هموروئید همان بواسیر است و به کلافه های عروقی ناحیه مقعد گویند که به علت فشار آمدن به کف لگن در هنگام زور زدن موقع اجابت مزاج ، پر خون و متورم شده و در صورت تکرار و ادامه یافتن یبوست سبب پارگی این کلافه های عروقی شده و بصورت خونریزی و بیرون زدگی از مقعد نمایان می شود .
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، داروهای بدون نسخه مصرفی در درمان هموروئید نباید بیشتر از ۷ روز استفاده شوند. اگر بعد از این دوره مشکل بهبود نیافت بیمار باید جهت بررسی دقیق تر به پزشک مراجعه نماید. هموروئید در صورت عدم درمان میتواند منجر به بیرون زدگی، در نتیجه آلوده شدن عروق مربوطه با مدفوع و یا خونریزی این رگها شود.
● مکانیسم اثر:
این دارو دارای اثرات قابض ، ضدالتهاب و ضددرد و بی حس کننده موضعی می باشد
● موارد مصرف:
شیاف پماد آنتی هموروئید جــهت درمــان علامتی هموروئید داخلی و دیگر اختلالات مجرای معقدی مانند التهاب راســت روده ، شقاق همراه با فیستول و آزردگی و خارش اطراف معقد مصرف میشود بطوریکه یک شیاف پــس از هر اجابت مزاج مصرف می شود . قابل ذکرست که تعداد شیاف مصرفی در روز نباید بیش از مــقدار تجویزی توسط پزشک باشد .
در درمان علامتی هموروئید خارجی و هموروئید پرولاپس یافته و سایر بیماریهای دردناک اطراف مقعد و همچنین در درمان خارش قسمت خارجی دستگاه تناسلی زنان و خارش مقعد مصرف می شود .
● عوارض جانبی:
عوارض جانبی این دارو ممکن است در اثر استعمال بیش از حد مجاز آن بروز نماید در صورت بروز عوارضی مثل خارش ، قرمزی ، راش پوستی ، سوزش و درد و واکنشهای حساسیتی و خونریزی مقعدی که قبل از استعمال دارو وجود نداشته است به پزشک خود مراجعه نمائید .
● نکات قابل توصیه:
• دارو را طبق تجویز پزشک استفاده کنید .
• قبل از استعمال پماد ، مقعد را کاملا” با آب و صابون شسته و تمیز نمائید .
• قبل و پس از استفاده از اپلیکاتور آنرا با آب و صابون شسته و تمیز نمائید .
• چنانچه استعمال یک نوبت از دارو را فراموش کردید به محض به یادآوردن آنرا استعمال نمائید ولی اگر زمان استعمال نوبت بعدی فرارسیده باشد از مصرف دوباره دارو خودداری کنید .
● تداخل دارویی :
داروهای مسدد بتا آدرنرژیک از طریق کاهش جریان خون کبدی، ممکن است سرعت متابولیسم لیدوکائین موجود در فرآورده را کاهش دهند. سایمتیدین از طریق کاهش متابولیسم داروهای موجود در این فرآورده ممکن است متابولیسم آنها را به تاخیر بیاندازد.
● هشدارهـــــــا :
در صورت بروز خونریزی با پزشک معالج خود تماس حاصل نمائید .
چنانچه پس از گذشت ۱ یا ۲ هفته از مصرف دارو بهبودی حاصل نگردید و یا علائم درد ، تورم ، تحریک و قرمزی بدتر شد به پزشک خود مراجعه نمائید .
قبل از قطع استعمال دارو با پزشک خود مشورت نمائید.
● مقدار مصرف:
یک اپلیکاتور و یا یک شیاف پماد ، صبح و شب برحسب نیاز و بر اساس دستور پزشک مصرف شود .
● بارداری و شیردهی:
استعمال این دارو در بارداری و شیردهی تنها با توصیه پزشک می باشد .
● شرایط نگهداری:
دارو در دمای پایین تر از ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری و از یخ زدگی محافظت گردد. دور از دسترس اطفال نگهداری شود.
● اشکال داروئی :
پماد آنتی هموروئید در تیوبهای ۱۵ گرمی به بازار عرضه می گردد . و شیاف آنتی هموروئید .
وارفارین یک داروی ضد انعقاد است که جهت پیشگیری از ایجاد لخته در عروق تجویز می شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، این دارو به طور وسیعی در بیماران در معرض خطر تشکیل لخته مانند بیماران قلبی دچار اختلال ضربان قلب (بویژه نوع AF)، اختلالات دریچهها و یا دارندگان دریچههای مصنوعی و بیماران مستعد لخته سازی در عروق اندامها (DVT) مصرف می شود.
* اطلاعات کلی برای مصرف کنندگان
نحوه مصرف : معمولاً یک بار در روز و در زمان مشابه در هر روز مصرف می شود.
دوزاژ : میزان دوزاژ بر اساس دستور پزشک و بر اساس آزمایش INR (و یا PT) تعیین و معمولاً بین ۲ تا ۱۰ میلی گرم در روز مصرف می شود.
شروع و طول مدت اثر : اثر دارو ظرف ۴۸-۲۴ ساعت شروع می شود و طول مدت اثر دارو ۲ تا ۳ روز است.
* عوارض احتمالی
۱- خونریزی و کبودی ۲- درد شکم/ اسهال (ناشایع)
۳- تب (ناشایع) ۴- بثورات پوستی (ناشایع)
۵- یرقان (ناشایع) ۶- ریزش مو (ناشایع)
* توجهات ویژه و موارد احتیاط
• درصورت بروز خونریزی (از مخاط بینی، لثهها ، تورم مفاصل و یا کبودیهای بسیار وسیع) سریعاً با پزشک خود مشورت کنید.
• درصورت فراموش کردن مصرف به موقع به محض به یاد آوردن دارو را مصرف کنید، دوز بعدی را بر اساس برنامۀ قبلی ادامه دهید.
• اگر دچار بیماریهای کبدی مزمن، فشار خون بالا، زخم معده، استعداد به خونریزیهای طولانی هستید و یا داروهای دیگری هم مصرف می کنید قبل از مصرف موارد را به پزشک خود اطلاع دهید.
• دارو در حاملگی و دوران شیردهی معمولاً تجویز نمی شود.
• در جراحیها و یا پروسههای دندانپزشکی ممکن است دارو موقتاً نیاز به قطع داشته باشد، با پزشک یا دندانپزشک خود مشورت کنید.
• دوزاژ مثانه در این بیماران باید با احتیاط و به آرامی انجام شود.
* تداخلات
برخی داروها می توانند بر عملکرد دارو تأثیر گذاشته و اثر آن را کم یا زیاد کنند. مهمترین این داروها عبارتند از: آسپیرین، داروهای ضد تشنج، قرصهای خوراکی ضد بارداری، داروهای ضد درد و ضد التهاب غیر استروئیدی (مانند بروفن، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ناپروکسن و مفنامیک اسید)، سایمتیدین، برخی داروهای ضد دیابت، برخی آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد یبوست و ادرارآور و مصرف الکل.
Clopidogrel (Plavix/Osvix)
این دارو مانند آسپیرین از دستۀ داروهای ضد پلاکت است و جهت پیشگیری از تشکیل لخته در عروق تجویز می شود. کلوپیدوگرل در برخی از بیماریها و نیز در کسانی که امکان مصرف آسپیرین را ندارند بر این دارو ارجحیت دارد.
* اطلاعات کلی برای مصرف کنندگان
نحوه مصرف : روزانه یک بار.
دوزاژ : ۷۵ میلی گرم روزانه.
شروع و طول مدت اثر : اثر دارو ظرف یک ساعت شروع و به مدت ۲۴ ساعت تأثیر دارد.
* عوارض احتمالی
۱- کبودی/ خونریزی از مخاطات (شایع) ۲- خونریزی/ زخم معده (ناشایع)
۳- خونریزی از ادرار (ناشایع) ۴- تهوع/ استفراغ (ناشایع)
۵- درد شکم/ استفراغ (ناشایع) ۶- سردرد/ سرگیجه (ناشایع)
۷- گلو درد (ناشایع) ۸- بثورات پوستی/ خارش (ناشایع)
* توجهات ویژه و موارد احتیاط
• درصورت فراموش کردن مصرف، به محض به خاطر آوردن دارو را مصرف کنید ولی اگر تا دوز بعدی کمتر از ۴ ساعت زمان داشتید، دارو را مصرف کرده ولی دوز بعدی را نخورید.
• درصورتیکه دچار بیماریهای کبد یا کلیه، زخم معده هستید و یا داروهای دیگری هم مصرف می کنید پزشک خود را در جریان قرار دهید.
• بی ضرر بودن دارو در حاملگی یا شیردهی کاملاً ثابت نشده، در این موارد با پزشک خود مشورت کنید.
• درصورت نیاز به جراحی ممکن است دارو از یک هفته قبل نیاز به قطع شدن داشته باشد. با پزشک یا دندانپزشک خود مشورت کنید.
• دارو جهت اطفال توصیه نمی شود.
* تداخلات
مصرف همزمان آسپیرین و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (مانند دیکلوفناک، ایبوپروفن، ناپروکسن، ایندومتاسین و مفنامیک اسید). با کلوپیدوگرل احتمال بروز خونریزیهای گوارشی را افزایش می دهد.
زاندروکس XANDROX دارویی است که برای افزایش رشد مو و درمان ریزش مو استفاده می شوند. در این بخش از مجله پزشکی دکتر سلام شما را با زاندروکس آشنا می کنیم.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، ماده اصلی داروی زاندروکس XANDROX همان مینوکسیدیل است و بر خلاف تمام تبلیغات اینترنتی که این محلول ( دارو ) را معجزه پرشکی اعلام می کنند تفاوت چندانی با مینوکسیدیل ندارد زاندروکس از موارد ذیل تشکیل شده است:
- MINOXIDIL RETINOIC KETOCONAZOLE اسید AZELAIC مزایای MINOXIDIL یک محرک رشد مجدد مو می باشد که نتایج آن تثبیت شده است .
نکاتی که در هنگام مصرف زاندروکس باید رعایت گردد :
۱- از تماس محلول با چشم و دهان خودداری فرمایید
۲- هرگز برای جای دیگر بدن استفاده نکنید .
۳- بیش از مقدار توصیه شده استفاده نکنید .
۴- پس از استعمال حتما دستها را بشویید .
۵- استفاده محلول برای سنین زیر ۱۸ سال توصیه نمی شود .
۶- برای خانمهای حامله و خانمهایی که در مرحل اولیه حاملگی هستند توصیه نمی شود . اگر ریزش موی خود مطمئن نیستید استفاده از زاندروکس توصیه نمی گردد
۷- اگر به تازگی ریزش موی شما شروع شده استفاده از زاندروکس توصیه نمی شود .
۸- زاندروکس بر روی ریزش ارثی تاثیر ندارد .
۹- اگر پوست حساس دارید و یا لکه های قرمز و حساسیتهای پوستی دارید استفاده از زاندروکس تا درمان آن حساسیت توصیه نمی شود .
۱۰- از تابش مستقیم خورشید بر روی پوست سر و خود محلول جلوگیری می کند .
موارد منع مصرف زاندروکس :
موارد منع مصرف شامل تمام موارد منع مصرف مینوکسیدیل و همچنین موارد زیر است :
عموما خارش و قرمزی محسوس بر روی پوست سر ایجاد می گردد . اگر این خاصیت ادامه پیدا کند . حتما با پزشک مشورت نمایید .
در صورت تماس با چشم فورا با آب شستشو دهید .
اگر شما آلرژی و یا حساسیت به خصوصی دارید در مصرف زاندروکس حتما با پزشک مشورت نمایید .
در موارد عارض شده زیر مصرف دارو را قطع کرده و حتما به پزشک مراجعه فرمایید .
۱- درد سینه ۲- طپش قلب ۳- غش کردن ۴- افزایش وزن ناگهانی ۵- ضخامت موهای صورت ۶- قرمزی و حساسیت طولانی مدت پوست سر
اگر می خواهید درمورد منوکسیدیل نیز اطلاعات کسب کنید از طریق لینک زیر می توانید به بخش توضیحات مینوکسیدیل مراجعه کنید.
داروی ایندومتاسین جزو داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) میباشد و بنابراین دارویی مسکن است. ایندومتاسین مسکن غیرمخدری است که برای تسکین آرتریتها یا التهاب و درد مفاصل استفاده میشود. به سبب خواص ضدالتهابیاش، در درمان بیماریهایی مثل آرتریت روماتویید، اسپوندیلیت آنکیلوزان، آرتروز، آرتریت نقرسی ، التهاب مفصل و التهاب تاندون بسیار مؤثراست. ایندومتاسین از داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، ایندومتاسین را همیشه با غذا، بلافاصله پس از غذا، یا با آنتی اسید بخورید تا به معدهتان کمتر آسیب بزند و موجب سوزش معده نشود.
پیش از ریختن سوسپانسیون آن، شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. برای جلوگیری از تحریک و آسیب مری، پس از خوردن قرص و کپسول ایندومتاسین، ۱۵ تا ۳۰ دقیقه دراز نکشید.
موارد مصرف
ایندومتاسین مسکنی بسیار قوی است که معمولاً برای کاهش دردهای مفصلی برای سالخوردگان تجویز میشود. قدرت ضد درد بودن این مسکن از پیروکسیکام بیشتر است.
نامهای غیر ژنریک
این دارو با نامهای تجاری INDIC و INDOSUPP نیز عرضه میشود.
اشکال دارو
این دارو بصورت کپسول ۲۵ میلی گرمی، قرص آهسته رهش ۷۵ میلی گرمی و شیافهای ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرمی ارائه میشود.
مقدار مصرف دارو
بزرگسالان: ابتدا ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم، دو تا سه بار در روز. سپس یک هفته درمیان به میزان ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم در هر نوبت افزایش مییابد. مقدار مصرف روزانه حداکثر ۲۰۰ میلیگرم میباشد. پس از گرفتن نتیجه مقدار مصرف به پایینترین دوز کاهش مییابد.
کودکان:۱/۵ تا ۲/۵ میلیگرم به ازای هر کیلو وزن بدن بطور روزانه در سه یا چهار نوبت.حداکثر مقدار مجاز ۴ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن میباشد. پس از گرفتن نتیجه مقدار مصرف به پایینترین حد که علائم بیماری را کنترل کند کاهش مییابد.
عوارض جانبی
شایعترین عوارض جانبی: اختلالات گوارشی، تهوع و اسهال، سردرد شدید هنگام صبح. خواب آلودگی، سرگیجه، ناراحتی عصبی، وزوز گوش و بیخوابیو بالا بردن فشار خون
نکات قال توجه
۱) ایندومتاسین مسکن غیرمخدری است که برای تسکین آرتریت ها یا التهاب مفاصل متوسط تا شدید استفاده می شود.
۲) به سبب خواص ضدالتهابی اش، در درمان بیماری هایی مثل آرتریت روماتویید، اسپوندیلیت آنکیلوزان، آرتروز، آرتریت نقرسی، التهاب بورس مفصل و التهاب تاندون بسیار مؤثراست. ایندومتاسین از داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی است.
۳) ایندومتاسین را همیشه با غذا، بلافاصله پس از غذا، یا با آنتی اسید بخورید تا به معده تان کمتر آسیب بزند و موجب سوزش سردل نشود. پیش از ریختن سوسپانسیون آن، شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. برای جلوگیری از تحریک و آسیب به مری پس از خوردن قرص و کپسول ایندومتاسین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه دراز نکشید.
۴) در صورت بروز هریک از علایم زیر مصرف ایندومتاسین را قطع کنید: درد قفسه سینه، خستگی یا خواب آلودگی شدید، سردرد شدید هنگام صبح، تغییرات خلقی یا گیجی، گزگز انگشتان دست ها و پاها، خون ریزی از مقعد (در موارد استعمال شیاف)، درد یا سوزش معده، تهوع یا استفراغ، مدفوع سیاه و قیری، لرز، تب، درد عضلانی، به ویژه اگر درست قبل یا هم زمان با بروز بثورات جلدی رخ دهند، افزایش وزن، کبودی یا خون ریزی غیرعادی، بثورات جلدی، زخم های دهانی یا تب یا گلودردی که پیش از مصرف ایندومتاسین وجود نداشته است.
۵) افراد مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و دیگر مشکلات خون ریزی دهنده هستند..
۶) یک واکنش حساسیتی نادر به ایندومتاسین آنافیلاکسی است که به مراقبت و توجه فوری و پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می کند. در صورت بروز تورم لب ها و اطراف چشم، کهیر یا تورم های روی پوست، ضربان قلب تند، خس خس سینه یا مشکل در تنفس، مصرف ایندومتاسین را قطع کرده، با یک مرکز اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
۷) در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایندومتاسین، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی، سابقه ابتلا یا ابتلا به پولیپ های بینی مرتبط با آسپرین، زخم های یا التهاب های دستگاه گوارش، هموفیلی یا دیگر مشکلات خون ریزی دهنده، زخم های دهانی یا بیماری های کبدی یا کلیوی.
۸) هنگام مصرف ایندومتاسین توصیه می شود برچسب روی همه داروهای مجاز بدون نسخه را به دقت بخوانید تا مطمئن شوید که دارویی مصرف نمی کنید که حاوی داروهای ضد التهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایندومتاسین تداخل ایجاد می کند، باشد. به خاطر داشته باشید که آسپرین یک داروی ضدالتهابی غیراستروییدی است.
۹) پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از اینکه ایندومتاسین مصرف می کنید، مطلع سازید. این دارو ممکن است موجب کبودی یا خون ریزی شدید شود.