تامسولوسین ( Tamsulosin ) که بنام امنیک (Omnic)هم شناخته میشود بعنوان بلوک کننده اختصاصی گیرنده‌های آدرنرژیک آلفا یک در درمان هیپرتروفی خوش خیم پروستات (BPH) کاربرد دارد. البته این دارو با نام تجاری Flomax نیز شناخته می شود .
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، در هیپرپلازی(افزایش غیرطبیعی تعداد سلول) پروستات، میزراه(اورترا) توسط بافت پروستات مسدود شده و باعث ایجاد مشکل در موقع دفع ادرار میگردد. این دارو با بلوک کردن گیرنده های آلفا یک در عضلات صاف، سبب شل شدن این عضلات صاف (در پروستات) شده و مجرای میزراه را در حالت بزرگ شده نگه داشته و ادرار میتواند خارج شود.
تامسولوسین ۴/۰میلیگرم
ماده مؤثر:
تامسولوسین هیدروکلراید
۱٫ کپسول تامسولوسین چیست و چه کاربردی دارد؟
۲٫ ملاحظات پیش از مصرف دارو
۳٫ دستورالعمل مصرف دارو
۴٫ عوارض جانبی احتمالی
۵٫ روش نگهداری دارو
۶٫ اطلاعات بیشتر
۱٫ کپسول تامسولوسین چیست و چه کاربردی دارد؟
کپسول کندکنندة تامسولوسین یک عامل شیمیایی پروستات می‌باشد که مسدودکننده گیرنده‌های ۱α نامیده میشود.
ماده دارویی مؤثر موجود در این کپسول، تامسولوسین نام دارد که باعث شل شدن عضلات صاف گردن مثانه و پروستات می گردد. این مکانیسم موجب تقویت جریان ادرار شده و بنابراین عبور آب را تسهیل می‌کند.
کاربرد:
کپسول تامسولوسین درمان ناراحتی‌های قسمت پایینی مجاری ادراری است که همراه با بزرگ شدن خوش‌خیم غده پروستات می‌باشد (هیپریلازی خوش‌خیم پروستات یا به اختصار BPH).
2. ملاحظات پیش از مصرف دارو
در موارد ذیل از مصرف دارو خودداری کنید:
- در صورتیکه شما به تامسولوسین و یا هر یک از ترکیبات این کپسول حساسیت دارید. نشانه‌های این حساسیت میتواند به صورت تورم در بافت‌های نرم بدن (نظیر پوست و غشاء مخاطی)، تنگی نفس، خارش و کهیر نمود پیدا کند.
- در صورتیکه دچار گیجی یا غش و ضعف ناشی از افت فشار خون هستید (مثلاً در زمانیکه به طور ناگهانی می‌نشینید یا برمی‌خیزید).
- در صورتیکه از نارسایی شدید کبدی رنج می‌برید.
مراقبت‌های ویژه:
- در طول مصرف دارو، ممکن است افت فشار خون ایجاد شود که در موارد نادری منجر به بیهوشی میشود. به محض اینکه دچار سرگیجه یا ضعف شدید، شما بایستی بنشینید و یا دراز بکشید تا اینکه علائم بیماری فروکش کند.
- در صورتیکه از نارسایی شدید کلیه رنج می‌برید، در مصرف این دارو باید احتیاط کنید، هرچند موردی در این خصوص تاکنون گزارش نشده است.
- در موارد نادر، ممکن است حین مصرف دارو، تورم در پوست و غشاء مخاطی، تنگی نفس، خارش و کهیر ایجاد شود. در این‌صورت لطفاً بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.
- اگر تحت عمل جراحی چشم برای درمان آب‌مروارید قرار خواهید گرفت، شما بایستی مصرف این دارو را به جراح چشم اطلاع دهید (حتی اگر قبلاً آنرا مصرف کرده‌اید). اطلاع دادن به چشم‌پزشک بسیار ضروری است، از آنجایی‌که برخی بیماران که در حال مصرف این دارو بوده‌اند و یا اینکه قبلاً آنرا مصرف کرده بوده‌اند، دچار مشکلاتی حین عمل جراحی آب‌مروارید شده‌اند (به عنوان مثال باز نشدن کافی مردمک چشم، شل بودن عنبیه در حین عمل).
با اطلاع دادن به چشم‌پزشک، او میتواند اقدامات احتیاطی در مورد تجویز داروها و تکنیک‌های جراحی را قبل از عمل پیش‌بینی کند. لطفاً از پزشکتان بپرسید که شما بایستی مصرف دارو را به خاطر عمل جراحی آب‌مروارید، به بعد موکول کنید یا اینکه موقتاً قطع کنید.
لطفاً پزشکتان را مطلع کنید که هر یک از صدمات مذکور در ارتباط با شما وجود دارد یا اینکه قبلاً وجود داشته است.
تداخلات دارویی:
لطفاً در صورتیکه در حال مصرف هرنوع دارویی هستید یا به تازگی مصرف کرده‌اید (حتی داروهایی که بدون نسخه پزشک مصرف می‌کنید)، حتماً آنرا با پزشک یا دکتر داروساز در میان بگذارید.
مصرف همزمان این دارو با سایر داروهایی که اثر مشابه دارند(سایر مسدودکننده‌های گیرنده‌های آلفا ۱)، میتواند باعث افت فشار خون شود.
دیکلوفناک(ضد التهاب و ضد درد) و وارفارین(ضد انعقاد خون) می‌توانند دفع این دارو را تسریع کنند.
حاملگی و شیردهی:
این دارو فقط مختص مردان می‌باشد.
رانندگی و کار با ماشین‌آلات:
هیچ مطالعه‌ای دربارة اثر این دارو بر روی توانایی رانندگی و کار با ماشین‌آلات انجام نشده است. با این حال توجه داشته باشید که در اثر مصرف این دارو ممکن است دچار سرگیجه و منگی شوید. اگر شما حین مصرف این دارو دچار گیجی و منگی می‌شوید، بایستی از فعالیت‌هایی که نیازمند هشیاری هستند، اجتناب کنید.
۳٫ دستورالعمل مصرف دارو
این دارو دقیقاً همانطوری‌که پزشکتان مشخص کرده است مصرف کنید. در صورتیکه مطمئن نیستید از پزشکتان و یا دکتر داروساز بپرسید.
مگر اینکه به طرقی دیگر توسط دکتر تجویز شده باشد؛ دز مصرفی معمول برای دارو به این شرح است:
روزانه یک کپسول پس از صبحانه یا پس از اولین وعده غذایی در روز. این دارو بایستی در حالت نشسته و یا ایستاده (و نه خوابیده) و به همراه یک لیوان آب خورده شود.
قرص بایستی به یکباره بلعیده شود. دارو نبایستی جویده یا خرد شود زیرا باعث از بین رفتن اثر دارو خواهد شد.
این دارو قاعدتاً در طول یک دوره درمانی طولانی تجویز میشود و پزشک معالج در مورد دوز مصرفی و طول دوره درمان تصمیم خواهد گرفت. لطفاً دوز مصرفی را بنابر نظر شخصی تغییر ندهید.
در صورتیکه احساس می‌کنیدتأثیر دارو شدید و یا ضعیف است، لطفاً این مسئله را با پزشکتان و یا دکتر داروساز مطرح کنید.
اگر دارو را بیش از میزان لازم مصرف کردید:
اگر به طور ناآگاهانه دارو را بیش از دوز مصرفی، استفاده کردید، بی‌درنگ با یک پزشک تماس بگیرید.
اگر خوردن دارو را فراموش کردید:
اگر خوردن دارو در زمان تعیین شده را فراموش کردید، می‌توانید در همان روز پس از یک وعده غذایی، دارو را مصرف کنید. اگر کلاً خوردن دارو را در یک روز فراموش کردید، از روز بعد خوردن دارو را مطابق نسخه ادامه دهید. در هروز فقط یک کپسول مصرف کنید.
متوقف کردن مصرف دارو:
درصورتیکه مصرف دارو را زودتر از موعد متوقف کنید، ناراحتی شما میتواند دوباره عود کند. به همین خاطر حتی اگر ناراحتی شما فروکش کرده است، مصرف دارو را به مدتی که تجویز شده است، ادامه دهید. اگر می‌خواهید که مصرف دارو را قطع کنید حتماً بایستی با پزشکتان مشورت کنید.
درصورتیکه سؤالات بیشتری دربارة مصرف دارو دارید، از پزشکتان یا دکتر داروساز بپرسید.
۴٫ عوارض جانبی احتمالی
مثل هر داروی دیگری، کپسول تامسولوسین هم میتواند عوارض جانبی داشته باشد، اگرچه همه افراد دچار این عوارض نمی‌شوند.
در ارزیابی عوارض جانبی از عباراتی استفاده میشود که معنی آنها بدین شرح است:
بسیار معمول: بیش از یک نفر در هر ۱۰ نفر دچار میشود.
معمول: کمتراز یک‌نفر در هر ۱۰ نفر ولی بیشتر از یک‌نفر در هر۱۰۰ نفر
غیرمعمول: کمتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰ نفر ولی بیشتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰۰ نفر
نادر: کمتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰۰ نفر ولی بیشتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰۰۰ نفر
بسیار نادر: کمتر از یک‌نفر در هر ۱۰۰۰۰ نفر یا ناشناخته
معمول:
سرگیجه و منگی
غیرمعمول:
سردرد، تپش قلب، سرگیجه هنگام نشستن یا برخاستن، گرفتگی یا آبریزش بینی(ورم مخاط بینی)، یبوست، اسهال، تهوع، استفراغ، بثورات پوستی، کهیر و خارش، انزال غیرطبیعی، ضعف عمومی
نادر: بیهوشی، ورم بافت‌های نرم بدن
بسیار نادر:
نعوظ دردناک، ماندگار و غیر ارادی
در صورتیکه باید تحت عمل جراحی آب‌مروارید قرار بگیرید و این دارو را مصرف می‌کنید یا اینکه در گذشته مصرف کرده‌اید، ممکن است مشکلاتی حین عمل پیش بیاید (قسمت “مراقبت‌های ویژه” را در این بروشور مطالعه کنید).
در صورتیکه هر کدام از عوارض جانبی شدت گرفت یا اینکه دچار عوارض جانبی شدید که در این بروشور ذکر نشده است، با پزشکتان یا دکتر داروساز تماس بگیرید.
۵٫ روش نگهداری دارو
در معرض دید کودکان نباشد!
دارو را پس از تاریخ انقضای درج شده روی کارتن و روی بسته کپسول به هیچوجه مصرف نکنید. این تاریخ پس از عبارت “Exp.” درج شده است و منظور از آن آخرین روز ماه قید شده در تاریخ می‌باشد
شرایط نگهداری:
در درجه حرارت زیر ۲۵ درجه سانتیگراد و در بسته‌بندی اصلی نگهداری شود.
۶٫ اطلاعات بیشتر
اجزای تشکیل‌دهندة این دارو:
ماده مؤثر این دارو تامسولوسین هیدروکلراید است. یک کپسول از این دارو محتوی ۴/۰میلیگرم تامسولوسین هیدروکلراید است.
سایر اجزای این دارو عبارتند از: …. [اسامی علمی بیوشیمی و دارویی]
این بروشور آخرین بار در اسفند ۱۳۸۵ بازبینی شده است.
لطفاً داروها را در معرض دید کودکان قرار ندهید.
پزشک شما، داروخانه شما و داروسازی هگزال بهبودی هرچه سریعتر شما را آرزومندند
نیتروکاردین برای پیشگیری ودرمان آنژین صدری حاد و درمان آنژین صدری مزمن ودرمان نارسایی بطن چپ مصرف می شود. نیتروگلیسرین تزریقی برای کنترل فشارخون حین بعضی ازاعمال جراحی و برای کاهش خونریزی به داخل ناحیه جراحی مصرف می شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، نیتروگلیسرین تزریقی به عنوان داروی کمکی دردرمان نارسایی احتقانی قلب همراه باانفارکتوس حادمیوکاردمصرف می شود.
نیتروکاردین
Tablet:۲.۶mg,6.4mg
هشدارها
درمواردزیربایدبااحتیاط فراوان مصرف شود:
کم خونی شدید،خونریزی مغزی ،ضربه اخیربه سر،گلوکوم ،پرکاری تیروئید،سابقه انفارکتوس اخیرقلبی ،کاهش حجم خون وفشارخون پائین درمویرگهای ریوی
?-بامصرف طولانی مدت نیتراتها،ممکن است نسبت به اثرآنهاتحمال شودودرنتیجه ،نیازبیماربه داروافزایش یابد.برای اطمینان ازحفظ اثرمطلوب دارو،پیگیری دقیق وضع بیمارتوصیه می شود.
?-درصورت لزوم قطع مصرف دارو،به دنبال مصرف مقادیرزیادیاطولانی مدت ،به منظورجلوگیری ازبروزحمله واجهشی آنژین ناشی ازقطع مصرف دارو،مقدارمصرف بتدریج بایدکاهش یابد.
?-درصورت بروزتاری دیدیاخشکی دهان یاتشدیدآن مصرف داروبایدقطع شود.
فارماکوکینتیک
پیونداین داروبه پروتئین حدود ?? درصداست .نیمه عمرنیتروگلیسیرین ?-? دقیقه است .اثر دارو از راه انفوزیون وریدی تقریبا بلافاصله، ازراه زیرزبانی پس از??دقیقه شروع می شود. طول اثردارو از راه انفوزیون وریدی چنددقیقه ،ازراه زیرزبانی ??-??دقیقه وازراه پوستی ??-? ساعت است . نیتروگلیسرین ،پس ازآنکه تقریبا بطور کامل متابولیزه شد فاز طریق کلیه هادفع می شود.
موارد منع مصرف
شکل تزریقی این دارودرمواردتامپونادقلبی ،پریکاردیت constrictive،ضربه اخیربه سروخونریزی مغزی نبایدمصرف شود.
عوارض جانبی
سردردکوبنده ،برافروختگی ،سرگیجه وکمی فشارخون وضعیتی بامصرف این داروگزارش شده است
تداخل های دارویی
مصرف همزمان نیتروگلیسیرین بافرآورده های حاوی الکل ،داروهای پایین آورنده فشارخون یاداروهای گشادکننده عروق ممکن است کمی فشارخون ناشی ازاثرات نیتروگلیسرین راتشدیدکند.
نکات قابل توصیه
?-قرص معمولی وپیوسته رهش نیتروگلیسرین بایدهمراه بایک لیوان آب وبامعده خالی مصرف شود.
?-هنگام استفاده ازقرص زیرزبانی ،تازمانی که قرص حل نشده باشد،ازخوردن یانوشیدن بایدخودداری شود.
۳-ازجویدن وخردکردن قرص پیوسته رهش بایدخودداری کرد.
۴-بابروزاولین علائم حمله آنژین ،بایدنشست وازقرص زیرزبانی استفاده نمودودرصورت بروزسرگیجه یاازحال رفتن بایداحتیاط کرد.اثرقرصهامعمولا طی ?دقیقه ظاهرمی شود
۵-قرص معمولی پیوسته رهش همچنین فرآورده های موضعی نیتروگلیسرین ازبروزحمله آنژین صدری جلوگیری می نمایندوسبب رفع دردناشی ازحمله نمی شوند..
۶-به هنگام برخاستن ازحالت خوابیده یانشسته ،بایداحتیاط نمود.
۷-به هنگام ایستادن به مدت طولانی یافعالیت بدنی وهمچنین درآب وهوای گرم بایداحتیاط نمود.
۸-سردرد،عارضه معمولی نیتراتهااست که باادامه درمان کاهش می یابد.درصورت تداوم یاتشدیدسردرد،مراجعه به پزشک ضروری است .
۹-درصورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو،اگرتانوبت بعدی ?ساعت (قرص معمولی ،زیرزبانی وپماد)یا?ساعت (قرص پیوسته رهش )فاصله باشد،ازمصرف آن بایدخودداری نمود.
مقدار مصرف
قرص یاکپسول پیوسته رهش
بزرگسالان :به عنوان ضدآنژین صدری ،?/?یا?/?میلی گرم هر??ساعت مصرف می شود.
درصورت نیازوتحمل بیمار،می توان مقدارتوصیه شده راهر?ساعت مصرف نمود.
گلی کلازاید ( Gliclazide ) یا Diamicron
نام ژنریک : گلیکلازاید
نام تجارتی : دیامیکرون ( Diamicron )
اسامی کانادائی :
Apo-Gliclazide®; Diamicron® MR; Diamicron®; Novo-Gliclazide; Rhoxal-gliclazide; Sandoz-Gliclazide
اشکال دارویی : قرص ۸۰mg
انواع محصولات :
قرص : ۸۰ میلی گرمی
Diamicron® : قرص ۸۰ میلی گرمی کانادائی
Diamicron® MR : قرص ۳۰ میلی گرمی مداوم رهش
فرم ژنریک قابل دسترس : قرص ۸۰ میلی گرمی
دسته دارویی : ضددیابت خوراکی
گروه دارویی: داروی خوراکی ضد دیابت
خطر مصرف اضافی: زیاد
میزان وابستگی: کم
داشتن نسخه : بله
به صورت ژنریک: خیر
گلی کلازید یک داروی ضد دیابت است که با تحریک ترشح انسولین از لوزالمعده قند را پاینن می اورد. برای درمان دیابت شیرین بزرگسالان همراه با یک رژیم غذایی متعادل که مصرف قند و چرب کم داشته باشد و اشتها را پایین آورد مصرف می گردد. ورزش منظم بخش مهمی از درمان دیابت بشمار می آورد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، در بیماریهای شدید استرس، جراحی و جراحت شدید داروی مذکور اثر خود را از دست می دهد و کنترل دیابت مختل میشود لذا مصرف آمپول های انسولین لازم است. عوارض جانبی این دارو عموماً ملایم است اما نشانه های کنترل ضعیف دیابت در صورتی که مقدار مصرف دارو مناسب نباشد بروز خواهد کرد.
موارد مصرف :
دیابت ملیتوس نوع II
عوارض جانبی :
عوارض گوارشی خفیف ووابسته به دوز (شامل تهوع ، استفراغ ، اسهال یایبوست ) ، آنورکسی ،
احساس طعم فلزی در دهان ، افزایش اشتها ، واکنشهای حساسیت مفرط شامل یرقان کلستاتیک ،
لکوپنی ، ترومبوسایتوپنی ، آنمی آپلاستیک ، سندرم Stevens – Johnson ، اریتم مولتی فرم
تداخلات دارویی :
الکل ، آلوپورینول ، ضدقارچهای تریازولی ، داروهای ضد التهاب استروئیدی و غیر استروئیدی ،
کلرامفنیل ، مهارکننده های منوآمین اکسیداز ، بتابلوکرها ، آدرنالین ، مهارکننده های ACE ،
دیورتیکهای تیازیدی ، کلرپرومازین ، کنتراسپتیوهای خوراکی ، دیازوکسید
مقدار و زمان مصرف: ۱ تا ۲ بار در روز (هنگام صبح و عصر با غذا).
مقدار مصرف برای بزرگسالان: ۸۰ تا ۳۲۰ میلیگرم در روز.
شروع تأثیر دارو: ظرف ۱ ساعت.
ادامه اثر دارو: ۱۲ تا ۲۴ ساعت.
توصیه غذایی: یک رژیم غذایی شخصی کم چربی و کم قند باید هنگام خوردن این قرص مراعات شود تا اثر آن نمایان گردد. دستور غذایی را از پزشک دریافت کنید.
نگهداری از دارو: در محفظه سربسته، در محیط خشک و خنک دور از دسترس اطفال و نور باشد.
فراموش کردن نوبت دارو: بمحض یادآوری همراه با غذا میل کنید.
متوقف کردن دارو: بدون اجازه پزشک این قرص را قطع نکنید زیرا ممکن است نشانه های بیماری بدتر شوند.
مصرف مقدار اضافی: در کلیه حالات به اورژانس مراجعه کنید. بویژه اگر علایم هشدار کاهش زیاد قندخون مثل غش، عرق، لرز، پریشان حواسی و سردرد بروز کنند فوراً مایعات یا خوراکیهای قندی میل کنید. به راهنمای فوریتهای مسمومیت دارویی مراجعه کنید.
عوارض نامطلوب:
عوارض این دارو ندرتاً جدی است. گیجی، اغتشاش شعور، لرز، عرق و ضعف می تواند از علایم کاهش قند خون به علت فقدان غذا یا بسیار بالا بودن مقدار مصرف گلیکلازید باشند.
نشانه ها – گیجی/خواب آلودگی، شیوع شایع، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
نشانه ها – ضعف/فقدان انرژی، شیوع شایع، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
نشانه ها – لرز/احساس سرما، شیوع شایع، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
نشانه ها – عرق/برافروختگی، شیوع شایع، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
نشانه ها- سردرد/عصبیت، شیوع شایع، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
نشانه ها- جوش/خارش، شیوع بندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
نشانه ها- تهوع/استفراغ/ترش کردن، شیوع بندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
نشانه ها- تشنگی، شیوع بندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد.
تداخل دارویی:
توجه: برخی از داروها با اثر گلیکلازید مخالفت می کنند و در نتیجه قندخون را بالا می برند. این داروها عبارتند از باربیتورات ها، کوتیکواستروئیدها، قرصهای ضدبارداری، استروژنها، مدرها، ریفامپسین و نیکوتینیک اسید. داروهای دیگر مثل وارفارین، آسپیرین، ضد سل ها، کلوفیبریت، مددهای بتا، بازدارنده های ACE، بازدارنده های مونوآمین اکسیداز (MAOIS)، آلوپورینول، فنیل بوتازون، سولفین پیرازون، سولفونامیدها و سایمیتیدن خطر کاهش قندخون را افزایش می دهند.
احتیاط:
در موارد زیر پزشک را مطلع سازید.
به تازگی دچار زخم یا عفونت شدید بودن، ناراحتی های طولانی مدت کبد یا کلیه، ناراحتی های تیروئید، عدم تغذیه مناسب، تصمیم به باردار شدن، بیماری آدیسون، مصرف داروهای دیگر.
برای خانم های باردار: توصیه نمیشود. ممکن است در نوزاد قندخون را بطور غیرطبیعی پایین بیاورد. در دوران حاملگی انسولین جایگزین میشود زیرا بهتر می تواند دیابت را کنترل کند.
برای خانم های شیرده: این دارو در شیر مادر نفوذ می کند و ممکن است قندخون شیرخوار را پایین بیاورد.
برای اطفال و کودکان: تجویز نمیشود.
برای سنین بالای ۶۰: تشخیص علایم کاهش قند خون مشکل تر است. در صورت لزوم از مقدار دارو کم کنید.
مصرف این دارو در حین رانندگی و کارهای دشوار: اگر احساس سرگیجه و خواب آلودگی و اغتشاش شعور کردید از انجام اینگونه امور خودداری کنید.
الکل: از نوشیدن الکل بپرهیزید. زیرا الکل کنترل دیابت را مختل می کند و گلیکلازید می تواند نسبت به الکل تحمل بوجود آورد.
استفاده بلند مدت:
مشکلی نیست. هر چند وقت آزمایش قندخون در خون و ادرار لازم است. ارزیابی منظم عملکرد چشم، قلب و کلیه ها نیز توصیه میشود.
موارد منع مصرف:
دیابت نوع I ، بیماران مبتلا به کتواسیدوز ، عفونت های شدید ، استرس و تروما ( دراین شرایط داروی خوراکی قادر به کنترل قند خون نمی باشد ) ، اختلالات شدید کلیوی
موارد احتیاط در مصرف :
اختلالات کبدی و کلیوی ، سالمندان ، بیماران دچار سوء تغذیه ، نارسایی آدرنال و هیپوفیز
نکات قابل توصیه:
- این دارو کوتاه اثر بوده و در بیمارانی که ریسک بروز هیپوگلیسمی در آنها بالاست مناسب می باشد.
- متابولیسم دارو کبدی است ، لذا در اختلالات کلیوی داروی مناسبی می باشد . در عین حال کنترل قند خون در حضور اختلالات کلیوی ضروری است
مقدار تجویز در بزرگسالان :
قرص : ابتدا ۸۰ تا ۱۶۰ میلی گرم ؛ ۱۶۰ میلی گرم و بیشتر در دو قسمت مساوی دوبار در روز؛ حداکثر دوز ۳۲۰ میلی گرم .دارو باید با غذا مصرف گردد.
قرص های مداوم رهش : ۳۰ تا ۱۲۰ میلی گرم یکبار در روز.
مقدار ثابتی از داروی گلیکلازید یا داروهای دیگر ضد قند ، برای کنترل دیابت وجود ندارد.و مقدار دارو باید برای هر فرد بر اساس قند خون تنظیم گردد.
زمانی که درمان بیمار از سولفونیل اوره دیگر به گلی کلازید تغییر می یابد ، زمان انتقال لازم نیست( مگر از کلرپروپا مید که زمان انتقال به تدریج و در عرض ۱ تا ۲ هفته انجام می گردد)
زمانی که درمان از انسولین به گلی کلازید تبدیل می گردد باید کمتر از ۲۰ واحد انسولین روزانه استفاده گردد؛ در بیمارانی که ۲۰ واحد یا بیشتر انسولین استفاده می کنند ۲۵ تا ۳۰ درصد بطور روزانه یا یک روز در میان کم شود و بتدریج دوز دارو تنظیم می گردد.در زمانی که بیمار مقادیر بسیار انسولین استفاده می شود برای تغییر نیازمند بستری ی باشد.
سالمندان : مطابق بزرگسالان
نارسائی کلیه : در نارسائی شدید ممنوع می باشد.
نارسائی کبد : در نارسائی شدید ممنوع می باشد.
نوع تجویز : باید همراه با غذا مصرف شود.در صورت بی اشتهائی یا NPO دارو در آن وعده مصرف نگردد.
عوارض ناخواسته :
سیستم اعصاب مرکزی : سردرد، بیقراری ، گیجی
پوست : راش ، قرمزی ، خارش ، کهیر.سولفونیل اوره ها به ندرت باعث حساسیت به نور و porphyria cutanea tarda می گردد.
غدد و متابولیک : افت قند (وابسته به مقدار دارو) و هیپوناترمی ( افت سطح سدیم )
گوارشی : تهوع ، استفراغ، اسهال ، احساس پری سر دل ، گاستریت
خونی : آگرانولوسیتوزیس، لکوپنی ، ترومبوسیتوپنی ، آنمی
کبدی : زردی ، افزایش آنزیمهای کبدی و LDH
متفرقه : واکنش دی سولفیرام ( خیلی ضعیف )
منع مصرف : حساسیت به گلی کلازید و سولفونیل اوره ها ، دیابت تیپ ۱ ، کتواسیدوز دیابتی ، حاملگی ، شیردهی ، نارسائی کبد و کلیه
نگرانی ها / توجهات ویژه :
• مرگ و میر قلبی – عروقی : در مقایسه با رژیم به تنهائی و رژیم با انسولین ، داروهای سولفونیل اوره با مرگ و میر قلبی عروقی بیشتری همراه است.اگر چه مطالعات بیشتری در این زمینه لازم می باشد.
• افت قند : تمام سولفونیل اوره ها می توانند باعث هییوگلیسمی شدید گردند و زمانی رخ می دهد که مصرف غذا کافی نباشد ، ورزش شدید و طولانی انجام گرفته باشد ، زمانی که الکل مصرف گردد و یا چند داروی ضد قند مصرف شده باشد.همچنین در بیماران مبتلا به سوء تغذیه ، نارسائی کلیه و کبد و در سالمندان که باید با احتیاط مصرف گردد.
• آلرژی به سولفونامیدها : تشابهات شیمیایی بین سولفونامیدها ، سولفونیل اوره ها ، مهار کننده های کربنیک انهیدراز ، تیازیدها و دیورتیک های قوس ( به جز اتاکرینیک اسید) وجود دارد.در صورت آلرژی به سولفونامیدها این محصولات ممنوع می باشد زیرا خطر واکنش متقاطع وجود دارد.
نگرانی های مربوط به بیماری :
• وضعیت های مربوط به استرس : در زمان استرس ( عفونت، تب ، تروما ، جراحی) ممکن است لازم باشد دارو به انسولین تغییر یابد.
افراد ویژه :
• سلامت و تاثیر این داروها در کودکان اثبات نشده است.
تداخلات داروئی
داروهای مهار کننده ACE(کاپتوپریل و انالاپریل) : ممکن است تاثیر هیپوگلیسمی گلی کلازید بیشتر گردد.
استروئیدهای آنابولیک : ممکن است تاثیر افت قند گلی کلازید بیشتر گردد.
بتا بلوکرها : ممکن است تاثیر افت قند گلی کلازید کم گردد؛ علائم افت قند مخفی گردد؛ گلیکوژنولیز کاهش یابد؛ در دیابتی هایی که مکرر دچار افت قند می گردند نباید تجویز شود.
کورتیکواستروئیدها : ممکن است باعث هیپرگلایسمی شود.تنظیم داروهای ضد قند لازم می باشد.
سیکلوسپورین : گلی کلازید سطح سرمی سیکلوسپورین را افزایش می دهد.
فلوروکینولون ها (سیپروفلوکزاسین) : ممکن است تاثیر هیپوگلیسمی سولفونیل اوره ها افرایش یابد.
H2 بلوکرها ، آنتی اسید و بی کربنات سدیم : تاثیر هیپوگلیسمی افزایش می یابد؛ قند تنظیم گردد.
ریفامپین : متابولیسم آن افزایش می یابد و لذا تاثیر آن کم می گردد.
سا لیسیلات ها : تاثیر کاهش قند گلی کلازید را افزایش می دهد.
سولفونامید ها : تاثیر کاهش قند گلی کلازید را افزایش می دهد.
تیازید ها : تاثیر کاهش قند گلی کلازید کاهش می یابد.
وارفارین : اثر ضد انعقادی با سولفونیل اوره ها افزایش می یابد.
میکونازول : ممکن است تاثیر هیپوگلیسمی گلی کلازید بیشتر گردد.
باربیتورات ها : ممکن است تاثیر هیپوگلیسمی گلی کلازید بیشتر گردد.
تغییرات آزمایشگاهی : ممکن است اسمولالیته و سدیم سرم کاهش و ادرار ۲۴ ساعته افزایش یابد زیرا گلی کلازید خاصیت دیورز خفیف دارد .
ممکن است غلظت فاکتور ۸ و ۱۱ کاهش یابد.
ممکن است غلظت فعال کننده پلاسمینوژن بافتی افزایش یابد.
تداخلات اتانول و گیاهان
اتانول : از مصرف آن اجتناب گردد.( باعث هیپوگلیسمی و به ندرت واکنش دی سولفیرام می گردد.)
گیاهی : از مصرف کروم ، سیر و gymnema اجتناب گردد. می تواند باعث هیپوگلیسمی گردد.
حاملگی : ممنوع . گروه C.
در حاملگی : از جفت عبور می کند.سولفونیل اوره ها باعث نقص گوش می گردند.نقایص دیگر نیز گزارش شده اند ولی ممکن است به علت عدم کنترل دیابت باشد. داروی انتخابی کنترل دیابت در حاملگی انسولین می باشد.
شیردهی : ترشح آن در شیر نامشخص می باشد.به علت هیپوگلیسمی شیر خوار در شیر دهی ممنوع می باشد.
نکات تغذیه ای : باید با غذا میل گردد.به علائم افت قند توجه شود(طپش ، تعریق کف دست ها ، گیجی).
معیارهای بررسی: علائم و نشانه های هیپوگلیسمی ، قند ناشتا ، هموگلوبین A1C
معیارهای هدف : بزرگسالان :
قند ناشتا کمتر از ۱۲۰ میلی گرم در دسی لیتر
هموگلوبین A1C کمتر از ۷ در صد
اطلاع بیمار : بیماران باید با فرد با تجربه ای در زمینه آموزش دیابت ، نشانه ها و علائم هیپو و هییوگلیسمی ، ورزش و تغذیه ، تنظیم قند خون و موضوعات دیگر مشورت کند؛ بطور منظم غذا بخورد و از خوردن نامنظم پرهیز کند ؛ به همراه خود محصولات سریع الجدب شکر را داشته باشد؛ از تماس بیش از اندازه خورشید اجتناب کند ؛ دستبند هوشدار دهنده پزشکی را همراه داشته باشد.
مسمومیت : علائم مصرف بیش از اندازه عبارت است از هیپوگلیسمی شدید ، تشنج ، آسیب مغزی ، گزگز لبها و زبان ، تهوع ، خمیازه کشیدن ، گیجی ، پریشانی ، طپش قلب ، تعریق ، بیهوشی و کما .مسمومیت سولفونیل اوره ها باعث هیپوگلیسمی می گردد که با تجویز گلوکز به خوبی درمان می گردد( در موارد خفیف با خوراکی و در موارد شدید از طریق تزریقی ).