لوپوس بیماری شایع در بین خانم ها

لوپوس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که در هر سن و جنسی رخ می دهد اما شایع ترین سن ابتلا به آن بین 15 تا 25 سالگی بوده که در بین خانم ها شایع تر است.
دکتر الموتی، متخصص پوست و مو به باشگاه خبرنگاران گفت: لوپوس بیماری خود ایمنی مزمن است که اندام های مختلفی مانند پوست، مفاصل، رگ های خونی، قلنج، ریه، مغز و کلیه را درگیر می کند، در این بیماری سیستم ایمنی دو برابر سلول ها و بافت های بدن واکنش نشان می دهد و باعث ایجاد التهاب، درد و آسیب آنها می شود.

وی تصریح کرد: لوپوس در هر سن و جنسی رخ می دهد اما شایع ترین سن ابتلا به بیماری بین 15 تا 25 سالگی و در خانم ها بیشتر دیده می شود مثلا از هر 10 بیمار مبتلا به لوپوس نه نفر زن هستند، علائم بیماری لوپوس بسیار متنوع است و در افراد مختلف علائم متفاوتی دارد، از شایع ترین علائم آن می توان به خستگی، علائم پوستی به شکل ضایعه های قرمز رنگ پروانه ای شکل روی گونه ها و بینی، حساسیت به نور آفتاب زخم های دهانی، ریزش مو، تورم مفاصل، درد قفسه سینه و کم خونی اشاره کرد.

الموتی خاطرنشان کرد: تغذیه مناسب بخش مهمی از درمان بیماری لوپوس را تشکیل می هد، یک رژیم غذایی متعادل، مواد غذایی لازم را برای انجام اعمال طبیعی بدن فراهم می کند، درکل افرادی که این نوع علائم را در خود مشاهده کردند باید به پزشک مراجعه کنند و علاوه بر راهنمایی های پزشک متخصص پوست باید زیر نظر پزشک متخصص تغذیه هم باشند.

لوپوس در کمین دختران و زنان‌ ‌جوان



گروه خبر: هم‌زمان با روز جهانى لوپوس(21 اردیبهشت) متخصصان نسبت‌ ‌به احتمال بروز این بیمارى در تمام افراد جامعه به ویژه دختران و زنان جوان هشدار‌ ‌دادند.



به گزارش سلامت، ‌مصطفى قاسمى، رییس انجمن خیریه حمایت از بیماران کلیوى‌ ‌کشور دراین‌ ‌باره گفت:« بر اساس نتایج تحقیقات جهانی، دختران و زنان 15 تا 45 ساله‌‌ ‌همواره در معرض ابتلا به این بیمارى هستند.» وی افزود: «حال آنکه لازم است‌ ‌تمام افراد جامعه در سنین گوناگون با انجام آزمایش‌هاى ساده و مراجعه به پزشکان متخصص‌ ‌از این بیمارى پیشگیرى و در صورت ابتلا، درمان‌هاى سریع و کم‌عارضه را آغاز کنند.» ‌او در ادامه با بیان اینکه نسبت شیوع این‌‌ ‌بیمارى در زنان 9 برابر مردان است، افزود:« لوپوس نوعى بیمارى ناشى از‌‌ ‌اختلال در سیستم ایمنى و دفاعى بدن است که مى‌تواند تمام اندام بدن از انگشتان پا‌ ‌تا سر از جمله قلب، کلیه‌ها، مغز، مفاصل، امعا و احشا، پوست، خون و ریه را در بر‌ ‌گیرد.»


‌به گفته قاسمی، خستگى‌هاى ممتد و غیرعادی،‌ ‌ضعف دایمی، خارش، تب، کم‌اشتهایى ممتد، کاهش وزن‌ ناخواسته، ریزش زیاد مو،‌ ‌خون دماغ، حساسیت‌هاى پوستى بى‌دلیل، کهیر، درد و ورم مفاصل، درد قفسه‌سینه که با‌ ‌تنفس افزایش مى‌یابد، تنگی نفس، سرفه‌هاى همراه با خون‌ریزی، سردردهاى غیرمعمولى و‌ ‌دایمی، سرگیجه و تهوع، مشاهده خون در ادرار و دردهاى ممتد و متوالى شکمى از جمله‌ ‌علایم و نشانه‌هاى‌هاله سرخ‌‌، لوپوس است. ‌وی با بیان اینکه ریشه و دلایل اصلى‌ ‌ابتلا به لوپوس ناشناخته است، خاطر نشان کرد:«عوامل ژنتیکی، محیطی، استرس، دود سیگار،‌‌ ‌هیجانات و خستگى‌هاى مفرط، نور شدید آفتاب، عفونت‌ها، آنتى بیوتیک‌ها و فشارهاى عصبى‌ ‌شدید از موثرترین عوامل بروز این بیمارى است.‌» ‌رییس انجمن بیماران کلیوى با بیان اینکه‌ ‌بخش عمده‌اى از این بیماران مى‌توانند از مبتلایان انواع بیماری‌هاى کلیوى باشند،‌ ‌توصیه کرد که همه افراد به ویژه اعضاى خانواده‌هایى که در میان خانواده و فامیل خود‌ ‌شاهد بروز این بیمارى هستند، به متخصص مربوطه مراجعه کنند.‌  

رابطه لوپوس و ریزش مو

هروقت از بیماری?ها، علایم و مشکلات مربوط به آنها حرفی به میان می‌آید، می‌گویم باید خوشحال باشیم از اینکه در عصری زندگی می‌کنیم که راه‌حل درمانی بسیاری از بیماری?ها یا کشف شده یا به?طور معمول قابل اجراست....

یکی از واضح‌ترین آنها در مورد ریزش مو است؛ با اینکه این مشکل در میان خانم‌ها و آقایان رایج است، اما با انواع لوسیون‌ها و داروها می‌توان آن را کنترل کرد و در نهایت هم با انواع روش‌های کاشت مو، این افراد می‌توانند زیبایی خود را به‌دست آورند، در حالی که چند دهه قبل، این درست مثل یک رویا و آرزو بود. اما خانم راضیه، مهمان این هفته «میزگرد زیبایی»، خانم جوانی با مشکل ریزش موی ناشی از ابتلا به یک بیماری خودایمنی به نام لوپوس است و تاکنون هیچ راهی برای درمانش پیدا نشده؛ نظر متفاوتی دارد و از ما خواسته مشکلش را با کارشناسان «سلامت» در میان بگذاریم.

خانم راضیه از ریزش موهایش می?گوید:

مشکلم از خارش سر شروع شد

سلامت: از شروع مشکلتان بگویید.

یک ماه بود سرم به شدت می‌خارید و فکر می‌کردم به دلیل رنگ کردن موهایم یا تغییرات هورمونی‌ای که اغلب حوالی زمان عادت‌ماهیانه دارم، است. این مشکل آزارم می‌داد تا اینکه یک روز جلوی آینه رفتم و دیدم موهایم به اندازه یک سکه 5 تومانی ریخته است. به متخصص پوست مراجعه کردم. اولش ترسیدم و فکر کردم شاید این اتفاق به دلیل تزریق بوتاکس که 3-2 روز قبل انجام داده بودم، افتاده باشد اما وقتی به پزشک مراجعه کردم گفت ربطی به تزریق بوتاکس ندارد.

سلامت: برای چه بوتاکس تزریق کرده بودید؟

برای از بین بردن خط اخم پیشانی‌ام. اتفاقا قبل از آن، دو جلسه هم برای رفع لک لیزر کرده بودم. به همین دلیل وقتی دیدم قسمتی از ابروهایم ریخته شک کردم شاید عارضه لیزر یا بوتاکس باشد اما پزشک گفت این هیچ ربطی به بوتاکس ندارد ولی لیزر شاید بتواند بیماری شما را شعله‌ور کند. البته پزشک دیگری عقیده داشت این اتفاق یعنی ریزش مو، فقط همزمان با این اقدام‌ها رخ داده و هیچ ربطی به آنها ندارد.

سلامت: تشخیص پزشک در مورد این ریزش موی به اصطلاح سکه‌ای‌ چه بود؟

متاسفانه با بررسی بیشتر و نمونه‌برداری گفتند به لوپوس مبتلا هستم. هیچ درمانی هم ندارد فقط باید تحت درمان و کنترل باشم. الان هم درمان قطعی نشده‌ام و موهای جلوی سرم کامل ریخته است.

سلامت: حتما خیلی ناراحت‌کننده است، به‌خصوص که جوان هم هستید. چطور خودتان را آرام می‌کنید؟

بله، الان 43 ساله هستم و 3 بچه دارم. از سال 86 هم با این مشکل درگیرم. به هر دکتری که فکرش را بکنید مراجعه و انواع داروها و لوسیون‌ها را استفاده کرده‌ام. در فاز حاد بیماری‌ام به طور مقطعی دارو مصرف می‌کنم و وقتی دوره رکود بیماری‌ام است، لوسیون بتامتازون. مناطقی از سرم که موهایش ریخته، دچار جوشگاه شده و خلاصه همه اینها آزارم می‌دهد. آنقدر کتاب‌های مختلف خوانده‌ام و روش‌های گوناگون را برای کسب آرامش استفاده کرده‌ام که حد و اندازه ندارد اما آرام نیستم. قرص‌های آرام‌بخش هم می‌خورم ولی روزی نیست که اتفاقی خودم را در آینه نبینم و به دلیل این موهایی که تا فرق سرم ریخته و خالی شده گریه نکنم. الان از کلاه‌گیس استفاده می‌کنم ولی این هم آرامم نمی‌کند چون می‌دانم برای تنوع یا زیبایی از این موهای مصنوعی استفاده نمی‌کنم بلکه مجبورم کچلی‌ام را بپوشانم. حتی برای کاشت مو هم به متخصص پوست مراجعه کردم ولی گفتند چون الان در فاز حاد بیماری هستی و مشکلت مهار نشده، هر مویی هم که کاشته شود، بدنت آن را پس می‌زند و فایده‌ای ندارد.

سلامت: پس چرا با «سلامت» تماس گرفتید و درخواست کردید مهمان «میزگرد زیبایی» شوید؟

چون دلم می‌خواهد کارشناسان شما که همه از استادان بنام کشور هستند، به سوال‌هایم پاسخ دهند. می‌خواستم از طب سنتی و کمکی که این علم می‌‌تواند به من کند، بدانم. چند باری دیده‌ام شما از پزشکان با این تخصص مطلب داشته‌اید و می‌خواهم آنها در مورد من نظر بدهند. نکته دیگر اینکه دلم می‌خواهد بدانم آیا امکان دارد لوپوس غیرسیستمیک به نوع سیستمیک تبدیل شود؟ آیا لیزر لکه‌برداری می‌تواند تحریک‌کننده بیماری درونی من باشد و بالاخره اینکه نکته‌های تغذیه‌ و مواد غذایی خاصی برای کنترل این بیماری و بدترشدن آن وجود دارد یا نه.

نگاه اول

توصیه های دکتر مهردادکریمی دکترای تخصصی طب سنتی به سوژه «میزگرد زیبایی»

تـغـذیـه سـالـم، تـحـرک کـافـی و اصـلاح شـیـوه زنـدگی

سلامت: آیا برای لوپوس در طب سنتی درمانی وجود دارد؟

در حال حاضر دیدگاه نادرستی وجود دارد که گفته می‌شود برای درمان بیماری‌های مختلف در طب سنتی، درمان‌هایی وجود دارد. این باور اشتباه است. ابتدا باید از دیدگاه طب سنتی، بیماری کنونی را کاملا تحلیل کنیم. در بیماری لوپوس، متخصص طب سنتی معیارهایی که باعث تشخیص بیماری لوپوس شده است بررسی می‌کند و تعریف دیگری را برای این بیماری در طب سنتی متصور می‌شود. به عبارت ساده‌تر نام این بیماری در طب سنتی دقیقا لوپوس نیست. شیوه برخورد با بیماری نیز متفاوت است.

سلامت: لوپوس در طب سنتی جزو کدام بیماری‌ها دسته‌بندی می‌شود؟

در گروه بیماری‌های بافت همبند، مفاصل و روماتولوژی.

سلامت: آیا دلیل بروز آن مشخص است؟

یکی از ستون‌های سلامت در طب سنتی حالت‌های روحی‌-روانی است. گفته می‌شود علت بیشتر بیماری‌ها، نگرانی بی‌حد نسبت به آینده یا خشم شدید به‌طور غیرمنتظره و با میزان بالاست که بروز می‌کند و به علل خاصی در اعضای مختلف خود را نشان می‌دهد. تجربه ثابت کرده بیشتر بیماران مبتلا به بیماری بافت همبند دچار یک حادثه یا مشکل روانی یا تغییر خاصی در زندگی هستند.

سلامت: معمولا برای بهبود چه درمانی پیشنهاد می‌شود؟

در مواجهه با بیماری‌هایی نظیر لوپوس و ناراحتی‌های بافت همبند بخش اعظم درمان به تصحیح حالت‌های روحی-‌روانی بیمار اختصاص داده می‌شود. تجربه نشان داده با تصحیح حالت‌ها و برطرف‌شدن مشکل بسیاری از علایم فروکش می‌کند یا قابل‌کنترل می‌شود، اما نباید از یاد برد که حالت‌های روحی-‌روانی که به‌طور ناگهانی بروز می‌کند، چرخه‌ای را به وجود می‌آورد که به‌راحتی قابل‌کنترل نیست.

بعد از این مرحله، ستون دوم سلامت در طب سنتی پاکسازی است. از دیدگاه طب سنتی پوست یکی از سطوح پاکسازی است و بروز ضایعه‌های پوستی در بیماری لوپوس، نشانگر مشکل در برخی پاکسازی‌ها در سطح بدن است. بعد از پاکسازی، ضایعات روی پوست کاهش می‌یابد. بیماران مبتلا به لوپوس گاهی دچار ضایعه‌های دهانی هم می‌شوند که می‌توان آنها را به صورت موضعی یا با پاکسازی کنترل کرد. غیر از ضایعه‌های پوستی برخی علایم در بیماری لوپوس ظاهر می‌شود که مثلا در طب رایج به عنوان دفع پروتئین شناخته می‌شود. انجام پاکسازی در برخی بیماران، باعث تغییرات مثبت در تست‌های ایمونولوژیک می‌شود اما این مساله در تمام بیماران عمومیت ندارد و بسیار بارز هم نیست.

سلامت: برای ریزش موی این خانم چطور؟ آیا در طب سنتی درمانی توصیه می‌شود؟

بیماری‌های پوست و مو در مکاتب طبی مختلف مقاوم است و به صراحت در هیچ مکتب طبی‌ای ضایعه‌های پوست و مو به‌راحتی قابل‌درمان نیست! در این خانم‌ که به درمان‌های رایج پاسخ نداده‌اند، نمی‌توان مشخصا گفت در طب سنتی درمانی برایشان وجود دارد اما «احتمالا» بتوان به ایشان کمک کرد. به نظر بنده مشکل ایشان فقط ریزش مو نیست حتما مشکل‌های دیگری وجود دارد که برایشان تشخیص لوپوس داده‌اند. احتمالا علایم دیگر تحت‌کنترل است اما ریزش مو برطرف نشده و حساسیت ایشان را برانگیخته است. برای این خانم درمان‌های خوراکی وجود دارد که می‌تواند چرخه طبیعی بدن را اصلاح کند و فعل و انفعالاتی، نظیر رویش مجدد مو، سالم‌شدن پوست و... را بهبود ببخشد. غیر از درمان‌های خوراکی برخی ترکیب‌های موضعی نیز وجود دارد که احتمالا می‌تواند جوابگو باشد.

سلامت: آیا می‌توانید تعدادی از درمان‌های خوراکی را نام ببرید؟

از آنجا که بیمار را ندیده‌ام نمی‌توانم نسخه‌ای تجویز کنم اما برخی پرهیزها را متذکر می‌شوم.

1- شیوه زندگی فرد باید تغییر کند. چرخه خواب و بیداری مهم است. ایشان باید به میزان مناسب و در ساعت مناسب خواب کافی داشته باشند.

2- نکته مهم دیگر در مورد خوراکی‌ها و آشامیدنی‌هاست. غذا از جمله ورودی‌هایی است که با آن سروکار داریم. انسان ناگزیر به خوردن و آشامیدن است و نوع غذا در بدن و سلامت آن انعکاس دارد. هر ماده غذایی‌ای که مزه تندی دارد مثل ادویه‌های تند، ادویه‌کاری، فلفل و هر آنچه حرارت بالا دارد برای این گروه از بیماران مناسب. نیست. اگر بیمار مشکل کلیوی دارد برخی موادغذایی مثل بادمجان، گوجه‌فرنگی، بامیه خورشی، غذاهای خمیری و نان‌های خمیری محدود می‌شود. مصرف مواد ادرارآور نیز باید کنترل شود. در این صورت دفع پروتئین در بیماران مبتلا به لوپوس کاهش می‌یابد. مصرف غذاهای مانده نیز برای این افراد ممنوع است. کنسروها جلوه‌ای از غذاهای مانده هستند که نباید زیاد مصرف شوند. مصرف گوشت گاو و گوساله نیز باید کنترل شود. مصرف بالای این موادغذایی توصیه نمی‌شود.

3- ورزش مناسب و در حد اعتدال داشته باشند. ورزش‌های شدید مناسب این بیماران نیست. ماساژهای خاصی روی بافت عضلانی در بهبود و به آرامش رسیدن فرد و رفع مشکل‌های روانی موثر است.

4- این بیمار حتما باید با شرح‌حال مفصل طب سنتی و به صورت دقیق موردمعاینه قرار بگیرد. بیماری لوپوس در طب سنتی به شکل بیماری‌های مختلف تعریف می‌شود. ممکن است بعد از ویزیت، بیمار نام‌های دیگری برای بیماری ایشان تشخیص داده و درمان‌های مختلفی تجویز شود.

5- توصیه می‌کنم به شخصی مراجعه کنند که هم پزشک باشد هم به طب سنتی احاطه داشته باشد. فرد مبتلا به بیماری‌های بافت همبند، نباید به افرادی مراجعه کنند که پزشک نیستند و از ماهیت بیماری لوپوس اطلاعی ندارد. فردی که فقط طب سنتی خوانده، نمی‌تواند به ایشان کمک کند حتی ممکن است مفاصل یا کلیه‌ها و... را به دلیل ندانستن هویت بیماری دچار مشکل کنند.

6- تصور نباید مبنی بر این باشد که بیماری‌ها به‌طور کامل و صددرصد توسط درمان‌های طبیعی و طب سنتی بهبود می‌یابند. تمام طب‌ها در درمان بیماری‌ها دچار اشکال‌اند و درمان توأم با سختی است. همکاری متخصص روماتولوژیست و پزشک متخصص طب سنتی و استفاده از دو روش درمانی می‌تواند به بهبود ایشان کمک کند.

نگاه دوم

8 تکنیک ضداسترس

دکتر حسین ابراهیمی‌مقدم/ روان‌شناس و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی

در ارتباط با دنیای پیرامون ما، زنگ‌خطرهایی وجود دارد که اگر به‌درستی متوجه آنها شویم می‌توانیم از بسیاری مسایل پیشگیری کنیم. همان‌طور که اگر چراغ روغن اتومبیلی روشن شد راننده باید به فکر تعویض روغن باشد و ممکن است خاموش‌کردن چراغ باعث خرابی موتور در درازمدت شود. استرس و بسیاری بیماری‌ها علایم هشداردهنده‌ای دارند که باید در برطرف‌کردن منشاء آنها کوشا باشیم. ریزش مو یکی از علایم عمومی ‌استرس و از جمله علایم اختصاصی برخی بیماری‌های خودایمنی نظیر لوپوس است. به تمام افراد مبتلا به ریزش مو توصیه می‌شود با مشاهده این علامت آرام باشند و برای رفع آن تلاش کنند. اگر به هر دلیل احساس می‌کنید دچار استرس هستید این راهکارها می‌تواند تا حد زیادی شما را آرام کند:

1- تغذیه خوبی داشته باشید: از زیادخوردن، کم‌خوردن یا تندخوردن بیش از حد بپرهیزید. هرگز وعده‌های غذایی‌تان را حذف نکنید. تا جای ممکن از مصرف کافئین، شکر، نمک و چربی زیاد دوری کنید. این مواد استرس‌زا هستند. مصرف ویتامین‌ها به‌‌ویژه گروه‌های b و c بسیار موثرند. بدن در شرایط استرس به استفاده از ذخایر ویتامین a و c روی می‌آورد، پس مصرف مواد غذایی حاوی انواع ویتامین‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

2- آب بنوشید: آب و نوشیدنی‌های سالم به حذف مواد ناخوشایند از بدن کمک می‌کنند.

3- مرتب ورزش کنید: ورزش مجرای فیزیکی خوبی برای خروج هورمون‌های استرس از بدن است. از سوی دیگر جریان خون را افزایش می‌دهد و از برخی مسایل به‌ویژه ریزش مو پیشگیری می‌کند. پیاده‌روی از جمله ورزش‌هایی است که نه‌تنها عضلات را قوی می‌کند بلکه با افزایش انرژی، خستگی را دور می‌کند. افرادی که منظم ورزش می‌کنند نه‌تنها قلب و عروق سالم‌تری دارند، بلکه آرامش بیشتری هم حس می‌کنند. در واقع هورمون آندروفین حین پیاده‌روی شروع به ترشح و فرد بدون وابستگی به موادمخدر، احساس آرامش می‌کند.

4- به اندازه بخوابید: دیده شده کسانی که بی‌خوابی‌های ممتد را تجربه می‌کنند، دچار تشدید استرس و علایم مربوطه از جمله ریزش مو می‌شوند.

5- سبک زندگی‌تان را تغییر دهید: به جای استفاده از آسانسور یا پله‌برقی از پله استفاده کنید تا عضلاتتان قوی‌تر شود، حمام آب‌گرم بگیرید، بدنتان را ماساژ دهید، تمرین تنفس کنید، حرکات موزون انجام دهید، به موسیقی‌های آرامش‌بخش گوش دهید، تصویر ذهنی مثبت داشته باشید، با کودکان بازی کنید، به تعطیلات بروید و از طبیعت لذت ببرید و دعا و مراقبه را از یاد نبرید.

6- فعالیت اجتماعی داشته باشید: فعالیت اجتماعی داشتن به یافتن حمایت روانی اجتماعی کافی کمک می‌کند.

7- افکار منفی را دور کنید: اگر احساس می‌کنید خشمگین، افسرده یا از پا افتاده‌اید همگی به دلیل افکار منفی خودتان است؛ افکاری که باعث استرس می‌شوند. مسایلی نظیر کمال‌طلبی -عبارت‌های بایددار- ذهن خوانی و... را کنار بگذارید و از مبالغه بپرهیزید. خود را درگیر فکر کردن در مورد مسایل بیهوده نکنید. به جای این کار به دنبال حل مسایل باشید. خلاقیت داشته باشید و خود را از شر افکار منفی خلاص کنید. برداشت‌های شتابزده نداشته باشید و بعد از مطالعه کافی، نتیجه‌گیری کنید.

8- انتظارات خود را تعدیل کنید: در حال زندگی کنید و انتظارات بیش‌از‌حد از خود نداشته باشید. خود را اسیر گذشته نکنید و در ارتباط با زندگی آینده اغراق‌آمیز فکر نکنید.

نگاه سوم

درمان?های دارویی را ادامه بدهید

دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده

متخصص پوست و رییس مرکز تحقیقات پوست و سلول?های بنیادی

در مورد این بیمار با توجه به اینکه لوپوس فعال دارد فعلا درمان دارویی باید ادامه پیدا کند و تحت‌نظر باشد. جراحی پیوند مو فقط در صورتی که ریزش مو به صورت تکه‌ای باشد و بیماری کنترل شده و غیرفعال باشد، امکان‌پذیر است. بیشتر مردم حتی به از دست دادن 100-50 تار موی خود در روز توجه نمی‌کنند زیرا طبیعی است ولی در مورد بیماری لوپوس مشکل بسیار متفاوت است و در مبتلایان به این بیماری، تعداد بسیار بیشتری مو می‌ریزد و برای فرد قابل‌توجه می‌شود. بروز ریزش‌مو در لوپوس می‌تواند به دلیل ابتلا به خود بیماری به‌عنوان یک بیماری درگیرکننده سیستم ایمنی که با تخریب فولیکول مو همراه است باشد یا به دلیل مصرف داروهای خوراکی آن؛ از جمله پردنیزولون یا سرکوب‌کننده‌های ایمنی دیگر. اگر علت ریزش‌مو موردمصرف دوم باشد، با قطع مصرف دارو، ریزش متوقف می‌شود. در این بیماری‌ موها با کمی کشش، از ریشه جدا می‌شوند و می‌ریزند و نازک‌شدن و شکنندگی آنها نیز قابل‌توجه است. در نیمی از مبتلایان به لوپوس درگیری مو رخ می‌دهد. ریزش‌مو می‌تواند با بروز اسکار همراه باشد که اغلب قابل‌درمان نیست و باید این عیب پوشانده شود.

برخی راهکارهای درمانی در این مورد عبارتند از: 1) تغییر مدل آرایش‌مو به شیوه‌ای که منطقه طاس پوشش داده ‌شود. 2) اکستنشن مو البته اگر موهایتان سالم است و فقط بخشی از موها را در کناره‌های سر از دست داده‌اید (البته نه در بالای سر) و بیماری شما فعال نیست. 3) از کلاه گیس استفاده کنید. 4) پیوند مو برای ریزش‌ شدید و دایمی موها در صورت فعال‌نبودن بیماری، می‌توان از پیوند مو از نواحی سالم پوست‌سر استفاده کرد.حتما از استفاده از محصولات شیمیایی خشن و رنگ‌مو پرهیز کنید و در صورتی که دچار کاهش ویتامین هستید، آن را جبران و از شستشوی بیش از اندازه موها اجتناب کنید.

نگاه چهارم

استرس

لوپوس را شعله ور می کند

دکتر محمد شیزرپور

متخصص پوست و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

معمولا وقتی موها دریک ناحیه به اندازه یک سکه یا گاهی بیشتر می‌ریزند، آن ناحیه از پوست مثل کف دست صاف و بدون مو می‌شود. این ناحیه ممکن است در سر یا ریش یا سبیل یا ابروها باشد. البته بقیه جاهای مودار بدن نیز ممکن است دچار این مشکل شوند. معمولا هیچ علامت دیگر مثل خارش، سوزش، قرمزی یا پوسته‌ریزی وجود ندارد. این یک بیماری خودایمنی است. یعنی سیستم ایمنی بدن به دلایل ناشناخته به موهای یک ناحیه بدن حمله می‌کند و باعث ریزش آنها می‌شود. استرس و ژنتیک در به‌وجودآمدن بیماری نقش دارند. معمولا در 20 درصد بیماران سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری وجود دارد. شاید در خیلی از آنها این سابقه فامیلی در نسل‌های گذشته وجود داشته باشد و به یاد نیاورند (مانند این خانم)، ولی به‌طور خلاصه می‌توان گفت در فردی که زمینه ارثی دارد، به دنبال استرس، بیماری خود را نشان می‌دهد و بروز می‌کند. در بیشتر موارد بیماری تا یکسال بعد خوب می‌شود. در مواردی که فقط یک ناحیه ریزش داشته و سابقه قبلی هم وجود نداشته باشد، در 80 درصد موارد موها طی یکسال درمی‌آیند و با درمان می‌توان رویش آنها را جلو انداخت، بنابراین کسانی که دچار ریزش‌موی سکه‌ای می‌شوند، نباید نگران شوند، اما در مواردی که بیماری پیشرفت کرده، به تدریج همه موهای سر یا قسمت اعظم آن می‌ریزد. در ریزش سکه‌ای، هیچ‌وقت ریشه موها از بین نمی‌رود و پتانسیل دوباره درآمدن موها همیشه وجوددارد. البته نکته‌ای که در مورد ریزش‌موی سکه‌ای و پیشرفته این خانم وجود دارد این است که مشکل ریزش‌مویشان علامت لوپوس پوستی ایشان است و همان‌طور که دیگر همکاران پوست اشاره کردند، هیچ درمان قطعی‌ای وجود ندارد و فقط می‌توان با دارودرمانی مانع ریزش بقیه موها شد و امکان رویش مجدد موها نیز وجود ندارد. ضمنا نوع تغذیه افراد نمی‌تواند در بهتر یا بدتر شدن این مشکل نقشی داشته‌باشد. نگرانی دیگر این خانم در مورد اینکه آیا امکان دارد لوپوس غیرسیستمیک و پوستی ایشان به لوپوس سیستمیک تبدیل شود، بی‌مورد است و باید بگویم جز موارد نادر هرگز این امکان وجود ندارد.

بیماری فیبرومیلاژیا

یکی از رایج ترین بیماری های مرتبط با ورم مفاصل فیبرومیلاژیا می باشد که هنوز به طور دقیق قابل تشخیص نیست و علائم آن اغلب به غلط تفسیر می شود. در واقع می توان گفت ، فیبرومیلاژیا یک بیماری رماتیسمی می باشد. از مشخصه های اصلی این بیماری درد شدید مفاصل و ماهیچه ها و خستگی مفرط است که همراه سایر علائم بروز می کند.
این بیماری منجر به بروز افسردگی و انزواطلبی می شود. در این مقاله سعی شده که علائم این بیماری به درستی توصیف شود. روش تشخیص و درمان ذکر شود و تاثیرات جانبی آن بیان شود، تاثیرات روحی و فیزیکی که فرد مبتلا به این بیماری را تحت تاثیر قرار می دهد. این آسیب ها می تواند منجر به از دست دادن ساعت های کاری، کاهش درآمد و حتی از دست دادن شغل شود.
● سندرم فیبرومیلاژیا چیست؟
این سندرم در واقع دسته ای از علائم است که با هم بروز می کند. از جمله شایع ترین علائم که همزمان با هم بروز می کند عبارتند از :
۱) اضطراب و افسردگی
۲) کاهش تحمل درد
۳) خستگی ناتوان کننده
۴) درد در حال گسترش و دامنه دار
● گستره بیماری در بین زنان و مردان
بیش از ۱۲ میلیون امریکایی در حال حاضر مبتلا به این بیماری هستند، که بیشتر آنها زن هستند و در محدوده سنی ۲۵ تا ۶۰ سال می باشند. در واقع زنان ۱۰ برابر بیشتر از مردان مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
● علائم فیبرومیلاژیا
این بیماری سبب می شود که درد را در تمام نقاط بدن احساس کنید. مواردی نظیر خستگی فلج کننده و یا نقاط خاصی از بدن که لمس آن دردناک است، تورم ، بی خوابی، اختلال عمیق روحی و افسردگی از جمله علائم است. فرد بیمار به گونه ای دچار درد ماهیچه ای می شود که گویا کار سنگینی انجام داده است. در حالیکه این احساس بدون دلیل است و حتی ورزشی صورت نگرفته است. درد شدید ماهیچه، سوزش و یا تیر کشیدن ماهیچه ها از جمله دیگر علائم است. بعضی بیماران مبتلا به فیبرومیلاژیا درد و ناراحتی در اطراف مفاصل گردن، شانه، کمر و لگن احساس می کنند و این باعث می شود که انجام تمرینات ورزشی و حتی خواب برای آنها مشکل شود. سایر علائم گزارش شده در رابطه با این بیماری عبارتنداز:
۱) درد شکم
۲) اضطراب و افسردگی
۳) سردردهای مزمن
۴) مشکل خوابیدن و یا داشتن خواب سبک
۵) خشکی دهان، بینی و چشمان
۶) خستگی فزاینده
۷) حساسیت شدید به سرما و گرما
۸) عدم توانایی تمرکز
۹) بی اختیاری
۱۰) سندرم روده تحریک پذیر
۱۱) بی حسی و کرختی دست و پا
۱۲) انقباض دردناک ماهیچه ای در هنگام قاعدگی
۱۳) خونرسانی ضعیف به دست و پا
۱۴) سندرم پای ناآرام
۱۵) کوفتگی عضلات
فیبرومیلاژیا باعث بروز علائمی مشابه ورم مفاصل، آماس انبانه( به ویژه در مفاصل شانه و بازو) و آماس زردپی می شود. در حالیکه دو مورد اخیر مربوط به نقاطی خاص از بدن است. درد و کوفتگی عضلات در فیبرومیلاژیا دامنه دار و گسترده است و تقریبا در تمام نقاط بدن حس می شود.
● تشخیص
هیچ آزمایش بالینی خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. تنها روش تشخیص صحیح اتکا به معاینات فیزیکی جامع و شنیدن شرح حال بیمار است. انجام تست خون نیز بعضی مواقع صورت می گیرد. مثلا سلولهای خونی برآورد می شود یا مقدار مواد شیمیایی مثل گلوکز اندازه گیری می شود. انجام تست تیروئید نیز بی مبنا نیست . زیرا کم کاری تیروئید نیز علائمی مشابه علائم فیبرومیلاژیا دارد که شامل خستگی، درد ماهیچه ای، ضعف و افسردگی است. سایر برآوردها مربوط به آنتی بادی ها ی ضد هسته ای ، فاکتور رماتیسمی، سرعت رسوب گلبول های قرمز، سطح پرولاکتین و کلسیم است.
در واقع معیارهای خاصی برای علائم بیماری فیبرومیلاژیا در نظرگرفته شده ، مثل درد های دامنه دار که تا حداقل ۳ ماه ادامه دارد . این دردها کلیه اندام بدن ، راست و چپ، بالا و پایین را درگیر میکند.
همچنین شدت علائمی نظیر خستگی، اختلال خواب و اختلال روحی برآورد می شود. این ها سبب می شود که میزان تاثیر بیماری بر عملکرد جسم و روح مشخص شود و کیفیت کلی سلامت فرد برآورد گردد.
● درمان های استاندارد و ممکن
درمان خاصی برای فیبرومیلاژیا وجود ندارد. همچنین درمانی برای رفع علائم آن نیست. در عوض درمانهای سنتی و جایگزین فراوانی وجود دارد که می تواند موثر واقع شود. برنامه درمانی این عارضه می تواند ترکیبی از داروها و تمرینات بدنی و تکنیک های رفتاری باشد.
● داروهای درمانی برای فیبرومیلاژیا
از جمله داروهای موثر برای درمان علائم این بیماری که توسط سازمان غذا و دارو در امریکا پیشنهاد می شود، Lyrica و Cymbalta می باشد. لیریکا برای درمان دردهای عصبی ناشی از دیابت و زونا نیز تجویز می شود. سمیبالتا نوعی داروی ضد افسردگی است. داروهایی نظیر Flexeril, Cycloflex, Flexiban,Elavil, Endep نیز برای درمان درد موثر شناخته شده است.
Ultram نیز برای تسکین درد موثر است. داروهای ضد افسردگی مثل Prozac, Paxil و Zoloft نیز ممکن است تجویز شود.
● درمان های جایگزین
این روش های جایگزین درمانی می تواند علائم فیبرومیلاژیا را کنترل نماید. برای مثال ماساژ درمانی که درد ماهیچه ها را تسکین می دهد، تمرینات ایروبیک نیز توصیه می شود. هیپنوتیز، طب سوزنی، کایروپراکتیک(ماساژ و جا اندازی مفاصل و استخوان ها) نیز موثر شناخته شده است. ورای تمام این تمرینات و درمانهای جایگزین ، اختصاص زمانی برای استراحت در روز نیز لازم است. تمریناتی مثل استراحت عمیق ماهیچه ای و یا تنفس عمیق نیز می تواند استرس را برطرف کند. داشتن برنامه خواب منظم نیز کمک بزرگی است زیرا بدن در این زمان ترمیم می شود.

درد فیبرویالژیا واقعی است

درد فیبرومالژیا واقعا احساس می‌شود و پزشکان باید شکایت بیماران از این درد را جدی بگیرند.
به گزارش مدلاین پلاس، سرپرست این تحقیق دکتر ریچارد هریس از بخش روماتولوژی دانشگاه میشیگان می‌گوید اکنون زمان آن است که واقعی بودن این دردها را پذیرفته و گفته‌های بیماران را جدی گرفته درباره علل و موثرترین روش‌های درمانی نیز بیشتر بدانیم.
فیبرومالژیا سندرم درد ناتوان‌کننده‌ای است که حدود 2 تا 4 درصد جمعیت را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مشخصه این سندرم کاهش آستانه درد است و با فاکتورهای ژنتیکی ارتباط دارد.
در واقع این سندرم با آرتریت مرتبط بوده و با درد عضلانی عمومی و احساس خستگی همراه است. واژه فیبرومیالژیا به معنی درد در عضلات، لیگامان‌ها و تاندون‌هاست. به دلیل آن که این حالت مجموعه‌ای از علایم را در بر دارد که همزمان ظاهر می‌شوند به آن سندرم می‌گویند.
یکی از مشکلات عمده در مواجهه با این بیماری آن است که علایم آن شایع‌اند و آزمایشات بالینی نیز مشکل خاصی را نشان نمی‌دهند. به همین دلیل پیش از این پزشکان علت بیماری را عصبی می‌دانستند اما اکنون مطالعات نشان داده‌اند که این سندرم به شکل یک درد واقعی وجود دارد.
اکنون نیز محققان دخالت ژنتیک و فعالیت مغز را با این درد مرتبط دانسته و امیدوارند یافته‌های اخیر به شناخت بهتر بیماری و درمان آن کمک کند.


رییس انجمن درد در ایران:
اکثر شهرنشینان از بیماری مزمن و ناشناخته «فیبرومیالژی» رنج می‌برند

با ماشینی ‌شدن و گسترش زندگی شهرنشینی بسیاری از مردم از حالت خشکی بدن، حساس بودن عضلات و رباط‌های بدن، کم خوابی، ضعف و کسالت رنج می‌برند که این خود نوعی بیماری ناشناخته است.

به گزارش سرویس «بهداشت و درمان» خبرگزاری دانشجویان ایران، دکتر محمد شریفی متخصص درد و رییس انجمن درد در ایران با اشاره به اینکه متاسفانه در کشور در مورد پدیده درد از سوی نهادهای پزشکی وابسته به دولت تحقیقات شایسته انجام نشده است، گفت: در بسیاری موارد بیمار با مراجعه به پزشکان مختلف برای درمان مشکلاتی از قبیل نگرانی، غمگین بودن، اختلالات گوارشی، دردهای فک و صورت، سردرد و حتی سوزش در نواحی مختلف، نتیجه‌ای حاصل نکرده و پزشک به علت عدم تشخیص بیماری فقط به تجویز داروهای مسکن اکتفا می‌کند.

وی ادامه داد: حال آنکه طبق بررسی‌های به عمل آمده در دنیا اکثر مردمی که زندگی ماشینی دارند از بیماری مزمن و ناشناخته‌ای بنام «فیبرومیالژی» رنج می‌برند به طوری که سالانه در جهان میلیونها نفر به علت درد مداوم به درمانهای پزشکی نیاز داشته و همین عده گرفتار محدودیت‌های حرکتی در رابطه با درد نیز بوده‌اند؛ همچنین طبق اعلام سازمان انجمن جهانی درد از سال 1986 سالانه حدود 40 میلیون ویزیت در مطب‌ها به علت دردهای ناشناخته صورت می‌گیرد.

دکتر شریفی به نیاز مبرم برای تشکیل «کلینیک درد» اشاره و خاطرنشان کرد: با توجه به وقت محدود بیماران و در برخی موارد محدودیت وضعیت مالی، وجود کلینیک‌های چند منظوره درد برای تشخیص بیماریهایی همچون فیبرومیالژی که نیاز به چندین کارشناس دارد ضروری به نظر می‌رسد 

بیماری فیبرومیالژی یک بیماری مزمن با دوره‌های تشدید و تخفیف است. خصوصیت اصلی این بیماری، درد منتشر بدن است؛ یعنی فرد مبتلا در بخش‌های مختلف بدن دچار دردهای مزمن می‌شود. این دردها بیشتر در عضلات احساس می‌شوند و گاهی فرد به مفاصل دردناک هم اشاره می‌کند...

برخی بیماران در هوای سرد درد بیشتری دارند. علاوه بر درد، خستگی مزمن و شدید هم از علایم بیماری است. بیماران حتی بعد از یک خواب چند ساعته هم احساس خستگی می‌کنند. آنها ممکن است دیر به خواب روند یا شب‌ها چندین بار از خواب بیدار شوند. از علایم شایع دیگر، می‌توان به گزگز یا خواب رفتن دست‌ها، دل‌دردهای بدون علت خاص، خشکی مفاصل، اختلال تمرکز و تحریک‌پذیری خلق اشاره کرد. نیمی از مبتلایان به سردردهای مزمن دچارند و حداقل یک‌سوم آنها همزمان دچار اضطراب یا افسردگی هستند. تاکنون علت دقیق ابتلا به این بیماری مشخص نشده است اما به نظر نمی‌رسد عفونت‌های مزمن علت آن باشند. در بدن بیماران مطلقا علایمی از التهاب یافت نمی‌شود و جواب تمام آزمایش‌هایشان طبیعی است. حداقل 2 درصد کل افراد جامعه به فیبرومیالژی مبتلا هستند. شیوع این بیماری در زنان چند برابر مردان است. بیشترین شیوع بیماری در سنین 20 تا 50 سال دیده می‌شود اما در نوجوانان و افراد مسن هم گزارش شده است. برای تشخیص فیبرومیالژی با انجام آزمایش‌هایی برای رد بیماری‌هایی مانند تب مالت، عفونت‌های مزمن، بیماری‌های روماتولوژیک، بیماری‌های عضلانی و اعصاب محیطی مورد بررسی قرار می‌گیرند. عوامل روانی مثل استرس می‌تواند باعث تشدید درد شود. به‌هیچ‌وجه نباید به فرد مبتلا به فیبرومیالژی گفت که تظاهر به درد می‌کند چون افراد مبتلا واقعا از بیماری خود ناراحت هستند. اگر بیماری‌های جسمی علت بروز علایم نباشند، اقدام‌های درمانی لازم به 2 صورت دارویی و غیردارویی انجام می‌شود. داروهایی از گروه مسکن‌ها، داروهای ضدالتهاب و ضدافسردگی، اثر مثبتی در بهبود بیماری داشته‌اند. تا زمانی که استرس‌های روانی کنترل نشوند، کنترل بیماری بسیار مشکل است. ورزش نکردن و در عین حال ورزش سنگین می‌تواند باعث ایجاد و تشدید علایم شود بنابراین بیماران باید فعالیت‌های ورزشی خود را به آهستگی شروع کنند و به‌تدریج آن را افزایش دهند. برای ادامه روند درمانی، باید ذهنیت بیمار را به فیبرومیالژی تغییر داد و به او کمک کرد تا بیماری را تحمل کند. انجام فعالیت‌های ورزشی مانند یوگا و ایروبیک، روان‌درمانی و مراجعه به مشاور و حضور در جلسه‌های گروه‌درمانی در بهبود بیماری نقش مهمی دارند.اگرچه اغلب نمی‌توان این بیماری را ریشه‌کن کرد، اما با اقدام‌های درمانی مناسب می‌توان بیماران را به زندگی عادی بازگرداند. بسیاری از افراد مبتلا به فیبرومیالژی از افراد موفق جامعه هستند و با کنارآمدن با بیماری و گنجاندن ورزش در برنامه روزانه‌شان، به زندگی خود ادامه می‌دهند. توجه کنید که فیبرومیالژی برابر با افسردگی نیست اما در صورتی که بیمار نخواهد وضعیت خود را بپذیرد و به سلامت خود کمک کند، ممکن است به عوارض ثانویه بیماری مانند افسردگی دچار شود.
 

بدن درد حاصل زندگی بی‌تحرک است
توصیه‌هایی برای بهبود علائم فیبرومیالژی


دردهای عضلانی و ماهیچه‌ای در بین تمام گروه‌های سنی شایع هستند، اما اگر این قبیل دردها دائمی شوند بدون شک روی فعالیتهای روزمره شما تاثیر نامطلوبی برجای می‌گذارند و در کارهای عادی زندگی اختلال ایجاد می‌کنند.

به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، فیبرومیالژی که تقریبا 30 درصد جوامع را مبتلا می‌کند یک مشکل عضلانی است که مهمترین علائم آن دردهای عضلانی، خستگی و احساس درد و آسیب‌پذیری در نواحی مثل ستون فقرات، گردن، شانه‌ها و لگن است. این نقاط از بدن در طول روز آسیب می‌بینند بویژه وقتی بیش از حد کشیده شوند مثلا در موقع کار با رایانه‌ یا وقتی سر خود را زیاد به سمت پایین نگه می‌داریم این عارضه بروز می‌کند. این عارضه در زنان شایعتر است و در مردانی هم که فعالیتهای جسمی شدید دارند بیشتر بروز می‌کند.

به گزارش پایگاه اینترنتی بیس. دی پزشکان می‌گویند با وجودی که این عارضه در تمام گروه‌های سنی بروز می‌کند اما افراد 20 تا 35 ساله بیشتر مستعد ابتلا به آن هستند و احتمال ابتلا به فیبرومیالژی در متخصصانی که الگوی زندگی بی‌تحرک و پشت میزنشینی دارند بیشتر است.

مهمترین علائم فیبرومیالژی شامل مشکل در خوابیدن، احساس خستگی حتی پس از خواب کامل شبانه، سردردهای مکرر، احساس بی‌حسی و کرختی در دست‌ها و پاها، خشکی و سفتی بدن، تنبلی و مشکل در بیدار شدن از خواب هستند. بعلاوه در برخی از مبتلایان حالت‌هایی مثل تحریک پذیری و افسردگی شدید بروز می‌کند و بالاخره بارزترین نشانه این عارضه بروز درد در نواحی مختلف بدن بویژه در بالای گردن و شانه‌ها است.

به گفته متخصصان، هیچ دلیل مشخصی برای بروز فیبرومیالژی وجود ندارد اما برخی از فاکتورها مثل تصادف، زایمان، استرس، عادتهای غلط خوابیدن (مثلا مکرر روی شکم خوابیدن)، موجب بروز علائم این عارضه می‌شوند. وقتی عضله یا رباطی در بدن طی یک دوره زمانی به شدت کشیده می‌شود، فیبرومیالژی بروز می‌کند. همچنین آسیب‌دیدگی شدید عضلانی می‌تواند عامل ابتلا به این عارضه باشد. اخیرا پزشکان دریافته‌اند که فقدان سروتونین در سیستم اعصاب مرکزی و در نتیجه به هم خوردن تعادل عصبی بدن عامل بروز فیبرومیالژی است.

برای درمان فیبرومیالژی چندین راهکار وجود دارد:

1-‌ برای برخی بیماران مصرف قرص‌های خوراکی شل کننده عضلات تجویز می‌شود.

2- در شرایط حادتر انجام فیزیوتراپی به طور منظم توصیه می‌شود.

3- گاهی اوقات این عارضه موجب بروز افسردگی می‌شود و در نتیجه بیمار طبق تجویز پزشک باید داروی افسردگی مصرف کند.

4- انجام ورزش‌های کششی برای بهبود خشکی و سفتی بدن در این بیماری موثر است. برای این منظور به جای استفاده از وسایل ورزشی، تمرینات کششی یوگا ترجیح داده می‌شود . البته بهتر است این تمرینات طبق نظرمربی و با اطلاع وی از بیماری شما انجام شوند.

5- شنا کردن برای آرام سازی ذهن، انرژی دادن به بدن و بالاخره آرام کردن کل بدن موثر است.

6- حمام آب گرم و ماساژ بدن با روغن‌های آرام بخش احساس تنبلی پس از بیدار شدن از خواب را از بین می‌برد.

7- تمرینات تنفس عمیق و مراقبه برای یک دوره طولانی به آرام کردن عضلات کشیده شده کمک می‌کند.

یوگا علائم سندرم فیبرومیالژی را کاهش می‌دهد


پزشکان توصیه می‌کنند که «یوگا» می‌تواند به کاهش علائم سندرم فیبرومیالژی کمک کند.

به گزارش سرویس «بهداشت و درمان» ایسنا، تمرینات یوگا به مبتلایان به این سندرم کمک می‌کند که درد کمتری را احساس کنند، کمتر خسته شوند و اضطراب آن‌ها نیز کاهش پیدا کند. بیمارانی که این روش را آزمایش ‌کرده‌اند اظهار می‌دارند که تاثیر یوگا مدت طولانی باقی می‌ماند.

به گزارش پایگاه اینترنتی تاایندیا، این روش شامل انجام تمرینات یوگا یعنی ترکیباتی از حرکات آرام کششی و مدیتیشن (مراقبه) بود.

دکتر جیمز کارسون، روانشناس بالینی و متخصص درد در دانشگاه سلامت و علم اورگون در این باره تاکید کرد: بیمارانی که از این روش برای درمان استفاده می‌کنند، اظهار می‌دارند که درد آن‌ها به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش پیدا می‌کند و سایر علائم آن‌ها نیز به همان نسبت بهبود می‌یابد.

به گزارش ایسنا، سندرم فیبرومیالژی به عنوان یکی از شایع‌ترین علل دردهای منتشر و مزمن در بدن شناخته شده است که در بسیاری از مواقع همراه با احساس خستگی زودرس و کاهش انرژی است. اکثر مبتلایان به این سندرم را زنان تشکیل می‌دهند. با وجود مطالعات گسترده هنوز دلیل اصلی بروز این بیماری مبهم است.

به گفته پزشکان، به طور کلی این بیماران درد را زودتر و بیشتر احساس می‌کنند. به نظر می‌رسد سه عامل مهم وجود دارد که علام این سندرم را تشدید می‌کنند که عبارتند از اختلالات خواب، عوامل و بیماری‌های عصبی و عدم آمادگی جسمی و فیزیکی هستند. اساس درمان این سندرم، کنترل عوامل اصلی ایجاد کننده آن است.

لازم به ذکر است که سندرم فیبرومیالژی هیچ گونه عوارض جسمی مهم مثل پوکی استخوان و تغییر شکل مفاصل را به دنبال ندارد و بیماران نباید نگران عوارض درازمدت این بیماری باشند.

استفاده از تای‌چی برای درمان فیبرومیالژی

محققان می‌گویند تای‌چی بهترین ورزش برای تسکین درد در افراد مبتلا به فیبرومیالژی است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه و طبق مقاله‌ای که در مجله The new england journal of medecine به چاپ رسیده است محققان پس از زیر نظر گرفتن 66 فرد بیمار که به دو دسته تقسیم شده بودند و گروهی به مدت 12 هفته در جلسات تای‌چی شرکت کردند و گروهی دیگر درمان‌های سنتی بیماری را پی گرفته بودند اعلام کردند، 79 درصد از افرادی که در جلسات تای‌چی شرکت کرده بودند از بهبود خواب، اخلاق، کیفیت زندگی و توانایی زندگی خبر دادند و در 82 درصد افراد این حالت تا پس از 3 ماه پایدار بود. در گروه دوم تنها 39 درصد از وضع خود احساس رضایت کردند. متاسفانه هنوز مشخص نشده دقیقا کدام حرکت ورزشی تای‌چی در این افراد اثر مثبت می‌گذارد اما به هر حال انجام آن فواید بی‌شماری در تسکین درد در این دسته از بیماران دارد.

اختلال در سیستم ایمنی بدن، عامل بیماری پسوریازیس

 متخصص پوست و مو گفت: دلیل بروز بیماری پسوریازیس ( یک بیماری التهابی پوستی) اختلال در سیستم ایمنی بدن است

به گزارش ایرنا، دکتر محمد شیزرپور گفت: پسوریازیس یک بیماری شایع پوستی است که در آن روی پوست برخی از قسمت‌های بدن ضایعات قرمز رنگی به وجود می‌آید. این بیماری ممکن است در هر سنی از بدو تولد تا پایان عمر ایجاد شود ولی بیشتر در سنین 16 تا 22 سالگی و یا 57 تا 60 سالگی بروز می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: پسوریازیس با معاینه قابل تشخیص است و لازم نیست آزمایش برای تشخیص آن انجام شود.

براساس نتایج تحقیقات انجام شده هنوز علت اصلی بروز این بیماری مشخص نیست ولی ظاهرا این بیماری التهابی مزمن پوستی در نتیجه فعالیت بیش از اندازه سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن موجب بروز ضایعات التهابی در پوست و گاهی درد مفاصل می‌شود.

این متخصص توضیح داد که احتمال دارد علت اختلال سیستم عصبی که منجر به بروز این بیماری در فرد می‌شود ، ژنتیکی باشد.

وی یادآور شد که درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و درمان‌های فعلی برای کنترل بیماری است ولی با استفاده از شیوه‌های درمانی می‌توان ضایعات پوستی و التهابات پوستی را کاهش داد.

به گفته وی برای کنترل این بیماری می‌توان از داروهای موضعی و مالیدنی، نوردرمانی، داروهای خوراکی وتزریقی استفاده کرد. نحوه استفاده از هر یک از این دارو براساس شدت بیماری متفاوت است.

این متخصص پوست و مو افزود: برای بیمارانی که کمتر از 10 درصد سطح پوست آنها گرفتار این بیماری شده باشد، استفاده از درمان موضعی و یا داروهای مالیدنی موثراست و بیمارانی که به درمان‌های موضعی مقاوم باشند، می‌توانند از درمان‌های خوراکی استفاده کنند. درمان‌های موضعی را گاهی می‌توان به عنوان درمان کمکی در کنار نوردرمانی و یا داروهای خوراکی به کار برد.

شیزرپور در مورد عوامل تشدید کننده این بیماری گفت: عفونت، واکنش به برخی از داروها، آسیب به پوست و تغییر آب و هوا می‌تواند در تشدید این بیماری تاثیر گذار باشد.