریدی ریخته شده، در مدت حداقل یک ساعت تزریق شود.
● فراموش کردن دوز دارو
در صورت فراموش کردن یک دوز آسیکلوویر، به محض به خاطر آوردن دوز فراموش شده آن را استفاده کنید. اما اگر تقریبا زمان نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، طبق برنامه منظم خود عمل کنید. هرگز مقدار دارو را دو برابر نکنید.
● هشدارها و موارد احتیاط
نکات زیر را به پزشک خود اطلاع دهید: • به آسیکلوویر، سایر داروهای ضدویروسی یا هر داروی دیگری حساسیت دارید. • دارویی مصرف می کنید، اعم از داروهای با نسخه یا بی نسخه، بخصوص آنتی بیوتیک ها (به ویژه آمینوگلیکوزیدها مثل جنتامایسین)، متوترکسات، پروبنسید، زیدوودین و ویتامین ها. • مبتلا به این بیماری ها هستید یا سابقه ابتلا به آنها را دارید: بیماری کلیوی، کبدی یا ریوی، ناراحتی های سیستم ایمنی مثل ایدز و بیماری های عصبی.
● عوارض جانبی
آسیکلوویر معمولا سبب بروز عوارض ناخواسته چندانی نمی شود. در صورت ازمان یا شدت گرفتن علایم زیر، با پزشک خود مشورت نمایید: سردرد، سرگیجه، تهوع، استفراغ، ناراحتی معده و اسهال. اما اگر دچار هر یک از علایم یا نشانه های زیر شدید، بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید: اختلال هوشیاری، صرع، بی قراری، تب، بثورات جلدی، کهیر یا خارش پوست، اشکال در تنفس، گلودرد یا زخم های دهانی، درد شکم، خونریزی یا کبودشدگی غیرمعمول، زردی چشم ها یا پوست و کاهش حجم ادرار یا وجود خون در ادرار.
● نگهداری داروی
پزشک شما احتمالا نیاز چند روزه شما به آسیکلوویر را تجویز خواهد کرد. هنگام دریافت دارو از داروخانه طریقه صحیح نگهداری دارو را از داروساز سوال کنید. احتمالا وی از شما خواهد خواست دارو را در یخچال نگه دارید. نکته مهم این است که دارو را حدود نیم ساعت قبل از مصرف از یخچال خارج کرده، تا با اتاق هم دما شود. ویال ها را در محیطی خشک، تمیز و دور از دسترس اطفال نگهداری نمایید. ویال ها باید شفاف و عاری از هر گونه ذرات شناور باشند. به منظور پیشگیری از آلودگی دیگران توسط سر سوزن، آنژیوکت و ویال ها، لازم است که این وسایل به شکل مطمئنی دور ریخته شوند، در این خصوص از داروساز خود سوال کنید.
● مصرف دوز زیاد دارو و موارد اضطراری
در صورت مسمومیت یا فزون دوز به نزدیک ترین مرکز درمانی مراجعه کنید.
● تداخلات دارویی
• مصرف همزمان آسیکلوویر با سایر داروهایی که برای کلیه سمی هستند، خطر بروز آسیب کلیوی را افزایش می دهد. • آسیکلوویر ممکن است با زیدوودین و متوترکسات تداخل شدید ایجاد کند.
● کودکان و زنان باردار یا شیرده
• مصرف آسیکلوویر در کودکان باید تحت نظارت پزشک باشد. • در صورت بارداری، قصد باردار شدن یا شیردهی به کودک خود، حتما با پزشک در خصوص فواید و مضرات استفاده از آسیکلوویر حین بارداری مشورت نمایید.
● اطلاعات جانبی
• آسیکلوویر به شکل پماد، قرص و همچنین آمپول در داروخانه‌های کشور موجود است.
• اگر جایی نام داروی زوویراکس را شنیدید، بدانید که همان آسیکلوویر است.
• پماد آسیکلوویر در دسته دارویی ضدویروس‌های موضعی قرار دارد و قرص‌های آن نیز ضدویروس به شمار می‌رود.
• شیوه ساز و کار آسیکلوویر در بدن، اختلال در همانندسازی دی.ان.ای ویروس است. این دارو پس از ورود به سلول، به ماده فعال آسیکلوویر تری‌فسفات تبدیل می‌شود که این ماده موجب مهار عملکرد دی.ان.ای پلیمراز می‌شود.
• از پماد آسیکلوویر اغلب در هرپس سیمپلکس‌جلدی، مخاطی ساده و همچنین در افرادی که گرفتاری سیستم ایمنی و هرپس ناحیه تناسلی دارند، استفاده می‌شود و قرص‌های آن نیز در هرپس سیمپلکس و زونا کاربرد دارد.
• پماد آسیکلوویر به صورت موضعی برای تمام ضایعات یاد شده کاربرد دارد و هر سه ساعت در زمان بیداری و شش بار در روز به مدت یک هفته استفاده می‌شود.
• هنگام استفاده از پماد آسیکلوویر، برای جلوگیری از انتشار عفونت از دستکش لاستیکی یا انگشت پوش استفاده کنید. همچنین سعی کنید پماد به طور کامل ضایعات را بپوشاند. فراموش نکنید که این کارها را پس از شستن با آب و صابون و خشک کردن کامل استفاده کنید.
• پماد آسیکلوویر را در دمای اتاق و جای خشک نگهداری کنید.
• بیماران و خانواده‌ها باید دقت کنند هنگام استفاده از پماد آسیکلوویر، از ورود آن به داخل چشم جلوگیری کنند و از مصرف کرم‌های بدون نسخه، پماد و لوسیون به جز مواردی که پزشک صلاح می‌داند، خودداری شود. همچنین شرایط استریل طبی مانند شستن دستها پیش و پس از استفاده از دارو مراعات شود.
• درخصوص قرص آسیکلوویر نیز میزان دارو براساس نوع بیماری، وزن بیمار و شدت آن از طریق پزشک تعیین می‌شود.
• عوارض مصرف قرص و آمپول آسیکلوویر از پماد آن بیشتر است و می‌تواند دستگاه‌های عصبی، خون، گوارش، ادراری و پوستی را درگیر کند.
• پس از مصرف قرص یا آمپول آسیکلوویر در صورتی که دچار خونریزی، خستگی، گرگرفتگی و بیحالی شدید، بلافاصله پزشکتان را مطلع سازید زیرا احتمال دارد دچار یک بیماری خونی شده باشید.
• تب، لرز، بیحالی، تعریق و کاهش وزن علایم احتمالی عفونت می باشند. بروز این علایم حین درمان با آسیکلوویر، ممکن است حاکی از تشدید بیماری شما یا اضافه شدن عفونت جدید به بیماری قبلی باشد.
• اگر آسیکلوویر به درون رگ شما تزریق می شود، بهتر است با علایم عفونت جلدی ناشی از آنژیوکت آشنا باشید؛ در صورت بروز درد، گرمی، قرمزی، تورم و تحریک در ناحیه تزریق به کادر پزشکی اطلاع دهید.
• در مدت درمان حتما بطور منظم با پزشک خود در تماس باشید. پاسخ شما به آسیکلوویر، وضعیت بیماری و برخی تست های آزمایشگاهی شما باید مدام کنترل شود.
• در مدت درمان با آسیکلوویر سعی کنید به مقدار فراوان (حداقل ۶ لیوان) مایعات بنوشید.
• سعی کنید حین درمان با آسیکلوویر از قرار گرفتن غیرضروری در برابر نور آفتاب پرهیز کرده، لباس مناسب بپوشید و از عینک آفتابی و کرم های ضد آفتاب استفاده نمایید. آسیکلوویر ممکن است باعث حساسیت پوست شما به آفتاب گردد.