متیل فنیدات ( METHYLPHENIDATE )

متیل فنیدات METHYLPHENIDATE

این اختلال با کاهش گسترده توجه ، افزایش حرکات تکانه ای و (معمولاً) بیش فعالی ، شناخته می شود. از این دارو در درمان نارکولپسی (یک بیماری که در آن بیمار دچار حملات خواب ناگهانی می شود) نیز استفاده می شود. نام تجاری این دارو ریتالین است .
 

چگونگی مصرف
قرص های متیل فنیدات معمولاً روزی ۲ یا ۳ بار، ۴۵-۳۰ دقیقه پیش از غذا مصرف می شود. مصرف به موقع تمامی نوبت ها در طی روز بسیار ضروری است .

آخرین نوبت باید پیش از ساعت ۶ بعدازظهر خورده شود تا از بی خوابی ناشی از آن جلوگیری شود. در مورد کودکان ، متیل فنیدات هفته ای ۵ روز (در روزهای مدرسه ) تجویز می شود و دو روز آخر هفته دارو مصرف نمی شود.

در ماه های تابستان و بقیه اوقاتی که کودک استرس کمتری دارد می توان مقدار دارو را کاهش داد. قرص های طولانی رهش تا ۸ ساعت اثر دارند و می توان آنها را ۳-۱ نوبت در روز تجویز کرد. این قرص ها ترجیحاً بهتر است با شکم خالی خورده شود. قرص ها را یکجا ببلعید، آنها را نشکنید، خرد نکنید، و نجوید.

هیچگاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید، زیرا این دارو می تواند در شما ایجاد عادت نماید. اگر حس می کنید اثر دارو برایتان کم شده است ، مقدار دارو را افزایش ندهید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید.

اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آورید مصرفش کنید (البته اگر حداکثر یک ساعت دیر شده باشد). نوبت های باقیمانده همان روز را با فواصل مساوی تقسیم کنید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف متیل فنیدیت را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:

درد قفسه سینه ؛ ضربان قلب تند؛ حرکات کنترل نشده بدن ؛ واکنش های حساسیتی (تب ، درد مفصلی ، بثورات جلدی ، کهیر)؛ ضعف یا خستگی غیرمعمول ؛ تاری دید یا دیگر تغییرات بینایی ؛ تغییرات خلقی یا ذهنی ؛ گیجی یا تشنج ؛ گلودرد یا تب ؛ خشکی دهان ؛ سردرد شدید؛ یا لرزش بدن یا دست .

علایم زیر ممکن است مشاهده شوند ولی فقط در صورتی که مشکل ساز شدند باید با پزشک در میان گذاشته شوند:

تشویش ، بی خوابی ، کاهش اشتها، سرگیجه ، خواب آلودگی ، سردرد، تهوع ، یا دل پیچه .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف متیل فنیدات ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به متیل فنیدات .
بارداری یا شیردهی .
مصرف داروهای دیگر، به ویژه دیگر داروهای محرک دستگاه عصبی مرکزی نظیر مهارکننده های اشتها و کافئین ؛ پیموزید و مهارکننده های مونوامین اکسیداز (فورازولیدون )، پروکاربازین ، یا سلژیلین .
سابقه یا ابتلا به اضطراب یا بی قراری شدید؛ گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم ): اختلال تورِت و دیگر اختلالات حرکتی تیک دار؛ پرفشاری خون .
هنگام مصرف متیل فنیدات توصیه می شود
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
با کمک پزشکتان دوره هایی بدون دارو برای خودتان برنامه ریزی کنید. ممکن است برای جلوگیری از بروز علایم ترک دارو ضروری باشد، مقدار دارو باید به صورت تدریجی کاهش یابد.
قد و وزن به صورت دوره ای اندازه گرفته شود.
در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو و مسمومیت بلافاصله درخواست کمک پزشکی کنید.
در صورت داشتن افکار یا احساسات عجیب با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد متیل فنیدات مصرف می کنید.
متیل فنیدات را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نور مستقیم ، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط متیل فنیدات فاسد می شود).
متیل فنیدات تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف متیل فنیدات نباید
بدون مشورت با پزشکتان دارو را به یک باره قطع کنید. ممکن است علایم ترک رخ دهند.

 
متیل فنیدیت دارویی است که در برنامه درمان کلی اختلال بیش فعالی کم توجهی به کار می رود. این برنامه شامل بخش های رفتاری (اجتماعی ، تحصیلی ، و روان شناختی ) است .