دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

سفر به ماه

یکی از بزرگترین پروژه*های فضایی آمریکا وپرهزینه ترین وهیجان انگیزترین برنامه ی فضایی تا به*این زمان پروژه*های آپولو است. این برنامه ی فضایی شامل تعداد زیادی پرواز فضایی سرنشین دار وبی سرنشین بود که همگی در راستای سفر انسان به ماه انجام می*پذیرفت. شروع این پروژه در سال 1961 با پیام جان *اف*کندی اعلا م شد.

آپولو1

اولین ماموریت به نام «*ای اس- 204» بود که سپس «آپولو 1 »نام گرفت.« آپولو 1 »اولین پرواز فضایی سرنشین دار برنامه ی آپولو بود.فضانوردان این ماموریت ویرجیل گریشام، ادوارد وایت و راجرچافی بودند*.





(سرنشینان آپولو1 :سه نفر از سمت چپ به راست)

متاسفانه این سه فضانورد نتوانستند ماموریت خود را با موفقیت پشت سر بگذارند زیرا یک ماه قبل از انجام این ماموریت در عملیاتی آزمایشی هر سه آنها زنده زنده سوختند و جان باختند .

مهندسان قصد داشتند در*این عملیات به توان نامی*تولید برق درون کابین دست یابند*. * این آزمایش در واقع آخرین آزمایش مهم برای فضاپیمای آپولو به حساب می*آمد ودر صورت موفقیت، فضانوردان باید خود را برای یک پرواز فضایی در 21فوریه 1967 آماده می کردند.ساعت دقیقا 1 بعد از ظهر روز 27 ژانویه 1967 بود و ویرجیل گریشام، ادوارد وایت و راجرچافی درحالی که لباسهای فضایی خود رابه طور کامل به تن کرده بودند، وارد واحد فرمان دهی ناو آپولو شدند و روی صندلی*های خود مستقرگردیدند، ولی بوی بد وشدیدی شبیه بوی شیر گندیده ویا چیزی مانند بوی دوغ، تمام کابین را پر کرده است.گریشام به عنوان فرماندهی عملیات، درخواست می*کند تا ازبین رفتن بو، ماموریت به تأخیر بیافتد. ساعت 14:42 گریشام به مرکز فرماندهی اطلاع می*دهد که دیگر بویی را استشمام نمی*کنند.3 دقیقه بعد دریچه کابین استقرار فضا نوردان کاملا بسته شده وهوای داخلی آن بااکسیـژن خالص جایگزین می*شود*.

*در حین انجام عملیات، مشکلات دیگری نیز بروز میکند.برای مثال سرنشینان متوجه نقصی در اتصالات جریان اکسیژن به لباس خود میشوند.ولی عملیات همچنان ادامه پیدا میکند.در*این بین ارتباط رادیویی بین مرکز فرماندهی وفضانوردان مستقردرآپولو قطع می*شود.البته*این بخشی از شبیه سازی عملیات بود.طی یک ماموریت فضایی، زمان*هایی وجود دارد که ارتباط فضاپیما بامرکز فرماندهی ماموریت برای یک دوره مشخص قطع می*شود. *این قطعی ارتباط، ممکن است به خاطر قرار گرفتن فضاپیما درپشت یک جرم آسمانی ویا به علت چرخش آن به گرد زمین باشد، پس هرگاه فضاپیما هنگام چرخش به گرد زمین به پشت آن برود، ایستگاه*های گیرنده ی زمینی، توانایی برقراری ارتباط رادیویی را با سفینه نخواهند داشت*. * به هر جهت عملیات تا ساعت 17:40 ادامه پیدا میکند.


ساعت 18:20 و دردقایق پایانی، تیم عملیات به بسیاری از اهداف خود می*رسد، اما هنوز تا پایان کار 10 دقیقه زمان مانده است وطی*این مدت می*بایست ارتباط دوباره بین واحد فرماندهی آپولو ومرکز کنترل زمین برقرارشود*". * ماآتش گرفتیم "عملیات به پایان می*رسدوآخرین اطلاعات در ساعت 18:30:54 روی دستگاه ضبط داده ی فضاپیما ثبت می*شود0 ده ثانیه ی بعد چافی باصدای بلندمی*گوید: " هی000." ! به دنبال آن چند لحظه ی بعد گریشام فریاد می*کشد: " آتش "! وچافی سپس به کنترل زمین گزارش می دهد که " ما در کابین آتش میبینیم " ودرآخرادوارد وایت بااضطراب ونگرانی می*گوید:" درکابین آتش سوزی شده !" مرکز کنترل تنها متوجه یک آتش سوزی شد وعلت دقیق آن ویا اینکه شدت*این آتش سوزی چه حد است را نمی*دانست.برای رسیدن تیم نجات به سکوی پرتاب حدود 10 دقیقه زمان لازم بود، طی*این ده دقیقه اتفاقات زیادی می*توانست بیافتد.در مرکز فرمان دهی صدای چافی به گوش می*رسید که با حالتی وحشت زده ودردآورمی*گفت :" یک آتش سوزی بد، کمک ماآتش گرفتیم، زیرماآتش است، ما باید بیرون بیاییم." اما از تیم نجات کار زیادی در آن لحظه بر نمی*آمد*. * ادواردوایت تلاش می*کرد تا یکی از سه دریچه ی فضاپیما را برای خروج باز کند.اما باز نمی*شد.تلاش*ها بی نتیجه بود. درساعت 18:21 فشار داخلی کابین به دوبرابر فشار اتمسفر رسید.وضعیت به شدت بحرانی بود.تلاش*ها برای باز کردن دریچه توسط سرنشینان به دلیل کیپ شدن آن*ها شکست می*خورد.چراکه ضریب انبساط سازه ی دریچه از بدنه اصلی بیش تربود ودر اثر گرمای ناشی از آتش سوزی* این دریچه*ها کاملا کیپ شده بودند وهیچ راه فراری نبود.بالا خره تیم نجات خود رابه فضاپیما رساند.باز کردن دریچه برای آنها نیز مشکل بود.چون هیچ ابزاری از بیرون برای باز کردن آن وجود نداشت.اما سرانجام دریچه را باز کردند ولی صحنه*ای که اعضای تیم نجات پس از باز کردن دریچه با آن مواجه شدند، بسیار تکان دهنده بود، هر سه فضانورد به شدت سوخته بودند*!* گریشام ووایت بیشترین سوختگی را داشتند ولباس*های فضایی آن*ها کاملا از بین رفته بود.

بیشترین آتش در طرف چپ، جایی که گریشام حضور داشت، به وجود آمده بود. وایت که در صندلی وسط کابین استقرار داشت، در زمان آتش سوزی تلاش می*کرد تا دریچه خروجی که بالای سرش بود را باز کند. چافی هم که مسوول خاموش کردن سامانه*های فضاپیما ونیز ارتباط با مرکز کنترل بود، در صندلی سمت راست نشسته بود وشدت سوختگی اودست کمی*از دو فضانورد دیگر نداشت*. *همه بهت زده بودند، هیچکس انتظاراین حادثه را نداشت، آن هم در یک عملیات آزمایشی،نتیجه زحمات چند ماهه ی تیم عملیات وخود فضانوردان ازبین رفت..این ماموریت بسیار ناراحت کننده بود و بعد از آن مدتی پرونده ی برنامه های آپولو بسته شد .این اتفاق باعث شد که 6 ماموریت بعدی آپولو بدون سرنشین صورت گیرد تا مهندسین علاوه بر آزمایش سامانه*های دیگر*این فضاپیما، از بی خطر بودن آن در ماموریت*های سرنشین دار اطمینان حاصل نمایند.* بعد از آن حادثه این ماموریت ها با موفقیت یکی پس از دیگری به پایان رسیدند و اطلاعات سودمند و ارزشمندی را گردآوری کردند و هم آمادگی سفر با سرنشین را فراهم ساختند.دیگر نوبت آن بود که آن حادثه ی تلخی که در آغاز کار اتفاق افتاده بود فراموش می شد و جرات دوباره ای برای انجام ماموریت های با سرنشین پیدا می شد .این بار کار باید با احتیاط بیشتری انجام می شد زیرا در صورت شکست ضربه های سختی به این ماموریت ها وارد می شد.

پروژه های 7 تا 17 سرنشین*داربوده و هر کدام سه سرنشین داشتند. این سفینه*ها دو قسمتی بودند. یک قسمت هنگام رسیدن به میدان حول ماه به همراه یک فضا نورد در مدار باقی مانده و قسمت دوم به همراه دو فضا نورد دیگر در سطح ماه فرود می*آمدند. و آن دو نفری که پا به سطح ماه می گذاشتند باید به آزمایش هایی پرداخته و نمونه برداری کرده و بعد از گرفتن عکس مجددا به سفینه بر می گشتند و در نهایت هر سه فضانورد به زمین بر می گشتند .

آپولو7

نخستین ناو کیهان نورد سر نشین دار از این گروه سفینه ها، آپولو 7 بود این ناو و سه فضانورد آمریکایی "والتر شیرا" و "دان ایزل" و "والتر کانینگهام" 11 اکتبر 1968 به فضا پرتاب شدند.

آنها 163بار دور زدند و کلیه ی تجهیزات و ادوات آپولو را آزمایش کردند آپولو7 سر انجام روز 22 اکتبر در اقیانوس اطلس فرود آمد .


آپولو8

سفینه آپولو 8 در 21دسامبر 1968 با سه سرنشین به نامهای "فرانک بورمن"و "جیمز لاول" و "ویلیام آندرس"به فضا پرتاب شد این ناو برای نخستین بار در تاریخ کیهان نوردی توانست انسان را به مدار ماه ببرد و به بشر این توانایی را بدهد که نزذیک ترین همسایه ی زمین را از نزدیک ببیند آپولو 8بعد از گردش به دور ماه به زمین بازگشت.

آپولو 9

در3مارس1969 به فضا پرتاب شد سه سرنشین این ناو مه نشین و فرود آمدن در ماه را آزمایش کردند این بررسی توسط "مک دیویت" و "اسکات" و "شوایکات" طی 10روز انجام شد.

آپولو10

سفینه آپولو 10 در 18می 1969 با سه سرنشین به نامهای "استافورد" و "یانگ " و "سرنان" به فضا پرتاب شد آنها به مدار ماه سفر و مراحل فرود را آزمایش کردند گر چه سفینه آپولو 10بر سطح ماه فرود نیامد ولی تا ارتفاع 15کیلو متری به ماه نزدیک شد ومانند آپولو 9 تمامی مراحل عملیات را دقیقا اجرا کرداین سفینه پس ازپایان ماموریت روز26مارس دراقیانوس آرام فرود آمد. سرانجام به هیجان انگیزترین ماموریت آپولو می رسیم ماموریتی که اولین گام برای رویارویی با دنیای اطراف خود و قدم گذاشتن بر سطح دیگری جز زمین بود .حالا بعد از ماموریت های مختلفی که برای تحقق رویای دیرینه ی انسان انجام شده بود نوبت به آن رسیده که در یک ماموریت استثنایی انسان برای اولین بار بر ماه قدم بگذارد .

آپولو11" گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت"

نیل آرمسترانگ و باز آلدرین توانستند در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ به عنوان اولین انسان ها بر روی کرهٔ ماه فرود بیایند و در آن قدم بزنند. با این مأموریت، راه برای فتح کرهٔ ماه توسط سایر سفینه*ها باز شد.

آپولو ۱۱ در ساعت ۱۳:۳۲:۰۰ شانزدهم ژوئیه ۱۹۶۹ از پایگاه فضایی کندی واقع در فلوریدا توسط موشک ساترن ۵ به فضا پرتاب شد. چهار روز بعد در ساعت ۲۰:۱۷:۴۰ سفینه بر روی ماه نشست. اما به محض آن*که آپولو ۱۱ روی سطح ماه فرود آمد.

بامداد فردای آن *روز، یعنی ۲۱ ژوئیه، در ساعت ۰۲:۵۶:۱۵، آرمسترانگ به*عنوان فرماندهٔ تیم، اولین کسی بود که از سفینه پیاده شد و بلافاصله به ضبط تصاویر پیاده شدن خود - درواقع جای پایش - در ماه مشغول شد. او هنگام قدم گذاشتن بر سطح ماه گفت: "این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است."عده ای بر این باور اشتباهند که این این سفر یک صحنه سازی از سازمان فضایی ناسا بوده است و برای باور خود دلایل محکمی دارند مثلا اینکه چرا زمانیکه فضا نورد پرچم کشور خود را ماه فرو می برد پرچم شروع به تکان خوردن کرد. یعنی فرض می کنند که این باد است ولی بادی در ماه وجود ندارد زیرا اصلا جوی ندارد و در خلا به سر می برد پس چرا پرچم تکان می خورد؟!در واقع چون در آنجا خلا بوده است و هیچ گونه اتلاف انرژی وجود ندارد بقایای نیروی وارد شده از دست فضانورد به دسته پرچم به صورت حرکت نوسانی در پرچم ظاهر می شود.!برای تمامی ابهاماتی نظیر این ناسا دلایل قانع کننده ای آورد و این نشان دهنده آن است که این پرواز سفری واقعی بوده است.

آپولو12

دومین فرود انسان بر سطح کره ماه بود. این سفر ناسا در سال ۱۹۶۹ بوقوع پیوست آپولو-12 با سه سرنشین به نام**های» کنراد«،» گوردون« و» بین« برای ماموریتی مشابه آپولو-11 راهی کره ماه شد. در جریان این سفر، کنراد و بین با مه*نشین بر سطح ماه فرود آمده و به انجام تحقیقات پرداختند. عملیات آنها در خارج از سفینه، طی دو مرحله و به مدت تقریبی 8 ساعت انجام شد. در جریان پرواز آپولو-12، کنراد و بین توانستند ضمن راهپیمایی بر سطح ماه دستگاه**های علمی مختلفی را در آنجا نصب کنند و نمونه**هایی از سفینه بدون سرنشین سرویور-3 که حدود دو سال پیش در ماه فرود آمده بود را بردارند و به زمین برگردانند. سپس مه*نوردان با 40 کیلوگرم از خاک و سنگ ماه سطح این کره را ترک کردند.
آپولو-12، روز 24 نوامبر در اقیانوس آرام فرود آمد.


آپولو13

فکر می کنم واقعا عدد 13 نحسی است .لا اقل در این یک مورد که بوده است.آپولو 13 یکی ازسفرهای ناموفق ناسا به کره ماه بود. در هنگام سفر رفت، سفینه دچار حادثه گردید، و فضانوردان مجبور به بازگشت و فرود اضطراری شدند.

از این ماموریت، فیلمی با همین نام (با شرکت تام هنکس)توسط هالیوود نیز ساخته گردید.

سفینه» آپولو-13« با سه سرنشین به نام**های»جیمز لاول« ،» جان سوییگرت« و » فرد هیز«مرکز فضایی کاناورال را به مقصد ماه ترک کرد. 55 ساعت و 50 دقیقه بعد از پرواز در فاصله 330 هزار کیلومتری زمین و در فاصله 91 هزار کیلومتری ماه (20 ساعت مانده تا ماه) انفجار مخزن اکسیژن خطری جدی برای سرنشینان به*وجود آورد. با توجه به موقعیت ناو کیهانی باز*گرداندن آن به فوریت غیر ممکن بود. فضانوردان مجبور شدند ماه را دور زده و بعد به سوی زمین بازگردند، در حالی که وضع اضطراری بر مرکز هدایت پرواز حاکم بود و مرگ، جان فضانوردان را هر لحظه تهدید می*کرد، سرانجام سفینه آپولو-13 روز 17 آوریل در اقیانوس آرام فرود آمد و سرنشینان آن نجات یافتند.

آپولو14

سومین فرود انسان به سطح کره ماه بود. این سفر ناسا در سال ۱۹۷۱ بوقوع پیوست ناسا «آپولو-14» را با سه سرنشین به نام**های «آلن شپرد»، «استوارت اروسا» و «ادگار میچل» به فضا فرستاد. شپرد و میچل توسط مه*نشین در ناحیه فرامائورو در ماه فرود آمده، طی دو راهپیمایی به مدت تقریبی 9 ساعت بر سطح این کره به تحقیق پرداختند. آنها پس از اتمام ماموریت و برداشتن 44 کیلوگرم نمونه از خاک و سنگ، ماه را ترک کردند.

آپولو15

نهمین ماموریت سرنشین*دار آپولوهای آمریکایی برای سفر به ماه بود و چهارمین سفینه*ی فضایی بود که بر روی ماه فرود موفقیت*آمیز داشت. مهم*ترین هدف "برنامه*ی سفر به ماه" آمریکا، روشن کردن چگونگی تشکیل این کره بود.

در سال*های نخستین دهه*ی 60 میلادی، سه تئوری در این زمینه وجود داشت. در این ماموریت برای اولین بار بشر توانست برای مدتی طولانی*تر از ماموریت*های گذشته بر روی ماه بماند و اطلاعات بیشتری از این سیاره به دست بیاورد. این فضاپیما سه سرنشین به نام*های دیوید اسکات، جیمز آروین و آلفرد وردن داشت. دیوید اسکات و جیمز آروین سه روز بر روی ماه بودند و 5/18 ساعت را بیرون از فضاپیما گذراندند. این اولین بار نبود که سفینه*ای در دریاها ماه فرود می*آمد ولی در عوض این سفینه نزدیک دره*ی Hadley در «دریای تباهی» فرود آمد. فضانوردان در این ماموریت از ماشین*هایی برای جابه*جایی در سطح ماه استفاده کردند که به آنها این امکان را می*داد که تا مسافت*های بیشتری را طی کنند. و نسبت به ماموریت*های دیگر از سفینه*ی مادر دورتر شوند. آنها توانستند با استفاده از این تجهیزات جدید در این ماموریت 8/76 کیلوگرم از سنگ*های سطح ماه را برای بررسی و آزمایش*های بیشتر جمع*آوری کنند.

در همین زمان که اسکات و آروین بر روی سطح ماه مشغول تحقیق و بررسی بودند آلفرد وردن با استفاده از تجهیزاتی که با خود به همراه داشت در مدارگردی به دور ماه می*چرخید و مشغول مطالعه*ی جو ماه و سطح ماه بود.

آپولو16

اولین سفر انسان به ارتفاعات کره ماه بود. این سفر ناسا در سال ۱۹۷۲ بوقوع پیوست وافراد زیر فضانوردان آن بودند:

*جان یانگ

*کن متینگلی

*جان یانگ

آپولو 17

یازدهمین سفر از ماموریت های آپولو و ششمین و آخرین سفر انسان به کره ماه بود. پرتاب آپولو ۱۷، اولین پرتابی بود که در شب انجام می*شد. آپولو ۱۷ در ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ از مرکز فضایی کندی در فلوریدا به فضا پرتاب شد. برنامهٔ بعدی ناسا برای سفر به ماه، اوریون ۱۷ می*باشد که برای سال ۲۰۱۹ یا ۲۰۲۰ برنامه ریزی شده است.

برنامهٔ بعدی ناسا برای سفر به ماه، اوریون ۱۷ می*باشد که برای سال ۲۰۱۹ یا ۲۰۲۰ برنامه ریزی شده است. 

 

منابع ومآخذ:

Wikipedia.org

http://www.tabyan.net

http://www.Hamshahrionline.ir

http://www.Senmerv.com

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد