دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

تغییر نوع سردرد در دوران بارداری یک علامت هشدار دهنده است

یک متخصص مغز و اعصاب گفت: تغییر نوع سردرد در دوران بارداری با سردردهای قبلی و تغییر محل آن یک علامت هشدار دهنده است که باید به پزشک مراجعه شود.

دکتر باغبانیان متخصص مغز و اعصاب در گفت وگو با خبرنگار ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، گفت: مسمومیت دوران بارداری بعد از هفته بیستم بارداری ایجاد می‌شود که علایم آن فشار خون بالا، دفع پروتئین، سردردهای ضربان دارو، ترس از نور و تاری دید همراه است. اگر خانم بارداری به خصوص بعد از هفته بیستم و برای اولین بار دچار سردرد شود باید مراقب مسمومیت بارداری باشد و بقیه علایم باید توسط پزشک چک شود.

وی افزود: ترومبوز وریدهای مغزی در دوران بارداری و در یک ماه بعد از زایمان ممکن است به صورت لخته در مغز ایجاد شود. اگر خانم بارداری سردرد خاصی و به فرم افزایش داخل مغز داشت که در حالت دراز کشیدن و نشستن شدت آن افزایش یافت و با تاری دید و حالت تهوع همراه بود باید تحت بررسی پزشک قرار گیرد.

باغبانیان تصریح کرد: برخی از تومورهای مغزی گیرنده‌های استروژن دارند یعنی ممکن است تحت تاثیر استروژن بزرگ شوند که این در دوران بارداری ممکن است بروز کند. معیارهای خاصی در تشخیص سردردهای دوران بارداری وجود دارد و اگر خانم بارداری دچار سردردی شود که با سردردهای قبلی وی فرق و محل درد آن نیز متفاوت باشد باید حتما به پزشک مراجعه کند.

این متخصص مغز و اعصاب اظهار کرد: برخلاف تصورعموم انجام سی تی اسکن در دوران بارداری برای تشخیص علت سردرد در مواقع ضروری با رعایت تمهیدات خاص قابل انجام است. انجام mri در سه ماهه اول و دوم و سوم بدون تزریق قابل انجام است ولی برای انجام آن باید یک دلیل قطعی داشته باشیم.
__________________

ارتباط بیماری شبکیه چشم با سکته مغزی

بیماری شبکیه چشم در افراد غیردیابتی پیش‌بینی کننده سکته مغزی است. دانشمندان دانشگاه سیدنی استرالیا با مطالعه 7 ساله بر روی 3654 داوطلب بالای 49 سال دریافتند که احتمال بروز بیماری‌های عروقی مغز، مثل سکته مغزی در افراد غیردیابتی که رتینوپاتی (بیماری شبکیه چشم) دارند، 70 درصد بیشتر از سایرین است و معتقدند که این خطر در افرادی که بیماری فشارخون بالا ندارند، بیشتر است

حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا (tia)

شرح بیماری
حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا عبارت‌ است‌ از کاهش‌ موقتی‌ خونرسانی‌ به‌ بخشی‌ از مغز. بخش‌ آسیب‌دیده‌ مغز موقتاً کارکرد طبیعی‌ خود را از دست‌ می‌دهد. بیشتر، افراد بالای‌ 40 سال‌ مبتلا می‌گردند. بهبودی‌ تقریباً همیشه‌ کامل‌ است‌.
علایم‌ شایع‌
علایم‌ زیر مختصر هستند و از چند دقیقه‌ تا چند ساعت‌ طول‌ می‌کشند:
از دست‌ رفتن‌ کارکرد عضلات‌ در یک‌ طرف‌ بدن‌
سردرد
گیجی‌
گزگز در اندام‌های‌ فوقانی‌ و تحتانی‌
کرختی‌
اختلال‌ بینایی‌ یا کوری‌ گذرا در یک‌ چشم‌
منگی‌
غش‌ بدون‌ کاهش‌ هوشیاری‌
تکلم‌ مختل‌ یا عدم‌ توانایی‌ تکلم‌
علل‌
حملات‌ ایسکمیک‌ گذرا ناشی‌ از انسداد نسبی‌ یک‌ شریان‌ کوچک‌ مغز یا یک‌ شریان‌ بزرگتر (معمولاً شریان‌ کاروتید در گردن‌) هستند که‌ خون‌ را به‌ شریان‌های‌ مغز می‌رساند. انسداد غالباً حاصل‌ یک‌ لخته‌ کوچک‌ از قلب‌ یا رگ‌ خونی‌ است‌ که‌ رها می‌شود و به‌ مغز می‌رسد. این‌ امر باعث‌ کاهش‌ موقتی‌ جریان‌ خون‌ به‌ بخشی‌ از مغز و ایجاد علایم‌ شبیه‌ سکته‌ مغزی‌ می‌گردد.
عوامل تشدید کننده بیماری
سیگار کشیدن‌
سابقه‌ طبی‌ شخصی‌ یا خانوادگی‌ فشار خون‌ بالا و تصلب‌ شرایین‌
دیابت‌ شیرین‌
حمله‌ قلبی‌
بیماری‌ قلبی‌
پلی‌سیتمی‌ (پرخونی‌)
پیشگیری‌
حداقل‌ 3 بار در هفته‌ ورزش‌ کنید تا از وضعیت‌ قلبی‌ ـ عروقی‌ خوبی‌ برخوردار شوید.
او توصیه‌های‌ قسمت‌ رژیم‌ غذایی‌ پیروی‌ کنید.
سیگار نکشید.
مرتب‌ فشار خون‌ خود را کنترل‌ کنید. اگر بالا باشد، برای‌ درمان‌ جهت‌ کاهش‌ آن‌، از توصیه‌ پزشک‌ بهره‌ گیرید.
آسپیرین‌ روزانه‌ ممکن‌ است‌ کمک‌ کند. از پزشک‌ خود در این‌ مورد سؤال‌ کنید.
عواقب‌ مورد انتظار
حملات‌ ایسکمیک‌ گذرا معمولاً نشانه‌هایی‌ از یک‌ سکته‌ مغزی‌ قریب‌الوقوع‌ هستند. این‌ حملات‌ باید درمان‌ شوند تا خطر سکته‌ مغزی‌ در آینده‌ که‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ آسیب‌ مغزی‌ خطرناک‌ و پایدار گردد، کاهش‌ یابد.
احتمال‌ وقوع‌ حملات‌ ایسکمیک‌ گذرا وجود دارد. شخص‌ ممکن‌ است‌ دچار چندین‌ حمله‌ در روز یا تنها 3-2 حمله‌ در چند سال‌ گردد. علایم‌ هر حمله‌ ممکن‌ است‌ مشابه‌ یا کاملاً متفاوت‌ از سایر حملات‌ باشند. در برخی‌ بیماران‌، علایم‌ بدون‌ باقی‌ گذاشتن‌ آسیب‌ پایدار مکرراً ظاهر می‌شوند.
عوارض‌ احتمالی‌
سکته‌ مغزی‌. بدون‌ درمان‌ حدود 50% از بیماران‌ دچار حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا در عرض‌ 5 ساله‌ دچار سکته‌ مغزی‌ می‌شوند.
درمان‌
اصول‌ کلی‌
آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ آزمون‌های‌ آزمایشگاهی‌ خون‌، نوار قلب‌ (روش‌ تشخیصی‌ بیماری‌های‌ قلب‌ با اندازه‌گیری‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری الکتریکی‌ قلب‌)، رادیوگرافی‌ قلب‌، ریه‌ها و جریان‌ خون‌ (آنژیوگرافی‌) و سونوگرافی‌ باشند.
درمان‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ داروها، کنترل‌ عوامل‌ خطرزا (دیابت‌ شیرین‌، پرفشاری‌ خون‌، بیماری‌ قلبی‌ و غیره‌) و تغییر شیوه‌ زندگی‌ باشد.
سیگار را ترک‌ کنید. برای‌ کمک‌ به‌ ترک‌، از مشاوره‌ استفاده‌ کنید؛ به‌ گروه‌های‌ حمایتی‌ ملحق‌ شوید یا سایر روش‌ها را بیابید.
جراحی‌ (اندآرترکتومی‌) برای‌ برداشتن‌ پلاک‌ها (رسوبات‌ چربی‌) از شریان‌های‌ کاروتید در گردن‌
داروها
ضد انعقادها مثل‌ وارفارین‌ برای‌ کاهش‌ تشکیل‌ لخته‌های‌ خونی‌
آسپیرین‌ روزانه‌. آسپیرین‌ می‌تواند تشکیل‌ لخته‌ را چنان‌ کاهش‌ دهد که‌ احتمال‌ ایجاد سکته‌ مغزی‌ به‌ دنبال‌ حملات‌ ایسکمیک‌ گذرا را کاهش‌ دهد. آسپیرین‌ در مردان‌ مؤثرتر از زنان‌ به‌ نظر می‌رسد.
تیکلوپدین‌ برای‌ افرادی‌ که‌ نمی‌توانند آسپیرین‌ بخورند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
اگر مکرراً دچار حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا می‌شوید، رانندگی‌ نکنید؛ در اماکن‌ مرتفع‌ کار نکنید و با ماشین‌آلات‌ کار نکنید.
رژیم‌ غذایی‌
از یک‌ رژیم‌ غذایی‌ طبیعی‌ و کاملاً متعادل‌ استفاده‌ کنید که‌ نمک‌ و چربی‌ و به‌ویژه‌ چربی‌ اشباع‌ شده‌ کمی‌ داشته‌ باشد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر خود یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا را داشته‌ باشید.
اگر پس‌ از تشخیص‌ علایم‌ حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا عود کنند و بیش‌ از 2 ساعت‌ پایدار بمانند.
__________________

خونریزی‌ زیرعنکبوتیه‌

شرح بیماری
خونریزی‌ زیرعنکبوتیه‌ عبارت‌ است‌ از خونریزی‌ ناگهانی‌ در ناحیه‌ بین‌ دو غشای‌ پوشاننده‌ مغز. این‌ فضا به‌ طور طبیعی‌ با مایع‌ مغزی‌ ـ نخاعی‌ پر می‌شود. این‌ بیماری‌ می‌تواند تمامی‌ سنین‌ را مبتلا کند ولی‌ در بزرگسالان‌ 50-25 ساله‌ شایع‌تر است‌.
علایم‌ شایع‌
سردرد شدید و حاد که‌ غالباً با از دست‌ رفتن‌ هوشیاری‌ دنبال‌ می‌شود.
خواب‌آلودگی‌، گیجی‌، تشنج‌ یا اغما
درد چشم‌ با حساسیت‌ زیاد به‌ نور
استفراغ‌
ضربان‌ قلب‌ و تنفس‌ سریع‌
سفتی‌ گردن‌ همراه‌ با درد در هنگام‌ حرکت‌
تب‌
کرختی‌، ضعف‌ یا عدم‌ توانایی‌ حرکت‌ دادن‌ یک‌ اندام‌
علل‌
آسیب‌ به‌ سر (شایع‌ترین‌ علت‌)
آترواسکلروز (تصلب‌ شرایین‌)
عفونت‌ در هر قسمت‌ از دستگاه‌ عصبی‌ مرکزی‌
پارگی‌ یک‌ آنوریسم‌ (قسمت‌ ضعیف‌ شده‌ یک‌ شریان‌) که‌ از هنگام‌ تولد وجود داشته‌ است‌. غالباً قبل‌ از پارگی‌، فشارخون‌ بالا یا تصلب‌ شرایین‌ وجود دارد.
اختلال‌ خونریزی‌ مثل‌ کم‌خونی‌ سلول‌ داسی‌شکل‌، لوسمی‌ یا هر اختلالی‌ که‌ عارضه‌ جانبی‌ یک‌ داروی‌ تجویز شده‌ باشد.
بدشکلی‌ شریانی‌ ـ وریدی‌
عوامل تشدید کننده بیماری
آترواسکلروز (تصلب‌ شرایین‌) یا فشار خون‌ بالا
سابقه‌ خانوادگی‌ اختلالات‌ خونریزی‌ دهنده‌
آنوریسم‌های‌ مغزی‌ (خانوادگی‌)
بیماری‌ چندکیستی‌ کلیه‌
پیشگیری‌
از سر در مقابل‌ صدمات‌ محافظت‌ کنید. در اتومبیل‌ از کمربند، در ورزش‌های‌ تماسی‌ از محافظ‌ سر و در هنگام‌ دوچرخه‌سواری‌ از کلاه‌ ایمنی‌ استفاده‌ کنید.
برای‌ آنوریسم‌ یا بدشکلی‌ شریانی‌ ـ وریدی‌ موجود از درمان‌ طبی‌ استفاده‌ کنید.
عواقب‌ مورد انتظار
اگر جراحی‌ ممکن‌ باشد، احتمال‌ بهبودی‌، خوب‌ است‌. ممکن‌ است‌ در بعضی‌ موارد فلج‌ نسبی‌، ضعف‌ یا کرختی‌ و مشکلات‌ گفتاری‌ و بینایی‌ باقی‌ بماند. ناحیه‌ آسیب‌ دیده‌ مغز نمی‌تواند بهبود یابد. البته‌ غالباً نواحی‌ آسیب‌ ندیده‌ مغز می‌توانند کارکرد از دست‌ رفته‌ را یاد بگیرند. این‌ امر معمولاً مستلزم‌ نوتوانی‌ شامل‌ فیزیوتراپی‌، کاردرمانی‌ یا گفتاردرمانی‌ است‌. پایبندی‌ و دید مثبت‌ تأثیر بسیاری‌ بر موفقیت‌ فرایند نوتوانی‌ می‌گذارد.
عوارض‌ احتمالی‌
مرگ‌ یا ناتوانی‌ دایمی‌. تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌ می‌تواند بر عواقب‌ تأثیر بگذارد.
درمان‌
اصول‌ کلی‌
آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ سی‌تی‌اسکن‌، ام‌.آر.آی‌ و میلوگرافی‌ (رادیوگرافی‌ خاص‌ مجرای‌ نخاعی‌ و طناب‌ نخاعی‌ که‌ مستلزم‌ سوراخ‌ کردن‌ نخاع‌ و تزریق‌ ماده‌ حاجب‌ قابل‌ مشاهده‌ در فیلم‌ رادیوگرافی‌ است‌) باشند.
درمان‌ با هدف‌ پیشگیری‌ از عوارض‌ مسلتزم‌ بستری‌ شدن‌ در بیمارستان‌ است‌.
جراحی‌ برای‌ توقف‌ خونریزی‌ و برداشتن‌ خون‌ لخته‌ شده‌
داروها
داروهایی‌ که‌ تورم‌ و فشار مغز را کاهش‌ دهند و در صورت‌ نیاز سایر علایم‌ را کنترل‌ کنند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
استراحت‌ مطلق‌ در بستر تا برطرف‌ شدن‌ کامل‌ خونریزی‌ پس‌ از درمان‌ در صورتی‌ که‌ برخی‌ از کارکردهای‌ حرکتی‌ خود را از دست‌ داده‌ باشید، کاردرمانی‌ و فیزیوتراپی‌ به‌ شما کمک‌ خواهند کرد تا برای‌ به‌ دست‌ آوردن‌ مجدد مهارت‌های‌ پایه‌ مثل‌ خوردن‌، لباس‌ پوشیدن‌ و توالت‌ رفتن‌ از اندام‌های‌ آسیب‌ دیده‌ خود استفاده‌ کنید.
پس‌ از بهبود، تا حدی‌ که‌ می‌توانید، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ پیشین‌ خود را از سر بگیرید. بهبودی‌ 12-6 ماه‌ طول‌ می‌کشد.
رژیم‌ غذایی‌
در ابتدا در حد تحمل‌. بسیاری‌ احتیاج‌ به‌ تغذیه‌ از طریق‌ لوله‌ معده‌ یا تغذیه‌ داخل‌ وریدی‌ دارند.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ هر یک‌ از علایم‌ خونریزی‌ زیرعنکبوتیه‌ را داشته‌ باشید. این‌، یک‌ اورژانس‌ است‌!
اگر علایم‌ پس‌ از جراحی‌ عود می‌کنند
__________________