مقدمه :
در بین داروهایی که توسط پزشک برای بیماران قلبی توصیه می شود ، نیتراتها و بلوک کننده های گیرنده بتا بیشتر به چشم می خورد که لازم است مصرف کنندگان ین دسته از داروها مواردی را هنگام مصرف رعیت کنند .
* نیتراتها
( ایزوسورباید دی نیترات ؛ پرل T.N.G ، پماد نیتروبید ، قرص نیتروکانتین )
این داروها با اثرات ضدآنژین ؛ پائین آورنده فشارخون ( بخصوص شکل تزریقی ) و کاهنده بار قلب اثر خود را اعمال می کنند .
مکانیسم اثر این داروها به این شکل است که سبب کاهش تقاضای اکسیژن در عضله قلبی می شوند این امر ناشی از کاهش بار ورودی و خروجی بطن چپ بدلیل گشاد شدن عروق ریوی و شریانی همراه با انتشار مؤثرتر جریان خون عضله قلب می باشد و اثر پایین آورنده فشار خون آن ناشی از گشاد کردن عروق محیطی می باشد .
توصیه های لازم هنگام مصرف نیتراتها :
در صورت بروز تاری دید ؛ خشکی دهان مصرف دارو را قطع نمائید .
برای جذب سریعتر بهتر است اشکال خوراکی این دارو با یک لیوان آب و با معده خالی مصرف شود .
دوره درمان را کامل مصرف کنید .
به هنگام مصرف قرص زیرزبانی آن را زیرزبان قرار داده و تا زمانی که قرص حل نشده از خوردن و نوشیدن آن اجتناب کنید .
به هنگام استفاده از پمادنیتروگلیسرین پیش از مصرف پوست را تمیز کنید ؛ به میزان دستور داده شده روی پوست بمالید و از ماساژ دادن محل خودداری کنید دارو را بر روی محلهای بدون موی پوست بگذارید .
از جویدن و خرکردن قرص زیر زبانی و همچنین بلعیدن آن خودداری کنید .
با بروز اولین علائم آنژین بنشینید و از قرص زیرزبانی استفاده کنید .
برای جلوگیری از حمله آنژینی ۵-۱۰ دقیقه قبل از امکان وقوع یک حادثه استرس زا قرص زیرزبانی استفاده کنید .
در صورتیکه یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یادآوردن آن را مصرف نمائید ولی اگر تا نوبت بعدی کمتر از دو ساعت فاصله باشد از مصرف آن خودداری کنید .
سردرد عارضه عادی نیترات هاست که با ادامه درمان کاهش می یابد در صورت تداوم یا تشدید سردرد به پزشک مراجعه نمائید .
پیش از قطع مصرف دارو به پزشک مراجعه کنید ممکن است کاهش تدریجی مقدار مصرف دارو مورد نیاز باشد .
* بلوک کننده های گیرنده های بتا ( پروپرانول ؛ آتنولول )
این داروها با اثرات ضدآنژین صدری ؛ ضدآریتمی ، کاهنده فشارخون ، پیش گیری کننده از آنفارکتوس مجدد ، پیش گیری کننده از سردردهای عروقی ، درمان کمکی اضطراب مورد مصرف قرار می گیرند .
این داروها اثرات اعصاب سمپاتیک را با رقابت در اتصال به گیرنده های بتا مسدود می کنند . گیرنده های بتا در بدن دو دسته اند :
گیرنده های بتا یک که این گیرنده ها در نسوج قلب وجود دارند .
گیرنده های بتا دو که در بافتهای دیگری به جز قلب ( مثلاً در ریه ) یافت می شوند .
برخی از این داروها بصورت انتخابی فقط بر روی بتا یک اثر می کنند و برخی بطور غیرانتخابی تمام گیرنده های بتا را مسدود می نمایند و برخی از این داروها با مقادیر کم گیرنده های بتا یک را مسدود و با اقزایش مقدار دارو شروع به انسداد گیرنده های بتا دو می نمایند .
نکات قابل توصیه :
این دارو در صورتیکه ضربان قلب کمتر از ۴۵ ضربه در دقیقه باشد یا فشار خون کمتر از ۱۰۰ میلیمتر جیوه باشد منع مصرف دارد .
در صورت قطع ناگهانی مصرف این دارو خطر تشدید آنژین – آنفارکتوس میوکارد و بی نظمی ضربان قلب وجود خواهد داشت .
در صورت بروز افسردگی روانی ناشی از این دارو بخصوص پروپرانول مصرف این دارو باید قطع شود .
در صورتیکه بعد از یک دوره درمان لازم است مصرف دارو قطع شود باید به تدریج و حداقل طی ۳ روز تا دو هفته صورت بگیرد .
ممکن است در حین مصرف این داروها به محدودیت مصرف نمک در رژیم غذایی ویا کاهش وزن نیاز باشد .
این داروها زیادی فشارخون را درمان نمی کنند بلکه آن را کنترل می نمایند و ممکن است مصرف آن تا پایان عمر ضروری باشد .
مصرف دارو را حتی اگر احساس بهبودی گردید ادامه دهید و به دستورات پزشک معالج توجه نمائید .
در بیماران مبتلا به دیابت ، با مصرف این دارو ممکن است گاهی غلظت قندخون افزایش یابد .
این داروها را می توان هم با غذا و هم با معده خالی میل نمود .
اطلاعات مورد نیاز شما در رابطه با مکمل ها و قرص های ویتامین
آیا مصرف روزانه یک یا دو یا ده قرص ویتامین ، مواد معدنی و یا سایر مکمل ها صحیح است ؟
تصمیم گیری در مورد اینکه آیا از مکمل های ویتامینی استفاده شود و در این صورت هم از چه مکملی استفاده شود روز به روز سخت تر می شود . به نظر می رسد در هر روز یک مطالعه جدیدی در مورد این مواد انجام شده که باعث ابهام بیشتر در مورد نقش این مکمل ها در سلامتی ما می شود .
* روزی یک عدد
اگر چه افراد مبتلا به بیماریهای خاص ممکن است به مکمل های بیشتری احتیاج داشته باشند ، اما متخصصین عقیده دارند که تقریباً تمام افراد از مصرف روزی یک عدد مولتی ویتامین دارای مواد معدنی سود خواهند برد .
حتی در صورت استفاده از بهترین رژیم غذایی نمی توان تمامی بیش از ۴۰ ماده غذایی مورد نیاز روزانه بدن را بطور کامل تأمین کرد . تخمین زده می شود که فقط ۳ درصد افراد به اندازه کافی توصیه های تغذیه ای را بطور کامل رعایت می کنند و روشن است که وضعیت کلی بیشتر ررژیم های غذایی را می توان با مصرف روزانه یک عدد قرص مولتی ویتامین مینرال بهبود بخشید .
و بدین منظور لزومی در استفاده از مارک های مشهور وجود ندارد و یک مارک ژنریک بهمان خوبی مارک های مشهور می باشد . برای انتخاب مارک مناسب اجزاء تشکیل دهنده روی بسته را با سایر مارک ها مقایسه کرده و به دنبال قرص هائی باشید که تا ۱۰۰ درصد نیاز روزانه بیشتر ویتامین ها و مواد معدنی را تأمین کنند .
* خیلی زیاد از یک چیز خوب
یکی از مسائل مبتلابه در مورد ویتامین ها و مواد معدنی مصرف بیش از حد آنها می باشد . متخصصین تغذیه سالهاست که در مورد خطرات مصرف بیش از حد ویتامین ها ومواد معدنی هشدار داده اند ، بخصوص در مورد ویتامین های محلول در چربی ( ویتامین K,E,D,A ) که به راحتی از بدن دفع نمی شوند .
افرادی که روز خود را با یک نوشیدنی ویتامینی شروع می کنند ، در طول روز شکلاتهای انرژی زا و غذاهای غنی شده مصرف می کنند و معجونی از مکمل های مختلف را می خورند در معرض ابتلا به مسمومیت های شدید با ویتامین و مواد معدنی هستند .
از طرف دیگر مصرف روزانه یک عدد مولتی ویتامین شما را د رمعرض خطر مسمومیت قرار نخواهد داد . احتمال کمبودهای تغذیه ای بسیار بیشتر از خطر مصرف بیش از حد ویتامین ومواد معدنی است .
* اول غذا
متخصصین اعتقاد دارند که این نکته را باید در ذهن داشت که مکمل ها برای بهبودی ونه جایگزینی یک رژیم صحیح است . دلیل این مسئله نیز وجود موادی بیشتر از مواد معدنی و ویتامین در غذاست .
بهتر است که مواد مغذی را از غذاها بدست بیاوریم تا مکمل ها ، چون ترکیبات مهمی مثل فیبرها و مواد شیمیائی گیاهی که در غذا هست در یک قرص وجود ندارد . مرتباً اثرات مفید مواد مختلف موجود در غذا بر روی سلامتی انسان کشف می شود . برای مثال محققین اخیراً دریافته اند که آنتی اکسیدانهای موجود در بعضی از میوه ها و سبزیهای روشن در مقابل آرتریت از انسان محافظت می کنند .
در چه مواردی باید ویتامین مصرف شود ؟
برای زنان حامله و شیرده ، مصرف ویتامین در دوران حاملگی باعث وجود مواد تغذیه ای کافی برای اطمینان از رشد و تکامل جنین و یا طفل شیرخوار می شود . اسیدفولیک هم قبل از حاملگی و هم در طی حاملگی برای پیشگیری از نقایص مادرزادی بسیار مهم است .
سیگاریها نیاز به مصرف ویتامین C اضافی دارند . این نیاز را می توان با استفاده از یک مکمل و یا مصرف غذاهای غنی از ویتامین C ، میوه های ترش ، فلفل قرمز ، توت فرنگی ، بروکلی و گوجه فرنگی تأمین کرد .
افرادی که رژیم می گیرند ممکن است در صورت انتخاب غذاهای اشتباه دچار کمبود مواد غذائی شوند . بهترین استراتژی خوردن حداقل سه وعده غذا در روز و انتخاب غذاهای غنی مثل میوه ، سبزیجات ، غلات کامل و لبنیات کم چرب می باشد . برای پوشاندن کمبودهای تغذیه ای ، هوشمندانه ترین روش مصرف یک عدد مولتی ویتامین است .
اگر شما دچار یک بیماری مزمن هستید مصرف روزانه یک عدد مولتی ویتامین روش مطمئنی است . با پزشک خود در مورد برآورده شدن تمامی نیازهای تغذیه ای تان مشورت کنید .
اگر شما گیاهخوار هستید رژیم غذائی مخصوص شما نشان میدهد که به چه مکمل هائی نیاز دارید . گیاهخوارانی که اصلاً از محصولات حیوانی استفاده نمی کنند باید توجه خاصی به پروتئین ، آهن ، روی ، کلسیم ، ریبوفلاوین ، ویتامین های A,D,B12 و ید داشته باشند . کمبود اینگونه مواد تغذیه ای را می توان با طراحی یک روش تغذیه ای مناسب و شامل مکمل ها برطرف کرد .
۲- آیا تمامی افراد از مصرف روزانه یک عدد مولتی ویتامین مینرال سود می برند .
یک مولتی ویتامین پایه و متناسب با سن و جنس تأمین کننده ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز برای برطرف کردن کمبودهای تغذیه ای رژیم غذائی شماست . اکثر قرصهای مولتی ویتامین تا ۱۰۰ درصد نیاز روزانه شما به مواد تغذیه ای را که در این قرص ها وجود دارد برطرف می کند . البته استثناءهایی وجود دارد ، کلسیم و منیزم مورد نیاز برای برطرف نمودن نیاز روزانه ۱۰۰ درصد در یک قرص مولتی ویتامین بسیار حجیم می باشد .
در صورتی که روزانه سه وعده از محصولات لبنی یا غذاهای غنی از کلسیم استفاده نمی کنید احتمالاً نیازمند مصرف کلسیم اضافی خواهید بود اما اکثریت رژیم های غذائی صحیح که شامل اسفناج ، ماهی و آجیل باشند منیزیوم کافی را تأمین می کنند .
آیا برای تکمیل رژیم غذائی روزانه یک قرص مولتی ویتامین و مصرف غذاهای غنی شده ضررت دارد ؟
تعداد بسیار معدودی از غذاهای غنی شده در بازار وجود دارند که ۱۰۰ درصد نیاز روزانه شما به مواد تغذیه ای را مرتفع سازند . همیشه یک حاشیه اطمینان در قرصهای مولتی ویتامین وجود دارد و بنابراین استفاده همزمان از یک عدد مولتی ویتامین و غذاهای غنی شده مجاز است .
ایا ویتامین ها و مواد معدنی تاریخ انقضاء دارند ؟
تمام شیشه های مواد مکمل باید دارای تاریخ انقضاء باشند هنگام خرید این تاریخ را بررسی کرده و مطمئن شوید که می توانید تمامی آنرا قبل از تاریخ انقضاء مصرف کنید . در غیراینصورت می توانید مولتی ویتامین با شیشه های کوچکتر خریداری نمائید .
آیا می توان در هر سنی بدون مصرف مکمل ها سالم باشیم ؟
شما می توانید تمام مواد تغذیه ای خود را از یک رژیم غذایی صحیح بدست آورید ولی مسئله در این است که اکثریت افراد این کار را نمی کنند . برای اطمینان از وضعیت تغذیه ای خود حداکثر تلاشتان را برای استفاده از یک رژیم غذایی مناسب بعمل آورده و مصرف روزانه یک عدد مولتی ویتامین را بصورت یک عادت درآورید .
در چه زمانی از روز باید مکمل مصرف شود ؟
مصرف مکمل ها با غذا توصیه می شود و بهترین حالت مصرف مکمل با حجیم ترین وعده غذایی است تا جذب را به حداکثر رسانده و مانع از ناراحتی معده شود . البته بهترین زمان مصرف مکمل برای شما زمانی است که بصورت مستمر مصرف مکمل را به یاد داشته باشید .
آیا مکمل ها می توانند انرژی لازم برای بدن را تامین کنند ؟
علیرغم ادعاهای ذکر شده بر روی بعضی از برچسب ها ، تنها راه بدست آوردن انرژی از طریق کربوهیدراتها ، پروتئینها و یا چربی هاست . ویتامین ها و مواد معدنی انرژی را تأمین نمی کنند . معمولاً توصیه می شود از یک مولتی ویتامین پایه استفاده شده و از مکمل های دارای گیاهان و یا مواد شیمیائی اضافی که ادعای افزایش انرژی می کنند پرهیز شود .
آیا ورزشکاران نیاز به مکمل های ویژه ای جهت بهبود عملکرد خود دارند ؟
ورزشکارانی که کالری کافی برای پوشش نیازهای تغذیه ای خود دریافت می کنند تمام مواد تغذیه ای مورد نیاز خود را در این رژیم پیدا می کنند و مدارک نسبتاً کمی در جهت عملکرد بهبود عملکرد ورزشکاران به وسیله ویتامین ها و مواد معدنی اضافه وجود دارد .
دیازپام برای تسکین اضطراب ، اختلالات خواب ، و اختلالات هراس تجویز می شود. این دارو همچنین به عنوان ضد تشنج و شل کننده ماهیچه اسکلتی استفاده می شود.
اشکال دارویی :
قرص های ۲ و ۵ و ۱۰ میلی گرمی در جعبه های ۱۰۰ عددی .
مکانیزم اثر:
با اثر برگیرنده اختصاصی درغشای سلولی عصبی اثر مهاری گاماآمینوبوتیریک اسید (GABA) را که در تمامنواحی CNS باعث مهار پیش سیناپسی وپس سیناپسی می گردد، تسهیل کرده یاافزایش می دهد.
فارماکونتیک:
از راه خوراکی سریع و بهخوبی جذب می شود. جذب آن از راهعضلانی به محل تزریق بستگی دارد وممکن است آهسته و نامنظم صورت گیرد.
اگر به عضله دلتوئید تزریق گردد جذب آنمعمولا سریع و کامل خواهد بود. اتصالآن به پروتئینهای پلاسمایی تا ۹۹ درصدمی باشد. در کبد متابولیزه شده و بهمتابولیت دزمتیل دیازپام و اگزازپام تبدیل می شود.
نیمه عمر دیازپام در پلاسما ۱-۲ روز است در حالی که نیمهعمر دزمتیل دیازپام حدود ۶۰ ساعتاست. متابولیت دارو از طریق کلیه دفعمی شود.
مواردمصرف:
این دارو برای اضطراب ، سندرم قطع مصرف الکل ، اختلالات تشنجی ، درمان اضافه صرع میوکلونیک ، درمان وحشت و ترس بیش از حد ، اسپاسم عضلات اسکلتی ، سردرد ، تکانهای غیر ارادی یا لرزش توصیه می شود .
در کوتاه مدت برای درماناضطراب و بیخوابی، و بهعنوان داروی کمکی در درمان علائم حاد قطع مصرفداروها، حمله مداوم صرعی و تشنجاتناشی از تب و مسمومیتها، گرفتگی عضلات اسکلتی، مصرف قبل از جراحی(بهعنوان داروی پیش بیهوشی) بهکارمیرود.
مقدارمصرف:
خوراکی:
بزرگسالان:
برای درمان اضطراب،۲ میلیگرم سه بار در روز و در صورتنیاز تا mg/day 15-30 در مقادیر
منقسم مصرف می شود. در افراد کهنسالنصف این مقدار مصرف شود در درمانبیخوابی همراه با اضطراب، ۵-۱۵میلیگرم در موقع خواب مصرف می شود.
مقدار مصرف در افراد مسن نصف مقدار تجویز شده برای افراد بالغاست.
کودکان:
در درمان راه رفتن در خواب وترس بچهها، ۱-۵ میلیگرم در موقع خوابمصرف می شود.
تزریقی:
بزرگسالان:
از راه تزریق وریدی در حملهمداوم صرعی ۱۰-۲۰ میلیگرم با سرعت۰/۵ میلیلیتر (۲/۵ میلیگرم) طی ۳۰ ثانیه،تجویز می شود و در صورت لزوم ۳۰-۶۰دقیقه بعد تکرار میگردد.
ممکن است پساز تزریق اول، انفوزیون وریدی تا حداکثرmg/kg 3 در طول ۲۴ ساعت انجام شود.
دردرمان اضطراب حاد شدید، کنترل حملاتپانیک حاد و درمان علائم حاد قطع مصرفدارو، مقدار ۱۰ میلیگرم مصرف می شودکه در صورت نیاز بعد از ۴ ساعت می توانآن را تکرار کرد.
کودکان:
مقدار mcg/kg ۲۰۰-۳۰۰یا ۱میلیگرم به ازای هر سال سن مصرفمی شود.
موارد منع مصرف: در ضعف تنفسی،نارسایی حاد ریوی، حالات فوبیک،نارسایی کبدی، سایکوز مزمن، دپرسیونو اضطراب همراه آن نباید مصرف شود.
هشدار:
۱ ـ در بیماری تنفسی، ضعفعضلانی، بیماران با سابقه مصرف نابجای دارو یا افراد با اختلال شخصیتی با احتیاط مصرف شود.
۲ ـ در افراد مسن، نارسائی کبدی و کلیوی مقدار مصرف دارو باید کاهش داده شود.
۳ ـ از مصرف طولانی مدت خودداری گردد.
۴ ـ در صورت مصرف طولانی مدت برای جلوگیری از بروز عوارض قطع مصرف،دارو را باید بهتدریج قطع کرد.
۵ ـ در موقع تزریق وریدی، وسایل لازمبرای برگرداندن ضعف تنفسی و تهویهمکانیکی، باید در دسترس باشد.
۶ ـ در موقع انفوزیون وریدی این دارو بایدکاملا احتیاط نمود چون کاملا خطرناکاست، باید انفوزیون وریدی دیازپام درپخش مراقبتهای ویژه انجام شود.
۷ ـ تزریق سریع وریدی آن ممکن استمنجر به بروز آپنه، کاهش فشار خون،برادی کاردی یا ایست قلبی شود. (تزریقهر پنج میلیگرم دارو حداقل باید یک دقیقهطول بکشد).
۸ ـ تزریق وریدی دیازپام نباید دروریدهای کوچک (مانند مچ دست و پا)انجام شود و باید دقت نمود که داخلشریان تزریق نشده و سوزن تزریق نیز ازرگ خارج نشود تا از بروز ترومبوزوریدی، فلبیت، تحریک موضعی، ورم وبندرت صدمه عروقی جلوگیری شود.
۹ ـ از تزریق عضلانی، زمانی استفادهمی شود که مصرف خوراکی و وریدی ممکن نیست.
۱۰ ـ در افراد کهنسال با احتیاط مصرفشود و مقادیر مصرف دارو با توجه بهکارکرد کبد و کلیه تنظیم گردد.
موارداحتیاط:
تداخلات داروئی:
مصرف همزمان باداروهای مضعف CNS، ضد دردهای مخدر، بیهوشکنندههای عمومی،مهارکنندههای مونوآمینواکسیداز (MAO)،ضدافسردگیهای سه حلقهای و داروهای پایینآورنده فشار خون که باعث تضعیفCNS می شوند (مانند کلونیدین و متیلدوپا) و رزرپین ممکن است اثر مضعفCNS این دارو را تشدید نماید.
آنتیاسیدهاجذب دیازپام را به تأخیر می اندازند، اماروی میزان جذب تأثیری ندارند.
مصرفهمزمان با تریمتافان قبل از عمل جراحی،باعث تشدید اثر پایینآورنده فشار خونشده و خطر سقوط شدید فشار خون،شوک و کلاپس قلبی ـ عروقی را در طی جراحی افزایش میدهد.
مصرف همزمان باکاربامازپین سبب افزایش متابولیسم وکاهش غلظت سرمی دیازپام میگردد.
سایمتیدین متابولیسم دیازپام را مهارنموده، سبب تأخیر دفع دیازپام و افزایشغلظت پلاسمایی آن می شود.
ایزونیازیدممکن است از طریق مهار دفع دیازپامغلظت پلاسمایی آن را افزایش دهد.ریفامپین ممکن است دفع دیازپام راافزایش دهد و موجب کاهش غلظت سرمی آن می شود.
عوارض جانبی:
خواب آلودگی روز بعد ازمصرف، گیجی و آتاکسی (بهخصوص درافراد مسن) فراموشی، وابستگی،تحریکپذیری غیرعادی و در برخی مواردسردرد، سرگیجه، افت فشار خون، افزایشترشحات بزاق، کرامپ و درد در ناحیهشکم، بثورات جلدی، اختلال بینائی، تغییردر میل جنسی، احتباس ادرار، اختلالاتخونی و یرقان از عوارض احتمالی ایندارو است.
درد، ترومبوفلبیت و ندرتاً آپنهو افت فشار خون با تزریق این داروگزارش شدهاست.
چگونگی مصرف
دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز می شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکل های مایع دیازپام را می توان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند.
اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:
افت قوای ذهنی ؛ خواب آلودگی شدید؛ تکلم نامفهوم ؛ ضربان قلب کند؛ تنگی نفس ؛ عدم تعادل ؛ بثورات جلدی ؛ گلودرد؛ تب ؛ لرز؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی ؛ زخم های دهانی ؛ زردی پوست یا چشمان ؛ از دست رفتن حافظه ؛ بی خوابی ؛ اضطراب ؛ یا تحریک پذیری .
دیازپام می تواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد؛
علایم ترک دارو عبارتند از:
گیجی ، افت قوای ذهنی ، دردهای شکمی ، افزایش تعریق ، تهوع ، استفراغ ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزن سوزن شدن یا گزگز. اگر می خواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد.
علایم زیر ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل ساز شوند نیاز به گزارش دارند:
سرگیجه ، خواب آلودگی ، خشکی دهان ، سردرد، تهوع ، یبوست ، اسهال ، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به دیازپام ، بنزودیازپین های دیگر، یا هرگونه ماده غذایی ، رنگ های خوراکی ، یا نگه دارنده ها.
بارداری یا شیردهی .
مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل ، آرامبخش ها، داروهای ضدافسردگی ، یا داروهای ضدتشنج .
سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم )، میاستنی گراویس ، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفی زم یا ابتلا به این موارد.
هنگام مصرف دیازپام توصیه می شود
به پزشکتان به طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب آلودگی و افت سطح هوشیاری می شوند.
در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید.
اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف می کنید.
دیازپام را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد می شود).
دیازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف دیازپام نباید
داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید.
الکل بنوشید.
دیازپام را به عنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت ممکن است تا بی اثر شدن دارو خواب آلوده باشید و فراموشکار شوید .
دیازپام برای تسکین اضطراب ، اختلالات خواب ، و اختلالات هراس تجویز می شود. این دارو همچنین به عنوان ضد تشنج و شل کننده ماهیچه اسکلتی استفاده می شود.
چگونگی مصرف
دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز می شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکل های مایع دیازپام را می توان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند.
اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:
افت قوای ذهنی ؛
خواب آلودگی شدید؛ تکلم نامفهوم ؛ ضربان قلب کند؛ تنگی نفس ؛ عدم تعادل ؛ بثورات جلدی ؛ گلودرد؛ تب ؛ لرز؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی ؛ زخم های دهانی ؛ زردی پوست یا چشمان ؛ از دست رفتن حافظه ؛ بی خوابی ؛ اضطراب ؛ یا تحریک پذیری .
دیازپام می تواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد؛
علایم ترک دارو عبارتند از:
گیجی ، افت قوای ذهنی ، دردهای شکمی ، افزایش تعریق ، تهوع ، استفراغ ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزن سوزن شدن یا گزگز. اگر می خواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد.
علایم زیر ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل ساز شوند نیاز به گزارش دارند:
سرگیجه ، خواب آلودگی ، خشکی دهان ، سردرد، تهوع ، یبوست ، اسهال ، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به دیازپام ، بنزودیازپین های دیگر، یا هرگونه ماده غذایی ، رنگ های خوراکی ، یا نگه دارنده ها.
بارداری یا شیردهی .
مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل ، آرامبخش ها، داروهای ضدافسردگی ، یا داروهای ضدتشنج .
سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم )، میاستنی گراویس ، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفی زم یا ابتلا به این موارد.
هنگام مصرف دیازپام توصیه می شود
به پزشکتان به طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب آلودگی و افت سطح هوشیاری می شوند.
در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید.
اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف می کنید.
دیازپام را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد می شود).
دیازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف دیازپام نباید
داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید.
الکل بنوشید.
دیازپام را به عنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت ممکن است تا بی اثر شدن دارو خواب آلوده باشید و فراموشکار شوید .
راهنمائیهای عمومی :
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت نمائید :
وجود هر گونه سابقه حساسیت به دارو و یا داروهای دیگر از این خانواده به ویژه دیازپام ، کلردیازپوکساید ، کلونازپام و یا غذاها ، مواد محافظ و رنگ ها .
وجود هر نوع بیماری از جمله گلوکوم با زاویه بسته ، میاستنی گراو (ضعف شدید عضلانی) ، انسداد مزمن تنفسی .
در صورت مصرف داروهای دیگر .
قبل از قطع دارو بعد از یک دوره مصرف طولانی با مقادیر زیاد .
حاملگی و شیر دهی .
مصرف در کودکان و سالمندان .
برای جلوگیری از ایجاد وابستگی ، دارو را بیش از مقدار و مدت زمان توصیه شده مصرف نکنید .
در صورتی استفاده از دارو به عنوان ضد تشنج ، تحت رژیم درمانی مشخص ، دوره درمان را کامل کنید و هیچ نوبتی از مصرف دارو را ترک نکنید .
در صورت عدم تاثیر دارو، مقدار مصرف را زیاد نکنید و با پزشک مشورت کنید.
در صورت فراموش کردن یک دوز از دارو در صورتی که تحت رژیم درمانی خاصی هستید چنانچه یک ساعت از زمان مصرف دار و گذشته باشد دارو را
مصرف کنید اما اگر بیشتر از این زمان است دارو را مصرف نکنید و مقدار مصرف نوبت بعدی را دو برابر نکنید .
مصرف در حاملگی و شیر دهی :
مصرف این دارو در زمان بارداری به خصوص سه ماهه اول و شیردهی غیر مجاز است مگر در موارد اضطراری و به تشخیص پزشک.
بزرگسالان :
به عنوان ضد اضطراب و ضد تشنج مقدار ۲-۱۰ میلی گرم, ۲-۴ بار در روز .
به عنوان تسکین بخش – خواب آور و رفع علائم حاد قطع مصرف الکل در ۲۴ ساعت بار اول مقدار ۱۰ میلی گرم ۳-۴ بار در روز مصرف می شود که سپس مقدار مصرف بر حسب نیاز به ۵ میلی گرم ۳-۴ بار در روز کاهش داده می شود به عنوان شل کننده عضلات اسکلتی ۲-۱۰ میلی گرم ۳-۴ بار در روز مصرف می شود.
توجه:
در بیماران سالخورده و ناتوان مقدار مصرف ۲ تا ۵/۲ میلی گرم ۱ تا ۲ بار در روز است که به تدریج بر حسب نیاز تحمل بیمار افزایش می یابد .
کودکان : مقدار مصرف این دارو در کودکان با سن کمتر از شش ماه توصیه نمی شود در کودکان بزرگتر از شش ماه ، ابتدا ۱تا ۵/۲ میلی گرم یا ۴/۰ تا ۲۰/۰ میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن سه یا چهار بار در روز مصرف می شود که به تدریج بر حسب نیاز و تحمل بیمار با نظر پزشک به مقدار آن افزوده می شود .
عوارض جانبی :
هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته گردد اگر چه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از علائم زیر با پزشک مشورت نمائید .
عوارض با درجه وقوع کمتر و نادر :
درد و کرامپ شکمی ،۲ بینی و یا اختلال بینایی ، تغییر در میل جنسی ، اسهال ، یبوست ، خشکی دهان ، سرخوشی ، سردرد ، افزایش ترشحات بزاق و ریه ، گرفتگی عضلانی ، تهوع و استفراغ ، لرز و خستگی غیر معمول ، مشکل ادراری ، اسپاسم عضلانی و یا ضعف عضلانی .
عوارض شایع دارو که تنها در صورت ادامه یافتن یا بدتر شدن نیاز به توجه پزشکی دارند:
سرگیجه یا احساس سبکی در سر, ناهماهنگی و بی نظمی در حرکت عضلات به ویژه در افراد مسن یا ناتوان , خواب آلودگی به ویژه در طول روز ( وقتی دارو به عنوان خواب آور مصرف می شود)
شرایط نگهداری:
دارو را در درجه حرارت پایین تر از ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری نمایید.
- دارو را دور از دسترس اطفال قرار دهید.
- از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری نمایید.
نکاتی مهم در رابطه با دیازپام
* از آنجایی که این داروایجاد وابستگی می کند، بایستی بیش ازمقدار توصیه شده مصرف نشود.
* اگر بعد از چند هفته اثر درمانی داروکاهش یافت به پزشک مراجعه شود.
* ـ دیازپام بهعنوان ضدتشنج باید کامل ومرتب مصرف شود.
* در صورت بروز خوابآلودگی،سرگیجه، منگی، از دست دادن مهارت درانجام کار بهخصوص در افراد مسن، داروبا احتیاط مصرف شود.
▪ دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز میشود. این دارو همچنین به عنوان ضد تشنج و شل کننده ماهیچه اسکلتی استفاده میشود.
▪ اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
▪ در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: افت قوای ذهنی، خواب آلودگی شدید، تکلم نامفهوم، ضربان قلب کند، تنگی نفس، عدم تعادل، بثوراتجلدی، گلودرد، تب، لرز، کبودی یا خونریزی غیرعادی، زخمهای دهانی، زردی پوست یا چشمان، از دست رفتن حافظه، بیخوابی، اضطراب، یا تحریک پذیری .
▪ دیازپام میتواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد.
▪ علایم ترک دارو عبارتاند از:
گیجی، افت قوای ذهنی، دردهای شکمی، افزایش تعریق، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا یا احساس سوزن سوزن شدن یا گزگز. اگر میخواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد.
▪ علایم زیر ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل ساز شوند نیاز به گزارش دارند: سرگیجه، خواب آلودگی، خشکی دهان، سردرد، تهوع، یبوست، اسهال، ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش .
▪ در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به دیازپام، بنزودیازپینهای دیگر یا هرگونه ماده غذایی، رنگهای خوراکی، یا نگه دارندهها.
▪ ابتلا به گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، میاستنی گراویس، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفیزم یا ابتلا به این بیماریها از مواردی است که باید در هنگام مصرف دیازپام احتیاط کرد.
▪ هنگام مصرف دیازپام توصیه میشود:
به پزشکتان به طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد. تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب آلودگی و افت سطح هوشیاری میشوند. در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید. اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید. یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف میکنید.
▪ دیازپام را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید. در این شرایط دیازپام فاسد میشود.
▪ دیازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
فاموتیدین FAMOTIDINE
فاموتیدین برای مهار تشرح اسیدمعده برای پیشگیری و درمان زخم های معده و دوازدهه و نیز بیماری پس زنش معده ـ مری تجویز می شود. فاموتیدین یک مسدودکننده گیرنده H2 (هیستامینی نوع دو) است .
چگونگی مصرف
فاموتیدین را می توان با یا بدون غذا با شکم خالی مصرف کرد. معمولاً روزی یک یا دو نوبت تجویز می شود. مقدار تجویزی بسته به شکل های دارویی (که قدرت های متفاوتی دارند) و علت مصرف فرق می کند.
هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. درمان با فاموتیدین معمولاً حدود ۸ هفته ادامه می یابد، اگرچه علایم شما ممکن است پس از یک یا دو هفته رفع شود. حتی در صورت احساس بهبودی نیز مصرف دارو را دامه دهید. در هفته اول یا دوم اگر بازهم احساس درد داشتید، می توانید از آنتی اسیدها استفاده کنید، البته مشروط به اینکه حداقل یک ساعت بین نوبت دارویی و مصرف آنتی اسید فاصله باشد.
اگر دردتان مجدداً عود کرد پزشکتان را مطلع سازید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی فرا رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر فاموتیدین را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: بثورات جلدی ، خس خس سینه ، تنگی نفس ، احساس فشار در قفسه سینه ، گیجی ، ضربان قلب تند یا کند، گلودرد کبودی یا خونریزی غیرعادی . علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورت ایجاد مشکل باید گزارش شوند: یبوست ، اسهال ، سرگیحه ، خواب آلودگی ، تهوع یا استفراغ کاهش میل جنسی ، یا تورم پستان ها
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف فاموتیدین ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به رانیتیدین ، سایمتیدین ، فاموتیدین ، یا نیزاتیدین
بارداری یا شیردهی
مصرف داروهای دیگر، به ویژه کتوکونازول (یک داروی ضد قارچ )، داروهای ضد دیابت (داروهایی که قند خون را پایین می آورند)، ضد انعقادهای خوراکی (رقیق کننده های خون )، داروهای قلبی یا پرفشاری خون (نیفدیپین ، متوپرولول ، پروکاینامید)، فنی توئین (یک داروی ضد صرع )، یا الکل
سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی یا کلیوی
هنگام مصرف فاموتیدین توصیه می شود
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
از پزشکتان در مورد خوراکی هایی که باید در برنامه غذایی تان محدود شود راهنمایی بخواهید. مثلاً نوشابه های گازدار، قهوه ، آسپیرین و محصولات تهیه شده از مرکبات ممکن است برای معده شما مضر باشند.
فاموتیدین ممکن است با آزمون های پوستی یا آزمون های اندازه گیری اسید معده تداخل ایجاد کند. دراین مورد با پزشکتان مشورت کنید.
فاموتیدین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم ، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط فاموتیدین فاسد می شود).
فاموتیدین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت بریزید.
هنگام مصرف فاموتیدین نباید الکل بنوشید.
سیگار بکشید. سیگار تأثیر این دارو را کاهش می دهد. سیگار را ترک کنید یا حداقل بعد از آخرین نوبت مصرف فاموتیدین تا پایان روز سیگار نکشید.