دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

سرطان پوست چیست؟

سرطان پوست چیست؟ عکسهایی از انواع سرطان پوست و خالهای سرطانی

سرطان پوست شامل تغییرات غیرعادی در لایه بیرونی پوست می‌شود. سرطان پوست متداول ترین و شایع ترین نوع سرطان در تمام جهان بوده و 75 درصد کل سرطان در جهان را تشکیل می‌دهد و هرچند اکثر مبتلایان به سرطان پوست شفا می‌یابند، اما بدلیل شیوع زیاد آن یکی از نگرانی‌های بزرگ افراد بحساب می‌آید. شما می‌توانید با کاهش قرارگیری در برابر اشعه فرابنفش و یا عدم قرارگیری دربرابر این اشعه، از ابتلا به سرطان پوست پیشگیری کرده و یا خطر آن را کاهش دهید.

انواع سرطان پوست و نشانه‌های آن

سرطان پوست می‌تواند در همه نقاط بدن بوجود بیاید، اما معمولا در نقاطی‌ این سرطان رخ می‌دهد که بیشتر از همه در معرض آفتاب هستند. سرطان پوست در همه افراد با هرنگ پوستی را مبتلا می‌کند. در ادامه بشرح انواع سرطان پوست و نشانه‌های آن می‌پردازیم:

کارسینوم سلول بازال (Basal cell carcinoma)

کارسینوم سلول بازال معمولا در نواحی در معرض آفتاب از جمله گردن یا صورت رخ می‌دهد. این نوع سرطان پوست ممکن است، بشکل:

  1. یک برآمدگی چرکی یا سفید در صورت
  2. یا یک زخم صاف، که رنگ پوست و یا قهوه‌ای رخ دهد.

کارسینوم سلول سنگفرشی (Squamous cell carcinoma)

بیشتر اوقات، کارسینوم سلول سنگفرشی در نواحی در معرض آفتاب مانند صورت، گوش‌ها و دست‌های فرد رخ می‌دهد. افرادیکه پوستشان تیره بوده، بیشتر در معرض ابتلا به این نوع سرطان در نواحی‌ای که درمعرض آفتاب نیستند، از جمله پاها می‌باشند. این نوع سرطان پوست ممکن است در شکل:

  1. یک برآمدگی قرمز و سفت
  2. یک ضایعه مسطح، پوسته پوسته و دلمه بسته

ملانوم (Melanoma)

ملانوم نوعی است سرطان است که می‌تواند در هر نقطه بدن از پوست عادی گرفته تا یک خال سرطانی بوجود آید. ملانوم معمولا در تنه، سر و یا گردن مردان ظاهر میشود. در زنان این نوع سرطان معمولا برروی پاها ظاهر می‌گردد. در ملانوم، بیماری می‌تواند در نقاطی که در معرض آفتاب نیست، هم رخ دهد. در افرادیکه رنگ پوست آنها تیره است، ملانوم معمولا در کف پا، کف دست و یا زیر ناخن دست‌ یا پا ظاهر می‌شود. ملانوم معمولا سرطانی شدید و خطرناک بوده ومی‌بایست درمان آن بموقع شروع شود. نشانه‌های ملانوم شامل:

  1. لکه‌های قهوه‌ای بزرگ برروی پوست با خال‌های تیره تر در درونشان
  2. خالی‌ که در اندازه، رنگ، حساسیت آن تغییر ایجاد می‌شود و یا خونریزی می‌کند.
  3. زخم یا ضایعه‌ای که سرخ، سفید، آبی و یا مشکی آبی باشد.
  4. زخم های تیره برروی کف دست، کف پا، ناخن‌های دست و پا و یا نقاط پوشیده در مخاط همچون بینی، دهان، مقعد و یا واژن ظاهر می‌شوند.

زمانیکه دچار هر تغییری در پوست خود شدید که شما را آزرده خاطر می‌کند به پزشک مراجعه نمایید، البته همه این تغییرات نشانه سرطان نیستند و پزشک سرطانی بودن و یا نبودن آنها را مشخص می‌کند.

چه کسانی در خطر ابتلا به سرطان پوست هستند؟

عواملی که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد شامل:

  • پوست روشن. هر فردی بدون توجه به رنگ پوستش ممکن است دچار سرطان شود، با اینحال افرادیکه رنگدانه کمتری در پوستشان دارند، در برابر اشعه فرابنفش آسیب پذیرترند.
  • سابقه آفتاب سوختگی. افرادیکه سابقه آفتاب سوختگی و تاول های نتیجه آفتاب سوختگی در کودکی و نوجوانیشان دارند، خطر ابتلا به سرطان پوست در آنها بیشتر است. در ضمن آفتاب سوختگی در بزرگسالی هم می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.
  • قرار گرفتن بیش از حد در برابر نور آفتاب. همه افرادیکه مدت زیادی زیر نور خورشید بدون محافظ هایی همچون لباس و کرم ضد آفتاب قرار می‌گیرند در خطر ابتلا به سرطان پوست هستند. راههای برنزه کردن، از جمله خوابیدن در تخت‌های برنزه کننده و یا قرار گرفتن در برابر لامپ های برنزه کننده، خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد. برنزه شدن پوست، واکنش پوست به تشعشع بیش از حد اشعه ماوراء بنفش است.
  • آب و هوای آفتابی و یا آب و هوای مناطق مرتفع. افرادیکه در مناطق آفتابی، گرم زندگی می‌کنند، بیشتر از سایر افراد در معرض نور خورشید هستند. زندگی در مناطق مرتفع که نورخورشید در آنجا در شدیدتر و قوی تر است، نیز خطر ابتلا به سرطان پوست را می‌افزاید.
  • خال‌ ها. افرادیکه بدن آنها پر از خال بوده و یا خال های غیرعادی بنام خال‌های دیسپلاستیک (که معمولا بزرگ تر از خال های عادی می‌باشند) در بدنشان وجود دارد، بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به سرطان پوست می‌باشند. اگر شما سابقه خال‌های غیرعادی در بدنتان دارید، آنها را مرتب بمنظور نظارت بر تغییراتشان چک کنید.
  • ضایعات پیش سرطانی پوست. ضایعات پیش سرطانی پوست بنام کراتوز آکتینیک خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهند. این ضایعات پیش سرطانی معمولا بشکل تکه های فلس مانند که رنگ‌های متفاوتی از قهوه‌ای تا صورتی داشته و معمولا برروی صورت، سر و دست‌های افراد پوست روشن که آفتاب به آنها آسیب زده است، خود را نشان می‌دهند.
  • سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان پوست. اگر یکی از والدین و یا خواهر و برادر شما مبتلا به سرطان پوست هستند، خطر ابتلا به این نوع سرطان در شما افزایش می‌یابد.
  • سابقه قبلی ابتلا به سرطان پوست. درصورتیکه شما قبلا به سرطان پوست مبتلا شده‌اید، خطر ابتلای دوباره شما به سرطان پوست بالاست.
  • ضعف سیستم ایمنی. افرادیکه سیستم ایمنی ضعیفی دارند، خطر ابتلا به سرطان پوست در آنها بیشتر می‌باشد. این افراد شامل بیماران مبتلا به اچی ای وی/ ایدز یا سرطان خون و یا افرادیکه بعد از تعویض عضوی از بدنشان مهار کننده های سیستم ایمنی دریافت می‌کنند، می‌باشد.
  • قرار گرفتن در معرض تشعشع. افرادیکه از رادیوتراپی برای درمان بیماریهایی از جمله، اگزما و آکنه استفاده می‌کنند، ممکن است خطر ابتلای آنها به سرطان پوست افزایش یابد.

عکسهایی از انواع سرطان پوست و خالهای سرطانی

سرطان مثانه

مثانه یک عضو عضلانی تو خالی و بالون مانند است که در داخل لگن قرار گرفته و ادرار را در خود ذخیره می کند. مثانه توسط دو لوله بنام حالب به کلیه ها متصل است. کلیه ها محل تولید ادرار هستند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، ادرار تولید شده در کلیه ها از طریق لوله های حالب به طرف پائین و مثانه آمده و در آن تا موقع دفع ادرار ذخیره می شود. وقتی مثانه پر شد، سیگنالهای عصبی به مغز ارسال و فرد متوجه می شود که احساس دفع ادرار دارد و باید در فرصت مناسب مثانه خود را خالی کند.

مثانه توسط یک لوله بنام مجرای ادرار به خارج از بدن وصل می شود و از طریق آن محتویات خود را خالی می کند. در خانمها مجرای ادرار کوتاه بوده و در قسمت بالای واژن به بیرون باز می شود. در مردان مجرای ادرار از وسط پروستات عبور کرده و به بیرون متصل می شود.

داخل مثانه از یک پوشش خاص ضد ادرار مفروش شده است که این پوشش اجازه عبور به ادرار به داخل جدار مثانه را نمی دهد. بیش از ۹۰ درصد سرطانهای مثانه از پوشش مخاطی آن منشاء می گیرند.

تومور مثانه در واقع رشد غیرطبیعی سلول ها ی مثانه است.تومور ها ممکن است مهاجم یا غیر مهاجم باشند. خوشبختانه تومور های غیرمهاجم معمولا به داخل دیواره مثانه دست اندازی (متاستاز دادن )نمی کنند.

اگر یک تومور مهاجم باشد, ممکن است سلول های آن به دیواره مثانه و سپس به سایر ارگان های بدن از طریق خون و جریان لنفاوی دست اندازی کنند.

تومور های مثانه معمولا آقایان را ۴ برابر خانم ها مبتلا می سازند.این تومور ها بیشتر علاقه مند به گسترش در بدن مردان سفید پوست بالای ۵۰ سال می باشند.

سرطان مثانه چهارمین سرطان شایع در مردان است. سفید پوستان دو برابر سیاه پوستان مبتلا به سرطان مثانه می شوند (برعکس سرطان پروستات که در سیاه پوستها شایعتر است).

در ۵۰ درصد موارد سرطان مثانه موقع تشخیص محدود به مثانه است و در ۵۰ درصد دیگر متاسفانه سرطان به نقاط دیگر بدن دست اندازی کرده است.

فاکتورهای خطر

سرطان مثانه جزو سرطانهائی است که فاکتورهای خطر بسیار شناخته شده دارد و ما در زندگی خود می توانیم با تغییر این فاکتورها شانس ابتلا به سرطان مثانه را نیز تغییر دهیم. عواملی که سبب افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه می شوند به قرار زیر هستند:

کشیدن سیگار:

آن بزرگترین فاکتور خطر برای سرطان مثانه است. هر قدر مدت زمان مصرف سیگار بیشتر و تعداد آن زیادتر باشد، امکان ابتلا به سرطان مثانه بیشتر است. دود سیگار حاوی مواد شیمیائی است که خاصیت سرطانزائی دارند. خطر ابتلا به سرطان مثانه در سیگاریها ۲/۲ برابر جمعیت عادی است.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیائی:

افرادیکه بعلت ماهیت شغل خود با مواد شیمیائی و رنگی سر و کار دارند (نساجی، رنگرزی، خشک شوئی، پلاستیک، لاستیک، قطران، قیر، ذغال و غیره) خطر ابتلا به سرطان مثانه در آنها بیشتر است. افرادیکه با این مواد سر و کار دارند باید بطور دوره ای از نظر وجود احتمالی سرطان مثانه بررسی شوند.

سن:

سرطان مثانه در زیر سن ۴۰ سالگی نادر است. چون مواد شیمیائی، سیگار و مواد سرطانزا نیاز به زمان دارند تا اثرات خود را ظاهر سازند. ولی سرطان مثانه در هر سنی قابل رویت است.

جنس:

سرطان مثانه در مردان خیلی شایع تر از زنان می باشد.

عفونت:

عفونت مکرر مثانه و سنگ مثانه فرد را مستعد ابتلا به سرطان مثانه می کند. منتهی معمولا نوع سرطان این افراد از نوع خطرناکتر می باشد.

سرطان مثانه چگونه اتفاق می افتد:

در بیشتر موارد سرطان مثانه زمانی اتفاق می افتد که سلول هایی مجاری ادراری , با عوامل شیمیایی سرطان زا برخورد داشته باشند.

مواد شیمیایی می توانند از طرق زیر در مجاری ادراری یافت شوند:

* سیگار کشیدن

درکارخانجات لاستیک سازی , رنگ سازی و پارچه بافی وبه ندرت آرایشگرها, کارگران کارخانه های چرم و نقاشان و خشک شویی ها ,راننده کامیون هاو همچنین کارگرانی که با آلومینیوم سرو کار دارنددر معرض ابتلا هستند.

اگریکی ازاعضا خانواده شما مبتلابه این سرطان است ,احتمال ابتلا شما نیز بیشتر است.

علائم این بیماری چه می باشد؟

۱٫ خون در ادرار
۲٫ احساس درد هنگام ادرار
۳٫ احساس نیاز به ادرار کردن در دفعات مکرر
۴٫ مشکل در شروع ادرار
۵٫ درد در پشت

تشخیص این بیماری چگونه است؟

پزشک یا پرستار از علائم شما خواهد پرسید و شما را معاینه خواهد کرد.ادرار به منظور بررسی وجود عفونت یا خون در آن آزمایش می شود. مراقب بهداشتی شما همچنین ممکن است دنبال سلول های غیر طبیعی در ادرار بگردد.

احتمالا یک تست تشخیصی به نام سیستوسکوبی نیز برای شما انجام می شود؛برای این کار پزشک یک تیوب انعطاف پذیر را که سیستوسکوپ نامیده میشود از طریق پیشابراه رد (مجرایی که ادرار را از مثانه به بیرون بدن هدایت می کند) و به داخل مثانه می برد.در طول این تست پزشک احتمالا یک نمونه بیوپسی نیز می گیرد( بیوپسی یعنی برداشتن یک تکه کوچک از بافت مثانه که غیر طبیعی به نظر می رسد.)این بافت در آزمایشگاه برای این که مشخص شود آیابافت سرطانی هست یا نه بررسی می شود.

همچنین ممکن است برای شما یک عکس رادیولوژی و سی تی اسکن نیز انجام شود:

پیلوگرافی داخل وریدی: شامل یک عکس رادیولوژی است که تمام مجاری ادرار شما را نشان می دهدو قیل از آن یک ماده خشک به داخل سیاهرگ های بازوی شما تزریق می شود ؛که این ماده از طریق رگ های بدن به کلیه می رسد و پس از آن از طریق کلیه ها به داخل مجاری ادراری ترشح می شود و باعث می شود که مجرای ادرار هنگام عکس گرفتن دیده شوند.

- یک سیتی اسکن از شکم نیز گرفته می شود.
- کلیه و مثانه نیز سونوگرافی می شوند.

اگر مشخص شود که توده در مثانه شما هست, تست های بیشتری برای مشخص شدن اینکه این که آیا سلول های تومور به داخل دیواره مثانه راه یافته اند یا به نزدیکی غدد لنفاوی آن ناحیه از بدن رسیده اند , یا به سایر اندام ها ی بدنتان دست اندازی کرده اند ؛انجام می شود. به عنوان مثال ممکن است یک عکس رادیوگرافی از قفسه سینه شما یا سیتی اسکن از استخوان ها صورت بگیرد.

این بیماری چگونه درمان می شود؟

درمان تومور مثانه به مهاجم یا غیر مهاجم بودن آن بستگی دارد. برای تومور های غیر مهاجمی که زود تشخیص داده می شوند پزشک سعی می کند تومور را از طریق یک اشعه الکتریکی شدید که به وسیله سیستوسکوپ وارد مثانه می شود تخریب کند,این روش درمانی فولگوریشن نامیده می شود؛ برای تومور های کوچک این روش تنها روش لازم است و نیاز به سایر اقدامات نمی باشد.یک روش درمانی دیگر شامل ریختن داروهای شیمی درمانی در درون مثانه است. این روش درمانی هیچ عارضه خاصی را برای شما ایجاد نمی کند.

تومورهای بزرگتر که به درون عضلات دیواره مثانه راه یافته اند باید به وسیله عمل جراحی برداشته شوند. بعضی اوقات قسمتی از مثانه یا تمام آن برداشته می شود,این عمل جراحی سیستکتومی نام دارد .اگر کل مثانه برداشته شود تحت بیهوشی, عمل صورت می گیرد.

حالب ( مجرایی که ادرار را از کلیه به مثانه هدایت می کند )به قسمتی از روده کوچک که ایلئوم نامیده می شود, متصل می شود تا ادرار از کلیه به ایلئوم هدایت شود. سپس سوراخی بر روی شکم ایجاد می شود تا ادرارازطریق این مجرااز روده خارج شود.یک کیسه پلاستیکی مخصوص نیز به این سوراخ متصل می شود.

سایر اقدامات درمانی برای تومور های مهاجم شامل رادیو تراپی وشیمی درمانی برای تومور هایی است که سلول های آن ها به خارج مثانه دست اندازی کرده اند.
ممکن است درمان شما ترکیبی از درمان های ذکر شده باشد.

درمان تا چه زمانی ادامه دارد؟

مانند سایر فرم های سرطان ,درمان سرطان مثانه نیز زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که قبل از انتشار آن به سایر قسمت های بدن درمان شروع شود وبه همین دلیل است که سرطان باید هرچه زود تر تشخیص داده شود؛ بنابراین اگر علائمی از سرطان مثانه را دارید هرچه زود تر به دکتر خود مراجعه کنید.

اگر تومور شما غیر مهاجم است شانس درمان شما بسیار عالی است,اگرچه باید به صورت منظم تست سیستوسکوپی را انجام دهید چون تومور های کوچک اغلب اوقات برگشت پذیرند و احتمال گسترش و دست اندازی تومور جدید وجود دارد.

برداشتن تومور مهاجم به همراه قسمتی از مثانه باعث کوچک شدن سایز آن می شود.و این به این معنی است که حفره مثانه مفدار کمتری از ادرار را می تواند در خود جای دهد بنابرین دفعات رفتن به دستشویی افزایش پیدا می کند.

چگونه میتوانم از خودم در طول این بیماری مراقبت کنم؟

دستور العمل هایی را که مراقب بهداشتی شما می دهد در کل دوره درمان رعایت کنید.

اگرتمام مثانه شما برداشته شده است سوراخ خروجی را که بر روی شکم قرار دارد همیشه تمیز نگه دارید تا مانع از عفونت در بدن خود شوید؛کیسه آن را قبل از اینکه خیلی پرشود خالی کنید .

در اوایل درمان حتما با یک مشاور روانشناس در مورد تغییراتی که در بدن و اعتماد به نفس شما ایجاد شده صحبت کنید. حرف زدن با یک مشاور و یا فرد مورد اطمینان می تواند در جلوگیری از مشکلات روحی بعدی کمک کننده باشد.

یک دورنمای مثبت برای زندگی خود در نظر بگیرید.حتی اگر لازم است تغییراتی را در مدل و نحوه زندگی خود بدهید, این تغییرات می تواد شامل رژیم غذایی سالم ,مقدار زیاد مایعات ,تمرینات ورزشی و دوره هایی از استراحت و زمانی برای صرف فعالیت هایی که از انجام آنها لذت می برید؛ باشد.

سیگار نکشید.

چگونه می توانم از سرطان مثانه پیشگیری کنم؟

۱٫ سیگار نکشید
۲٫ در محل کاراز وسایل محافظت کننده هنگام مواجهه با وسایل شیمیایی سرطان زا استفاده کنید.
۳٫ مایعات فراوان بنوشید.
۴٫ موادغذایی پیشگیری کننده در سرطان مثانه:

· مصرف چای سبز منجر به کاهش التهابات در جدار مثانه و سایر سلول های بدن می شود.
· سبزیجات به خصوص کلم بروکلی و فلفل سبز (فلفل سبز سرشار از ویتامین A و Cاست که از جمله ویتامین های ضد اکسیدان هستند و روی رادیکال های آزاد که اثر تخریبی برروی سلول های سالم دارند ؛اثرگذارند) استفاده کنید.
· ترب و تربچه نیز نقش پیشگیری کننده ای در وقوع سرطان مثانه دارند.
· مصرف ماست نیز در خانم ها ۴۶% ودر آقایان ۳۶%نقش پیشگیری کننده دارد

عوامل ایجاد سیروز کبد

علل مهم و عمده ی ایجاد سیروز کبد چیست؟

سیروز کبد علل زیادی دارد. در ایالات متحده شایع ترین علت آن مصرف مشروبات الکلی است و در کشور ما ابتلا به ویروس های هپاتیت B ،‌ C و D می ‏باشد که البته درصدی از آن ها به دلیل هپاتیت مزمن به سیروز کبد ختم می ‏شوند.

تعداد کمتری نیز به دنبال بیماری های ارثی مانند فیبروزکیستیک، کمبود آنزیمی به نام 1- آلفا آنتی ‏تریپسین، گالاکتوزومی و بیماری ذخیره ‏ای گلیکوژن به سیروز کبد مبتلا می ‏شوند.

دو نوع اختلال ارثی نیز می‏ تواند ایجاد سیروز کبد کند که یکی ویلسون به دلیل ذخیره ی مس و دیگری هموکروماتوز به دلیل ذخیره آهن می ‏باشد.

در بیماران ویلسونی مس در انساجی مانند مغز و کلیه ها و قرنیه رسوب می ‏کند. در هموکروماتوز آهن زیادی جذب می‏ شود و در انساجی مانند لوزالمعده، پوست، مخاط روده، قلب، غدد داخلی و کبد رسوب می‏ کند.

از علل دیگر سیروز کبد ، انسداد طولانی مدت مجاری صفراوی به هر دلیل می ‏باشد. در واقع مجاری صفراوی حامل صفرا از کبد به روده‏ ها جهت هضم چربی ها می ‏باشند.

چنان چه کبد به دلیل عفونت مزمن فرسوده شود اصطلاحا سیروز کبدی نامیده می ‏شود
* در اطفال، علت سیروز کبد ، انسداد مادرزادی این مجاری است که به اترزی مجاری مشهور است. دراین حالت باعث برگشت صفرا به کبد و آسیب کبدی می ‏گردد. البته به وسیله ی جراحی می ‏توان این مجاری را باز کرد و به بیماران کمک کرد.

* در بزرگسالان مجاری صفراوی ممکن است به دلایلی ملتهب و دچار انسداد شوند از جمله ی این دلایل بیماری سیروز کبد صفراوی اولیه است.

نوع دیگر سیروز کبد صفراوی به دلیل عمل جراحی کیسه صفرا می‏ باشد که به دنبال آن مجرای صفراوی به دلیل عمل جراحی آسیب می ‏بینند.

از علل غیر شایع دیگر واکنش شدید به بعضی داروها و یا مصرف طولانی مدت بعضی داروها و سموم محیطی و نیز نارسائی احتقانی قلب است که باعث احتقان کبد و در نهایت سیروز کبد می ‏گردد.

ضربان خیلی تند یا کند قلب

آریتمی عبارت است از ضربان نامنظم و غیرطبیعی قلب . این حالت ممکن است تنها به شکل یک مکث موقت و آنقدر کوتاه باشد که تعداد ضربان کلی قلب را تحت تاثیر قرار ندهد و یا در عوض ممکن است سبب شود که ضربان قلب بسیار سریع یا بسیار آهسته شود. برخی آریتمی ها سبب بروز هیچگونه علامتی نمی شوند. سایر آریتمی ها ممکن است سبب بروز علایمی همچون سبکی سر یا سرگیجه شوند.


اختلال ضربان قلب

دو نوع اصلی آریتمی وجود دارد :

1- برادی کاردی زمانی رخ می دهد که ضربان قلب بسیار آهسته است (کمتر از 60 ضربان در دقیقه)‌.

2- تاکی کاردی زمانی ایجاد می شود که ضربان قلب بسیار سریع است (بیش از 100 ضربه در دقیقه).

علایم آریتمی

- در صورتی که آریتمی خفیف باشد، معمولا فاقد هر گونه علامتی است. تنها ممکن است به صورت حذف یک ضربان قلب باشد که شما به ندرت متوجه آن می شوید.

- ممکن است احساس لرزش (ارتعاش) در قفسه سینه یا گردن ایجاد گردد.

- زمانی که آریتمی ها شدید بوده یا آن قدر طول بکشند که عملکرد قلب را تحت تاثیر قرار دهند، ممکن است قلب قادر به پمپ کردن خون کافی به بدن نباشد. این امر منجر به احساس خستگی یا سبکی سر یا بیحالی می شود. همچنین ممکن است منجر به مرگ گردد.

ضربان سریع قلب می تواند منجر به کاهش توانایی پمپ کردن قلب و در نتیجه تنگی نفس، درد قفسه سینه، سبکی سر یا کاهش سطح هوشیاری شود. ممکن است این حالت در صورت شدید بودن، منجر به حمله قلبی یا مرگ شود

تشخیص علت آریتمی

پیش از درمان، پزشک می بایست بداند که آریتمی در قلب شما چگونه آغاز می شود؟ و آیا این آریتمی غیر طبیعی می باشد یا نه؟

انجام نوار قلبی یا الکتروکاردیوگرام (ثبت پیام های الکتریکی ایجاد شده توسط قلب بر روی کاغذ) اغلب جهت تشخیص آریتمی ها به کار می رود.

سایر راه های بررسی آریتمی شامل استفاده از دستگاه ثبت قابل حمل، تست استرس ورزشی و بررسی الکتروفیزیولوژیک (تعیین نقشه الکتریکی قلب شما) می باشد.

راه های درمان آریتمی

- تغییر شیوه زندگی

- داروهای ضد انعقاد خون جهت کاهش میزان خطر لخته شدن خون و سکته مغزی

- داروهای پیشگیری و کنترل آریتمی و درمان شرایط مربوط به آن مانند پرفشاری خون، بیماری کرونر قلبی و نارسایی قلبی

- یک ضربان‌ساز که از یک باتری جهت کمک به تنظیم ضربان قلب شما استفاده می کند.

- جراحی

- انهدام (تخریب) بافت قلبی

پیشگیری از آریتمی

با پزشک خود مشورت کنید. اگر مبتلا به بیماری قلبی می باشید یا قبلا دچار سکته مغزی شده اید، ممکن است اعضای خانواده شما در معرض خطر باشند.

ایجاد تغییر در شیوه زندگی آنها جهت کاهش میزان خطر مهم است.

شما می توانید از کتابچه ها و بروشورهای علمی جهت انتخاب زندگی سالم تر و کاهش میزان خطر، کنترل بیماری و مراقبت از افراد مورد علاقه تان استفاده کنید. دانایی توانایی است، بنابراین بیشتر بیاموزید تا بهتر زندگی کنید.

دقایقی را برای یادداشت سوالات خود، در ملاقات بعدی با پزشکتان اختصاص دهید. سئوالاتی از این قبیل:

- آیا آریتمی من قابل درمان است؟

- آیا من باید دارو مصرف کنم؟