سویا در مردان ؛ مفید یا مضر؟

سویا از آن دسته مواد غذایی است که درمورد مصرف آن در مردان گفته های ضد و نقیضی وجود دارد؛ برخی آن را مفید و برخی دیگر مضر می دانند!

مفید اما پخته!

سحر نصرآبادی در روزنامه ی ایران مصرف مرتب سویا و قرار دادن آن در برنامه غذایی را مفید دانسته و بیان می دارد: بنا به تحقیقات اخیر، مصرف سویا بر سلامت مردان نیز مانند زنان تاثیرات پیشگیرانه ای دارد. البته این تاثیرات مربوط به مصرف سویای پخته است. ایشان سویا را در موارد زیر مفید می دانند:

سلامت استخوان ها

اگر چه بسیاری از تحقیقات روی زنان انجام گرفته، اما دانشمندان اثر مشابه سویا روی مردان را تایید کرده و بر این باورند مصرف سویا در مردان سالمند نیز مانع از بروز پوکی استخوان خواهد شد.

کلسترول

مصرف سویا در ترکیب با برنامه غذایی حاوی چربی اشباع و کلسترول پائین، سطح کلسترول خون را پائین می آورد. دریافت حدود 25 گرم پروتئین سویا به صورت روزانه در پائین آوردن کلسترول خون مضر، مفید است.

دیابت

سویا دارای شاخص گلایسمیک پائینی است، از این رو سطح قند خون را بالا نمی برد.

ماهیچه ها

از آن جایی که سویا یک منبع پروتئینی به حساب می آید، مصرف حدود یک مشت سویا در روز به بازسازی ماهیچه ها کمک خواهد کرد.

سرطان پروستات

مصرف سویا به جلوگیری از بروز سرطان پروستات کمک می کند. اگرچه این تاثیر بسته به سطح پیشرفت بیماری، متفاوت است اما به گفته ی محققان، تاثیرات پیشگیرانه ایزوفلاون در مردان بالای 60 سال بیشتر است؛ بدین معنا که در این رده ی سنی هر چه ایزوفلاون بیشتری مورد استفاده قرار بگیرد، احتمال ابتلابه سرطان پروستات کمتر خواهد شد. این در حالی است که این تاثیر در بین مردان جوان تر مشاهده نمی شود.

پیشگیری از طاسی!

دکتر نسرین عاقل، فارموکوگنوزیست و عضوهیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در گفتگویی که با ایسنا انجام داده است، بیان می دارد: در نتیجه ی هضم سویا در روده ترکیبی به نام Eqoul به وجود می ‌آید که قادر است برخی اثرات ایجاد کننده ی سرطان پروستات و کچلی سر مردان را مهار کند.

سویا به علت دارا بودن محتوای پروتئینی بالا و چربی بسیار کم جزء معدود مواد غذایی است که با سالم سازی گوارش فرد، قادر است روند پیری را کند سازد.

هچنین دیده شده که سن پیری در ساکنان خاور دور که به طور مرتب از سویا استفاده می ‌کنند به طور مشخص از ساکنان آمریکا و اروپا، که از فرآورده ‌های گوشتی بیشتری استفاده می ‌کنند، بالاتر است.

اگر چاق هستید، مراقب باشید!

از طرفی مهرنوش نصوری از سایت سیمرغ این گونه می نویسد: طبق گزارش محققان دانشگاه هاروارد، مصرف سویا، باعث کاهش سلول های جنسی مردانه(اسپرم) و همچنین ناباروری در مردان می گردد.

دانشمندان هنوز دلیلی برای ارتباط بین مصرف سویا و کاهش سلول های جنسی پیدا نکرده ‌اند. اگرچه محققان مشاهده نموده ‌اند که مصرف سویا فعالیت استروژن(هورمونی که تاثیر منفی بر روی سلول های جنسی مردان دارد) را افزایش می ‌دهد.

طبق اظهارات دکتر جورج چاوارو(Jorge chavarro) نکات جالب بسیاری در رابطه با میزان استروژن و ایزوفلاوون و تاثیر منفی آن بر ناباروری وجود دارد. اما هنور نکات قابل توجه ‌ای در این رابطه با انسان مشاهده نشده است. بنابراین برای نگران شدن هنوز زود است.

دکتر چاوارو و تعدادی از محققان مطالعه خود را بر روی 99 مردی که به کلینیک ناباروری مراجعه نموده بودند آغاز نمودند. از آن ها درباره میزان سویای مصرفی روزانه در طول سه ماه سوال گردید و همچنین درباره غذاهایی که در آن ها از سویا استفاده می ‌گردید، زیرا هر غذایی میزان ایزوفلاوون متفاوتی نسبت به سایر غذاها دارد.

آن ها مشاهده نمودند، ‌افرادی که میزان سویای بیشتری مصرف نموده ‌اند، ‌سلول های جنسی در آن ها حدود 41 میلیون کمتر از کسانی است که سویا نخورده ‌اند. طبق مشاهدات، میزان اسپرم طبیعی بین 80 تا 120 میلیون در میلی لیتر می ‌باشد.

همچنین محققان در این آزمایشات دریافتند که ارتباط بین سویا و تعداد اسپرم ها در بین مردان چاق بیشتر از دیگر افراد است. مردان چاق استروژن بیشتری نسبت به مردان لاغر تولید می ‌کنند و سویا میزان آن را افزایش می‌ دهد. همچنین مشاهده شده است که تاثیر سویا بر افرادی که سول های جنسی زیاد و طبیعی دارند بیشتر از مردانی است که سلول های جنسی آن ها کمتر است.

دکتر حسین صادقی نژاد پروفسور دانشکده پزشکی UMDNJ در دانشگاه نیوجرسی گفته است که سویا می ‌تواند یکی از عوامل موثر بر تولید مثل آقایان، خصوصاً در مردانی با اضافه وزن ‌باشد.

زمانی که بیماران اضافه وزن داشته باشند، چاقی آن ها هورمون های مردانه را به هورمون زنانه تبدیل می‌ نماید. بنابراین امکان دارد که ترکیب این منبع استروژن(سویا) و استروژنی که با تبدیل آندروژن به استروژن به دلیل اضافه وزن فرد به وجود آمده است در این بیماران تاثیرگذار باشد.

همچنین دکتر صادقی نژاد، ‌اضافه کرده است که اگر چه کاهش میزان اسپرم در بین مردانی که از میزان بالای اسپرم برخوردارند بیشتر است اما این موضوع تا زمانی که سلول های جنسی در حد طبیعی باشند باعث نازایی نمی ‌گردد. اما توجه به این موضوع در صورت چاق بودن شما و مصرف بالای سویا مهم است.

سویا و بداخلاقی در مردان!

پژوهشگران دانشگاه "ویک فاست" اعلام کردند، با این که مصرف سویا در زنان سبب ایجاد اثرات مثبتی می شود، ولی مصرف فراوان آن در مردان تاثیرات منفی در پی دارد. گفتنی است، کاهش خطر بروز برخی سرطان ها، پوکی استخوان، بیماری های قلبی عروقی و علائم بعد از یائسگی از مزایای مصرف سویا در زنان است، در صورتی که این ماده مغذی در مردان سبب تاثیر منفی بر رفتار اجتماعی آنان و بروز رفتارهای خشن می شود.

در نهایت این که متخصصان معتقدند که مصرف 25 گرم سویا در روز، برای مردان مشکل خاصی ایجاد نخواهد کرد.

گردآوری: مریم مرادیان نیری

لوبیای سویا را بهتر بشناسیم!

امروزه پیدا کردن یک مجله یا برنامه آموزش تغذیه‌ی سلامت و یا حتی پیدا کردن یک رژیم غذایی کاهش وزن که در آن حرفی از سویا وسط کشیده نشده باشد واقعاً سخت است.

---

تأثیرات سویا در پیشگیری و نیز کاهش علائم یائسگی، سرطان سینه و سایر سرطان‌ها، بیماری‌های قلب و عروقی، پوکی استخوان و نیز کاهش وزن را همه ما حتی برای یک بار هم که شده شنیده‌ایم. در طی دهه‌ی اخیر شرکت‌های تهیه مکمل‌های سویا در راه تحقیق در خصوص تأثیرات واقعی سویا بر بدن، بازاریابی و نیز تبلیغات در خصوص این تأثیرات هزینه‌های زیادی را متحمل شده‌اند؛ اما با تمام توافق‌ها در خصوص مزایای سویا برای سلامتی، ما معتقدیم که مصرف غذاهای حاوی سویا در مقادیر متعادل و متناسب با کالری رژیم غذایی، به صورت مرتب در برنامه غذایی روزانه می‌تواند تأثیرات خوبی در سلامتی داشته باشد؛ اما مساله آن است که مصرف افراطی و بیش از حد آن هم تأثیرات بد هم به همراه دارد و نیز اینکه ما مصرف لوبیای سویای کامل را بانی اصلی این همه فایده می‌دانیم نه این مکمل‌های به ظاهر استخراج‌شده از سویا. اگرچه شرکت‌های تولیدکننده مکمل‌های سویا شدیداً با وجود این تأثیرات بد مصرف افراطی سویا مخالف‌اند؛ که البته علت آن کاملا واضح است!

اما علت چیست؟

غذاهای سنتی آسیایی حاوی سویا نظیر توفو، تمپه و میسو، یک جزء اصلی رژیم غذایی برای قرن‌ها بوده‌اند که به مرور زمان در رژیم غذایی غربی‌ها هم پیدا شدند. کارخانه‌های مواد غذایی غربی وقتی به تأثیرات واقعی سویا و فراورده‌های آن در سلامت پی بردند به جای ترویج فرهنگ ورود آن به سفره‌های مردم شروع کردند به تولید کارخانه‌ای مکمل‌ها و نیز واردکردن عصاره سویا به رژیم غذایی به صورت مکمل‌های پروتئینی، هات‌داگ‌های غنی‌شده با سویا، نان‌های غنی‌شده با سویا، پنیرها، غلات غنی‌شده، نوشیدنی‌های ورزشی و ده‌ها ترکیب دیگر. در بین همه‌ی این‌ها، شیر سویا، پروتئین خالص سویا و نیز پنیر سویا به عنوان جایگزین‌هایی برای شیر گاو و گوشت قرمز بیش‌ترین توجه را به خود جلب کردند. شرکت‌های تولید مکمل‌های تغذیه‌ای به مرور قرص‌های عصاره سویا را وارد بازار کردند و آن را به عنوان فیتوکمیکالی برای کاهش و پیشگیری از علائم یائسگی، بیماری‌های قلبی عروقی، پیشگیری از سرطان‌ها و نیز استئوپروز مطرح کردند.

برای رسیدن به بیش‌ترین تأثیر سویا در پیشگیری از ابتلا به سرطان سینه لازم

است مصرف سویا از دوران کودکی و نوجوانی شروع شود. به نظر نمی‌رسد شروع مصرف سویا در دوران بزرگ‌سالی تأثیرات چشمگیری در کاهش ابتلا به سرطان

سینه داشته باشد. هرچند تأثیرات می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد

البته ناگفته نماند بعضی از این مکمل‌ها برای سلامتی خوب هستند؛ اما از مصرف بعضی از آن‌ها هم جدا لازم است خودداری کنید؛ اما ما در اینجا می‌خواهیم به مزایای خود لوبیای سویا اشاره کنیم. نه این مکمل‌های غذایی و صنعتی؛ پس لوبیای سویا را جایگزین همه‌ی این‌ها کنید:

* لوبیای سویا یکی از مواد غذایی گروه حبوبات است که جزا صلی رژیم غذایی آسیایی بوده و از حدود 13000 سال پیش در این قاره پیدا می‌شده.

* هر یک لیوان لوبیای سویا حاوی پروتئینی حدوداً به اندازه پروتئین 100 گرم گوشت، مرغ یا ماهی است. از نظر کیفیت نیز کیفیت پروتئین این لوبیا قابل‌مقایسه با پروتئین‌های حیوانی است در حالی که هیچ‌کدام از حبوبات را نمی‌توان از نظر کیفیت پروتئین با گوشت و مرغ و ماهی مقایسه کرد.

* لوبیای سویا هم مانند سایر حبوبات هیچ کلسترولی ندارد؛ اما جالب است که محتوای چربی خوب سویا از همه حبوبات بیشتر است. در واقع سویا را می‌توان یکی از منابع چربی امگا 3 در نظر گرفت.

* سویا همچنین حاوی مقادیر بالایی از مواد معدنی مخصوصاً کلسیم، آهن و روی است. درست است که بدن ما آهنی که از مواد غذایی گیاهی وارد بدن می‌شود را به کیفیت آهن گوشت و مواد غذایی حیوانی جذب نمی‌کند؛ اما همراه کردن ویتامین C با این غذا بسیار به جذب آهن گیاهی کمک می‌کند؛ مثلاً با خوردن مواد غذایی مثل مرکبات، فلفل قرمز، گوجه‌فرنگی، توت‌فرنگی و کلم بروکلی.

در اینجا به 5 تأثیر اصلی و مهم سویا در سلامتی بدن اشاره می‌کنیم:

1. کاهش علائم و عوارض یائسگی: مصرف روزانه سویا به اندازه 2 تا 3 واحد غذایی سویا در روز می‌تواند به کاهش علائم و عوارض یائسگی کمک کند و البته خیلی وقت‌ها یائسگی را به تعویق بیندازد. یک واحد غذایی سویا معادل است با 3.5 قاشق غذاخوری لوبیای سویا و یا 100 گرم توفو.

2. سلامت قلبی و عروقی: محتوای بالای چربی خوب یا همان چربی‌های غیراشباع و امگا 3 در لوبیای سویا آن را به یک ماده غذایی موثر در کاهش چربی خون، تنظیم فشارخون و نیز بهبود وضعیت عملکرد قلبی و عروقی تبدیل کرده است.

3. پیشگیری از سرطان‌ها: برای رسیدن به بیش‌ترین تأثیر سویا در پیشگیری از ابتلا به سرطان سینه لازم است مصرف سویا از دوران کودکی و نوجوانی شروع شود. به نظر نمی‌رسد شروع مصرف سویا در دوران بزرگ‌سالی تأثیرات چشمگیری در کاهش ابتلا به سرطان سینه داشته باشد. هرچند تأثیرات می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. لوبیای سویا به دلیل داشتن محتوای بالای پروتئین، فیبر و فیتواستروژن‌های طبیعی است که این خواص را دارد؛ بنابراین تأثیرات مصرف سویای کامل اصلاً با مکمل‌های قرصی سویا قابل قیاس نیست.

اما مصرف سویا برای مردان هم بدون فایده نیست. همان طور که گفتیم سویا سرشار از فیتواستروژن است؛ هورمونی گیاهی که تأثیر مهاری در تولید تستسترون دارد. یا حداقل سعی دارد تولید آن را تنظیم کند. این کاهش در تولید هورمون مردانه تستسترون به طور قابل‌توجهی خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش خواهد داد.

4. پیشگیری از پوکی استخوان: پوکی استخوان هم یک بیماری شدیداً وابسته به تغییرات هورمونی است. فیتواسترژن‌ها یا همان استروژن‌های گیاهی موجود در سویا با ورود به بدن به دلیل شباهت ساختمانی که با استروژن‌های طبیعی دارند می‌توانند به گیرنده‌های استروژنی در بدن متصل شده و همان تأثیرات را بر بدن بگذارند. یکی از این تاثیران استروژن در بدن افزایش جذب کلسیم و تقویت فعالیت سلول‌های استخوان‌ساز است. برای دستیابی به بیش‌ترین تأثیرات سویا در این زمینه از وجود مقدار کافی ویتامین D در رژیم غذایی‌تان اطمینان حاصل کنید.

5. سویا در کاهش وزن: ویژگی‌های یک ماده غذایی موثر در کاهش وزن را که دیگر همه ما می‌شناسیم. ماده غذایی که کم‌کالری و کم‌چرب باشد، پرفیبر و پرپروتئین باشد. خب لوبیای سویا هم که همه‌ی این ویژگی‌ها را دارد!

فلفل تند در پیشگیری از دیابت موثر است

پژوهشگران اعلام کردند: فلفل تند در پیشگیری از بروز دیابت موثر است.

به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، یک پژوهشگر هندی در مطالعات خود دریافته است که فلفل تند در پیشگیری از دیابت و بیماری های قلبی عروقی که مهم ترین عوامل مرگ و میر در کشورهای رو به توسعه هستند، مفید و موثر است.

کران آهوجا، محقق دانشکده تحقیقات علوم حیات بشر در دانشگاه تاسمانی، درباره یافته جدید خود متذکر شد: این احتمال وجود دارد که روزی فلفل جایگزین آسپیرین شود و یا با آسپیرین به عنوان دارویی برای پیشگیری و درمان بیماری های قلبی - عروقی ترکیب شود.

وی افزود: آسپیرین به تنهایی عوارض جانبی نامطلوب و مضری دارد که باعث خونریزی معده در بیماران مصرف کننده می ‌شود.

این محقق به همراه تیم پژوهشی دانشگاهی خود، روی فعالیت بیولوژیکی دو ماده فعال در فلفل به نام‌های "کاپسایسین" و "دی هیدروکاپسیایسین" مطالعه و آزمایش کردند.

این آزمایشات نشان داد که مواد شیمیایی کاپسایسینوئید علاوه بر این که قابلیت پایین آوردن قند خون و سطح انسولین، کاهش تشکیل چربی‌ ها در دیواره‌ های سرخرگی و جلوگیری از تشکیل لخته‌ های خونی را دارند، برخی از عوارض جانبی داروهای رایج و قدیمی را نیز ندارند.

به گفته محققان، بیماری های قلبی عروقی در عصر حاضر بار قابل ملاحظه‌ای را بر جمعیت جهان و نظام ‌های خدمات بهداشتی دنیا تحمیل می ‌کند و همین عامل متخصصان را بر آن داشته تا شیوه‌ های نوین و کارآمد برای پیشگیری را جستجو کنند.

فلفل؛ ادویه ای با رنگ های زیبا

قرن ها پیش فلفل برای اروپائیان ادویه ‌ای کمیاب و با ارزش بود که آن را تنها در کشورها‌ی دوردست می ‌توانستند تهیه کنند. البته هنوز هم فلفل از همین کشورها به اروپا صادر می ‌شود، اما دیگر نه تنها ادویه ‌ای نادر نیست بلکه یکی از نام ‌آشنا ترین و پُرطرفدارترین ادویه ‌ها است که می ‌توان آن را تقریبا روی هر میزی کنار نمک پیدا کرد.

"گرهارد وبر" از انجمن تخصصی صنعت ادویه در شهر بن آلمان می ‌گوید: خاستگاه فلفل از مناطق گرمسیر و مرطوب آسیا است. گیاه فلفل قرن ‌ها پیش در منطقه "مالابار" در جنوب هند کشت می ‌شده است.

فلفل پیش از بسته‌ بندی باید ابتدا از ساق و برگ و گرد و خاک جدا شود. فلفل پس از خشک شدن در رنگ ‌های سیاه، قرمز و سفید یافت می ‌شود. انواع فلفل متناسب با کیفیت و رنگ و بو، قیمت ‌های متفاوتی دارند.

خواص فلفل

فلفل پرزهای چشایی را تحریک می‌ کند و پیامی ‌به معده می ‌فرستد که باعث ترشح اسید هیدروکلوریک و در نتیجه هضم بهترغذا می ‌شود. اسید هیدروکلوریک برای هضم پروتئین ‌ها و دیگر مواد غذایی در معده ضروری است.

هنگامی ‌که مقدار اسید هیدروکلوریک بدن کافی نباشد، غذا به مدت طولانی در معده باقی می ‌ماند که منجر به سوء هاضمه می ‌شود. به‌ علاوه، فلفل تعریق و ادرار را افزایش می ‌دهد. فلفل همچنین اثرات مفید آنتی اکسیدان و آنتی باکتریال مؤثر را در خود نشان داده است.

سیاه، سفید، قرمز، سبز

رنگ فلفل به زمان برداشت و شیوه ی عمل آوردن آن بستگی دارد.

* رایج‌ ترین نوع فلفل، فلفل سیاه است که برای تهیه آن باید میوه‌ های فلفل را زمانی چید که نارس و رنگ شان هنوز سبز است. دانه ‌ها در جریان تخمیر و خشک شدن چروکیده و سیاه رنگ می ‌شوند.

* دیگر نوع متداول، فلفل سفید است. برای به دست آوردن فلفل سفید، دانه ‌ها هنگام برداشت باید کاملا رسیده و به رنگ کبود متمایل به قرمز تیره باشند. دانه‌ ها را در آب قرار می‌ دهند تا خیس بخورند. سپس تنها مغز دانه‌ ها باقی می ‌مانند که در جریان خشک شدن رنگ سفید متمایل به زرد پیدا می‌ کنند.

* فلفل قرمز نیز از میوه‌ های کاملا رسیده گیاه فلفل به دست می ‌آید، با این تفاوت که فرایند خشک کردن دانه ‌ها باید سریع انجام گیرد.

* محصول نادرتر این گیاه فلفل سبز است. برای تهیه ی آن دانه‌ های فلفل به صورت زرد و نارس برداشت می ‌شوند و سپس باید در معرض نمک یا سرکه قرار گیرند تا از تخمیر شدن آن ها جلوگیری شود.

گونه‌ های مختلف فلفل علاوه بر رنگ در عطر و طعم و همین طور درجه ی تندی هم تفاوت‌ هایی با هم دارند.

* فلفل ‌های سیاه و سبز معطرتر از فلفل سفید هستند. اما فلفل سفید تندتر از انواع دیگر است و معمولا برای تهیه ی سُس ماهی استفاده می‌ شود.

* فلفل سبز برای تهیه سُس غذاهای کبابی کاربرد دارد. دانه ‌های فلفل سبز را معمولا نمی ‌سایند. فلفل قرمز دو گونه است هم تند و هم دارای طعم شیرین ملایم است و مانند فلفل سیاه هنگام پخت گوشت ‌قرمز از آن ‌ها استفاده می‌ شود.

بسیاری از کارشناسان تغذیه توصیه می ‌کنند که فلفل به صورت پودر خریداری نشود.

گرهارد وبر می ‌گوید: " فلفل پودری عطر و طعم خوب خود را سریع تر از دست می ‌دهد. اما اگر دانه ‌ها تازه هنگام آشپزی آسیاب شوند، طعم فلفل در غذا قوی‌ تر خواهد بود."

دویچه وله