اسپری بینی جدید از بیماران دیابتی مراقبت میکند و باعث می شودکه شخص به دلیل افت قند خون دچار گیجی و منگی ناخود آگاه نشود اکنون در ادامه مطلب در این باره توضیحات بیشتری میدهیم
بر اساس یک تحقیق جدید، این اسپری بینی جدید می تواند درمان موثرتری برای مقابله با هیپوگلایسمی شدید باشد. این اسپری بینی تقریباً به اندازه ی تزریق گلوکاگون در درمان هیپوگلایسمی شدید موثر است ، با وجود داشتن تأثیری یکسان، استفاده از اسپری بینی به مراتب آسان تر از تزریق گلوکاگون است.
دکتر Grunbergerازدانشگاه Wayneدردیترویت و رئیس انجمن متخصصان غدد می گوید: این اسپری بینی چیزی است که سالها مردم به آن نیاز داشتند تنها زمان لازم است تا این اسپری دربازار جای خود را باز کند.
هیپوگلایسمی خفیف یا متوسط توسط خود بیمار قابل درمان است. بیمار به سادگی مقداری نوشیدنی حاوی شکر یا قرصهای گلوکز را استفاده کرده و قند خون خود را به حالت قبل برمی گرداند اما در هیپوگلایسمی شدید بیمار نیاز به کمک افراد دیگر دارد، این نوع هیپوگلایسمی با سرگیجه ی شدید، استفراغ و حتی بی هوشی همراه است.
گاهی اوقات فرد در شرایط هیپوگلایسمی به اندازه ی کافی توان دارد که به مداوای خود بپردازد با این حال غالباً درشرایط هیپوگلایسمی شدید، استفاده از گلوکاگون تنها راه درمان است.
دراین شرایط لازم است فرد ویال گلوکاگون را به دست گرفته و به آن آب بیافزاید و آنرا تکان دهد و سپس به ماهیچه تزریق کند. اما این کار زمانیکه فرد بی هوش است باید توسط افراد دیگر انجام شود، در حالیکه اسپری بینی می تواند به راحتی توسط یک ناظر یا اعضای خانواده ی بیمار استفاده شود و اگر این کار بسرعت انجام شود حتی خود بیمار نیز قادر به استفاده از آن می باشد.
در این تحقیق از 75 فرد بزرگسال که به دیابت نوع 1 مبتلا بودند، ثبت نام شد. همه ی افراد شرکت کننده دو بار هیپوگلایسمی را تجربه کردند. اولین بار، هیپوگلایسمی با تزریق گلوکاگون درمان شد و برای بار دوم درمان بوسیله ی اسپری بینی صورت گرفت.
تزریقات 100 درصد موثر بودند و استفاده از اسپری بینی در 99درصد موارد موفقیت آمیز بود. البته در استفاده از اسپری بینی بهبود فرد با گذشت زمان بیشتری حاصل می شود(به طور متوسط 16 دقیقه درمقایسه با تزریق گلوکاگون که 13 دقیقه بطول می انجامد) اما در تزریق گلوکاگون زمان بیشتری صرف آماده سازی و تزریق می شود.
در مطالعه ی قبلی نشان داده شد که بین 16 تا26 ثانیه زمان برای استفاده از اسپری گلوکاگون صرف می شود درحالیکه تزریق گلوکاگون 1.9تا 2.4دقیقه، بسته به تجربه و آموزش فرد تزریق کننده، زمان می برد. اگر چه زمان عملکرد گلوکاگون اسپری شده در بینی با تاخیر همراه است، اما از نظر بالینی معنی دار نیست.
دکتر Adimoolamاستادیار غدد و دیابت در دانشکده ی پزشکی Icahnدرنیویورک درمورد اثر تأخیری اسپری گلوکاگون ابزار نگرانی میکند و می گوید: ما واقعاً نمی دانیم این تأخیر از نظر بالینی مسئله ساز است یا خیر، زمانی که فرد دچار تشنج شده و آگاهی خود را از دست می دهد، ممکن است حوادث فاجعه باری بوقوع بپیوندد بنابراین سخت می توان در مورد این تأخیر اظهار نظر کرد.
دکتر Adimoolamمی گوید: این تحقیق تمام گروه های سنی را دربر نمی گیرد و بر روی گروه سنی خاصی تمرکز شده است، من تصور می کنم استفاده از اسپری گلوکاگون درافراد مسن تر که در معرض خطر بیشتری برای هیپوگلایسمی مرتبط با انسولین هستند، باید ارزیابی شود.
از جمله عوارض جانبی اسپری گلوکاگون می توان به سرد درد و ناراحتی در ناحیه ی صورت و در یک سوم از شرکت کنندگان به حالت تهوع، اشاره کرد.
درحال حاضر، زمان عرضه ی محصول به بازار مشخص نشده است اما شرکت Eli Lillyحق تولید این اسپری را خریداری کرده و در آینده آنرا به بازار عرضه خواهد کرد.
نتایج این تحقیق درمجله ی Diabetes Careمنتشر گردید.
منبع : diabetestma.org
همانطوریکه می دانیم داروی متفورمین برای درمان بیماری دیابت استفاده می شود ولی امروز تحقیقاتی که انجام شده بیانگر این است که این داروی دیابت می تواند مسمومیت حاملگی یا پره اکلامپسی را هم مداوا میکند اکنون در ادامه نتایج تحقیقات را بطور کامل بخوانید
براساس نتایج تحقیقی که در مجله ی آمریکایی Obstetrics and Gynecologyمنتشر گردید، داروی رایج درمان دیابت “متفورمین” ممکن است از ابتلا به پره اکلامسی جلوگیری و حتی آنرا درمان کند.
متفورمین برای مدتهای طولانی است که برای درمان دیابت در بیماران غیرباردار و باردار تجویز می شود و مصرف آن در طی بارداری ایمن است. پره اکلامسی 5 تا 8 درصد از زنان باردار را تحت تأثیر قرار می دهد و با افزایش فشارخون در بارداری و وجود پروتئین در ادرار بعد از هفته ی بیستم حاملگی تشخیص داده می شود. این بیماری علت اصلی مرگ و میر مادران است، حدود 100 مرگ در زنان باردار و 400 مرگ پری ناتال (مرگ جنین یا نوزاد) هر روز درجهان به دلیل پره اکلامسی رخ می دهد تا کنون، تنها درمان پره اکلامسی زایمان بوده است.
پره اکلامپسی اختلال منحصر بفردی است که برای زنان باردار ایجاد می شود و با مشکلات مربوط به جفت در ارتباط است. نرسیدن خون کافی به جفت سبب آسیب به این ارگان شده و به ترشح سمومی به خون مادر، افزایش فشارخون، آسیب های احتمالی به چندین ارگان از جمله کبد، مغز و کلیه ها منجر می شود.
در دهه های گذشته، دانشمندان دریافتند که پره اکلامپسی یک اختلال در سلولهای اندوتلیال است(سلولهای اندوتلیال لایه ی داخلی تمام عروق را بدن تشکیل می دهد). غلظت حداقل دو سم که توسط جفت تولید می شود( گیرنده ی شماره ی 1 فاکتور رشد اندوتلیال عروقی محلول و endoglinمحلول) در پره اکلامپسی افزایش می یابد. این سموم می تواند به سلولهای اندوتلیال آسیب رسانده و سبب بروز اختلالات ذکر شده در این بیماری شود. تاکنون دارو یا عواملی برای کاهش تولید این سموم برای استفاده ی کلینیکی در بارداری تولید نشده است.
گروهی از محققان پزشکی از بیمارستان Mercyو دانشگاه ملبورن اعلام کردند داروی متفورمین تولید این دو سم را کاهش داده و از افزایش آنها در بارداری جلوگیری می کند همچنین در ترمیم عروق خونی آسیب دیده موثر است.
نویسنده ی ارشد این تحقیق دکتر Fiona Brownfootمعتقد است که در پرتو این یافته های آزمایشگاهی کارآزمایی های بالینی باید برای بررسی تأثیر متفورمین بر درمان پره اکلامسی در زنان باردار راه اندازی شود. پرفسور Tongنویسنده ی ارشد این تحقیق از بیمارستان زنان Mercyتاکید می کند که استفاده از متفورمین در بارداری ایمن است.
دکتر Romero ویراستار مجله ی Obstetrics and Gynecologyمی گوید: یافته های آزمایشگاهی این تحقیق بسیار هیجان انگیز و امیدوار کننده است. او می افزاید: وضعیت anti-angiogenic(عدم تشکیل عروق) نه تنها در پره اکلامسی بلکه در سایر عوارض بارداری مانند مرگ جنین، محدودیت رشد جنین و زایمان زودرس نیز اتفاق می افتد، به نظر می رسد متفورمین، آسپیرین قرن بیست ویکم است زیرا این دارو دارای فواید سلامت غیر قابل انتظاری نه تنها برای دیابت بلکه برای بیماری تخمدان پلی کیستیک و اخیراً برای برخی از سرطانها است(خواص ضد سرطانی). او معتقد است بررسی کامل مطالعات و کارآزمایی های تصادفی بالینی قبلی بروی زنان بارداری که از متفورمین استفاده می کردند و همچنین کارآزمایی های بالینی تصادفی جدید برای بررسی استفاده از متفورمین به عنوان یک مداخله ی ساده درمانی برای جلوگیری از پره اکلامسی و سایر عوارض بارداری ضروری بنظر می رسد.
منبع : diabetestma.org
شالازیون، تورمی کیستی در پلک میباشد که در اثر التهاب مزمن یکی از غده-های کوچک تولیدکننده چربی (غدد میبومین) که در پلک-های بالا و پایین قرار دارند به وجود می آید.
یک چشم‌پزشک درمان تورم غده‌های چربی پلک چشم در مراحل اولیه را کمپرس آب گرم دانست و گفت: درمان دیرهنگام این عارضه بسیار سخت و گاه جراحی است. هرمز شمس، چشم‌پزشک، تصریح کرد: غده هایی که از تورم غده‌های ترشح کننده چربی در پلک ایجاد می‌شود را شالازیون می‌گویند و این غدد در بالا و پایین پلک در تعداد زیاد به وجود می‌آید که این غده‌ها دردناک، متورم و قرمز هستند.
وی افزود: مسیر خروجی این غده‌های چربی در برخی مواقع بر اثر عفونت و آلودگی بسته می‌شود در نتیجه مواد چربی در این غده‌ها جمع شده، عفونت می‌کنند. این غده‌ها برجسته و سفت می‌شوند. پلک باد میکند. ظاهر قشنگی نداشته، با دست قابل لمس است.
شمس تصریح کرد: این غده‌ها را در صورت اقدام سریع می‌توان با گرم کردن درمان کرد مانند گذاردن حوله گرم یا ریختن قطره آنتی بیوتیک تا عفونت نکند. اگر کمپرس آب گرم گذارده شود مشکل حل می‌شود در غیر این صورت؛ درمان نشدن سریع درمان به این راحتی نخواهد بود و ممکن است لازم شود تا با عمل جراحی این غده، مواد داخل آن را تخلیه کرد.
این چشم‌پزشک تأکید کرد: برخی افراد استعداد بروز این عارضه را دارند و در صورت درمان یک غده، غده‌های دیگر می‌توانند به این عارضه مبتلا شوند بنابراین بهتر است سلامت پلک را رعایت کنند تا کثیف نباشد و هر از گاه پلک را با شامپوی بچه بشویند.
وی خاطرنشان کرد: این عارضه در مبتلایان به بیماری قند بیش از دیگران روی می‌دهد. گاهی اوقات این غده به علت چربی جمع شده نیست بلکه علت یک تومور بدخیم است بنابراین باید تحت معاینه پزشک قرار گرفت و اگر خوب نشد باید درمان متفاوت و بررسی بیشتر صورت گیرد.
شمس گفت: ممکن است این بیماری در دو چشم خود را نشان دهد چرا که هر دو چشم دارای غدد فراوان چربی هستند و از روی اتفاق دو چشم درگیر شوند.
این چشم‌پزشک درباره شیوع این بیماری نیز گفت: این بیماری در تمام سنین شایع است اما در افراد مسن به علت رعایت بهداشت کمتر بیش از سایر افراد دیده می‌شود.
آیا تا کنون فکر کرید که چرا گریه می کنید؟ دلایل بسیاری در گریه کردن وجود دارد:گریه بخشی از طبیعت انسان است چه دوست داشته باشید یا نداشته باشید. هنگامی که دل انسان دچار درد و عذاب می شود، گریه باعث می شود که احساس بهتری پیدا کنید و اخلاق و رفتارش تغییر کند
اشک در غده اشکی، نهفته است که بین پلک و کره چشم تولید می شود.
سیستم بیولوژیکی زنان به گریه بیشتر است . گریه زنان 5.3 بار در ماه در حالی که گریه مردان تنها حدود 1.4 است. طول متوسط گریه برای زنان 6 دقیقه و برای مردان 2 تا 4 دقیقه است
در واقع، همه اشک یکسان دارند. انواع مختلفی از اشک است که به دلایل مختلف تولید می شود.
• اشک بازال: این اشک ها از قرنیه چشم مراقبت کرده و آن را مرطوب نگه می دارد. آنها حاوی پروتئین و دیگر موادی هستند که برای حفظ سلامت چشم و مبارزه با عفونت های مختلف چشم بکار می رود. اشک بازال همیشه حدود 5 تا 10 اونس در طول روز در چشم انسان وجود دارد، برای تغذیه و روغنکاری چشم لازمست
• اشک رفلکس: این اشک ها از مواد محرک خارجی چشم محافظت میکند . آنها مانع ورود گرد و غبار، دود، باد، فلفل و … می شود که اعصاب حسی در قرنیه با مغز ارتباط برقرار میکند، که به نوبه خود هورمون به غده ای در پلک می رساند این هورمون های اشکی التهاب را کاهش میدهند
• اشک احساسی: این اشک ها در پاسخ به درد، غم، شادی و یا ناراحتی جریان دارد. اشک احساسی در مغز، که در آن احساسات ثبت شده است آغاز می شود.سیستم غدد درون ریز هورمون را در منطقه چشم آزاد میکند، که باعث می شود اشک بوجود آید. اعتقاد بر این است که این اشک حاوی پروتئینی به نام پرولاکتین است، که مانند کنترل تولید شیر مادر است.
گریه معمولا برای جلب توجه دیگران است مثلا نوزادان گریه را برای توجه پدر و مادر انجام میدهند و بزرگسالان هم معمولا گریه را برای جلب حمایت دوستان و یا شریک زندگی خود، یا برای دریافت همدردی با مردم انجام میدهند. پس از گریه به طور قابل توجهی اخلاق و رفتار انسان بهبود می یابد. گریه همچنین باعث آزاد شدن اندورفین احساس خوب است. اشک احساسی حاوی مقادیر بالاتری از منگنز است، که برخلق و خو تاثیر می گذارد. گریه احساسی سطح استرس را کنترل کرده و از نظر احساسی بهتر می شود